تصاویر نوشتاری در بر دارنده و میراث دار خط اندیشه نگار می باشد که در دوران اولیه تمدن بشری وجود داشته است. در خطوط اولیه اندیشه نگار تصاویری مانند حیوانات و یا اشیاء ترسیم می شدند که علاوه بر معنای خود دارای معنای دیگری نیز بودند. عمده کشورهایی که در این زمینه به فعالیت پرداختند از ممالک شرقی اسلام، شامل ایران، ترکیه و هند می باشند. و ایران به عنوان یکی از پیشگامان این هنر، سهم بسیار زیادی از جهت پیشبرد آن دارد. اما آغاز این هنر در ایران بر اساس مدارک بدست آمده از قرن ششم هجری و از منطقه خراسان است. اما اوج این هنر در دوران اوج هنر خوشنویسی و در قرن های نهم تا یازدهم هجری می باشد. تصاویر نوشتاری به دلیل اینکه بیشتر جنبه تزئینی و تفننی داشتند و هنرمندان بیشتر بر اساس جنبه های شخصی اینگونه آثار را خلق می نمودند، به تعداد بسیار کمی موجود می باشند. از همین رو در مجموعه خطوط تفننی قرار گرفته و تاکنون عنوانی برای آن در نظر گرفته نشده است.اما کاملا مشخص است که ماهیت این گونه تصاویر فقط خلق تصویری زیبا و تزئین جمله نبوده است، بلکه سعی در نمایاندن مفهوم جمله از طریق شکل ظاهری نیز دارد و طراح در پس نمایش اشکال فرمها، سعی در نشان دادن تفکر و اعتقاد خود بوده است.

پایان نامه ای که پیش رو دارید نخست به بررسی ارزش های بصری نگارگری پرداخته و سپس تاثیر متقابل نقاشی شرق و غرب مورد بحث قرار گرفته و در ادامه ماهیت پویانمایی بررسی شده است. در این بررسی تاریخچه پیدایش این هنر- رسانه در ایران و جهان و نیز برخی تکنیک های ساخت یک اثر پویانمایی ارایه گشته است. نگارنده، استفاده از زاویه دید، ترکیب بندی و رنگ های به کار گرفته شده در نگارگری را در رسیدن به فضایی مطابق با معیارهای ملی و فرهنگی کشورمان و یا حداقل رسیدن به فضایی شرقی پیشنهاد کرده است. به نظر می رسد با وجود کپی برداری دقیق از شخصیت های موجود در نگارگری ، رسیدن به این فضا در پویانمایی امری دور از ذهن باشد. استفاده از ویژگی های نگارگری در ساخت پویانمایی دو بعدی نیازمند شناسایی اصول مشترک می باشد. این اصول می تواند به صورت بنیادین فضایی بومی و ملی برای پویانمایی تعریف کند. در این پژوهش با مطالعه بصری آثار نگارگری و مطالعه متون مربوط به این مبحث، برخی از این اصول از جمله زاویه دید، ترکیب بندی، اصول رنگ آمیزی و پرهیز از فضای خالی بدست آمد و کاربرد این اصول در ساخت پویانمایی بیان شد. هدف از این پژوهش، رسیدن به این مهم بود که برداشت و استفاده عین به عین از پیکره های موجود در نگارگری در ساخت پویانمایی، نمی تواند به ایجاد فضایی ایرانی منجر شود بلکه ساختار کلی تصویر باید بر اصول ذکر شده استوار گردد.

خط کوفی بنایی (معقلی)، به لحاظ فرم هندسی و هماهنگی کلی که با شکل و فضای معماری دارد، خاص کتیبه ها و بنا، طراحی و استفاده شده است. دوره صفویه را می توان یکی از گذرگاههای شاخص در مسیر تحول کوفی بنایی دانست و مسجد حکیم اصفهان از بناهای با ارزش این دوره است که در جای جای آن به ویژه در ایوان شمالی مسجد، کتیبه ها و تزیینات بسیار متنوعی از شیوه کوفی بنایی دیده می شود. گرافیک متحرک، هنری است که از اواخر دهه ی 1950برای زندگی بخشیدن به طراحی گرافیک ساکن با استفاده از شیوه های متحرک سازی، تخیل طراحان گرافیک را تسخیر کرده و حرکت را به همراه فن آوریهای نوین به بخش اصلی چشم انداز بصری عصر ما تبدیل نموده است. با توجه به اینکه در دوران معاصر، انتقال هویت فرهنگی هر جامعه متکی بر عوامل بصری متحرک است، از این رو تحقیق حاضر، با هدف شناسایی قابلیتهای حرکتی خط کوفی بنایی در کتیبه های ایوان شمالی مسجد حکیم اصفهان و کاربرد آن در گرافیک متحرک، به منظور دستیابی به آثار گرافیک متحرک که نمایانگر هویت ایرانی - اسلامی در قالبی جدید و نو باشد صورت گرفته است. روش انجام تحقیق توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه¬ای است. نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که بهره مندی خط کوفی بنایی ازمبادی حرکت به عنوان اصل اساسی در گرافیک متحرک مانند گردش دید در امتدادهای عمودی و افقی و همچنین اصول تایپوگرافی متحرک از جمله طراحی حروف کوفی بنایی بر مبنای معنا و محتوا، این خط را جهت بهره گیری در آثار گرافیک متحرک که از رویکردهای نوین هنرگرافیک می باشد و مطابقت زیادی با نیازهای جامعه امروز دارد، مستعد می سازد.