در اقتصاد امروز، صنعت بانکداری از اهمیت شایانی برخوردار است. با بهبود تکنولوژی، رقابت بین بانکها و دیگر موسسات مالی شدت گرفته است و در این میان موسساتی موفق هستند که درعملکرد دارای کارایی بالاتری باشند. امروزه هر چند شاهد حضور بانکها در خط مقدم تلاش برای بهبود عملکرد خود هستیم، اما انها نیز سیستم ارزیابی جامعی برای ارزیابی عملکرد شعب خوددر اختیار ندارند. اکثر بانکها به طور سنتی، برای ارزیابی عملکرد خود بر معیارهای گوناگون سود اوری تاکید دارند و معمولا برای ارزیابی جنبه های مختلف عملیات از نسبت های چند گانه ای استفاده می کنند. این در حالتی است که تحلیل نسبت های مالی اطلاعات ناچیزی را ارائه می دهند. اکنون در سراسر جهان عملیات بانکها را می توان به عنوان یکی از مهمترین فعالیت های اقتصادی هر نظام اقتصادی تصور نمود.یکی از موارد بررسی عملکرد بانکها ویا هر موسسه اقتصادی دیگر،ارزیابی وسنجش میزان کارایی انهاست واین معیار کارایی توانمندی کلی هر بانک را در تبدیل داده ها به ستانده هارا مشخص می کند. تحلیل پوششی داده ها ابزار توانمندی است که امروزه به صورت چشم گیری در ارزیابی عملکرد سیستم هایی با چند ورودی و چند خروجی کاربرد یافته است. در این پژوهش ابتدا کارایی 18 شعبه بانک صادرات شهرستان سبزواربایکی از مدلهای تحلیل پوششی داده ها مورد محاسبه قرار می گیرد و واحد های کارا از ناکارا جدا می شوند. در بسیاری از مدل های تحلیل پوششی داده ها، امتیاز کارایی «یک» ، به واحدهای تصمیم گیرنده با بهترین عملکرد تخصیص داده می شود. چنین واحدهایی را واحدهای تصمیم گیرنده کارا گویند. اما مدل های تحلیل پوششی داده ها در ارزیابی واحدهای تصمیم گیرنده، معمولا اطلاعات بیشتری در مورد واحد های کارا ارائه نمی کنند. به منظور تمایز بین واحدهای کارا، مدل های مختلف رتبه بندی (مدل ابر کارایی اندرسن و پیترسن، مدل کارایی متقاطع، مدل رتبه بندی بر اساس مرز کاملا ناکاراو...) از دیدگاه های متفاوت ارائه شد. در این پایان نامه به دنبال روش جدیدی برای رتبه بندی واحدهای تصمیم گیرنده کارا در تحلیل پوششی داده ها با تلفیق نتایج حاصل از مدل های رتبه بندی موجود، هستیم. بدین منظور روش تخصیص خطی برای تلفیق نتایج حاصل از مدل های مختلف رتبه-بندی به کار برده شد. لازم به ذکر است که با این روش، به رتبه بندی کامل واحدهای تصمیم گیرنده دست خواهیم یافت.

در انتهای بحث قصد دارم تا دو خطر بالقوه را گوشزد سازم یکی خطر و عوارض راه های جلوگیری از بارداری و دیگری خطر حاملگی و زایمان. باید به طور مذهبی، منطقی و علمی با این دو خطر برخورد کرد. میزان مرگ مادران 49-10 ساله درصد هزار تولد زنده در کشور در سال 1376 برابر 45/7 و در استان سیستان و بلوچستان 54/60 بوده است . طبق آمارهای سال 1374 همه ساله 150/000/000 حاملگی در جهان اتفاق می افتد که همراه با مرگ 500/000 نفر از مادران باردار و 23/000/000 معلولیت و 13/000/000 معلولیت دراز مدت می باشد. میزان مرگ نوزادان زیر یکماه در سال 1376 در کشور 19/3 و در استان سیستان و بلوچستان 18/83 بوده است و قابل بذکر است اگر فاصله بین دو تولد کمتر از 2 سال باشد شانس مرگ کودک 66 درصد افزایش پیدا خواهد کرد. با توجه به آمار فوق و با توجه به عوارض نسبتا خفیف راه های جلوگیری از بارداری که قبلا ذکر شده است لزوم استفاده از این روشها برای عموم مردم مشخص می گردد اما با توجه به اینکه روشهایی در بین مردم رواج پیدا خواهد کرد که از نظر شرعی مجاز دانسته شود. با توجه به اینکه اکثر مردم ما مقلد می باشند لذا جمع آوری نظر مراجع و تعیین روشهای شرعی و مجاز و ترویج این روشهای شرعی در بین مردم بازده کنترل جمعیت را افزایش خواهد داد. لذا طبق جدول جمع آوری نظرات مراجع تقلید گرامی (جدول شماره 7) به این نتیجه می رسیم که -1 روشها ocp (قرصهای جلوگیری)، داروهای تزریقی، نورپلنت ، کاندوم، دیافراگم، اسفنج (و هر وسیله فیزیکی جلوگیری دیگر) و روشهای خودداری ریتمیک بوسیله تمامی مراجع تقلید در دسترس تشیع و تسنن مجاز دانسته شده است .