سازند کربناته فهلیان با سن کرتاسه زیرین ( بریازین- هایتریوین ) یکی از سنگ مخزن های گروه خامی بوده، که در حوضه رسوب گذاری زاگرس نهشته شده است. در این مطالعه سازند فهلیان در برش زیر سطحی چاه شماره 18 میدان نفتی خارک به منظور مطالعه میکروفسیل ها و تعیین زون های زیستی، آنالیز رخساره های میکروسکوپی و تعیین شرایط محیط رسوب گذاری و ارائه مدل حوضه رسوبی مورد مطالعه قرار گرفت. جمعاً تعداد880 مقطع نازک بدست آمده از حفاری چاه شماره 18 میدان نفتی خارک از عمق 12074 تا عمق 12954 فوت نسبت به سطح دریا مورد مطالعه قرار گرفت. مطالعه میکروفسیل های موجود با تکیه بر منابع معتبر، منجر به شناسایی تعدادی جنس و گونه از فرامینیفرها و جلبک ها گردید. در ادامه 2 بیوزون بر اساس فرامینیفرهای بنتیک و 2 بیوزون بر اساس جلبک ها برای سازند فهلیان در برش مورد مطالعه معرفی شده است. آنالیز رخساره ای و مطالعات پتروگرافی، منجر به شناسایی 13 رخساره میکروسکوپی گردید که در 4 کمربند رخساره ای، جزر و مدی، تالاب پشت سد، حاشیه پلاتفرم (سد) و دریای باز نهشته شده اند. کمربند پهنه جزر و مدی (tidal flat) شامل دو رخساره پکستون پلوئیدی فنسترال و گرینستون اائیدی پلوئیدی است. محیط تالاب پشت سد ((lagoon در برگیرنده پنج رخساره مادستون آهکی فسیل دار، وکستون بیوکلستی، پکستون بیوکلستی پلوئیدی، گرینستون تا پکستون پلوئیدی بیوکلست دار، گرینستون تا پکستون پلوئیدی اینتراکلست دار است. حاشیه پلاتفرم یا سد (barrier) شامل چهار رخساره گرینستون اینتراکلستی اائیدی، گرینستون اائیدی، گرینستون تا پکستون آنکوئیدی پلوئید دار، باندستون (مرجانی هگزاکورال و جلبکی لیتوکودیوم) است و دریای باز open marine) ( شامل وکستون بیوکلستی با کلسیسفر و وکستون بیوکلستی با سوزن اسفنج است. با توجه به الگوی رخساره های میکروسکوپی شناسایی شده و حضور رخساره-های سدی با انرژی بالا، آنکوئیدها و دانه های آگرگات، که خاص شلف های لبه دار است و به ندرت در رمپ های کربناته یافت می شوند. به نظر می رسد این توالی در یک پلت فرم کربناته از نوع شلف با بخش های کم عمق تشکیل شده است. وفور جلبک های آهکی (بویژه خانواده داسی کلاداسه آ) در سازند فهلیان نشان می دهد که محیط رسوب گذاری این سازند ، یک محیط دریایی کم عمق ، با بستر گلی و ماسه ای با فشارco2 کم ، میزان caco3 در حد اشباع یا فوق اشباع ، شوری نسبتا بالا و محیطی با درجه حرارت بالا می باشد

در این پژوهش نهشته های کربونیفر بالایی- پرمین ناودیس تنگ شمشیربر روستای چمن ساور، واقع در شمال غرب دامغان از دیدگاه بایواستراتیگرافی، لیتواستراتیگرافی، پالئواکولوژی و محیط رسوبی مطالعه گردیده است. این توالی رسوبی891 متر ضخامت دارد و قابل تفکیک به سازندهای دورود، روته و قشلاق می باشد. سازند دورود در منطقه چمن ساور 222 متر ضخامت دارد و به ترتیب از توالی ضخیم آهک های آنکوئیدی، لایه های آهکی- تخریبی و تخریبی تشکیل شده است. وجود فوزولین هایpraepseudofusulina ikensis, schwagerina shentalinensis, praepseudofusulina hovunensis, به علاوه فرامینیفرهای کوچک nodosinelloides-geinitzina transitional در ابتدای این سازند بیانگر آغاز نهشت رسوبات در uppermost gzhelian می باشد. دریای دورود در منطقه چمن ساور از early asselian تا early sakmarian کم عمق تر از مناطق همجوار بوده و همین امر موجب وفور فرامینیفرهای کوچک و نادر شدن فوزولین ها گردیده است. بر مبنای مطالعه فرامینیفرها یک بایوزون فوزولینی و چهار بایوزون متعلق به فرامینیفرهای کوچک در سازند شناسایی گردید. جلبک های سازند دورود را بر مبنای پراکندگی و تنوع می توان به ترتیب به جلبک های سبز- آبی، پروبلماتیک، داسی کلاداسه و ژیمنوکدی یاسه آ تقسیم نمود. در تشکیل آنکوئیدهای این سازند یک، دو و یا حتی سه گونه های مختلف girvanella نقش داشته اند که روی تعدادی از آنها نیز claracrusta catenoides, eflügelia sp. رشد نموده است. مدل رسوبی سازند دورود رمپ هموکلینال و رخساره های آن در محیط های پهنه جزر و مدی/ ساحلی، لاگون و سد تشکیل یافته اند. سازند روته با ضخامت 560 متر به طور همشیب سازند دورود را می پوشاند. فوزولین ها بسیار کمیاب تر از سازند دورود و فرامینیفرهای کوچک متنوع ترند. براساس انتشار چینه شناسی میکروفسیل های شناخته شده دو بایوزون تعیین و بنا بر وجود آن ها سن سازند middle wordian- early capitanian می باشد. در سازند روته همانند سازند دالان جلبک های داسی کلاداسه حضور کمرنگی دارند و ژیمنوکدی یاسه آ فراوان هستند. وجود جلبک های فیلوئید iranicodium asymmetricum anchicodium iranicum, و eugnophyllum johnsoni نشانگر شباهت این گروه جلبکی به سازند جمال می باشد. مدل رسوبی سازند رمپ هموکلینال و وجود رخساره های تیپیک دریای باز مبین عمیق تر بودن حوضه آن نسبت به سازند دورود می باشد. سازند قشلاق بین دو سازند روته در زیر و الیکا در بالا قرار دارد. بر مبنای بایوزون شناسایی شده سن سازند changhsingian می باشد. در بخش های انتهایی سازند قشلاق به خوبی شواهد انقراض گروهی انتهای پرمین با سقوط در تنوع فرامینیفرها، از بین رفتن تقریبا تمامی laginoides، فراوانی دیزاسترهایی نظیر calcivertella و tubiphytes و تغییر شرایط محیط به رخساره های اائیدی مشهود است. نتایج مطالعه میکروفسیل ها حاکی از این مطلب است که از کربونیفر بالایی تا پرمین سه وقفه رسوبگذاری در بخش هایی ازasselian ، و middle sakmarian- early wordianو middle capitanian- wuchiapingian در منطقه وجود داشته است.

در این پژوهش نهشته های پرمین تا میوسن حوضه زاگرس در چاه شماره 1 میدان نفتی هامون واقع در منطقه خلیج فارس بر اساس خرده های حفاری (cutting) از لحاظ چینه شناسی زیستی، سنگ شناسی و محیط رسوبی برخی سازند ها (مخصوصا سازند سورمه) مورد مطالعه قرار گرفته است. ضخامت سازند ها در این برش تحت الارضی مجموعا 2683 متر بوده و به سازند های دالان، کنگان، دشتک، نیریز، سورمه، هیث، فهلیان، گدوان، داریان، کژدمی، سروک، ایلام، گورپی، پابده، جهرم، آسماری و گچساران قابل تفکیک است. به طور کلی بر اساس تجمعات و پرکندگی فرامینیفر ها و جلبک ها 17 بایوزون برمبنای بایوزوناسیون wynd, 1965 برای این سازند ها معرفی شد که قابل مقایسه با زون های معرفی شده در حوضه های مشابه نیز می باشند. مرز بین سازند ها با توجه به تغییرات فسیلی، لیتواستراتیگرافی و همچنین تعییرات لاگ الکتریکی گاما مشخص شده است. بررسی رخساره های مربوط به سازند سورمه منجر به شناسایی 11 رخساره میکروسکوپی گردید که معرف محیط رمپ کربناته هموکلینال در چهار کمربند رخساره ای جزر و مدی، لاگون، سد و دریای باز می باشد. رخساره دریای باز با حضور رادیولر معرف عمیق شدگی حوضه در زمان ژوراسیک بالایی نسبت به کل ضخامت مورد مطالعه دارد. نتایج مطالعات فسیلی به خصوص تغییرات لاگ گاما حاکی از وجود شش ناپیوستگی بین سازند های زیر می باشد: * دالان – کنگان (upper permian - triassic ) * دشتک – نیریز (upper triassic - lower jurasssic) * داریان - کژدمی (aptian - albian) * سروک - ایلام(cenomanian - santonian) * گورپی – پابده (upper paleocene- maastrichtian) * جهرم - آسماری (midle eocene - lower miocene) مقایسه این سازند ها با سازند های حاضر در چاه پارس جنوبی 1 نشان می دهد که شرایط برای نهشت رسوبات تا مرز کرتاسه – ترشیری تقریبا یکسان بوده ولی عدم حضور سازند های گورپی و پابده احتمالا نشان از تغییر شرایط محیط نهشت آنها در این دو منطقه دارد. بایوزون های معرفی شده در چاه پارس جنوبی 1 برای سازند های ایلام و سروک در چاه هامون 1 حضور ندارند اما در سایر سازند ها انطباق قابل توجهی بین بایوزون ها وجود دارد

در این تحقیق به منظور مطالعه ی زیست چینه نگاری، ریز رخساره ها و محیط رسوبی سازند های جهرم و آسماری، دو برش چینه شناسی زیر زمینی (چاه های 2 و 3) در میدان نفتی خشت مورد مطالعه قرار گرفته است. ضخامت سازند جهرم در چاه شماره 2 و 3 به ترتیب 90 و 40 متر و ضخامت سازند آسماری در چاه شماره 2 و 3 به ترتیب 63 و 28 متر می باشد. از نظر سنگ شناسی هر دو چاه شامل آهک، آهک دولومیتی، دولومیت و میان لایه های انیدریت می باشد. بر اساس مطالعات زیست چینه نگاری در چاه شماره 2، 45 جنس و 35 گونه از روزن داران بنتیک و در چاه شماره 3، 24 جنس و 18 گونه از روزن داران بنتیک شناسایی گردید. در چاه شماره 2 برای سازند جهرم 3 بایوزون معرفی گردید: i-nummulites-alveolina assemblage subzone ii-nummulites giezhensis assemblage zone iii-nummulites fabiani zone برای دو تجمع اول سن ائوسن میانی و برای تجمع سوم سن ائوسن بالایی پیشنهاد گردید. در همین چاه برای سازند آسماری 2 بایوزون معرفی شد که هر دو نشان دهنده سن بوردیگالین می باشند: -borelis melo-curdica assemblage zone i borelis melo group-meandropsina iranica assemblage zone- ii در چاه شماره 3 برای سازند جهرم 1 بایوزون معرفی گردید که نشان دهنده سن ائوسن میانی می باشد: - dictyoconus-coskinolina-orbitolites complanatus assemblage subzonei سن سازند آسماری در این چاه با معرفی 1 زون آکیتانین در نظر گرفته شد: i - austrotilina howchini-peneroplis evolutus assemblage zone رسوبات موجود در سازند جهرم و آسماری در چاه شماره 2و 3 به علت حضور روزن داران بنتیک بزرگ و کوچک به همراه بریوزوئر، اکینید، ، جلبک قرمز و حضور مرجان های ریف ساز نشان دهنده شرایط الیگوتروفی تا یوتروفی برای آن زمان می باشد. بر اساس مطالعات آزمایشگاهی برای چاه خشت 2، 15ریز رخساره و برای چاه شماره 3، 12 ریز رخساره شناسایی شد که به طور کلی در 3 محیط، رمپ داخلی (inner ramp)، رمپ میانی (middle ramp) و رمپ خارجی (outr ramp) قرار می گیرد. در آخر می توان نتیجه گرفت محیط ته نشست این توالی کربناته بر روی یک رمپ هموکلینال صورت گرفته است.

ردیف های چینه ای رسوبات اردویسین در البرز شرقی واقع در برش گردکوه (غرب دامغان) از نظر فسیل-های تریلوبیت مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. در گام نخست این نهشته ها با ضخامت کلی 94 متر به هفت واحد سنگ چینه ای غیر رسمی تقسیم شد که این واحدها از نظر سنگ_شناسی شامل عمدتاً آرژیلیت، سیلتستون، ماسه سنگ و آهک می باشد. بررسی ها حاکی از آن است که نهشته های اردویسین به صورت ناپیوستگی همشیب بر روی نهشته های کامبرین قرار گرفته است. بر اساس مطالعات آزمایشگاهی بر روی حدود 900 نمونه جمع شده از برش گردکوه، تعداد 8 گونه متعلق به 8 جنس از تریلوبیت مورد شناسایی قرار گرفت که شاملasaphellus fecundus, asaphopsis elhamae, damganampyx ginteri, psilocephalina lubrica, taihungshania miqueli, vachikaspis insueta geragnostus sp. وkayseraspis sp. است و بر این اساس 2 بایوزون شناسایی و تعیین شد. اغلب فسیل های فوق از برش سیمه کوه واقع در 10 کیلومتری شمال شرق برش گردکوه گزارش شده است. فونای تریلوبیتی موجود در برش مورد مطالعه نشان دهنده سن اردویسین زیرین اشکوب ترمادوسین است.

ردیف های چینه ای رسوبات اردویسین در البرز شرقی واقع در برش گردکوه قبلاً ناشناخته بوده و در نقشه زمین شناسی بطور اشتباه دونین- کربونیفر تعیین شده بود. پژوهش حاضر که بر روی بازوپایان متمرکز است، نشان می دهد رسوبات اردویسین زیرین تا میانی در جنوب و شرق گردکوه دامغان وجود دارند. مجموعه بازوپایان بطور نتیجه بخش و مفیدی سه تجمع متفاوت را آشکار می کند. دو تجمع آن ها شامل تجمع tarfaya و تجمع xinanorthis به ترتیب سن ترمادوسین میانی و بالایی را نشان می دهد در حالی که سن سومین تجمع آن ها با فراوانی و تسلط بازوپایان لینگولیفورم مانند thysanotos siluricus، ابتدای فلوئین می باشد. قبلاً تجمع مشابهی از تجمعات بازوپایان سیمه کوه در حومه دامغان به سن ترمادوسین تا فلوئین زیرین توصیف گردیده است. وجود بازوپایان رینکونلیفورم و لینگولیفورم در بخش اردویسین زیرین این برش، امکان تطابق دقیق آن با توالی های اردویسین زیرین داخل و خارج از ایران مانند بالتیک ، اسکاندیناوی و چین را امکان پذیر می سازد. در نهایت با توجه به اطلاعات حاصل شده از این تحقیق، جایگاه پالئوژئوگرافی البرز در اردویسین زیرین مورد واکاوی قرار گرفته و با در نظر گرفتن شباهت فون های شناسایی شده این برش با فون های گندوانایی، قرابت البرز با محدوده های گندوانایی اثبات می گردد.

رسوبات سازند قم حاوی مقادیر فراوانی از انواع میکروفسیل های استراکدا، فرامینیفر و نانوپلانکتون ها است. این پژوهش با هدف مطالعه استراکدهای سازند قم در برش اروانه شمال غرب سمنان صورت گرفته است. رخنمون سازند قم در این برش با ضخامت 314 متر عمدتاً از مارن، سنگ آهک، آهک ماسه ای، گچ و ماسه سنگ تشکیل شده است و مرز آن با نهشته های سازند قرمز فوقانی در بالا و سازند قرمز تحتانی در پایین به صورت ناپیوستگی هم شیب است. در این بررسی به طور کلی 53 جنس و 122 گونه از استراکدها تشخیص داده شد. بر پایه حضور و گسترش چینه شناسی گونه های استراکدا، سن سازند قم در برش مورد مطالعه میوسن پیشین هست. در این مطالعه سعی شده تا پالئواکولوژی این سازند بر اساس استراکدهای یاد شده مورد بررسی قرار داده شد تا به توان به بازسازی محیط دیرینه دست یافت. گسترش استراکدها در ناحیه ی مورد مطالعه اشاره می کند به رسوبات کربناته کم عمق دریایی سازند قم که رسوب کرده اند در زون نوری و انباشته شده اند در آب و هوای گرم، نسبتاً کم انرژی. ما فوناهای استراکدی آب های کم عمق دریایی، کم عمق لب شور و آب های عمیق دریایی را شناسایی کردیم، که بیان گر تغییرات شوری از مزوهالین تا هیپرهالین و تغییرات مواد غذایی از مزوتروف تا یوتوف است.

گروه بنگستان (کرتاسه پسین) در بردارنده سازندهای کژدمی، سروک و ایلام در جنوب غرب ایران است. سازند ایلام که یکی از اعضای این گروه می باشد، با سنگ شناسی عمده آهک خاکستری روشن تا تیره، به عنوان یکی از واحدهای مهم سنگ چینه ای حوضه زاگرس معرفی شده است. در این تحقیق، نهشته های سازند ایلام در تاقدیس پیر (pir anticline) به منظور مطالعات سنگ چینه نگاری، زیست چینه نگاری و محیط رسوبی مورد بررسی قرار گرفته است. این تاقدیس در شمال شرق شهر فراشبند از توابع استان فارس قرار دارد. برش مورد مطالعه در طول جغرافیایی "58 7 °52 شرقی و عرض جغرافیایی "28 49 °28 شمالی قرار دارد. نهشته های سازند ایلام در این برش، با ستبرای 34 متر، در بخش قاعده ای از لایه های حاوی پیزوئیدها و ماکروئیدهای هماتیتی و در ادامه عمدتاً از سنگ آهک تشکیل شده اند. قسمت بالائی سازند نیز از ساختارهای آهکی رودیست دار تشکیل شده است. سازند ایلام در این برش در مرزهای زیرین و بالایی خود به صورت ناپیوسته بر روی سازند سروک و ناپیوسته در زیر سازند گورپی قرار دارد. سازند سروک در این برش شامل سنگ آهک برشی شده است که قسمت بالای آن کاروفیت دار است و معرف ناپیوستگی بعد از سنومانین - تورونین (post cenomanian-turonian) می-باشد. سازند گورپی در این تاقدیس به دلیل مقاومت کمتر در برابر فرسایش از توپوگرافی بسیار پستی برخوردار است و در زیر دشت فراشبند توسط رسوبات عهد حاضر پوشیده شده است. به منظور مطالعات زیست چینه نگاری، تعداد 51 نمونه جهت تهیه مقاطع میکروسکوپی برداشت شد. به طور کلی مطالعه میکروسکوپی 51 نمونه برداشت شده از این برش، منجر به شناسایی 20 جنس و 11 گونه از فرامینیفرهای بنتیک و همچنین جلبک داسی کلاد شد. بررسی محتویات میکروفسیل ها در برش مورد مطالعه، منجر به تشخیص یک بایوزون rotalia skourensis-algae assemblage zone شد و بر این اساس سن سازند ایلام در این برش سانتونین می باشد. به منظور مطالعات محیط رسوبی، با توجه به مطالعات پتروگرافی و تعیین درصد هر یک از عناصر در هر مقطع میکروسکوپی، 13 ریزرخساره برای سازند ایلام در ناحیه مورد مطالعه تفکیک گردید. همچنین محیط-های ساحل، لاگون و سد در برش مورد مطالعه مشخص شد. بر اساس این اطلاعات برای رسوبات سازند ایلام در منطقه مورد مطالعه، می توان پلاتفرم کربناته لبه دار را در نظر گرفت که سد رودیستی باعث جدایش محیط لاگون از دریای باز شده است. سازند سروک، همانطور که ذکر شد شامل سنگ آهک برشی کاروفیت دار است و بر اساس فونای کارا، محیط دریاچه ای برای این سازند پیش بینی می شود. پس از تعیین مدل رسوبی و تفکیک محیط ها و ریزرخساره ها، نیمرخ محیط رسوبی برای برش مورد مطالعه ترسیم شد.

کانسار آهن تویه دروار در 45 کیلومتری شمال غرب دامغان و در دامنه جنوبی زون البرز خاوری واقع شده است. رخنمون های منطقه معدنی شامل سنگ های تریاس زیرین با ترکیب غالب آهک- دولومیتی است که تحت تزریق توده نفوذی تریاس میانی- بالایی قرار گرفته اند. کانی شناسی و ترکیب این توده از کوارتزمونزونیت تا ترم هایی چون کوارتزمونزودیوریت ومونزونیت متغیر است. تشکیل مگنتیت به عنوان نهشته اقتصادی این توده، مطالعه آن را از لحاظ پتروگرافی،کانی شناسی و دگرسانی حائز اهمیت ساخته است. از پدیده های رایج در اندیس آهن تویه دروار، مارتیتی شدن است که گویای اهمیت نقش محیط اکسایشی در نهشته شدن ماده معدنی است. احتمالاً توده های آذرین موجود در منطقه بعنوان منشأ فلزات و موتور حرارتی در این سیستم عمل کرده اند. با توجه به آنالیزهای شیمیایی، متوسط مقدار اکسید آهن در کانسنگ های مورد مطالعه حدود 32/57 در صد وزنی است. مقادیر بالای فسفر (33/1 درصد)، تیتانیوم (45/0 درصد)، پنتواکسید وانادیم (24/0 درصد) در نمونه های کانسنگ، منشأ سیال ماگمایی نهشته های مورد مطالعه را تأیید می کند. همچنین مقایسه نسبت cr/v نشانگر محدوده کانسارهای ماگمایی برای کانسار آهن تویه دروار است. نتایج بدست آمده از مشاهدات صحرایی، مطالعات کانی شناسی و بررسی های ژئوشیمیایی نشان می دهند که این معدن بیشترین شباهت را به کانسارهای آهن ماگمایی دارد.

در این پژوهش نهشته های کربونیفر بالایی- پرمین زیرین چلم کوه از توابع روستای سیکا، واقع در جنوب شهرستان نکاء، از دیدگاه بایواستراتیگرافی و لیتواستراتیگرافی مطالعه گردیده است. این توالی رسوبی با ضخامت 370 متر از رخنمون های قابل توجه سازند دورود در دامنه شمالی البرز شرقی و دارای دو بخش کربناته- آواری در قسمت زیرین و بالایی، و یک بخش میانی کربناته- آنکوییدی است. انتهای سازند آهک ماسه ای قرمز و ماسه سنگ سفید نهشته شده که شرایط کاملا اکسیده، هوازده و کم عمق را نشان می دهد. وجود فوزولین های شاخصی چونrauserites lucidus, rauserites stepanovi, shuberrtina sp. به سن latest gzhelian وsphaeroschwagerina aff. merangenensis, praepseudofusulina impercepta, sphaeroschwagerina cf. ellipsoidalis, praepseudofusulina kljasmica, sphaeroschwagerina aff. ovoidea, boultonia ex gr. willsi, pseudoschwageria sp. به سن early- middele asselian و حضور فرامینیفر های iranicus, rectogordius و grovesella tabasensis نشان دهنده ی سن sakmarian? می باشد. بر مبنای مطالعه ی فرامینیفر ها 5 بیوزون در این رخنمون شناسایی گردیده است. رسوبات پرمین نسبت به کربونیفر از لحاظ تنوع در حضور و پخش و پراکندگی فرامینیفرها غنی تر هستند. این تنوع مخصوص به آشکوب آسلین می باشد. انطباق حاصل از پراکندگی فوزولینید هایlateast gzhelian- asselian در برش چلم کوه حاکی از آن است، که این برش در این بازه ی زمانی می تواند با سازند غیر رسمی عمارت، سازند زلدو، سازند وژنان همچنین با کوه آهوبام از بلوک سبزوار مطابقت زمانی داشته باشد.

در این تحقیق به منظور مطالعه زیست چینه نگاری و محیط رسوبی سازند آسماری یک رخنمون در برش خرامه (جنوب شرق شیراز) به ضخامت 160 متر به همراه 70 مقطع نازک مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. برش خرامه از نظر سنگ چینه شناسی شامل، آهک متوسط تا ضخیم لایه خاکستری کرم رنگ تا نخودی می باشد. بر اساس زیست چینه نگاری 18 جنس و 21 گونه از روزن داران بنتیک شناسایی گردید. در برش خرامه چهار بیوزن معرفی گردید. 1- nummulites intermedius- nummulites fichteli- nmmulites vascus assemblage zone. برای این بیوزن سن الیگوسن زیرین (روپلین) پیشنهاد گردید. 2-lepidocyclina-operculina-ditrupa assemblage zone. برای این بیوزون سن الیگوسن (روپلین- چاتین) پیشنهاد گردید. 3-austrotrillina howchini-peneroplis evolutus assemblag zone. برای این بیوزون سن الیگوسن بالایی (چاتین) پیشنهاد گردید. 4-miogypsina -elphidium sp. i4-peneroplis farsensis assemblag zone. برای این بیوزون سن میوسن زیرین (آکی تانین) پیشنهاد گردید. در این ناحیه سازند آسماری با مرزهای ناپیوسته بر روی سازند جهرم و در زیر سازند رازک قرار دارد. رخساره های کربناته شامل 8 زیر رخساره، لپیدوسیکلینا بایوکلست پکستون، نومولیتس بایوکلست وکستون پکستون ، باندستون مرجانی، میلیولید بایوکلست وکستون پکستون، نئوروتالیا بایوکلست وکستون-پکستون، میلیولید، پلوئید بایوکلست وکستون پکستون ، دولومادستون فنسترال مادستون، پیزوئید گرینستون است که در قالب چهار گروه رخساره ای شناسایی شده که مربوط به رخساره های، دریای باز یا جلوی سدی، رخساره shoal، رخساره های لاگون و رخساره پهنه جزر و مدی می باشد. بر اساس این نتایج سازند آسماری در بخش های مختلف یک رمپ کربناته با شیب یکنواخت (homoclinal) نهشته شده است.

چکیده: این بررسی در ارتباط با زیست چینه نگاری و رخساره های رسوبی بخش بالایی سازند دالان در پارس جنوبی(چاه a) می باشد. میدان پارس جنوبی میزبان بزرگترین ذخیره گازی جهان است. بخش فوقانی سازند دالان، از یک سری توالی های کربناته-تبخیری تشکیل شده است که به همراه سازند کنگان (پرمین پسین-تریاس پیشین )، سنگ مخزن واحد این میدان محسوب می گردد . بخش بالایی سازند دالان در این مقطع دارای ستبرای5/245 متر بوده و از سنگ آهک –سنگ آهک دولومیتی تا دولومیت آهکی با میان لایه های تبخیری حاوی فرامنیفرای بنتیک، غیر فرام هایی شامل جلبک، براکیوپود، اکینودرم و... تشکیل شده است. این سازند بر روی ممبرانیدریتی نار و در زیر سازند کنگان به طور تدریجی قرار گرفته است. با مطالعه 982 مقطع نازک از این برش، مطالعه و بررسی بافت های رسوبی و فونای موجود 17 میکروفاسیس برای سازند دالان شناسایی گردید. براساس تجزیه و تحلیل ریز رخساره ها ، توالی رسوبی مورد مطالعه در قسمت های داخلی تا خارجی یک رمپ کم شیب نهشته شده است. تلفیق مشاهدات و شناسایی ویژگی های دیاژنتیکی به همراه خصوصیات ذکر شده موجب شناسایی 3 محیط دیاژنتیکی دریایی، تدفینی و متئوریک (جوی)، برای ردیف های آهکی و دریایی ناحیه مورد مطالعه شده است مطالعه پراکندگی جامعه روزنبران شناسایی شده منجر به شناسایی 1 بایوزون تجمعی (agatamina-dagmarita chanakchiensis) به سن جلفین(پرمین بالایی) شده است

توالی پرمین در منطقه سمنان و در برش چینه شناسی زیارت در جنوب شهمیرزاد مربوط به سازندهای دورود و روته است.سازند دورود با لیتولوژی ماسه سنگی و دارای سن پرمین زیرین می باشد.سازند دورد در منطقه با معرفی سه بایوزون minojapanella sp – schubertella sp assemblage zone ی yangchienia haydeni – dunbarula simplex assemblage zone , paraglobivalvulina mira – codonofusiella sp assemblage zone دارای سن مرگابین پیشین تا میدین می باشد.

دراین پژوهش بخش بالایی نهشته های سازند خوش ییلاق(آشکوب فامنین)از نظر فسیل شناسی بازوپایان درمنطقه تیل آباد مورد مطالعه واقع شده است.بخش پایین سازند خوش ییلاق در این ناحیه پوشیده شده است و رخساره های فامنین با سنگهای تخریبی قرمز رنگ در قاعده آغاز میشود و در نهایت به طور پیوسته به سازند مبارک ختم می شود.توالی نهشته های فامنین در این منطقه عمدتاْ شامل سنگ آهک- آهکهای شیلی، شیل و تناوب آهک وشیل می باشد.

شواهد به دست آمده نشان دهنده وجود یک منطقه بسیار مساعد برای رشد و تکامل جانوری خصوصاً پستانداران میان جثه 11 الی 5/7 میلیون سال قبل در شمال غرب ایران است که در محیطی قاره ای با تنوع بسیار زیاد از جمله محیط های رودخانه ای و سیلابی، دریاچه ای و حوضه های فعال آتشفشانی شکل گرفته است. مطالعات صورت گرفته بر روی اسب های هیپاریونی با توجه به بقایای دندانی و استخوانی به دست آمده از طبقات سازند غیر رسمی مراغه انجام شده است.