عنوان پایا نامه: بررسی تاثیر عصاره قارچ آلترناریا آلترناتا بر بلوغ سلول های دندریتیک مجاور شده با پروتئین بازی میلین (mbp) و پاسخ لنفوسیتهایt حاصل از آن در شرایط آزمایشگاهی اسکلروزیس متعدد یک بیماری خودایمن توام با اختلال در سیتسم اعصاب مرکزی می باشد. در این میان ماکروفاژ ها و سلول های دندریتیک با بیگانه خواری و آزاد کردن واسطه های فعال اکسیژن و عوامل آسیب رسان دیگر به ایجاد التهاب و آسیب اعصاب میلین کمک می کنند. این سلول ها با کسب کردن شرایط بلوغ، از میزان بیگانه خواری و آزاد کردن واسطه های آسیب رسان آنها کاسته می شود. ما تاثیر عصاره قارچ آلترناریا آلترناتا در بلوغ سلول های دندریتیک مشتق از منوسیت و تعدیل پاسخ لنفوست هایt، فدرت بیگانه خواری سلول های دندریتیک مشتق از منوسیت و همچنین میزان تکثیر لنفوست هایt را در حضور پروتئین بازی میلین که به عنوان مدل آزمایشگاهی اسکلروزیس متعدد در نظر گرفته شده بود بررسی شد. در این بررسی منوسیت های خون محیطی بوسیله سایتوکین های gm-csf و il4 به سمت دندریتیک هدایت شد. در گروه کنترل سلول های دندریتیک با پروتئین بازی میلین (mbp) مجاور و با mcm اقدام به بلوغ آنها گردید. سپس با عصاره قارچی آلترناریا آلترناتا اقدام به تیمار سلول های دندریتیک گردید و پاسخ تکثیری و شیفت سلول های لنفوسیت t حاصل از آن مطالعه شد. مشاهده شد که با تاثیر عصاره قارچی بر سلول های دندریتیک مجاور شده با mbp میزان بیان ملکول های سطحی cd14 کاهش، و در مقابل cd83 و hla-dr افزایش پیدا کرد و از میزان خاصیت بیگانه خواری سلول های دندریتیک کاسته شد. همچنین در بررسی پاسخ لنفوسیت هایt، میزان ترشح سیتوکاین il-10بر il-12 غالب شد و در لنفوسیت های t میزان ترشح سایتوکین های il-17 و inf-? کاهش پیدا کرد و در مقابل il-4 افزایش یافت. استفاده از تست mtt نشان داد که این سلول های دندریتیک قادر به تحریک تکثیر لنفوسیتهای tنمی باشد این داده ها از لحاظ آماری معنی دار بوده و این اثرات با افزایش غلظت عصاره قارچی از ((mg)?ml)100-50 تشدید گردید. در نهایت مشخص شد عصاره قارچ آلترناریا آلترناتا با بلوغ و کاهش قدرت بیگانه خواری سلول های دندریتیک، تعویض پاسخ سلول های لنفوستt به سمت th2 و همچنین بیتاثیر بودن بر تحریک تکثیر لنفوسیت های t می تواند اثرات سودمندی را به نفع بهبودی بیمار اسکلروز متعدد ارائه کند. کلمات کلیدی: عصاره قارچی، آلترناریا آلترناتا، پروتئین بازی میلین (mbp)، بلوغ، سلول دندریتیک، لنفوسیت

بررسی تنوع جمعیتی سویه های یرسینیا روکری در ماهیان قزل آلای پرورشی استان آذربایجان غربی با روش dgge. yersinia ruckeri یکی از باکتری های خانواده انتروباکتریاسه می باشد که عامل اصلی بیماری دهان قرمز روده ای یا یرسینیوز می باشد. این باکتری گرم منفی به عنوان یکی از عوامل ایجاد خسارات سنگین اقتصادی وکاهش تولید در مزارع پرورشی ماهی قزل آلای رنگین کمان و آزاد ماهیان اقیانوس اطلس شناخته شده است که حدودی توسط واکسیناسیون کنترل می شود. به دلیل تغییر سویه های باکتری های بیماری زا هر ساله مبارزه با این باکتری ها سخت تر شده است. هدف از تحقیق حاضر بررسی وجود سویه-های احتمالی این باکتری با تکنیک dgge (denaturing gradient gel electrophoresis)و ارزیابی میزان شیوع بیماری فوق در مزارع پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان استان آذربایجان غربی می باشد. بدین منظور ابتدا از تعداد 124 ماهی قزل آلای رنگین کمان مشکوک به بیماری یرسینیوز که از مزارع پرورشی پنج شهر جنوب استان آذربایجان غربی نمونه گیری شده بود به وسیله تست های بیوشیمیایی تعداد 65 نمونه به عنوان yersinia ruckeri شناسایی شد. جهت تایید تشخیص نمونه های ایزوله شده از روش مولکولی pcr با استفاده از توالی ناحیه 16s rrna استفاده شد. روش مولکولی قادر شد 40 نمونه از مجموع 65 نمونه جدا شده را به عنوان yersinia ruckeri تائید نماید. در نهایت درصد شیوع بیماری یرسینیوز در فارم های استان در این مطالعه میزان 74/31 درصد بدست آمد. همچنین بر اساس آزمایش های تعیین بیوتیپ، از 40 نمونه تعداد 37 نمونه (5/92 درصد) به عنوان بیوتیپ 1و تعداد 3 نمونه (5/7 درصد) به عنوان بیوتیپ 2 شناسایی شدند. بررسی تکمیلی تنوع سویه ای توسط تکنیک dgge شیب غلظتی ماده دناتوره کننده dna نشان داد که همه نمونه های شناسایی شده فوق متعلق به یک سویه بوده و هیچ تنوع جمعیتی ما بین نمونه های به دست آمده از استان آذربایجان غربی وجود ندارد. کلمات کلیدی: بیماری دهان قرمز روده ای، تنوع جمعیتی، قزل آلای رنگین کمان، یرسینیا روکری،dgge ،16s rrna.

موضوع: شناسایی و تعیین هویت مولکولی ویروس ppr بر اساس ژن n در نشخوارکنندگان کوچک استان کرمانشاه نگارنده: آزاده فروغی شماره پایان نامه: 110-1 سال تحصیلی: 92-1391 طاعون نشخوارکنندگان کوچک (peste des petits ruminants - ppr) بیماری عمومی و فوق العاده مسری گوسفند و بز است. عامل بیماری موربیلی ویروس (morbillivirus) است که در خانواده پارامیکسوویریده (paramyxoviridae) قرار دارد. بیماری خسارات اقتصادی قابل توجهی به کشاورزان و دامداران وارد می کند. مرگ ومیر و واگیری می تواند تا 95 درصد باشد. اگرچه، تنها یک سروتیپ از ویروس وجود دارد، بر پایه آنالیز توالی قسمتی از ژن پروتئین اتصال (f) و ژن پروتئین نوکلئوکپسید (n) ویروس ppr را می توان در چهار نسل (i, ii, iii, iv) متفاوت گروه بندی کرد. از آنجا که بیماری ppr در کشور ایران و به خصوص در برخی استان ها ازجمله استان کرمانشاه بیماری مهم دامی و معضل بزرگ صنعت دامپروری است، هدف مطالعه حاضر، شناسایی و تعیین هویت مولکولی ویروس ppr در نشخوارکنندگان کوچک استان کرمانشاه بر اساس ژن n بود. بدین منظور از 66 رأس گوسفند و بز مشکوک به بیماری، سرم و سواب های چشمی و بینی تهیه شد. با انجام تست الایزا از تعداد 63 نمونه سرم، 43 نمونه مثبت (68%) و با انجام rt-pcr بر روی 66 نمونه سواب اخذشده، 7 نمونه مثبت (60/10%) شدند. نمونه های سرم خون مربوط به حیواناتی که pcr آنها مثبت شده بود، با روش الایزا از نظر وجود آنتی-بادی های ضد ppr، در پنج مورد مثبت شده و در دو مورد دیگر منفی شدند. در ارسال نمونه های مثبت-شده در rt-pcr برای تعیین توالی ماده ژنتیکی (sequencing)، از 7 نمونه، یک نمونه غیرقابل خوانش اعلام شد و 6 نمونه دیگر تعیین توالی شده و با مقایسه آن ها با توالی نوکلئوتیدی چهار نسل ویروس ppr، ویروس های تشخیص داده شده از نسل iv تعیین گردید. همچنین با ترسیم درخت فیلوژنتیکی، میزان شباهت آنها با یکدیگر و نیز با جدایه های موجود در بانک ژنی مقایسه شد. از این 6 نمونه، 2 نمونه به یکدیگر نزدیکتر و از 4 نمونه دیگر دورتر بودند.

خواص ضد باکتریایی عسل طبیعی(عسل حاصل از تغذیه زنبور ازشهد گل ها) اثبات شده است، تحقیقات چندانی بر روی خواص آنتی باکتریایی عسل های ناشی از تغذیه زنبور با شکرصورت نگرفته است، بدین منظور مطالعه ای جهت بررسی خواص ضدباکتریایی عسل های حاصل از تغذیه کلنی با شربت شکربا درصد متفاوت در مقایسه با عسل طبیعی، بر باکتری های گرم مثبت (استافیلوکوکوس اورئوس، استرپتوکوکوس پنومونیه، باسیلوس سرئوس) و باکتر ی های گرم منفی (اشریشیا کلی، پاستورلامولتوسیدا و سودوموناس آئروژینوزا) انجام شد.آنالیز بیوشیمیایی نمونه های عسل مطابق روش استاندارد aoac انجام شد. و خواص ضدباکتریایی عسل ها بر باکتری های مذکور به روش استاندارد ccls، در حضور داروی استاندارد جنتامایسین بررسی شد. نتایج مربوط به آنالیزبیوشیمیایی عسل طبیعی با عسل های تغذیه ای دارای تفاوت معنی دار بودند. حداقل غلظت بازدارندگی (mic)عسل طبیعی وعسل حاصل ازتغذیه کلنی با شربت شکر(با ساکارز62/4%) برعلیه استافیلوکوکوس اورئوس، استرپتوکوکوس پنومونیه، باسیلوس سرئوس، اشریشیاکلی،پاستورلا مولتوسیدا و سودوموناس آئروژینوزا به ترتیب1، 10، 10،10،10و100میلی گرم برمیلی لیتر بود mic. عسل تغذیه ای با ساکارز87/7 دربرابر باکتریهای مذکور(بجز سودوموناس آئروژینوزا) به ترتیب10، 100، 100،100و100 میلی گرم برمیلی لیتربود و این نوع عسل برعلیه سودوموناس آئروژینوزا بی اثر بودmic. عسل تغذیه ای با ساکارز10/13 برعلیه همه باکتریهای فوق(بجزپاستورلامولتوسیدا و سودوموناس آئروژینوزا) 100 میلی گرم برمیلی لیتر بود و این نوع عسل برعلیه پاستورلامولتوسیدا و سودوموناس آئروژینوزا فاقدخاصیت مهارکنندگی بود.mbc (حداقل غلظت کشندگی) عسل طبیعی برعلیه باکتریهای مذکور به ترتیب10،100، 10، 100،100 و100میلی گرم برمیلی لیتر بودmbc. عسل تغذیه ای با درصدساکارز62/4% مشابه عسل طبیعی (بجز سودوموناس آئروژینوز) بودکه این نوع عسل بر روی سودوموناس آئروژینوز فاقدخاصیت باکتری کشی بود.ولی عسل های تغذیه ای با درصدساکارز 87/7%و10/13% بر علیه باکتریهای مذکور فاقدخاصیت باکتری کشی بودند. از این رو می توان از عسل به عنوان جایگزین مواد سنتتیک جهت درمان استفاده نمود

چکیده ندارد.