چکیده: هدف پژوهش حاضر طراحی و ساخت آزمونی جدید(hsat) برای برآورد توان بی هوازی بازیکنان هندبال بود. سعی شد تا در این طراحی، از الگو های حرکتی ویژه بازی هندبال استفاده شود. برای بررسی اعتبار و پایایی این آزمون، از آزمون وینگیت 30 ثانیه که آزمونی معتبر در بر آورد توان بی هوازی می باشد، استفاده شد. و میزان همبستگی شاخص های این دو آزمون با هم مقایسه شد. آزمودنی ها 16 نفر از بازیکن زن هندبال تیم باشگاهی پرسپولیس با میانگین سنی 31/ 4 ±75/22 سال، قد 91/3±31/167 سانتی متر، توده بدن40/8±34/64 کیلوگرم، درصد چربی6.42±19/25 درصد و vo2max برابر با 84/6±91/45 میلی لیتر بر کیلوگرم در دقیقه بودند. شاخص های میانگین، اوج و حداقل توان بی هوازی و نیز شاخص خستگی آزمودنی ها در آزمون hsat با آزمون وینگیت 30 ثانیه به عنوان آزمون مرجع اندازه گیری شدند. یافته ها نشان داد که بین توان بی هوازی اوج و میانگین به دست آمده از دو آزمون همبستگی معنادار وجود دارد (توان اوج مطلق 0.57 r= ، 0.05 p<؛ توان اوج نسبی 0.52r= ،0.05p<)،(توان میانگین مطلق0.58 r= ، 0.05 p<؛توان میانگین نسبی 0.59r= ،0.05 p<)، اما بین توان حداقل ، شاخص خستگی و تغییرات لاکتات به دست آمده از دو آزمون همبستگی معناداری وجود ندارد( توان حداقل مطلق 0.22 r= ، 0.05p>؛ توان حداقل نسبی 0.14 r= ، 0.05p>)، (0.19 r= ، 0.05p>)،(0.18-r=، 0.05p>). در بررسی پایایی آزمون hsat، براساس نتایج آزمون icc شاخص های توان میانگین و حداقل پایایی قابل قبولی داشتند( به ترتیب0.59 r=، 0.67r=) اما در شاخص توان اوج پایایی ضعیف بود(0.38r=). در پایان می توان نتیجه گرفت ، از آزمون hsat می توان در بر آورد توان بی هوازی اوج و میانگین بازیکنان هندبال استفاده کرد.

سال هاست اثرات آنتی اکسیدان ها در حین وپس از انجام فعالیت های ورزشی مورد توجه قرار گرفته است.coq10 از جمله آنتی اکسیدان هایی است که ادعا می شود اثرات مثبتی بر روی فعالیت های هوازی وبی هوازی بر جا می گذارد.بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیرچهارهفته مکمل دهی coq10 به همراه تمرینات هوازی شنا بر برخی از متغییرهای فیزیولوژیک همچون آستانه بی هوازی،نقطه شکست ضربان قلب،vo2max وغیره انجام شد. مواد وروش ها:بدین منظور 16 نفر از دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه الزهرا(با میانگین سن 86/0±25/21،وزن 98/4±42/54وشاخص توده بدنی6./1±127/20)به صورت تصادفی انتخاب وبه چهار گروه مکمل(n=4)،مکمل–تمرین(n=4)،تمرین(n=4) وکنترل (n=4)تقسیم شدند.مصرف مکمل به میزان 100 میلی گرم در روز بود وتمرینات هوازی شنا نیز سه روز در هفته انجام شد. آزمودنی ها پیش و پس از آغاز دوره چهار هفته ای مصرف مکمل وتمرین هوازی یک آزمون فزاینده وامانده ساز را برای تعیین آستانه بی هوازی ونقطه شکست ضربان قلباجرا کردند.تجزیهوتحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک راهه(anova)،در سطح معناداری05/0p< با نرم افزار spss 16،انجام گرفت نتایج آزمون anovaنشان داد که نقطه شکست ضربان قلب (hrdp) و آستانه بی هوازی درتمام گروه ها افزایش یافته، اما تنها افزایش معناداربین گروه ها در vo2max( 008/0p=) اتفاق افتاده است. نتیجه گیری: یافته های حاضر پیشنهاد می کند،مکملcoq10 به عنوان یک مکمل آنتی اکسیدانی می تواندتاثیرات مثبتی بر شاخص های هوازی داشته باشد با توجه به اینکه مقدار مورد استفاده،طول دوره مکمل دهی،سطح فعالیت بدنی ودیگر عوامل با توجه به شرایط افراد نقش تعیین کننده ای خواهد داشت. کلمات کلیدی: مکمل coq10،آستانه بی هوازی، نقطه شکست ضربان قلب،آزمون فزاینده وامانده ساز ?

یکی از روشهای غیر مستقیم برای اندازه گیری استرس اکسایشی، استفاده از پروتئین های کربونیل به عنوان شاخصی از تغییرات اکسیداسیونی پروتئین ها می باشد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر یک جلسه فعالیت ورزشی شدید (بی هوازی) بر میزان پروتئین کربونیل پلاسمای خون زنان فعال بود. بدین منظور یک گروه 20 نفره از بدمینتون کاران زن استان فارس با میانگین و انحراف استاندارد سن (1/2±2/21) سال و وزن (6/3±7/52) کیلوگرم انتخاب شدند. سپس ورزشکاران به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (n=10) و کنترل (n=10) تقسیم شدند. روز آزمون، ابتدا بدنبال 10 دقیقه استراحت آرام از هر آزمودنی نمونه خونی برای تعیین مقادیر پروتئین کربونیل گرفته شد. بعد از گرم کردن، آزمون دوچرخه وینگیت تنها از گروه تجربی به عمل آمد و بلافاصله پس از انجام آزمون نمونه خونی دیگری گرفته شد و همزمان با آن ضربان قلب آزمودنی ها تعیین شد. 24 ساعت پس از آزمون نیز نمونه خونی دیگری از همه آزمودنی ها گرفته شد. از آزمون (anova repeated measured) برای بررسی تغییرات درون گروهی استفاده شد. سطح معناداری برای تمام تجزیه و تحلیل ها (05/0>p) انتخاب شد. آزمون تعقیبی بونفرونی در گروه تجربی نشان داد اختلاف معنی دار میزان پروتئین کربونیل در مراحل پیش و پس آزمون 1 (010/0 =p) و پس آزمون های 1 و 2 (013/0 =p) وجود دارد و تفاوت معنی داری در مراحل پیش و پس آزمون 2 مشاهده نشد (05/0 <p) و در گروه کنترل اختلاف معنی داری در بین سه مرحله آزمون مشاهده نشد. نتایج نشان داد یک جلسه فعالیت ورزشی بی هوازی، باعث افزایش معنی دار در میزان پروتئین کربونیل به عنوان یک متغییر استرس اکسایشی در پلاسمای خون دختران فعال شد و در 24 ساعت بعد به سطح اولیه خود بازگشت

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر ضربات ورزشی بر دانسیته استخوانی فک تحتانی در بوکسورها می باشد. جامعه آماری متشکل از 60 نفر ورزشکار بوکسور و گروه ورزشکار غیر بوکسور بعد از ارزیابی از لحاظ سلامت عمومی و سلامت فک دهان دندان توسط متخصصین مربوطه، توسط روش رادیوگرافی ریجیتال از لحاظ دانسیته استخوانی مورد سنجش قرار گرفت. بعد از تعیین دانسیته استخوان از طریق روش مذکور ، داده های به دست آمده با شیوه آماری تی – استودنت ، منیو – ویتنی و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل گردید.نتایج به دست آمده بدین صورت بود که در آزمون اصلی پژوهش میانگین سن 60 نفر ورزشکار بوکس و 60 نفر ورزشکار غیر بوکسور تفاوت معنی داری را نشان نمی دهد. (p>0.05) . میانه و میانگین تراکم استخوان با استفاده از روش رادیوگرافی دیجیتال تفاوت معنی داری مشاهده نشد.اما با محاسبه ضریب همبستگی مشخص گردید با افزایش مدت تمرینات بوکس ضریب همبستگی در گروه افراد بوکسور به سمت مثبت گرایش دارد، که نشان افزایش تراکم استخوان است(p<0.05) . همچنین با محاسبه ضریب همبستگی در گروه ورزشکاران غیر بوکس با افزایش مدت زمان تمرینات ضریب همبستگی به سمت مثبت میل نمی کند که نشانه عدم عدم افزایش تراکم استخوان ناحیه فک تحتانی متناسب با مدت زمان فعالیت ورزشی (غیر از ورزش بوکس) در گروه کنترل می باشد.(p>0.05) با توجه به اینکه فرضیه " اثر معنی دار ضربات بر دانسیته استخوانی فک بوکسورها" را به نمایش می گذارد، پس دلیلی بر رد فرضیه اصلی " ضربات ورزشی بر دانسیته استخوانی فک تحتانی بوکسورها اثر معنی دار دارد" وجود ندارد.

تحقیق حاضر به بررسی قابلیتهای جسمانی سرعت، استقامت و توان بی هوازی دختران جوان ورزشکار چهار رشته بدمینتون ، بسکتبال، تنیس روی میزو والیبال استان زنجان پرداخته است.