تاثیر عصاره متانولی پوست انار بر مهار آنزیم پلی فنول اکسیداز و تغییرات کیفی میگوی سفید اقیانوسی(litopeneous vannamei) طی ده روز نگهداری در کنار یخ مورد بررسی قرار گرفت. عصاره انار در شرایط آزمایشگاهی اثر مهاری وابسته به دوز را بر فعالیت آنزیم پلی فنول اکسیداز از خود نشان داد. در مطالعه از یک گروه کنترل منفی (بدون هر گونه تیمار) و یک گروه کنترل مثبت (تیمارشده با متابی سولفیت سدیم) استفاده شد. تیمار میگوها با محلول های یک و دو درصد عصاره انار، سبب به تأخیرافتادن رشد باکتری های مزوفیل، سایکروفیل، اسید لاکتیکی و اعضای خانواده انتروباکتریاسه گردید. میزان ترکیبات ازته فرار، تری متیل آمین و تایوباربیتوریک اسید نیز در میگوهای تیمار شده با هر دو غلظت عصاره انار، در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافتند. شدت ملانوز در میگوهای تیمار شده با عصاره انار، در مقایسه با گروه کنترل و متابی سولفیت سدیم تا روز شش نگهداری در کنار یخ، کمتر بود، همچنین؛ پس از ده روز نگهداری، میگوهای تیمار شده با عصاره انار، از نظر شاخص های بو، بافت، رنگ و مقبولیت کلی دارای امتیاز بالاتری بودند. بنابراین عصاره انار می تواند به عنوان یک ترکیب نگهدارنده و مهار کننده ملانوز و به عنوان جایگزینی برای متابی سولفیت سدیم طی شش روز نگهداری میگو در یخچال مورد استفاده قرار گیرد.

باسیلوس کواگولانس به دلیل تشکیل اندوسپور ، تحریک سیستم ایمنی بدن و توانایی تولید یک باکتریوسین به نام کواگولین، امروزه به عنوان یک گزینه مناسب برای جایگزینی با سایر گونه های پروبیوتیک مطرح گردیده است. هدف از این تحقیق بهینه کردن شرایط رشد این باکتری به منظور افزایش میزان توده سلولی و تعداد اسپور آن بود. در مرحله اول شرایط رشد در شیکر، محیط کشت مایع و جامد و شرایط محیطی رشد بهینه گردید. در مرحله دوم منابع کربنی و نیتروژنی مختلف بهینه گردید و پس از آن در مرحله آخر تاثیر منابع کربنی و نیتروژنی انتخاب گردیده به دو صورت تخمیر غیرمداوم و نیمه مداوم با روش های مختلف خوراک دهی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج مرحله اول منجر به انتخاب محیط nysm به عنوان بهترین محیط مایع و جامد و انتخاب شرایط محیطی برابر ?c 3/38، 65/6= ph، دور همزنrpm 247 و هوادهی1-m1-vv گردید. از میان منابع مختلف کربنی دو منبع گلوکز و فرکتوز و از منابع نیتروژنی دو منبع عصاره مخمر و مالت به عنوان مناسب ترین منابع انتخاب گردید. نتایج حاصل از روش های مختلف خوراک دهی منجر به افزایش میزان توده سلولی باکتری تا 4/21 گرم در لیتر و تعداد اسپور(log spore ml-1) 63/14گردید که زمانی بدست آمد که از گلوکز برای خوراک دهی و روش خوراک دهی نمایی استفاده گردید. به منظور تولید پودر پروبیوتیک از خشک کن پاششی استفاده گردید و میزان زنده مانی پس از 24 ساعت خشک کردن با پودر بدست آمده از خشک کن انجمادی مقایسه قرار گرفت که میزان زنده مانی باکتری اختلاف معناداری با پودر بدست آمده از خشک کن انجمادی مشاهده نگردید.

این تحقیق با هدف بررسی ویژگی های آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی عصاره های آبی، اتانولی و متانولی گلبرگ زعفران بر تغییرات کیفی و مدت زمان ماندگاری میگوی سفید اقیانوسی (litopeneous vannamei) نگهداری شده در پودر یخ به عنوان یک ماده نگهدارنده طبیعی انجام شد. بر اساس نتایج بدست آمده میزان کل ترکیبات فنولیک عصاره آبی به طور معنی داری بیشتر از دو عصاره دیگر بود (p<0.05). غلظت µg/ml 1500 عصاره آبی در مقایسه با غلظت µg/ml 100 آنتی اکسیدان سنتزی bht به طور معنی داری درصد مهار رادیکال dpph بیشتری را نشان داد (p<0.05). در آزمون قدرت احیاءکنندگی، غلظت µg/ml 200 عصاره آبی و غلظت µg/ml300 عصاره های اتانولی و متانولی قدرت احیاءکنندگی بیشتری نسبت به غلظت µg/ml 25 bht، نشان دادند. در آزمایش بتاکاروتن/ لینولئیک اسید، همه عصاره ها در غلظت µg/ml2000 در مقایسه با غلظت µg/ml300 از bht، توانایی بیشتری در کاهش اکسیداسیون نشان دادند. در بررسی فعالیت ضد میکروبی، غلظت µg/ml 5000 عصاره های مورد بررسی موجب طولانی شدن فاز تاخیری رشد باکتری استافیلوکوکوس آرئوس گردید اما هیچگونه اثر مهاری بر رشد باکتری اشرشیا کلی نداشت. از بین سه عصاره، عصاره های آبی و اتانولی به ترتیب درصد مهار رشد بیشتری را نسبت به عصاره متانولی در مهار رشد باکتری استافیلوکوکوس آرئوس در مقایسه با گروه کنترل مثبت از خود نشان دادند. در طول مدت 9 روز نگهداری میگوها در پودر یخ، تفاوت آماری معنی داری در تعداد انتروباکتریاسه ها، بین گروه ها در هر روز وجود نداشت (p<0.05). در روز سوم تعداد سرمادوستها در میگوهای تیمار شده با عصاره آبی و محلول متابی سولفیت سدیم به طور معنی داری کمتر از بقیه گروه ها بود (p<0.05). در روز ششم و نهم نگهداری تعداد سرمادوستها در میگوهای تیمار شده با عصاره آبی به طور معنی داری کمتر از بقیه گروه ها بود (p<0.05). در روز ششم تعداد مزوفیلها در میگوهای تیمار شده با عصاره آبی و محلول متابی سولفیت سدیم به طور معنی داری کمتر از بقیه گروه ها بود (p<0.05). در روز نهم نگهداری میگو ها در پودر یخ میزان tvb-n در گروه کنترل به طور معنی داری بیشتر از میزان tvb-n درگروه تیمار شده با عصاره آبی و متا بی سولفیت سدیم بود (p<0.05). در روز سه، شش و نه میزان tma در گروه کنترل به طور معنی داری بیشتر از تیمارها بود (p<0.05). در روز سوم، ششم و نهم نگهداری میزان tba در گروه کنترل به طور معنی داری بیشتر از گروه های تیمار شده با عصاره آبی و متابی سولفیت سدیم بود) (p<0.05). در ارزیابی حسی، میزان سیاه شدگی در میگوهای تیمارشده با عصاره های آبی، اتانولی و متانولی در روز های ششم و نهم دوره نگهداری به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود) (p<0.05). در روز ششم و نهم نگهداری رنگ، بو و قوام بافت میگوها در تمام تیمارهای مورد مطالعه تفاوت آماری معنی داری را در مقایسه با میگو ها در گروه کنترل نشان دادند) (p<0.05). این مطالعه نشان داد که گلبرگ زعفران اثرات آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی دارد و بر اساس نتایج بدست آمده در این تحقیق عصاره آبی نسبت به عصاره های دیگر مورد مطالعه اثرات بهتری را نشان داد.

در این بررسی تاثیر استفاده از کیتوزان غنی شده با عصاره متانولی پوست انار بر ویژگی های شیمیایی، میکروبی، حسی و بافتی ماهی قزل آلای بسته بندی شده در شرایط انجماد مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان می دهد، پوشش کیتوزان غنی شده با عصاره پوست انار به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی عصاره پوست انار و کیتوزان می تواند خصوصیات میکروبیولوژیکی، شیمیایی و ارگانولپتیک ماهی نگهداری شده در شرایط انجماد را در مقایسه با گروه کنترل به طور قابل توجهی بهبود ببخشد.

درسال های اخیر حذف زیستی با استفاده از گونه های باکتریایی برای محافظت زیستی و سم زدایی فلزات سنگین و دیگر آلاینده ها از بدن انسان مورد توجه قرار گرفته است. از این رو باسیلوس کواگولانس و لاکتوباسیلوس پلانتاروم به عنوان یک ابزار مناسب در مقابل جذب و مسمومیت احتمالی با فلزات سنگین قابل استفاده اند