استخراج و تعیین مشخصات آنزیم پلی فنل اکسیداز بادام زمینی شمال ایران معصومه فریدی تشکیل رنگدانه های قهوه ای به وسیله آنزیم تایروزیناز، یکی از مهمترین علت های تغییر رنگ میوه ها و سبزی ها است و در نتیجه کاهش کیفیت آن هاست. این آنزیم برای استفاده های تحقیقاتی در صنایع دارویی و آرایشی کاربرد فراوان دارد و در حال حاضر منبع آنزیم مذکور تایروزیناز قارچ خوراکی می باشد. از آنجایی که بادام زمینی از محصولات مهم کشاورزی استان گیلان بوده و با به بازار آمدن بادام سال جدید، بادام های قبلی بسیار کاهش قیمت یافته و بازار پسند نیستند. از طرفی، با توجه به تجربه و تخصص گروه ما در دانشگاه گیلان در مورد تایروزیناز، در این تحقیق آنزیم مذکور از دانه بادام زمینی استخراج و خالص سازی و خواص آن بررسی گردید. برای این منظور، عصاره بادام زمینی توسط سائیدن با نیتروژن مایع تهیه، پس از رسوب گیری با آمونیم سولفات و دیالیز توسط الکتروفورز شناسائی گردیده و فعالیت آنزیمی در حضور سوبسترای دوپامین هیدروکلراید اندازه گیری شد. خصوصیات فیزیکی آنزیم خالص از قبیل دما و ph بهینه تعیین و با تایروزیناز سایر منابع مقایسه شد. هدف نهایی این تحقیق بررسی امکان جایگزینی تایروزیناز بادام زمینی با نوع قارچی در صنایح دارویی، غذایی و آرایشی و هم چنین در اهداف تحقیقاتی بود. نتایج نشان دادند که آنزیم تایروزیناز بادام زمینی دارای دو ایزوفرم است که توسط الکتروفورز مشخص شدند و وزن مولکولی آنها بیشتر از تایروزیناز قارچ است. دمای بهینه فعالیت آنزیم c?40 و ph بهینه برای بیشترین فعالیت آنزیم 2/5 بود. مقادیر ثابت میکائلیس منتن یعنی km مساوی mmol/min 257.533 و سرعت ماکزیمم vmax = 0.00421 تعیین گردید.

آنزیم پراکسیداز با شماره کمیتهec 1.11.1.7 جزء پروتیین های هم دار می باشد که وظیفه اصلی آنها اکسیداسیون سوبستراهای مختلف با استفاده از پراکسید هیدروژن می باشد. به دلیل نقش این آنزیم در حذف رادیکالهای آزاد و بالا بودن قدرت کاتالیتیکی کاربرد وسیعی در صنعت پزشکی و عرصه بیوشیمی دارد. ازطرفی، استفاده از داروهای پائین آورنده برای بیمارانی که دچار این عارضه هستند امری ضروری و غیر قابل چشم پوشی است. در هر حال، مانند بسیاری داروهای دیگر، مصرف آنها ممکن است عوارض جانبی داشته باشد که برخی از این اثرات هنوز ناشناخته اند. هدف از این تحقیق، بررسی اثر برخی داروهای فشار خون موجود که توسط متخصص به بیماران تجویز می شوند و از طریق مکانسیم های مختلف عمل می کنند روی آنزیم پراکسیداز می باشد. در عمل، ابتدا فعالیت آنزیم پراکسیداز در حضور غلظت های مختلف داروهای مورد نظر، آتنولول، لوزارتان و کاپتوپریل، بررسی و درصد فعالیت آنزیم مشخص گردید. نتایج نشان دادند که این اثرات که در برخی موارد به صورت کاهش و در برخی افزایش فعالیت پراکسیداز بروز نمودند. سپس با تغییر دادن غلظت یکی از سوبستراها در حضور غلظت ic50 این ترکیبات فعالیت آنزیم اندازه گیری و مقادیر km وvmax آنها محاسبه شد. از طرفی، میزان برگشت پذیری واکنش نیز با استفاده از روش دیالیز بررسی و اثبات گردید. نتایج این بخش نشان دادند که مهار و یا فعال شدن آنزیم پراکسیداز توسط هر سه داروی فوق از نوع برگشت پذیر است.

امروزه استفاده از سلول های بنیادی و به ویژه سلول های بنیادی مزانشیمی بدلیل توانایی تکثیر بالا و پتانسیل تمایز به سلول های مختلف از جمله کندروسیت ها مورد توجه محققین مهندسی بافت غضروف قرار گرفته است. یکی از عوامل موثر در رشد و تمایز سلول های بنیادی به سلول های کندروسیت، موضوع انتخاب بستر و داربست مناسب در محیط کشت سلول بوده و می باشد. تاکنون از میان داربست های گوناگون، داربست های هیدروژلی با منبع طبیعی و یا سنتزی به عنوان داربست های ویژه در مهندسی بافت غضروف مورد مطالعه قرار گرفته اند. لذا هدف از انجام این پایان نامه مطالعه بازدهی و اثر بسترهای آلژینات و poly(hema) در تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی بدست آمده از بافت چربی انسانی به سلول های کندروسیت بر اساس سنجش بیان مارکرهای ویژه غضروفی نظیر کلاژن نوع دو و گلیکوزآمینوگلیکان های سولفاته می باشد. بدین منظور، ابتدا سلول های بنیادی مزانشیمی از بافت چربی انسانی جداسازی و پس از کشت و تکثیر، به مدت 14 روز در شرایط مختلف کشت شامل: بستر poly(hema)، مهره های آلژینات و کنترل در حضور محیط تمایزی کشت داده شده و در پایان برای انجام تست های rt-pcr،western blotting و رنگ آمیزی هیستوشیمی alcian blue جمع آوری شدند. نتایج حاصل نشان می دهد که در هر سه شرایط مختلف کشت، تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی به سلول های کندروسیت با تأیید بیان مارکرهای ویژه غضروفی رخ داده است. نتایج حاصل هم چنین نشان می دهند که بیشترین میزان تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی به سلول های کندروسیت، مربوط به استفاده از مهره های آلژینات به عنوان بستر سه بعدی می باشد.

cdna نمیوپسین ( فتوپروتئین وابسته به کلسیم ) از یک شانه دار تولید کننده نور بنام نمیوپسیس لیدی کلون، بیان، تخلیص، تعیین توالی و تعیین هویت شد. این cdna از 621 جفت باز تشکیل شده است که یک پروتئین 206 اسید آمینه ای را کد می نماید. cdnaی کد کننده نمیوپسین از نمیوپسیس لیدی در e. coli بیان وسپس تخلیص شد که یک باند منفرد را با وزن مولکولی 27 کیلو دالتون روی ژل sds-page نشان داد. بعد از آماده سازی نمیوپسین semi-synthetic با استفاده از کلنترازین و edta در حضور cacl2 از خود فعالیت لومینسانس نشان داد. مقایسه دو گروه معروف فتوپروتئین های وابسته به کلسیم یعنی کلنتراتها و کتنوفورها تشابه بالایی در ساختار سوم آنها بدون توجه به تشابه پایین توالی میان آنها نشان داد. این فتوپروتئینها با تشابه پایین توالی می توانند نقش مهمی در درک اساس ساختاری فعالیت بیولومینسانس داشته باشند. سکانس آمینو اسیدی حاصل از ژن نمیوپسین حدود 90 درصد تشابه با فتوپروتئین های کتنوفوری و 51 درصد با فتوپروتئین های کلنتراتی نشان داد. آنالیز توالی و ساختار افزایش تعداد بارهای منفی لوپهایی که کلسیم به آنها متصل می شوند را در کتنوفورها به نسبت کلنتراتها نشان داد که منتج به حساسیت بیشتر و بالا برای اتصال به کلسیم می باشد. بعلاوه مقایسه آمینو اسیدهای درگیر در جایگاه اتصال سوبسترا نشان داد که حفره اتصال فتوپروتئینهای کتنوفوری حاوی تعداد کمی از اسیدهای آمینه حلقوی ( آروماتیک) می باشد. این مشاهدات می تواند مارا به کاهش میانکنشهای stacking میان سوبسترا و پروتئین و بدنبال آن اهمیت اثرات پایداری کلنترازین در حفره هدایت نماید. پروفایل هیدروپاتی برای رزیدوهای حفره الگوی متفاوتی را در این دوگروه نشان داد. تفاوت اسیدهای آمینه در جایگاه اتصال سوبسترا و محیط اطرافش سبب الگوی متفاوت شبکه پیوند هیدروژنی در ناحیه مربوطه در کتنوفورها در مقایسه با کلنتراتها می شود . مقایسه ساختاری این دو گروه با تشابه توالی پایین و تشابه ساختمان سوم بالا می تواند یک دیدگاه جدیدی را در مکانیسم تابش نور در این فتو پروتئینها ایجاد می نماید.

عدم تعادل بین ایجاد شدن واز بین رفتن رادیکال های آزاد توسط ترکیبات آنتی اکسیدانی منجر به تولید بیماری های زیادی از قبیل سرطان، آترواسکلروز و پیری زودرس می شود. تحقیقات نشان داده است رابطه معکوسی بین مصرف میوه ها وسبزیها و بروز چنین مشکلاتی وجود دارد. ثابت شده است که این خاصیت میوه ها و سبزی ها به دلیل وجود ترکیبات آنتی اکسیدانی مانند ویتامین c و e ، پلی فنل ها و کاروتنوئیدها می باشد. ترکیبات آنتی اکسیدانی ترکیباتی هستند که عملکرد که رادیکال های آزاد از قبیل اکسیداسیون لیپیدها و پروتئین ها را خنثی می کند. ضایعات کارخانه های تهیه محصولات جانبی از قبیل آب میوه و انواع کمپوت و رب می تواند به عنوان منبع شرشار از ترکیبات آنتی اکسیدانی و بیومواد با ارزش برای استفاده در صنایع غذایی و دارویی مورد استفاده قرار گیرند. در این تحقیق توان آنتی اکسیدانی ترکیبات فنلی و اثر مهار کنندگی روی فعالیت آنزیم تیروزیناز ضایعات 5 رقم مرکبات (پرتقال مارس، پرتقال هاملین، پرتقال مورو، پرتقال تامسون و نارنگی پیج ) مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصله نشان می دهد که همه نمونه های مورد مطالعه دارای توان آنتی اکسیدانی و اثر مهاری روی آنزیم تایروزیناز بودند. از این روآنتی اکسیدان ها و مهار کننده هایی که از چنین منابع طبیعی بدست می آیند در صنایع دارویی و غذایی کاربرد زیاد داشته باشد و واز سلامت بالایی برخوردارند. کلمات کلیدی: ضایعات مرکبات، مهار کننده های تایروزیناز، ترکیبات فنولی، آنتی اکسیدان

بدن انسان گونه های فعال اکسیژن (ros) مانند رادیکال سوپر اکسید، هیدروکسیل و هیدروژن پراکسید را توسط سیستم آنزیمی تولید می کند. سلول ها چندین مکانیسم دفاعی آنتی اکسیدانی دارند که به مهار اثرات تخریبی ros کمک می کند. آنتی اکسیدان ها ترکیباتی هستند که به طور شیمیایی اثرات مخرب محصولات فعال حاصل از متابولیسم همچون رادیکال های آزاد مضر را خنثی می کنند. فنل ها و پلی فنل های گیاهی بعنوان آنتی اکسیدان ها عمل می کنند و نقش اساسی را در مهار شرایط پاتولوژیک همچون سرطان، بیماری های قلبی_عروقی و تخریب نورونی دارند. درسال های اخیر تمایل بیش از اندازه ای به مصرف مکمل های تغذیه ای آنتی اکسیدانی وجود داشته است. در این تحقیق خواص آنتی اکسیدانی و آنتی باکتریال عصاره آب-متانول-استن و عصاره متانولی گیاه pulegium mentha در دو فصل قبل از گلدهی و دوره گلدهی بررسی شد. برای مشخص کردن اثرات آنتی اکسیدان های غیرآنزیمی از دو تست assay dpph و frap استفاده شد و همچنین میزان کل فنل ها توسط متد folin–ciocalteu سنجیده شد. درمطالعه حاضر تاثیر نوع حلال و فصل رشد گیاه در محتوای فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی منتا پولژیوم بررسی شد. حلال آب –متانول-استن به خاطر استخراج ترکیبات فنولی بیشتر به عنوان حلال بهتر شناخته شد. آنالیز ترکیبات فنولی توسط روش های کروماتوگرافی tlc و hplc انجام شد. از بین آنتی اکسیدان های آنزیمی فعالیت آنزیم های sod وpod وcat سنجیده شد. اسانس قسمت های هوایی گیاه استخراج شده و اجزا آن توسط دستگاه gc-ms شناسایی گردید. فعالیت آنتی میکروبی عصاره اتانولی و اسانس این گیاه بر علیه 4 باکتری e. coli، k. oxytoca،p. aeruginosa و s. mutans توسط روش دیسک دیفیوژن آگار مورد بررسی قرار گرفت. حداقل غلظت مهار کنندگی (mic) برای عصاره ها توسط روش میکرودایلوشن براث به دست آمد. همچنین حداقل غلظت کشندگی (mbc) برای نمونه ها مشخص شد. نتایج حاصله نشان داد که فعالیت آنتی اکسیدانی و آنتی میکروبی در دوره گلدهی در این گیاه بیشتر از دوره قبل از گلدهی می باشد.

هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر فعالیت هوازی حاد بر تغییرات آنتی اکسیدانهای بزاقی مردان غیر ورزشکار بود. برای این منظور 10 پسر غیر ورزشکار دانشگاهی (سن 6/1±2/21 سال، وزن 1/10±62/68 کیلوگرم، چربی بدنی 9/2±75/16 درصد، قد 7/6±3/174 سانتی متر، حداکثر اکسیژن مصرفی 4/2±54/37 میلی لیتر بر کیلوگرم بر دقیقه و شاخص توده بدنی 28/2±51/22 کیلوگرم بر متر مربع) به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت نمودند. آزمودنی ها روی نوارگردان با استفاده از آزمون استراند تا سر حدّ واماندگی دویدند و نمونه های بزاقی بصورت غیر تحریکی در سه مرحله شامل قبل، بلافاصله و یک ساعت پس از فعالیت برای اندازه گیری تغییرات فعالیت آنتی اکسیدانی آنزیم های پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و همچنین تغییرات غلظت اسید آسکوربیک جمع آوری و بررسی شد. پس از اطمینان از طبیعی بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون کلموگراف-اسمیرنف، نتایج آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که فعالیت آنزیم پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز بلافاصله و یک ساعت پس از فعالیت ورزشی افزایش معنی داری داشت (05/0>p)؛ ولی فعالیت آنزیم کاتالاز بلافاصله و یک ساعت پس از فعالیت کاهش معنی داری داشت (05/0>p)، غلظت اسید آسکوربیک نیز بلافاصله پس از فعالیت کاهش معنی داری نشان داد ولی یک ساعت پس از فعالیت افزایش معنی داری پیدا کرد (05/0>p). نتیجه گیری حاصل از پژوهش حاضر نشان می دهد، فعالیت هوازی تا سر حدّ واماندگی در مردان غیر ورزشکار، باعث افزایش آنتی اکسیدانهای مهم بزاقی نظیر آنزیم های پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز و غلظت اسید آسکوربیک می شود ولی منجر به کاهش فعالیت آنزیم کاتالاز می شود. واژه های کلیدی: فعالیت هوازی حاد، بزاق، آنتی اکسیدان

با تو جه به شیوع بیماری های ناشی از آلودگی باکتریایی و همچنین مقاومت بعضی باکتری ها به آنتی بیوتیک های موجود به هدف از تحقیق حاضر استفاده از منابع گیاهی و خواص آنتی باکتریالی گیاه خالواش و چای سفید از طریق اثر سینرژیکی عصاره های آنها روی باکتری های گرم مثبت و گرم منفی و مقایسه باآنتی بیوتیک های رایج است. ابتدا به روش اتانولی از گیاه خشک عصاره گیری شد که سپس با استفاده از روتاری حلال (اتانول) تبخیر شده و و باقیمانده در آون نمونه به صورت پودر در هآورده شد. که بعد از اضافه کردن دی متیل سولفوکساید (dmso) آماده کار آنتی باکتریالی شده. و با استفاده از روش دیسک دیفیوژن مقدار خاصیت آنتی باکتریالی سینرژیکی عصاره در نسبت های 25درصد انواع چای (سبز، سیاه وسفید)-75 درصد خالواش و برعکس و همچنین با نسبت 50 به 50 را با استفاده قطر هاله عدم رشد برای باکتری های p.aeruginosa1558، staphylococcus aureus1113، streptococcus mutans1543، e.coli 1553 و غیره... نسبت به آنتی بیوتیک ها محاسبه گردید. و سپس مقادیر micو mbc نیز محاسبه شد. در اینجا خاصیت آنتی باکتریالی عصاره به صورت سینرژیکی در نسبت های ذکر شده تقویت گردید. نتایج نشان دادند که نسبت 50درصد چای به 50 درصد خالواش اثرات سینرژیکی بهتری را بروز می دهند و در واقع دو ماده آنتی باکتریال گیاهی اثرات یکدیگر را تقویت نمودند. در مورد چای سیاه نسبت 25 درصد بهتر عمل می کرد. با توجه به اینکه هر دو گیاه خالواش و چای دارای مواد آنتی اکسیدانی و مواد پلی فنولی مثل فلاوین هستند در نتیجه موجب ایجاد خواص آنتی باکتریالی آنها می شود که در مورد خاصیت پلی فنلی به علت تولید هیدروژن پراکسید به صورت پرواکسیدان خاصیت آنتی باکتریالی ایجاد می گردد.

درمان و جلوگیری از سرطان با استفاده از طب سنتی بسیار مورد علاقه قرار گرفته است. در این مطالعه، ترکیبات فنولی و ظرفیت آنتی اکسیدانی بوسیله تست dpph و frap بر روی عصاره متانولی 16 گونه آرتمیزیا انجام پذیرفت. بیشترین مقدار محتوی فنولی در گونه fragrans a. و بیشترین ظرفیت آنتی اکسیدانی در گونه های a. scoparia،a. khorassanica وa. fragrans شناسایی گردید? از طرف دیگر سنجش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی در عصاره های گیاهی بیشترین فعالیت پراکسیداز و سوپر اکسید دسموتاز را در گونه های khorassanica a. و a. difussa نشان داد. ترکیبات فیتوشیمیایی بوسیله gc/ms، hplc و tlc آنالیز گردیدند. ترکیب آرتمیزینین به عنوان یک سزکوئی ترپن با پیوند پراکسیدی، بر علیه عامل مالاریا (پلاسمودیوم فالسپارم) که مقاوم به داروها شده است، بسیار موثر است. اگر چه آرتمیزینین نور uv را در طول موج های بین 190 تا 210 نانومتر جذب می کند اما در این طول موج ها ضریب خاموشی پایینی از خود نشان می دهد. استفاده از uv جهت شناسایی این ترکیب کم فایده خواهد بود. بنابراین، معرفی یک روش سریع، ساده، در دسترس و کم هزینه در این مورد بسیار سودمند خواهد بود. در این تحقیق ما روش tlc/uv258nm برای تخمیین آرتمیزینین ارائه دادیم. غلظت آرتمیزینین در هر 16 گونه آنالیز گردید و بالاترین مقدار در گونه a.anuua شناسایی گردید. گونه های a. khorassanica و a. annua برای تیمارهای کشت سلولی انتخاب گردیددند. ما تاثیر اسانس این گونه ها را بر روی میزان تولید نیتریک اکسید (no) و میزان بیان سیکلواکسیژناز 2 (cox-2) و نیتریک اکسید سنتاز القائی (inos) در سلولهای raw 264.7 تیمار شده با لیپوپلی ساکارید را بررسی کردیم. تکنیک های real time pcr و وسترن بلات تاثیر مهار کنندگی قوی a. annua را بر روی cox-2 و inos نشان داد. اما a. khorassanica تاثیری بر سطح پروتئین inos نداشت. این یافته ها پیشنهاد می کند a. annua احتمالا از طریق مهار بیان سیتوکین های پیش التهابی دارای اثرات ضد التهابی می باشد.

مطالعات نشان داده اند که لنزهای تماسی نرم هیدروژلی با داشتن محتوای آب زیاد، توانایی جذب و آزاد سازی بسیاری از مواد دارویی، هورمون ها و آنزیم ها در ناحیه ی لاکریمال(پشت لنز) آزادرا می توانند داشته باشند در این پژوهش، توانایی هیدروژل های پلی آکریلامید و هیدروکسی اتیل متاکریلات hema، برای جذب انسولین و همچنین میزان تورم پذیری ژل مورد بررسی قرار گرفت. میزان تورم پذیری هیدروژل با اندازه گیری وزن وابعاد (قطر و ضخامت) ژل خشک شده نسبت به وزن ژل پس از قرار گیری در آب در دمای c° 25 بدست آمد. نسبت تورم پذیری ژل در phهای مختلف بافر اندازه گیری شد. میزان عبور نور از ژل توسط دستگاه اسپکتروفتومتر در طول موج nm600 اندازه گیری شد. طیف ftir از هایدروژل در محدوده cm-1 4000 -400 با دستگاهft-ir اسپکترومتر به دست آمد. میزان مقاومت دمایی و دمای انتقال شیشه ای(tg) هیدروژل توسط دستگاه dsc اندازه گیری شد، همچنین با این روش عدم واکنش بین هیدروژل و داروی انسولین را نیز توانستیم اثبات نماییم. تصاویر sem از سطوح هیدروژل خالص و هیدروژل حاوی داروی انسولین تهیه شدند که نشان دهنده ی نحوه ی توزیع دارو و اندازه ذرات دارو را در هنگام انتشار به درون هیدروژل نشان می دهد. نتایج نشان دادند که نسبت تورم پذیری ژل در phهای آستانه(قلیایی و اسیدی) افزایش یافت، طیف ftir هیچگونه تغییر ساختاری را در هیدروژل پس از قرارگیری در دارو نشان نداد، این یافته دال بر عدم واکنش پذیری پروتئین با هیدروژل می باشد، و طیف های به دست آمده از دستگاه dsc نیز نشان دادند که هورمون با هیدروژل واکنشی نداده و بارگیری هیدروژل از دارو باعث افزایش پایداری و سفتی هیدروژل می شود. به علاوه، هیدروژل در دمای بدن انسان هیچگونه تغییر شکلی پیدا نخواهد کرد . بهترین ph برای جذب و رهاسازی داروی انسولین از طریق پلیمر های اکریلامید و phema ،11 و 12= ph می باشد. دمای بهینه برای جذب و رهاسازی داروی انسولین از طریق این پلیمرها دمای 30 درجه سانتی گراد می باشد. از دو نوع هیدروژل مذکور برای بررسی توانایی جذب و رها سازی برنامه ریزی شده انسولین استفاده شد و نتایج نشان دادند که هر دو هیدروژل مورد استفاده می توانند انسولین را جذب و در ph های مختلف مخصوصا در ph قلیایی به خوبی رها کند. و این روش می تواند روش بسیار مناسبی در فعالیت های پزشکی باشد

پروتئاز های خنثی (nps) روی متالوپروتئازهایی با کاربردهای بیوتکنولوژی مثل سنتز پپتید و آسپارتام هستند، اما محدودیت اتولیز در حرارت های بالا را دارند. در این مطالعه ما یک ناحیه ی سطحی الاستاز از سودوموناس آئروجینوزا که به یک یون کلسیم متصل می شود را با ناحیه ی مشابهی در ترمولیزین از باسیلوس استئاروترموفیلوس که به سه یون کلسیم متصل می شود، جایگزین کردیم تا پایداری حرارتی آنزیم را افزایش دهیم. پایداری حرارتی روی متالوپروتئازها با فاکتور t50تعیین می-شود،حرارتی که 30 دقیقه انکوباسیون آنزیم در دماهای مختلف فعالیت آنزیم را به نصف کاهش می دهد. غیر فعال سازی حرارتی در دماهای مختلف 65-c?95 در مورد دو آنزیم وحشی و کایمر مقایسه گردید. بر اساس نتایج، هم t1/2و هم t50به طور قابل توجهی در مورد آنزیم کایمر افزایش یافت. یعنی آنزیمی که t50 آن برابر با 68 بوده است تبدیل به آنزیمی شده است که t50آن در حضور کلسیم حدود 5/93 است و 25 درجه شیفت کرده و آنزیم کاملا پایدارتر شده است. برای بررسی بیشتر پایداری حرارتی، پارامترهای ترمودینامیکی فرآیند غیر فعال شدن شامل انرژی فعال سازی (ea)، ?h#، ?g#و ?s# محاسبه و مقایسه گردید. همچنین در این مطالعه پایداری آنزیم از جنبه های مختلف در حضور یون های فلزی، دترجنت ها، nacl و ph مورد ارزیابی قرار گرفت.در مورد اوره در غلظت های پایین میزان پایداری آنزیم کایمر کمی بیشتر از آنزیم وحشی بود و در مورد sds آنزیم کایمر پایداری بیشتری را نشان داد. در مورد پایداری ph پایداری اندکی تغییر کرده است و کمی افزایش پایداری را در مورد آنزیم کایمر داریم.

هیدروژل ها به طور گسترده در سیستم های انتقال دارو به ویژه در ساختن لنزهای تماسی استفاده شده اند. در این تحقیق اثر ph و دما بر جذب و رهاشدن لیزوزیم از دو نوع پلیمر زیست سازگار مطالعه گردید. هدف از این مطالعه تعیین شرایط بهینه برای امکان انتقال چشمی این آنزیم بود. لیزوزیم خواص ضد باکتریایی و ضد ویروسی دارد و به علت دارا بودن ساختمان فشرده می تواند به درون لنزهای تماسی هیدروژلی به دام بیفتد. در عمل دیسک های هیدروژل پلی اکریل آمید و phema به درون محلول بافر فسفات/ لیزوزیم غوطه ور شدند و آنزیم به درون ژل بارگیری شد. میزان رها شدن آنزیم از لنز با قرار دادن هیدروژل های بارگیری شده از لیزوزیم در محلول بافر فسفات تازه تهیه شده، محاسبه شد. فعالیت آنزیم قبل از جذب و بعد از رهاسازی از هیدروژل ها، تعیین شد. این سنجش بر اساس لیز دیواره سلولی باکتری micrococcus lysodeikticus بود. میزان عبور نور از هیدروژل هیدراته، توسط اسپکتروفتومتر uv-visible اندازه گیری شد. تورم پذیری دیسک های خشک هنگامی که در بافر فسفات 25 درجه سانتی گراد غوطه ور شدند، تخمین زده شد و نسبت تورم ژل در یک محدوده از ph محاسبه شد. هیدروژل های فاقد و واجد لیزوزیم، از طریق تکنیک های مختلفی از قبیل ftir (اسپکتروسکوپی مادون قرمز)، dsc (کالریمتری روبشی تفاضلی) و sem (میکروسکوپی الکترونی روبشی) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین جذب لیزوزیم به هیدروژل ها در دمای 37 درجه سانتی گراد و 2/6ph= انجام شد. فعالیت آنزیم در نتیجه جذب و رها شدن از هیدروژل، تغییر قابل توجهی نکرد. لیزوزیم در تورم پذیری و میزان عبور نور هیدروژل تغییر چشمگیری ایجاد نکرد. طیف ftir هیدروژل-های فاقد و واجد لیزوزیم، مشابه بودند. مطالعات dsc، افزایش tg هیدروژل را در حضور لیزوزیم نشان داد.

کیتوزان، آمینو هترو پلی ساکارید کاتیونی خطی و تصادفی متشکل از واحدهای d-گلوکز آمین و n-استیل-d -گلوگزآمین است که در تحقیقات جدید داروسازی و پزشکی مورد توجه زیادی قرار گرفته است. کیتوزان یک بیوپلیمر طبیعی، زیست تخریب پذیر، ایمن، غیر سمی و با ایمونوژنیسیته ی پایین بوده که قابلیت اتصال به موکوس را دارد و دستیابی به آن آسان است. هدف از این تحقیق بررسی کارآئی و برتری روش میکروفلوئیدیک به جای روش قدیمی ژلاسیون یونی برای تهیه نانو ذرات کیتوزان با اتصال عرضی (tpp) بوده است. در این تحقیق، بر هم کنش بین پارامتر های اعمال شده و اثر آنها روی اندازه نانوذرات مورد مطالعه قرار گرفت. این پارامتر ها مدت زمان مواجهه ی محلول کیتوزان با امواج صوتی ،ph های متفاوت محلول tpp و سرعت تزریق متفاوت محلول tppو کیتوزان نسبت به یکدیگر را شامل می شود. اندازه نانوذرات با استفاده از تفرق دینامیک نور (dls) اندازه گیری شد. شبکه های عصبی مصنوعی (ann) برای بهینه نمودن شرایط آزمایش و نشان دادن تاثیرات پارامتر های ورودی بر اندازه ی نانو ذرات مورد استفاده قرار گرفت. مقایسه نمودارهای سه بعدی به دست آمده از anns به ترتیب نشان دهنده ی تاثیرات بیشتر ph محلول tpp، نسبت تزریق دو محلول به یکدیگر و زمان مواجهه ی محلول کیتوزان با امواج صوتی بود.

فریتین با وزن موکلولی 450 کیلودالتون که از 24 زیرواحد شامل زنجیره های سبک (19 کیلو دالتون) و سنگین (21کیلو دالتون) تشکیل شده است، نقش مهم و اساسی در ذخیره آهن دارد.آهن وهم آزاد با تولید گونه های فعال اکسیژن موجب استرس های اکسیداتیو می شوند. از آنجاییکه فریتین پستانداران در محیطin vitro توانایی اتصال به ملکول هِم را دارد، این احتمال وجود دارد که میانکنش فریتین با هِم در مراحل اکسیداتیو اثرگذار باشد. در این مطالعه فعالیت پراکسیدازی کمپلکس فریتین – هِم با استفاده از سوبسترا های قابل اکسید مختلف گزارش شد. ابتدافریتین از بافت کبد وقلب گوسفند با استفاده از دو مرحله تیمار حرارتی و رسوب دهی با آمونیوم سولفات وکروماتوگرافی تعویض آنیونی (-deaeسلولز) با خلوص بالاتخلیص شد.سپس فعالیت پراکسیدازی احتمالی کمپلکس های هِم – فریتین با استفاده از آب اکسیژنه و ترشیا بوتیل هیدروپراکساید و تترا متیل بنزیدین به عنوان سوبسترای اکسیدانت (یک سوبسترای کلاسیک برای پراکسیدازها)، دوپامین ،سرتونین و ال دوپا به عنوان سوبسترای کاهنده بررسی شد. همچنین اثر این فعالیت شبه آنزیمی بر روی cdna اندواستاتین توسط آزمایشات ژل الکتروفورز آگاروز ارزیابی شد. نتایج نشان داد که فعالیت پراکسیدازی غیر اختصاصی سیستم هِم – فریتین می تواند با بازده کاتالیتیکی بالایی تترا متیل بنزیدین و انواع نروترانسمیتر ها را اکسید کند. همچنین این سیستم با فعالیت شبه نوکلئازی خود موجب تخریب dna می شود. آپوفریتین کبدی بیشترین فعالیت وهولو فریتین کبدی کمترین فعالیت را دارد. فریتین قلبی که شبیه فریتین مغزی است نسبت به هولوفریتین کبدی دارای فعالیت پراکسیدازی بالاتری است. اکسیداسیون نروترانسمیترها توسط سیستم پراکسیداز در حضور آب اکسیژنه و ترشیا بوتیل هیدروپراکساید یک ارتباط مولکولی مهم بین افزایش فریتین / هِم و نروترانسمیتر های غیر طبیعی و آسیب های اکسیداتیو دیده شده در مغز بیماران مبتلا به آلزایمر را نشان می دهد.

درک الگوهای تغییر رنگ در گل ها و گیاهان زینتی به اصلاح و تولید ارقام جدید و بازارپسند، بهبود رنگ گل ها در باغبانی و مدیریت بهتر گلدهی کمک می کند. در این مطالعه تغییرات رنگ گل و برهمکنش عوامل موثر بر رنگ طی مراحل مختلف نمو گل و توسعه رنگ در ارقام مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعات نشان داد که در ارقام مختلف ژربرا سنتز فلاونوئیدها خیلی زودتر از مرحله شکوفائی گل ها و قبل از تشکیل غنچه آغاز می شود، اما توسعه و سنتز آنتوسیانین ها در تمام مراحل نمو از غنچه تا حتی پس از شکوفائی گل ها ادامه دارد. همچنین مشخص شد که ارقام مختلف الگوهای تغییر رنگ متفاوتی دارند، طوری که سنتز فلاونوئیدها و آنتوسیانین ها در ارقام قرمز و بنفش در مقایسه با ارقامی با رنگ مایه صورتی، خیلی زودتر آغاز می شود. همچنین، در بین عناصر ارزیابی شده در ژربرا عناصر آهن، کلسیم، منیزیم و منگنز، ارتباط بیشتری با مولفه های رنگ نشان دادند. بالاترین میزان کلسیم در هر سه مرحله در گل های فاقد آنتوسیانین مشاهده شد. آهن در هر سه مرحله همبستگی بالائی با مولفه های رنگ نشان داد. این در حالی بود که همبستگی قابل توجهی بین مولفه های رنگ و عناصر مس و روی مشاهده نشد. در مجموع، دامنه تغییرات آهن طی نمو گل ها، بین 0135/0– 0055/0، مس بین 0055/0– 0033/0، روی بین 0032/0- 0017/0، منگنز بین 0032/0 – 0021/0، کلسیم بین 97/2 – 49/1 و منیزیم بین 92/1 – 39/1 میلی گرم در هر گرم وزن تر گلبرگ متغیر بود. دامنه تغییراتph گلبرگ نیز طی سه مرحله نمو گل بین 53/5 و 74/5 متغیر بود و اسیدیته گلبرگ در مرحله دوم و سوم همبستگی مثبتی با میزان رنگ مایه نشان داد. مطالعات میکروسکوپی سلول های اپیدرمی، حضور اجسام کروی را در داخل واکوئل سلول های گلبرگ در ارقام carmen، cacharell و rosalin ثابت کرد. در حالی که در رقم purple prince، این ذخایر تنها به صورت توده هائی در زمینه واکوئلی مشاهده شدند و فاقد شکلی کروی و یا هر شکل منظم دیگری بودند. در مطالعات میکروسکوپی sem، شکل سلول های اپیدرم بالا در تمام ارقام به صورت برآمدگی هائی طویل با پاپی های متعدد مشاهده شد که آرایش و تراکم این پاپی ها در ارقام مختلف متفاوت بود. همچنین طبق نتایج به دست آمده بین مقدار هورمون های داخلی و مراحل نمو همبستگی معنی داری مشاهده شد، به این ترتیب که مقادیر پایین هورمون جیبرلین و مقادیر بالای آبسزیک اسید ارتباط تنگاتنگی با مرحله القاء گل ها داشتند. مقادیر بالای هورمون اکسین نیز وابسته به تمایز جوانه گل بود و مشخص شد که این تغییرات وابسته به مرحله رشد، غلظت هورمون و نوع ژنوتیپ بر سنتز انواع خاصی از آنتوسیانین ها و رنگدانه ها تاثیر می گذارد.

لیزوزیم یک مولکول کلیدی در سیستم ایمنی غیر اختصاصی است و ویژگی های آنتی باکتریال بالایی دارد. این آنزیم در سیستم دفاعی بسیاری از گونه ها، نقش اساسی در انهدام و سرکوب گونه های بیماری زای باکتریایی و میکروارگانیسمهای عفونی دارد. توانایی لیزوزیم در هیدرولیز پیوند گلیکوزیدی دیواره سلولی باکتری، آن را یک مولکول مهم دفاعی ساخته است. لیزوزیم یک آنزیم شناخته شده در بیشتر ارگانیسمها و بافتهای دارای فعالیت آنتی باکتریال است، اگرچه در گونه های دریایی بیشترین میزان آن در بافتهایی مانند کلیه و طحال یافت شده است. در این بررسی، جهت استخراج و کلون کردن ژن لیزوزیم از بافت فوق کلیه ماهی سفید دریای خزر(rutilusfrisiikutum)cdna آن ساخته شد. طراحی پرایمر بر اساس گونه های مشابه صورت گرفت و تکثیر ژن باروش rt-pcr انجام شد. کلونینگ ژن به روش ta کلون در دو سویه باکتری اشریشیا کلای انجام شد. نتایج پس از استخراج پلاسمید حاکی از کلون شدن ژن بود.

آنزیم آلکالن فسفاتاز سرم انسانی از پروتئین های دایمر حاوی یون های فلزی mg و zn بوده وکه وزن مولکولی آن kd 130 در حالت گلیکوزیله می باشد. از حیث فارماکولوژی، داروهای زیادی بر عملکرد alp اثر و باعث افزایش سطح سرمی آن در بدن می شوند. به این علت مطالعه آنزیم ها به ویژه alp، در آزمایشگاه می تواند الگوی مناسبی برای طراحی داروهای جدید و مطالعه نحوه اثر آنها باشد. میزان آنزیم آلکالن فسفاتاز در سرم انسانی در دوره ی بارداری افزایش می یابد. در این مطالعه ما بررسی فعالیت آنزیمی را در دو گروه نمونه ی کنترل و مداخله گر انجام دادیم که قیاسی بین این دو گروه باشد تا احتمال تا?ثیر آنزیم آلکالن فسفاتاز به عنوان مارکری برای سنجش در افراد تهدید به سقط بررسی گردد. با انجام آزمایشات متعدد، در ژل زایموگرام باندهای ایزوآنزیم های آلکالن فسفاتاز را مشاهده کردیم. بعد از سنجش فعالیت آنزیم، با استفاده از رسوب آمونیوم سولفات و سپس ستون کروماتوگرافی تعویض یونی تخلیص انجام شد و باند الکتروفورز آنزیم آلکالن فسفاتاز در 67 کیلودالتون مشاهده گشت. این آنزیم در محدوده ی وسیعی از ph (ph های 6/10-7/5) فعال است و پایداری در ph های بحرانی و پارامترهای سینتیکی از جمله vmax و km آنزیم خالص شده و پارامتر k0.5 آنزیم آلوستریک قبل از تخلیص بر اساس نمودار هیل نیز تعیین شدند که فعالیت ویژه آنزیم تخلیص شده 5/2 برابر نمونه ی اصلی بوده است. در تمامی این پژوهش قیاس در میان هر دو گروه از نمونه ها بوده است. سپس پارامترهای ph بهینه و پایداری آنزیم اندازه گیری شد. نتایج نشان داد در میان نمونه های مورد نظر، فعالیت آنزیم و تعداد ایزوآنزیم های آلکالن فسفاتاز در نمونه های کنترل بیشتر از نمونه های مداخله گر بوده است و میزان پروتئین کل این دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. سپس برای مشاهده ی ایزوآنزیم های آلکالن فسفاتاز روش ژل الکتروفورز انجام گشت که در نهایت چهار ایزوآنزیم مشاهده گشت.

برای فعالیت مقاومتی مزایای زیادی در نظر گرفته شده است با این وجود، فعالیت مقاومتی با شدت بالا می تواند استرس اکسایشی و متعاقب آن آسیب سلولی را به وجود آورد، اثر حاد الگو های فعالیت مقاومتی بر وضعیت آنتی اکسیدانی مشخص نشده است. بنابراین، هدف از مطالعه حاضر، مقایس? وضعیت آنتی اکسیدان های بزاقی مردان تمرین کرده مقاومتی پس از اجرای فعالیت های مقاومتی با الگوی باردهی هرمی (plp) و هرمی معکوس (rplp) بوده است. تغییرات در فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز (sod)، ظرفیت پاکسازی رادیکال های آزاد به روش 2-2 دی فنیل 1-2- پیکریل هیدازیل هیدرات (dpph) و غلظت اسید اوریک (ua) نمونه های بزاقی در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند. 25 مرد تمرین کرد? مقاومتی (با میانگین و انحراف معیار؛ سن 02/3 ±68/26 سال، قد 4±04/182 سانتیمتر، وزن 59/8 ±87 کیلوگرم، درصد چربی 18/2 ± 17/10 ) در این مطالعه شرکت نمودند. در دو روز نامتوالی (با فاصله یک هفته از هم)، آزمودنی ها پروتکل های فعالیت مقاومتی با الگوی باردهی هرمی و هرمی معکوس را با 6 حرکت مختلف انجام دادند. نمونه های بزاقی غیر تحریکی پیش و 5 دقیقه پس از فعالیت از آزمودنی ها گرفته شد. نتایج نشان داد که مقادیر، فعالیت آنزیم sod به مقدار معنی داری پس از اجرای فعالیت مقاومتی با الگوی rplp در مقایسه با مقادیر زمان استراحت، بالاتر بود. علاوه بر این، مقادیر sod پس از الگوی rplp در مقایسه با plp بالاتر بود (05/0>p). مقادیر اسید اوریک در دو الگوی فعالیت مقاومتیِ (plp, rplp) در مقایسه با مقادیر زمان استراحت به میزان معنی داری افزایش یافت (05/0>p). اما، تفاوت معنی داری میان مقادیر غلظت ua در این دو الگو مشاهده نشد (05/0<p). در پاسخ به دو الگوی فعالیت مقاومتی plp و rplp، افزایش معنی داری در مقادیر dpph بینِ قبل و 5 دقیقه پس از جلسات فعالیت مشاهده گردید(05/0>p). در مقایس? مقادیر dpph بین plp و rplp، افزایش معنی دار بیشتری در الگوی rplpِ (05/0>p) مشاهده گردید. در نتیجه می توان گفت فعالیت مقاومتی الگوی باردهی هرمی معکوس که در این مطالعه بررسی گردید، در مقایسه با فعالیت مقاومتی با الگوی هرمی، نشانگر استرس اکسایشی (dpph%) و تغییرات مقادیر آنتی اکسیدان (sod) را بیشتر افزایش می دهد.

پراکسیدازها (ec 1.11.1.x ,pod) آنزیم هایی متعلق به کلاس اکسیدوردوکتازها هستند که واکنش های اکسیداسیون سوبسترا های مختلف ار گانیک و غیر ارگانیک را با استفاده از هیدروژن پر اکسید به عنوان پذیرنده ی الکترون کاتالیز می کنند. پراکسیداز یکی از پروتئین های آهن دار گیاهی است که کاربرد گسترده ای در تشخیصهای پزشکی و تجربیات آزمایشگاهی مختلف دارد، به همین علت امروزه تلاش زیادی صورت می گیرد تا منابع جدیدی از بافتهای گیاهی با فعالیت پراکسیدازی مناسب معرفی گردد. چای سبز camellia sinensisبه عنوان نوشیدنی با ارزش دارویی مصرف گسترده ای در جهان دارد، که به دلیل دارا بودن مقادیر بالای آنتی اکسیدان ها که پراکسیداز از جمله آن هاست قادر است رادیکال های آزاد را جذب نموده و آن ها را به ترکیبات بی ضرر تبدیل کند در نتیجه در مهار کردن واکنش های اکسیداتیوی که باعث آسیب به بدن می شوند، موثر است. در این تحقیق در ابتدا مقایسه فعالیت پراکسیدازی آنزیم پراکسیداز در برگ چای روئیده شده در ارتفاعات مختلف لاهیجان (534 متر، 305 متر و 50 متر) به منظور بررسی اثر ارتفاع بر روی فعالیت این آنزیم صورت گرفت که نتایج تاثیر مثبتی را بر روی فعالیت آنزیم نشان داد. در ادامه با توجه به اینکه پراکسیداز نسبت به سایر آنتی اکسیدان های آنزیمی از پایداری بیشتری برخوردار است و موارد استفاده بسیار زیادی در صنعت دارد، این آنزیم را از چای با استفاده از کروماتوگرافی تعویض یونی تخلیص شد و به منظور استفاده هرچه بیشتر این آنزیم بویژه در صنعت که مستلزم شناخت ویژگی های بیوشیمیایی آن است، تعدادی از پارامترهای سینتیکی آن از جمله km و vmax و ph بهینه آن مورد بررسی قرار گرفت.

زخم های پپتیک جزء شایع ترین و پرهزینه ترین بیماری های شناخته شده در انسان است. تشخیص آن در مراحل اولیه می تواند مزیت بزرگی در درمان بیماری باشد. بزاق دارای انواع مختلفی از بیومارکرهاست که در طی چند سال گذشته به عنوان یک مایع تشخیصی مورد توجه محققین قرار گرفته است. هدف از این مطالعه مقایسه تغییرات فعالیت آنزیم های بزاقی در بین بیماران مبتلا به زخم پپتیک و افراد سالم و هم چنین تخلیص آنزیم آلکالین فسفاتاز بزاق و تعیین خصوصیات سینتیکی آن است. دو گروه هر کدام تشکیل شده از 26 شرکت کننده (13 مرد و 13 زن) بیماران مبتلا به زخم پپتیک و گروه کنترل سالم انتخاب شدند. فعالیت آنزیم های انتخابی بزاق از طریق روش اسپکتروسکوپی اندازه گیری شد. جهت تخلیص آنزیم آلکالین فسفاتاز بزاق از کروماتوگرافی تعویض یونی و ستون deae استفاده شد. نتایج افزایش معنی داری از فعالیت آنزیم های آلکالین فسفاتاز، آسپارتات آمینوترانسفراز، هم چنین آلانین آمینوترانسفراز و غلظت توتال پروتئین در بزاق بیماران مبتلا به زخم پپتیک در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. در این مطالعه پارامترهای سینتیکی km و vmax آنزیم آلکالین فسفاتاز بزاقی به ترتیب 22/3 و 037/0 به دست آمد. بر پایه نتایج بدست آمده می توان نتیجه گرفت که زخم پپتیک ممکن است در مراحل اولیه با تعیین فعالیت آنزیم های بزاقی تشخیص داده شود. بنابراین بزاق می تواند به عنوان یک مایع تشخیصی پیشنهاد شود.

گونه های اکسیژنی فعال (ros)، هم در سلول های نرمال و هم در سلول های تحت تنش تولید می شوند. گیاهان دارای سیستم دفاعی پیشرفته ای برای مقابله با ros هستند که هم می تواند تولید آنها را محدود کند و هم باعث حذف آنها می گردد. در داخل سلول آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، که تبدیل آنیون های سوپراکسید را به o2 و h2o2 کاتالیز می-کنند، اولین خط دفاعی در برابر ros را تشکیل می دهند. بنابراین آنزیم سوپراکسید دیسموتاز به صورت بالقوه برای درمان اختلالات التهابی مفید است. در این تحقیق، تخلیص آنزیم سوپراکسید دیسموتاز از گیاه چای، که غنی از آنتی-اکسیدان ها است، انجام گرفت. روش تخلیص شامل استخراج عصاره ی آنزیمی توسط بافر فسفات و به دنبال آن استفاده از ستون تعویض یونی deae است. فعالیت ویژه ی آنزیم سوپراکسید دیسموتاز u/mg protein 74/0 بدست آمد. آنالیز توسط ژل sds-page باندی در نزدیکی kda 50 را نشان داد. ph بهینه برای این آنزیم 5/7 محاسبه شد و دمای بهینه نیز ?c25 بدست آمد. آنزیم تخلیص شده دارای mm 73/0= km یا سوبسترای nbt بود و vmax برای این آنزیم ?mol/min 09/12 محاسبه شد. در بخش دیگری از این مطالعه، اثر ارتفاع بر فعالیت و خصوصیات سینتیکی آنزیم سوپراکسید دیسموتاز بررسی شد. به این منظور، برگ گیاه چای از سه ارتفاع 534، 305 و 50 متر برداشت شد و مورد آزمایش قرار گرفت و تفاوت قابل توجهی در فعالیت و خواص سینتیکی آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در سه ارتفاع مختلف مشاهده شد.

برای اولین بار یک لوسیفراز جدید از گونه benthosema pterotum ،از بندر جاسک در نزدیکی خلیج فارس جمع آوری شد، توسط روش کروماتوگرافی تعویض یونی و با استفاده از رزین q- سفارز تخلیص شد. وزن ملکولی پروتئین با استفاده از روش sds- page در حدود kda 27 و مقدار km برابر با m? 4/0 بود، هر دو این مقادیر مشابه دیگر کولنترازین لوسیفرازها بود. آنزیم bp luciferase بیشینه نشر نور را در دمای co 40، بافر mm tris- hcl ph 9 20 و غلظت mm mg2+ 20 نشان می داد. اندازه گیری های تجربی نشان داد که bp luciferase یک آنزیم نسبتا" پایدار به حرارت بوده و در ph های بحرانی فعالیت باقی مانده بالایی داشت. فعالیت آنزیم به شدت در غلظت mm 1 از یون های cu2+، zn2+ و ni2+ مهار می شد در حالی که کلسیم و به ویژه منیزیم به شدت فعالیت آنزیم را افزایش می دادند. همانند سایر کولنترازین لوسیفرازها، آنزیم bp luciferase نور آبی از خود نشر می کرد، ?max محاسبه شده برای آنزیم nm 475 بود. دیگر پارامترهای اندازه گیری شده برای این آنزیم متفاوت از سایر کولنترازین لوسیفرازهای شناخته شده بود که تایید می کرد پروتئین جدیدی خالص شده است. در این پژوهش همچنین cdna ژن آنزیم bp luciferase کلون و تعیین سکانس شد. cdna یک قطعه bp 666 بود که توانایی کد کردن پلی پپتیدی با 222 آمینواسید و وزن ملکولی در حدود kda 24 را داشت. ویژگی های لومینسانس پروتئین نوترکیب در مقایسه با آنزیم native کاهش یافته بود. به نظر می رسد پروتئین بیان شده بخشی از زیر واحد کاتالیتیک آنزیم bp luciferase باشد اما به دلیل این که کل ژن این آنزیم کلون نشده، بیان پروتئین کامل نیست. این امر می تواند دلیل فعالیت کمتر پروتئین نوترکیب در مقایسه با پروتئین native استخراج شده از بافت های فوتوژنیک باشد.

از سالهای دور مطالعات بسیار زیادی روی پراکسیدازها به دلیل اهمیت آنها در حفظ تعادل میان آنتی اکسیدانها و رادیکالهای آزاد و نیز نقشهای گسترده آنها در زمینههای گوناگون انجام شده است. به دلیل اهمیت این آنزیمها امروزه تلاشهای بسیاری صورت میگیرد تا منابع جدیدی با فعالیت پراکسیدازی مناسب معرفی گردد. در پروژه حاضر پراکسیداز گیاه مورد بررسی قرار گرفت. علی رغم مشاهده فعالیت پراکسیدازی بسیار بالا، این گیاه تا پیش از این festuca چمنی از گونه کمتر از این حیث بررسی شده بود و تنها به کاربردهای معمول آن در زمینه تزئین محوطه پارکها، تامین چمن زمینهای میتواند منبع festuca ورزشی و نیز تغذیه احشام توجه شده بود. اندازه گیری فعالیت پراکسیدازی این گیاه نشان داد که بسیار مناسب و در دسترسی برای این آنزیم باشد. در واقع برخی ویژگیهای آن از جمله مقاومت به خشکی و شرایط نه چندان مطلوب و رشد در شرایط نامساعد و کمآبی آن را به انتخابی مناسب به عنوان منبع ارزشمندی برای پراکسیداز تبدیل میکند. خالص سازی پراکسیداز از این منبع ارزشمند به روشی جدید، با استفاده از ژل آکریل آمید و بدون استفاده از ستونهای کروماتوگرافی رایج برای تخلیص پروتئین انجام شد که باعث شد با صرف زمان و هزینه کمتر به آنزیم دست یابیم، هرچند آنزیم بدست آمده صد در صد خالص نیست و تخلیص با این روش به صورت نسبی انجام شد. بررسی برخی ویژگیهای آنزیم مطابق با بسیاری از آنزیمهای گیاهی دیگر بود و مشاهده شد که پراکسیداز این گیاه نیز مانند بسیاری دیگر از پراکسیدازهای گیاهی محدوده ph وسیع و مقاومت دمایی بالایی نشان میدهد که میتواند برای استفاده آن در زمینه های گوناگون خصوصیتی مفید و قابل توجه باشد

هدف از این پژوهش بررسی اثر 14 روز مکمل یاری عصاره سیر بر فعالیت آنتی اکسیدان های بزاقی پس از یک فعالیت هوازی وامانده ساز در ورزشکاران جوان بود. شانزده مرد ورزشکار جوان (سن: 29/2 ± 6/24سال، قد: 5/7 ± 175 سانتی متر، وزن: 78/12 ± 21/70 کیلوگرم، شاخص توده بدن: 84/2 ± 77/22 کیلوگرم بر متر مربع و حداکثر اکسیژن مصرفی: 9/1 ± 2/51 میلی لیتر بر کیلوگرم در دقیقه) به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. آنان به صورت تصادفی و دوسوکور به دو گروه مکمل (8n=، روزانه دو عدد کپسول 350 میلی گرمی مکمل عصاره سیر) و دارونما (8n=، روزانه دو عدد کپسول 350 میلی گرمی دکستروز بو داده شده) تقسیم شدند. قبل و پس از مصرف مکمل، آزمودنی ها فعالیت هوازی وامانده ساز را بر روی نوارگردان انجام دادند. قبل، بلافاصله و 1 ساعت بعد از فعالیت، نمونه های بزاقی به منظور تعیین فعالیت آنتی اکسیدان های بزاقی پراکسیداز (pod)، سوپر اکسید دیسموتاز (sod) و کاتالاز (cat) جمع آوری شد. افزایش معناداری در فعالیت آنتی اکسیدان های بزاقی sod، pod و cat در گروه مکمل نسبت به گروه دارونما مشاهده شد (05/0 p? ). نتایج این تحقیق نشان داد احتمالاً مصرف کوتاه مدت عصاره سیر می تواند با افزایش فعالیت آنتی اکسیدان های آنزیمی، رادیکال های آزاد تولید شده ناشی از ورزش های هوازی شدید را خنثی کرده و از تغییرات نامطلوب فرآیندهای اکسایشی در ورزشکاران بکاهد. واژگان کلیدی: رادیکال آزاد، آنتی اکسیدان های بزاقی، عصاره سیر، فعالیت هوازی وامانده ساز

میکروrna ها گروهی از rna های کوچک می باشند که بیان ژن ها را در سطح بعد از ترجمه کنترل می کنند و در پاسخ سلولی به امواج یونیزه کننده نیز نقش دارند. بعلاوه، میکروrna ها به صورت بسیار پایداری در خون وجود دارند و میکروrna های موجود در گردش خون در حال مطرح شدن به عنوان بیومارکرهای مهم جهت تشخیص سرطان و سایر بیماری ها می باشند. در این مطالعه تاثیر امواج یونیزه کننده بر روی سطح سرمی تعدادی از میکروrna ها در انسان مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا راندمان استخراج rna از سرم و نیز اندازه گیری میکروrna ها با استفاده از روش quantitative real-time pcr (q-rt pcr) مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه سطح سرمی میکروrna های mir-21، mir-34a، mir-10b و let-7a در چهار بیمار مبتلا به سرطان سینه در چهار مرحله یعنی قبل از جراحی، بعد از جراحی، قبل از رادیوتراپی و بعد از 25 جلسه رادیوتراپی با دوز دریافتی کل gy 50 و نیز 20 فرد سالم مورد اندازه گیری قرار گرفت. اندازه گیری پراکسیداسیون لیپیدی و نیز ظرفیت آنتی اکسیدانی با استفاده از روش های به ترتیب tba (thiobarbituric acid) و frap (ferric reducing antioxidant power) انجام شدند. آنالیزهای اولیه حاکی از مناسب بودن راندمان استخراج و نیز اندازه گیری میکروrna ها در سرم جهت تشخیص افراد قرار گرفته در معرض امواج یونیزه کننده بودند. در ادامه سطح میکروrna های مورد مطالعه در یک گروه 40 نفره از بیماران مبتلا به سرطان سینه قبل و بعد از رادیوتراپی اندازه گیری شد. نتایج حاکی از تغییر سطح تمامی میکروrna های مورد مطالعه در اثر امواج یونیزه کننده بعد از رادیوتراپی بودند، اما از بین میکروrna های مورد مطالعه تنها سطح mir-21 قبل از رادیوتراپی مشابه گروه کنترل بود. مشاهده شد که امواج یونیزه کننده میزان پراکسیداسیون لیپیدی و نیز سطح آنتی اکسیدانی سرم را افزایش دادند. یک ارتباط منفی بین شدت تغیرات mir-21 و نیز پراکسیداسیون لیپیدی بعد از رادیوتراپی مشاهده گردید. به نظر می رسد با استفاده از mir-21 قادریم افراد قرار گرفته در معرض امواج یونیزه کننده را با حساسیت و ویژگی بالا تشخیص دهیم. با توجه به نتایج حاصله، می توان mir-21 را به عنوان یک بیومارکر بالقوه جهت تابش امواج یونیزه کننده معرفی نمود.

الاستاز pseudomonas aeruginosaپروتئین مزوفیلی است که شامل دو پیوند دی سولفیدیcys30-cys58) ) و (cys270-cys297) است که مطالعات قبلی نشان می دهد که پیوند دی سولفیدیcys30-cys58) ) در پایداری حلال های آلی نقش دارد و پیوند دی سولفیدی (cys270-cys297) برای فعالیت آنزیم ضروری است. ترمولیزینthermoproteolyticus bacillus پروتئین ترموفیلی است که فاقد پیوند دی سولفیدی است، ساختار سوم الاستاز بسیار شبیه به ترمولیزین است (همولوژی توالی بین این دو پروتئین %28 است) و هر دو یک مکانیسم کاتالیز دارند اما یکی در دمای بالاو دیگری دردمای پایین. بنابراین این سوال مطرح می شود که پیوند دی سولفیدی (cys270-cys297) چگونه برتکامل الگوهای حرکتی ساختار پروتئین مزوفیل الاستاز اثر می گذارد؟ بنابراین شبیه سازی های این دو پروتئین همولوگ را در دمای بالا و پایین انجام دادیم، هم چنین برای اثر حضور پیوند دی سولفیدی در ویژگی های حرکتی و ساختار جایگاه فعال، حالت موتانت الاستاز را نیز شبیه سازی نمودیم. نتایج ما مشخص نمود که فواصل و زوایای دی هیدارال ?, ? برخی رزیدوهای مهم جایگاه فعال الاستاز با ترمولیزین در دمای اپتیمم خود تغییرات قابل ملاحظه ایی با یکدیگر نداشتند. اما تغییرات دما در دو پروتئین و حذف دی سولفید در پروتئین الاستاز، بر فواصل و زوایای ?, ? اثر گذاشت. علاوه بر این، در دمای اپتیمم دو آنریم ، توزیع نیروی الکتروستاتیک رزیدوی های مهم جایگاه فعال به هم شبیه است اما با تغییرات دما و حذف دی سولفید این پارامتر تغییر نمود. هم چنین با افزایش و کاهش دما در هردو آنزیم، hinge bending به ترتیب، بازتر و بسته تر می شود و حذف پیوند دی سولفیدی در الاستاز نیز باعث بازتر شدن آن شد. بنابراین، پیوند دی سولفیدی (290-270) به عنوان یک عامل تعیین کننده مهم بر تکامل پارامترهای دینامیک و ساختاری آنزیم الاستاز می باشد و در سازگاری آن به دمای پایین نقش مهمی را ایفا می کند. نتایج ما هم چنین مشخص نمود، نوسانات رزید وهای عملکردی و ضریب هم بستگی بین جفت رزیدهای عملکردی در الاستاز و ترمولیزین متفاوت است که این به نظر می رسد به دلیل کارایی و بازدهی متفاوت دو آنزیم است

دود سیگار به علت داشتن رادیکال های آزاد اکسیژن و حدود 4000 دیگر ترکیبات سمی به عنوان یک عامل مضر، هم برای حفره تنفسی و هم محیط درونی بدن به اثبات رسیده است. بزاق به عنوان اولین محیط بیولوژیکی بدن که در معرض دود سیگار قرار می گیرد باید دارای سیستم دفاعی آنتی اکسیدانتی برای کاهش و یا حذف کامل فعالیت های سمی دود سیگار باشد. در نتیجه هدف از تحقیق حاضر مقایسه ی سطح آنتی اکسیدانت های بین مردان غیر سیگاری در معرض دود سیگار و مردان غیر سیگاری است. در عمل، نمونه های بزاق از 25 مرد غیر سیگاری و 25 مرد در معرض دود سیگار جمع آوری شد. ظرفیت آنتی اکسیدانتی بزاق در مراحل بعدی توسط روش های شیمیایی مختلف اندازه گیری شد. بر اساس نتایج حاصل، تفاوت آماری معنی داری در ظرفیت آنتی اکسیدانتی کل، غلظت فنل تام و فعالیت برداشت رادیکال آزاد بزاقی بین دوگروه مشاهده نشد اما غلظت اوریک اسید بزاقی در افراد در معرض دود سیگار به طور قابل ملاحظه ای کمتر از افراد غیر سیگاری بود. از طرفی، در تحقیقی هم زمان در آزمایشگاه ما که برای بررسی آنتی اکسیدانت های آنزیمی بزاق در همین دو گروه انجام گرفت، تفاوت های معنی دار مشاهده گردید. بنابراین اندازه گیری فاکتورهای آنتی اکسیدانتی در بزاق انسان ممکن است هم ارزش تشخیصی داشته باشد و از طرفی در ارزیابی سلامت و عملکرد غدد تولید کننده بزاق مفید باشد.

دود سیگار، حاوی ترکیبات شیمیایی مختلفی است که می¬توانند ایجاد¬¬¬¬کننده و تشدید ¬کننده¬ بسیاری از بیماری¬ها شود و علاوه بر افراد سیگاری، برای کسانی که با آنها زندگی می¬کنند نیز خطرناک است. بزاق به عنوان یک مایع زیستی، زودتر از سایر مایعات بدن در معرض دود سیگار قرار می گیرد و تغییرات عمده ای را نشان می دهد که به راحتی قابل ردیابی است. در این تحقیق اثر دود سیگار روی آنزیم های آنتی اکسیدان بزاقی بررسی گردید. آنزیم¬های پراکسیداز،سوپر¬اکسید¬دیسموتاز و کاتالاز موجود در بزاق، در حفظ و نگهداری دستگاه گوارش و حفره¬ دهانی از صدمات محیطی و داخلی حایز اهمیت می¬باشند. در بخش عملی این پژوهش، 25 نفر از افرادی که با افراد سیگاری زندگی می¬کردند و 25 نفر که هیچ تماسی با دود سیگار نداشتند، همگی مرد و 20 تا 25 سال انتخاب شدند و بزاق غیر تحریکی آنها در فالکن های استریل جمع آوری و بعد از سانتریفیوژ کردن تا انجام آزمایش ¬ها در فریزر نگهداری شد. سپس فعالیت آنزیم های بزاقی پراکسیداز ، سوپر¬اکسید -دیسموتاز و کاتالاز، با استفاده از سوبسترای هر آنزیم در بافرهای مشخص و شرایط ویژه تعیین گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که فعالیت بیولوژیکی آنزیم های آنتی¬اکسیدانی پراکسیداز، سوپر¬اکسید¬ دیسموتاز و کاتالاز موجود در بزاق افرادی که در معرض دود سیگار بودند به ترتیب 4/54، 4/21 و 7/31 درصد نسبت به گروه شاهد کاهش داشت. بر اساس این نتایج می توان پیش بینی نمود که ترکیبات شیمیایی موجود در دود سیگار علاوه بر اینکه برای خود فرد سیگاری مضر است در غیر سیگاری های مرتبط با او نقش بازدارنده برای فعالیت آنزیم های مهم آنتی اکسیدان دارد.

سیستمیک لوپوس اریتماتوز (sle) یک بیماری خود ایمنی است که با التهاب سیستمیک مزمن و افزایش تولید رادیکال-های آزاد همراه می باشد. افزایش رادیکال های آزاد و اختلال سیستم دفاع آنتی اکسیدانی درsle سبب ایجاد استرس اکسیداتیو می شود، پس به نظر می رسد آسیب اکسیداتیو می تواند نقش مهمی در پاتوژنز sle داشته باشد. تغییر ات فعالیت آنتی اکسیدانی در سرم افراد مبتلا به این بیماری به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفته است. اما فاکتورهای بزاق در این بیماران مورد ارزیابی قرار نگرفته اند. با توجه به این که بزاق می تواند انعکاسی از وضعیت سلامت بدن باشد، هدف از این مطالعه بررسی فعالیت سوپراکسیددیسموتاز و کاتالاز و سنجش میزان مالون-دی آلدئید، گلوتاتیون و درصد فعالیت پاکسازی dpph در بزاق و سرم بیماران مبتلا به لوپوس و مقایسه با افراد سالم می باشد. در این پروژه 30 بیمار مبتلا به sle و30 فرد سالم مورد مطاله قرار گرفتند. نمونه های بزاق و سرم دریافتی از بیماران و افراد کنترل بعد از سانتریفیوژ، با روش های اسپکتروفتومتری مورد ارزیابی قرارگرفته و داده های حاصل با نرم افزارهای آماری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که فعالیت آنتی اکسیدان های آنزیمی سوپراکسیددیسموتاز و کاتالاز و همچنین سطح گلوتاتیون به طور معنی داری در سرم و بزاق بیماران نسبت به افراد سالم کاهش می یابد. اما میزان مالون دی آلدئید و درصد فعالیت پاکسازی dpph به طور معنی داری افزایش می یابد. با توجه به این نتایج می توان گفت در بیماران مبتلا به لوپوس علاوه بر اختلال در وضعیت آنتی اکسیدانی سرم، وضعیت آنتی اکسیدانی بزاق نیز دچار اختلال می شود و وضعیت آنتی اکسیدانی بزاق می تواند نشان دهنده وضعیت آنتی اکسیدانی سرم باشد.

سیستمیک لوپوس اریتماتوز یک بیماری خود ایمنی است که مشخصه آن تشکیل اتو آنتی بادی ها در برابر اتوآنتی ژن ها، تشکیل کمپلکس ایمنی و به هم خوردن تنظیمات سیستم ایمنی است، که نتیجه آن آسیب اساسی به تمام اندام ها است. افزایش رادیکال های آزاد و اختلال سیستم دفاع آنتی اکسیدانی سبب ایجاد استرس اکسیداتیو می شود، افزایش استرس اکسیداتیو در پاتوژنز بیماری های خود ایمنی مانند sle نقشی اساسی دارد. تغییر ات فعالیت آنتی اکسیدانی در سرم افراد مبتلا به این بیماری به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفته است، اما فاکتورهای بزاق در این بیماران تاکنون مورد ارزیابی قرار نگرفته اند. با توجه به این که بزاق می تواند انعکاسی از وضعیت سلامت بدن باشد، هدف از این پژوهش بررسی برخی آنتی اکسیدانت ها در بزاق و سرم بیماران مبتلا به لوپوس و مقایسه با افراد سالم می باشد، تا از طریق یافتن مارکرهایی، امکان استفاده از بزاق به عنوان نمونه غیر تهاجمی و ساده به عنوان جایگزین نمونه خون در آینده پیشنهاد نمود. در قسمت عملی پروژه، 30 بیمار مبتلا به sle و30 فرد سالم مورد مطاله قرار گرفتند. نمونه های بزاق و سرم دریافتی از بیماران و افراد کنترل بعد از سانتریفیوژ، با روش های اسپکتروفتومتری مورد ارزیابی قرارگرفته و داده های حاصل با نرم افزارهای آماری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که فعالیت آنزیم پراکسیداز به طور معنی داری در سرم و بزاق بیماران نسبت به افراد سالم کاهش می یابد. اما میزان اوریک اسید و آنتی اکسیدانت های کل به طور معنی داری افزایش می یابد. با توجه به این نتایج می توان گفت در بیماران مبتلا به لوپوس علاوه بر اختلال در وضعیت آنتی اکسیدانی سرم، وضعیت آنتی-اکسیدانی بزاق نیز دچار اختلال می شود و وضعیت آنتی اکسیدانی بزاق می تواند نشان دهنده وضعیت آنتی اکسیدانی سرم باشد.

سرطان به عنوان یکی از معضلات جامعه بشری با تهدید انسان ها در تمام گروه های سنی سبب بار مالی، جانی، اقتصادی، اجتماعی و خانوادگی فراوانی می شود. در میان انواع مختلف سرطان، سرطان سینه یکی از متداول ترین و مهمترین علت مرگ زنان در جهان می باشد. در حال حاضر پژوهش های بسیاری بر روی تولید نانوداروهای هدفمند جهت کاربرد آنها در درمان اختصاصی سرطان انجام می گیرد. در تحقیق حاضر نانومیله های طلا پس از فعال سازی، با پپتید بومبسین کونژوگه و با پلی اتیلن گلیکول روکش گردیدند و اتصال آنها توسط طیف سنجی جذبی مرئی-فرابنفش و مادون قرمز تایید گردید. مطالعات پایداری نشان دادند که نانوکونژوگه تولید شده تا 1 ماه در ظروف تیره قابل نگهداری می باشد. به علاوه، نانوداروی تولید شده دارای پایداری نوری و ساختمانی مناسبی به مدت 24 ساعت در خون می باشد. طی مطالعات زیست سازگاری نیز اثبات گردید روکش کردن نانودارو با پلی اتیلن گلیکول سبب گردیده نانوکونژوگه زیست سازگاری قابل توجه ای داشته باشد. مطالعات اتصال اختصاصی نشان داد که نانوکونژوگه تولید شده با اختصاصیت بالایی به سلول های سرطانی سینه (t47d) بیان کننده رسپتور پپتید آزاد کننده گاسترین (grp) متصل می گردند و طبق نتایج اینترنالیزاسیون با گذشت زمان، میزان جذب نانوکونژوگه در این رده سلولی افزایش می یابد. در طی مطالعات فوتوترمال تراپی برون تنی، مرگ سلولی قابل توجهی در سلول های سرطانی سینه (t47d) انکوبه شده با نانوکونژوگه هدفمند و تابش لیزر (830 نانومتر، 80 میلی وات ، 3 دقیقه) مشاهده گردید. مطالعات توزیع حیاتی در زمان های مختلف بر روی موش های مبتلا به تومور سینه تجمع معنی دار نانوداروی تولید شده را در بافت توموری اثبات و بهترین زمان فوتوترمال تراپی درون تنی، 6 ساعت پس از تزریق نانودارو تعیین گردید. به علاوه، مقایسه نتایج توزیع حیاتی در اندام های مختلف، هدف گیری مناسب بافت های بیان کننده رسپتور grp (تومور و پانکراس) را توسط نانوکونژوگه اثبات کرد. نتایج فوتوترمال تراپی در شرایط درون تنی نشان داد که بافت توموری در موش های balb/c مبتلا به تومور سینه پس از تزریق نانودارو و تابش لیزر (830 نانومتر، 80 میلی وات ، 6 دقیقه) دچار نکروز شده و به طور کامل از بین رفته است. موش های درمان شده تا 60 روز پس از تیمار همچنان زنده باقی ماندند. نتایج بدست آمده در این تحقیق بیانگر توانایی درمان هدفمند بافت سرطانی سینه بیان کننده رسپتور grp با استفاده از نانوداروی gnr-bn-peg به روش فوتوترمال تراپی در مدل موشی می باشد.

تیازولیدینون ها ترکیبات مهم بیولوژیکی هستند که خواص مختلفی از جمله خاصیت ضدباکتریای، ضدالتهابی و ضد دیابتی دارند. تحقیقات نشان داده این ترکیبات قادر به القای آپوپتوز در سلول های سرطانی نیز می باشند. از این رو ترکیب به نام 5- (4،2-بیس (4- اتوکسی فنیل آزو) -3- هیدروکسی بنزیلیدین) - 2، 4- تیازولیدینون (tzd-och2ch3) اخیرا سنتز گردیده و خواص ضدباکتریایی و آنتی اکسیدانی آن به اثبات رسیده است. از آنجا که القای آپوپتوز در رده سلول های سرطانی به منظور درمان سرطان و در رده سلولی اندوتلیایی عروق، با مهار رگ زایی که یکی از اهداف مهم درمان سرطان محسوب می شود، مرتبط می باشد، لذا در این تحقیق اثرات سایتوتوکسیک این ترکیب و توانایی آن در القای آپوپتوز بر روی رده سلولی اندوتلیال بند ناف جنین انسانی (huvec)و رده سلول سرطانی پستان (mcf-7) مورد بررسی قرار گرفت. سلول ها در محیط حاوی dmem و fbsو آنتی بیوتیک کشت داده شده و غربالگری سمیت tzd-och2ch3 با غلظت های (µg/ml300-10) انجام گرفت. پس از 24 ساعت انکوباسیون سلول ها در دوزهای مختلف ترکیب مذکور به منظور بررسی اثر مهاری ترکیب، تست سنجش mtt، با استفاده ازکیت کالریمتریک سنجش انجام شد. سپس به منظور بررسی فعالیت کاسپاز-8 که از آنزیم-های اصلی مسیر خارجی آپوپتوز می باشد از کیت مربوط به سنجش فعالیت کاسپاز-8 استفاده شد و این تست به صورت وابسته به غلظت و زمان انجام شد. و از آنجائیکه شکست dna از نشانه های مراحل انتهایی آپوپتوز می باشد، در این تحقیق این مشخصه نیز با kit dna laddering به صورت وابسته به زمان مورد ارزیابی قرار گرفت. بر طبق آزمایشات ما غلظت مهار رشد 50%(ic50) سلولهای huvec تیمار شده با tzd-och2ch3، ?g/ml120 بدست آمد. در حالیکه مهار رشدی در سلول های mcf-7 تیمار شده با tzd-och2ch3 مشاهده نشد. از طرف دیگر سنجش فعالیت کاسپاز-8 برای رده سلولی huvec در غلظت µg/ml120 بیشترین فعالیت را نشان می دهد و همین طور تیمار huvec با µg/ml120 بیشترین فعالیت کاسپاز را در 24 ساعت نشان داد. از طرف دیگر نتایج مربوط ژل الکتروفورز مربوط به شکست dna نشان می دهد که شکست dna در غلظت µg/ml120 و 24 ساعت پس از تیمار اتفاق می افتد بر طبق آزمایشات ما، نتایج حاکی از آن است که ترکیب مذکور فاقد اثرات سایتوتوکسیتی بر روی سلول های سرطان پستان (mcf-7) می باشد درحالی که در سلول های huvec دارای اثرات سایتوتوکسیک می باشد، بنابراین توانایی القای آپوپتوز را در این رده سلولی دارد. مطالعات تکمیلی بر روی این ترکیب می تواند مسیر امیدوار کننده ای را جهت نیل به درمان بیماری های وابسته به عملکرد این رده سلولی بگشاید.

بدلیل نقش کلیدی vegf در رگزایی پاتولوژیک، مهار آن از مهمترین استراتژی ها در درمان بیماری های مختلف بخصوص سرطان می باشد. در حال حاضر مؤثرترین دارو بر علیه vegf آنتی بادی های مونوکلونالی هستند که این مولکول را هدف قرار می دهند. آنتی بادی های معمول علیرغم نقش مهمی که در درمان سرطان ایفا می کنند دارای معایبی می باشند که آنتی بادی های تک دمینی یا vhh بعنوان کوچکترین قطعات آنتی بادی بر آنها فائق آمده اند. خصوصیات منحصر بفرد vhh ها موجب گردیده بر آنتی بادی های معمول برتری جسته و بعنوان جایگزینی مناسب برای آنها مطرح باشند. بعلاوه ویژگی های مطلوب فیزیکوشیمیایی و فارماکولوژیک vhh ها، آنها را در زمره نسل جدید داروهای از نوع آنتی بادی قرار داده است. با توجه به اهمیت مهار vegf و ویژگی های بی نظیر vhh ها، هدف از این مطالعه، تولید vhh علیه دمین متصل شونده به رسپتور vegf قرار داده شد، تا بدین ترتیب از اتصال vegf به رسپتورش ممانعت بعمل آید. بمنظور جداسازی vhh هایی که اختصاصا جایگاه عملکردی vegf را هدف قرار می دهند، بر اساس ساختار دقیق کمپکس vegf-rbd/vegfr2، از یک استراتژی غربال گری ترکیبی بر اساس تکنیک های نمایش فاژی و الایزای رقابتی استفاده گردید. پس از تهیه گنجینه ژنی قطعات vhh از شتر ایمن، کتابخانه نمایش فاژی vhh ساخته شد. برای جداسازی فاژهای نمایشگرvhh با تمایل بالا به دمین متصل شونده به رسپتور vegf، غنی سازی های متوالی سختگیرانه ای انجام گرفت. فاژهای اختصاصی علیه پروتئین هدف طی 6 دور غنی سازی بطور قابل توجهی غنی گردیدند. نتایج الایزای رقابتی حاکی از این بود که 82 درصد کلون های غربال شده، برای اتصال به مولکول vegf، با vegfr2رقابت کرده و به جایگاه اتصال به رسپتور vegf متصل می شدند. ساختار سه بعدی این vhh ها مدل¬سازی و توسط شبیه سازی دینامیک مولکولی بهینه شد. سپس با استفاده از شبیه سازی میانکنش بین مولکولی آنتی ژن-آنتی بادی بر اساس اطلاعات کریستالوگرافی کمپلکس vegf/vegfr2، شبیه سازی دینامیک مولکولی و محاسبات انرژی آزاد mm/pbsa، تصویری از جایگاه اتصال آنتی بادی ها بر روی آنتی ژن ارائه گردید. بر اساس نتایج مطالعات، vhh های منتخب با انرژی اتصال بالایی به جایگاه اتصال به رسپتور vegf متصل شدند و بیشترین تمایل را به آمینواسیدهایی از vegf نشان دادند که مسئول اتصال vegf به vegfr2 بودند. نتایج الایزای رقابتی، ایمونواسی با واریانت موتانت vegf و نیز مطالعات تئوری نشان داد آنتی بادی ها بطور مؤثری آمینواسیدهای کلیدی عملکردی vegf را پوشش داده، مانع اتصال vegf به رسپتور آن می گردند و احتمالا فعالیت بیولوژیک آن را مختل می سازند. این مطالعه، vhh های منتخب را بعنوان کاندید مناسب ضد vegf و ضد آنژیوژنز معرفی می کند.

بارداری یک وضعیت فیزیولوژیک است که در آن بدن بیشتر مستعد استرس اکسیداتیو می شود. مکانیسم های دفاعی مختلفی در برابر تولید رادیکال های آزاد و آسیب های آنها در طی بارداری ایجاد می شود اما میزان استرس اکسیداتیو به تعادل بین مکانیسم های دفاعی و مکانیسم های تولید رادیکال های آزاد بستگی دارد. با توجه به اهمیت فیزیولوژیکی و تشخیصی بزاق، در این مطالعه اثر بارداری برروی آنزیم پراکسیداز و آنتی اکسیدان های غیرآنزیمی بزاقی بررسی گردید. در قسمت عملی، 35 زن باردار به عنوان گروه تست و 35 زن غیرباردار که از نظر سنی با گروه تست همسان شده بودند به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. تست های frap، dpph، total phenol، سنجش اسیداوریک و آنزیم پراکسیداز روی این نمونه ها انجام شد. بررسی نتایج حاصل از این مطالعه کاهش چشمگیری را در میزان فنول تام، غلظت اسیداوریک و فعالیت آنزیم پراکسیداز در زنان باردار در مقایسه با زنان غیرباردار نشان داد، درحالیکه در ظرفیت آنتی اکسیدانی کل و فعالیت برداشت رادیکال آزاد کاهش معنی داری مشاهده نشد. بر اساس مطالعات مختلف آنتی اکسیدان های آنزیمی و غیر آنزیمی در طی بار داری کاهش می یابد. بنابراین برای جلوگیری از آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد و استرس اکسیداتیو ایجاد شده در طی مراحل قبل از بارداری و در حین بارداری وجود سیستم آنتی اکسیدانی سالم ضروری می باشد. مطالعات مختلف نشان داده است که مصرف مکمل های آنتی اکسیدانی می تواند به بهبود سیستم آنتی اکسیدانی و حفظ دوره بارداری کمک می کند. کلمات کلیدی: آنتی اکسیدان، استرس اکسیداتیو، بارداری، بزاق

تشکیل رنگدانه های قهوه ای و زرد مایل به قهوه ای در سبزیجات ومیوه ها به کمک تایروزیناز یکی از اصلی ترین علت های خراب شدن و فساد این محصولات است.تایروزیناز یک متالوپروتئین است که در بسیاری از تحقیقات در مورد صنایع غذایی، دارویی و آرایشی کاربرد دارد. چای یکی از مهم ترین محصولات استراتژیک کشاورزی در شمال ایران است. طی یک بررسی انجام شده، کشاورزان اظهار داشتند که این محصول ضایعات زیادی ایجاد می کند که اغلب بدون استفاده می مانند. با توجه به تجربه گسترده راجع به تایروزیناز در آزمایشگاه تحقیقاتی بیوشیمی دانشگاه گیلان، هدف از این تحقیق بررسی تایروزیناز موجود در ضایعات چای است. مخلوطی از ضایعات چای در نیتروژن مایع به خوبی سائیده شدند. سپس توسط آمونیم سولفات رسوب داده شدند و عمل دیالیز انجام شد. انجام الکتروفورز در مرحله بعدی نشان دهنده احتمال وجود دو نوع ایزوزیم بود. فعالیت آنزیم روی سوبسترای دوپامین هیدروکلراید در مراحل مختلف خاص سازی ردیابی گردید. برخی از خواص فیزیکی و سینیتیکی آنزیم نیز بررسی شدند. نتایج نشان دادند که (ph) بهینه و دمای بهینه آنزیم به ترتیب 1/6 و 45 درجه سانتیگراد بودند. ثابت های مکالیس (km) و (vmax) به ترتیب (258.6 mmol) و (0.0043 µm/min) از طریق رسم نمودار دومعکوسی لاینویور برک مشخص شدند. نتیجه نهایی این که هدف نهایی پژوهش حاضر بررسی امکان استفاده از تایروزیناز موجود در ضایعات کارخانه های چای به جای تایروزیناز ترب کوهی برای مصارف تحقیقاتی و صنعتی بود که با توجه به شباهت ویژگی های آنزیم به نوع تجاری این پیشنهاد می تواند جنبه عملی به خود گیرد.

رنیلالوسیفراز آنزیم بیولومینسانس کننده ای است که به عنوان مارکر سلولی در پژوهش های زیستی مورد استفاده قرار می-گیرد. با توجه به اهمیت کاربردی این آنزیم، بررسی ویژگی های ساختاری، عملکردی و سینتیکی آنزیم و هم چنین رابطه ساختار و عملکرد آن در محیط های مختلف و مطالعه ی تاثیر ترکیبات مختلف بر پایداری سینتیکی و حرارتی این آنزیم به شناخت هر چه بیشتر آن کمک خواهد کرد. در این پژوهش فعالیت و کارایی کاتالیتیک آنزیم رنیلا لوسیفراز در غلظت های مشخصی از دو ترکیب اسمولیت گلیسرول و سوربیتول اندازه گیری و بررسی شد، تغییرات ساختار دوم و سوم آن در حضور این دو ترکیب مورد بررسی قرار گرفت و به کمک شبیه سازی مولکولی آنزیم در حضور این ترکیبات رابطه ساختار و عملکرد آنزیم مطالعه شد. همچنین تاثیر گلیسرول و سوربیتول بر پایداری حرارتی آنزیم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که کارایی کاتالیتیک آنزیم رنیلا لوسیفراز در نتیجه ی ورود مولکول های گلیسرول به کانال اصلی آنزیم کاهش می یابد و نوع پراکنش مولکول های سوربیتول در اطراف دهانه کانال اصلی آنزیم کارایی کاتالیتیک این آنزیم را تحت تاثیر قرار می دهد. آزادی تحرک آمینواسیدهای موجود در پیچ های سطحی آنزیم با افزایش غلظت گلیسرول و سوربیتول کاهش یافته و بنابراین ساختار سوم آنزیم رنیلا لوسیفراز تغییر یافته و دسترسی کروموفور ans به مناطق هیدروفوب پروتئین افزایش می یابد. آنزیم رنیلا لوسیفراز در حضور گلیسرول و سوربیتول به اندازه ی مورد انتظار پایدار نشد.

‏‎‎‏تایروزیناز (1.14.18.1ec.) یکی از آنزیم های حاوی یون فلزی است که به مقادیر زیاد در طبیعت یافت می شود. تایروزیناز نقش های مهمی همانند تولید l-dopa و ملانین دارد که l-dopa پیش ساز برخی از انتقال دهنده های عصبی است و نقش ملانین در محافظت در مقابل استرس و اشعه ی فرابنفش اثبات شده است. شباهت ساختاری داروهای مهارکننده ی گیرنده ی بتا یک با سوبسترای تایروزیناز و همچنین مطالعات انجام شده توسط محققان، این احتمال را افزایش می دهد که برخی از این داروها در دسته بازدارنده های تایروزیناز باشند. از طرف دیگر، داروهای مهارکننده ی گیرنده ی بتا یک در بهبود بیماری های قلبی و عروقی نقش ویژه ای دارند. نتایج می تواند راهکاری برای کاهش اثرات جانبی داروها در اختیار محققین قرار دهد و راه را برای مطالعه اثر جانبی داروها بر روی آنزیم های مهم حیاتی دیگر هموارتر نماید. فعالیت بیولوژیکی آنزیم تایروزیناز با استفاده از روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری گردید. بررسی های سینیتیکی با استفاده از روش اسپکتروفتومتری نشان دادند که با افزایش غلظت داروهای آتنولول و کارودیلول فعالیت آنزیم کاهش می یابد و مقدار این کاهش رابطه مستقیم با غلظت مهار کننده دارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.