نام پژوهشگر: حسین نمازی فر

بررسی فقهی و حقوقی شورای حل اختلاف و تطبیق آن با قاضی تحکیم
پایان نامه دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) - قزوین - دانشکده الهیات و معارف اسلامی 1389
  داوود صفرزاده   سید محمد حسینی

چکیده شورای حلّ اختلاف از نهادهای تازه تأسیس در ایران می باشد. اگرچه این نهاد سابقه ای طولانی ندارد ولی حلّ و فصل اختلافات و دعاوی به شیوه شورایی و با مصالحه و سازش سابقه ای دیرینه در سیستم دادرسی اسلامی دارد. حلّ و فصل اختلا فات از طریق مصالحه و سازش و ترغیب طرفین دعوی به صلح و سازش، همواره مورد تاکید دادرسی اسلامی بوده است. شورا، در کلیه دعاوی ابتدائاً سعی در ایجاد صلح وسازش دارد و در صورت عدم حصول سازش، در اموری که صلاحیت دارد، اقدام به صدور رأی می نماید می نماید، چنانچه رأی شورا مطابق قانون و در حیطه صلاحیت شورا باشد، قاضی شورا آن را تأیید می نماید و در صورتی که در صلاحیت شورا نبوده باشد یا مغایر با نص قانون باشد، خود اقدام به صدور رأی مطابق قانون می نماید. نهادهای قضاوت شورایی، اصلاح ذات البین و قاضی تحکیم مشابه شورای حلّ اختلاف می باشند. مهمترین اولویت شورای حلّ اختلاف و قاضی تحکیم ایجاد صلح و سازش در دعاوی و دادرسی به شیوه غیر رسمی می باشد. قاضی تحکیم در واقع خصوصی سازی قضاوت می باشد، بدین صورت که طرفین دعوا با توافق به نزد وی جهت دادرسی و حلّ نزاع و اختلاف مراجعه می نمایند. با وجود اهداف مشترک میان این دو نهاد و برخی اشتراکات دیگر، شورای حلّ اختلاف در نحوه انتخاب، ماهیت، مشروعیت، شرایط، صلاحیت وبرخی دیگر از موارد با قاضی تحکیم دارای تفاوت می باشد. کلمات کلیدی: شورا، حلّ اختلاف، قاضی، قاضی تحکیم.

نقد وتحلیل روایات مناقب و مطاعن در منابع روایی
پایان نامه دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) - قزوین - دانشکده الهیات 1389
  احمد زمانی اصل   داوود معماری

سنّت پیامبر اکرم(ص)بعد از قرآن کریم،دومین منبع برای شناخت اساسی دین اسلام است.اکتفا نمودن به یکی از این دو منبع به تنهایی،نمی تواند انسان را به شناخت درستی از دین اسلام برساند.زیرا قرآن که راهنمای بشر است، کلام پیامبر(ص)را همان وحی الهی و به دور از هر گونه هوی و هوسی معرفی می کند. بخشی از آنچه در منابع روایی آمده، روایاتی است که در مناقب برخی از صحابه و طعن برخی دیگر آمده است. این روایات می توانند از صحّت و اعتبار برخوردار باشند و یا این که مجعول و تحریف شده باشند. نکته ی قابل ذکری که درباره ی روایات مناقب و مطاعن باید دانست این است که روش دروغ پردازان در جعل این گونه روایات، توجّه نمودن به ویژگی های خاصّی از فرد مورد ستایش و یا مورد طعن است که آن شخصیّت به کلّی فاقد آن هاست و با نگاهی به تاریخ سیره و زندگی این افراد خلاف آن ثابت خواهد شد. شاید بتوان گفت که بیشترین میزان جعل و تحریف روایات مناقب و مطاعن در دوران حکومت بنی امیّه و با پرچمداری معاویه صورت گرفت.وی در پیشبرد مقاصد شوم خود از هیچ تلاشی دریغ نمی ورزید و در این راه از هروسیله ممکن استفاده می نمود تا انتقام پدران خود را از پیامبر(ص)و خاندان پاکش و به ویژه امیرمومنان،علی(ع)بگیرد. بنابراین با توجّه به این که احادیث تحریف شده و جعلی در منابع روایی وارد شده است و نزد شیعه و اهل سنّت مورد استناد قرار می گیرند،و همچنین به علّت اهمیت نقد و ارزیابی اخبار،لازم است که این منابع مورد بررسی قرار گیرند تا با مشخص شدن صحّت و سقم روایات، بتوان به شناخت روشنی از تاریخ اسلام دست یافت. لازم به ذکر است که در بررسی روایات مناقب و مطاعن بیشتر به روایات تحریف شده و مجعول پرداخته ایم. کلید واژگان: منابع روایی،روایات،مناقب،مطاعن،شیعه،اهل سنّت... .

مسئولیت های مدنی و کیفری ناشی از تعدی به محیط زیست با رویکردی به فقه و حقوق موضوعه ایران
پایان نامه دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) - قزوین - دانشکده الهیات 1390
  کبری قربانی   حسین نمازی فر

فعالیتهای که بشر امروزی برای دستیابی به رفاه و توسعه اقتصادی و اجتماعی انجام داده است محیط زیست را تخریب کرده و چنان تغییراتی در آب و هوای زمین بوجود آورده که قابلیت سکونت کره خاکی و سلامت و حیات انسان را با خطرات جدی مواجه کرده است از این رو نگرش نوینی در جهان مبنی بر لزوم بازگشت انسان به همزیستی مسالمت آمیز با ببعت مطر شده است . در این میان اسلام به عنوان آخرین دین الهی جهانشمول و زمانشمول حامل مکتب زیست محیطی جامعی است که با اصول اعتقادی متعدد و اصول علمی متنوع خویش بیانگر معیارهای درست اندیشیدن و درست عمل کردن در عرصه مسایل محیط زیست می باشد . لذا در این پژوهش به دنبال آن بوده ایم که بحث حفظ ، حرمت و ممنوعیت تخریب و آلودگی محیط زیست و مسئولیت های مدنی و کیفری ناشی از تعدی به محیط زیست را با رویکردی به فقه و حقوق موضوعه ایران بررسی نماییم . در فقه با توجه به آیات و روایات فراوانی مبنی بر حفظ محیط زیست و ممنوعیت تخریب آن به صورت صریح و غیر صریح همچون آیه 14 سوره روم ، 14 سوره هود ، 14 سوره اعراف و برخی قواعد فقهی چون قاعده لاضرر ، قاعده اتلاف ، اصل ضمان پرداخته و در حقوق ایران قوانینی مبنی بر قانون کیفری محیط 4111 ، قانون حفاظت و بهسازی /41/ زیست قانون شکار مصوب 1 4111 و ... مسئولیت های ناشی از /1/ محیط زیست مورخ 12 تعدی به محیط زیست و ممنوعیت تخریب آن را تا حد توان بیان نموده ایم .