در سال های اخیر، گستره ای از عواملی چون فراز و نشیب های متعدد اقتصادی و همچنین روند رو به رشد تقاضای مسکن، منجر به رشد سریع مجتمع ها و شهرک های مسکونی متعدد در نقاط مختلف شهرهای کشور گردیده است. در اثر بکارگیری این سیاست های انبوه سازی و کوچک سازی در جوامع شهری بزرگ، مجتمع های مسکونی بدون تامین عناصر و فعالیت های مکمل، گسترش می یابند و با گذشت زمان، خود به مسئله ای اساسی در عرصه زیست - اجتماعی مبدل می شوند. عدم توجه به ویژگی های کیفی در ساخت چنین مجتمع هایی، منجر به شکل گیری گستره ای از مکان های فاقد هویت می شود. این نوع فقدان مکان، بی تردید حس ضعیفی از تعلق و مشارکت به بار می آورد و به نوعی با از خود بیگانگی انسان ارتباط می یابد. رفتار قلمروپایی، به عنوان یکی از رفتارهای فضایی انسان با ماهیتی اجتماعی، یکی از مفاهیم مهم در ارتقاء کیفیت ارتباط انسان با محیط پیرامون می باشد که در نتیجه ی عدم توجه به ویژگی های کیفی در ساخت مجتمع های مسکونی، صرفا در قالب عرصه بندی های اولیه، ثانویه و عمومی تنزل یافته است. عدم آگاهی کافی از ابعاد دیگر مفهوم قلمرو، طراحان را در ارائه راهکارهای هدفمند مبتنی بر این رفتار، ناتوان گذارده است. پژوهش حاضر با مد نظر قرار دادن رفتار قلمروپایی به عنوان رفتاری با ماهیت اجتماعی، در پی دستیابی به ابعاد مختلف شکل دهنده ی این رفتار جهت ارائه راهکارهایی عینی است که بتواند طراحان را در خلق محیط هایی مصنوع با سطوح بالاتری از قلمرو مطلوب، یاری رساند. جهت دستیابی به این مهم، پژوهش، رفتار قلمروپایی را به عنوان پدیده ای متشکل از دو جنبه ادراکی(ذهنی) و ساختاری(عینی) در نظر گرفته و با استفاده از مظالعات اسنادی و انجام مطالعات میدانی در پی ارائه ساختاری است که بتواند معیار های اصلی رفتار قلمروپایی را بر مبنای ماهیتی مشترک تحت طبقه بندی مشخصی درآورده و سپس بر مبنای اهمیت نقش هریک از آنها در تقویت رفتار قلمروی، اولویت بندی نماید. در نهایت راهکارهای عینی متناسب با معیارهای بدست آمده پیرامون رفتار قلمروی ارائه می شود.

عوامل متعددی مثل شرایط آب و هوایی، نوع پوشش گیاهی، ویژگی های خاکی، پستی و بلندی، کیفیت بقایای گیاهی، زمان و نوع مدیریت زراعی سرعت تجزیه کربن آلی و مدت ماندگاری آن در خاک را تحت تاثیر قرار می دهند. اگر چه تاثیر بعضی از این عوامل به صورت مفصل مورد بررسی قرار گرفته است ولی در مورد تاثیر کیفیت و عمق جایگذاری بقایای گیاهی بر پویایی و مدت ماندگاری کربن آلی در خاک اطلاعات جامعی وجود ندارد به همین دلیل هدف این پژوهش بررسی تاثیر عمق جایگذاری و غلظت های مختلف نیتروژن و فسفر بقایای گیاه یونجه بر سرعت تجزیه آن در شرایط آب و هوایی مختلف بود. برای این منظور چهار آزمایش مختلف طراحی و در آن ها سرعت تجزیه کربن آلی به روش کیف های کلش مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان بارندگی منطقه و رطوبت خاک نقش کلیدی در سرعت تجزیه بقایای گیاهی داشت و در شرایط آب و هوایی سرد نیمه خشک که رطوبت مورد نیاز برای تجزیه بقایا برای مدت طولانی تری فراهم می شد سرعت تجزیه و هدررفت کربن آلی بیشتر از شرایط آب و هوایی گرم خشک و معتدل خشک بود. با افزایش عمق جایگذاری بقایا در مناطق خشک و نیمه خشک مورد مطالعه سرعت تجزیه بقایا احتمالا به دلیل فراهم شدن بهتر رطوبت افزایش یافت. با بهبود کیفیت بقایای گیاه یونجه و افزایش غلظت نیتروژن و فسفر آن سرعت تجزیه و هدررفت کربن آلی افزایش یافت و از نتایج چنین نتیجه گیری می شود که کود پاشی محصولات کشاورزی که باعث افزایش غلظت نیتروژن و فسفر بقایای گیاهی می شود سرعت تجزیه آن ها را افزایش و از مدت ماندگاری آنها در خاک می کاهد.

زیست ذغال یک ماده جامد و غنی از کربن است که در شرایط کمبود یا فقدان اکسیژن از تجزیه حرارتی طیف وسیعی از ضایعات آلی تهیه می‎شود و یک مکانیسم بلند مدت برای ترسیب کربن در خاک محسوب می‎شود. در واقع تجزیه حرارتی ضایعات آلی با دمای پایین ماده‎ای شبیه ذغال چوب که دارای ظرفیت بالا برای جذب عناصر غذایی می‎باشد را تحت عنوان زیست ذغال ایجاد می‎کند. این ماده می‏تواند مانع از غنی شدگی اتمسفر از دی اکسید کربن ناشی از کشاورزی و فعالیت‏های انسانی بشود. به منظور مطالعه اثر زیست ذغال بر ویژگی‏های یک شیمیایی خاک اسیدی آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا گردید.

چکیده ندارد.

توزیع نامناسب درآمد و به دنبال آن فقر، موضوعی است که امروزه اقتصاددانان بیش از ثروت، نگران آن هستند. امروزه اهمیت توزیع درآمد در جامعه به حدی است که تقریباً تمامی اقتصاددانان یکی از اهداف عمده دولت ها را تنظیم الگوی مناسب توزیع درآمد و تلاش در مسیر کاهش نابرابری درآمدی ذکر می کنند. این تحقیق به دنبال بررسی تاثیر سیاست های پولی و مالی دولت بر توزیع درآمد در ایران است. نتایج تحقیق با استفاده از یک الگوی خودتوضیح برداری var نشان می دهد که تأثیر سیاست پولی بر توزیع درآمد در ایران، در دوره مورد مطالعه، در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت متفاوت است. به طوریکه با اِعمال یک سیاست پولی انبساطی توسط دولت، در دو دوره اول نابرابری تغییر چندانی نمی یابد، پس از آن و تا حدود دوره هشتم، شاهد افزایش نابرابری درآمدی بوده و سپس نابرابری کاهش می یابد. برای بررسی تأثیر سیاست های مالی بر توزیع درآمد از الگوی رگرسیون چندک استفاده کردیم. نتایج حاصله بیان کننده این است که سیاست های مالی انبساطی دولت باعث افزایش ضریب جینی و در نتیجه افزایش نابرابری درآمدی می شود و این اثر در چندک های بالای درآمدی نسبت به چندک های پایین درآمدی واضح تر و مشخص تر است.

در قرآن کریم از راههای متعددی برای هدایت بشر استفاده شده که داستانهای قرآنی یکی از آن روشهاست. می توان گفت حجم قصص در قرآن بیش از1500 آیه یعنی تقریباً یک چهارم کل آیات قرآن است که با مباحث اعتقادی قرآن به خصوص بحث آخرت (که حدوداً 1500 آیه مربوط به معاد وجود دارد) برابری می کند. این مطلب بیانگر اهمیت موضوع قصص در قرآن کریم است. در میان قصص قرآن، داستانهای انبیاء از جلوه ای ویژه برخوردار است. هدف غایی قرآن از بیان سرگذشت انبیاء معرفی یک الگو و روش مناسب برای زندگانی تمام انسانها و طالبان رستگاری است تا با کمک این مشعل های هدایت، راه را از چاه بازشناسند. لذا هدف داستانهای انبیاء نه یک امر تفننی و سرگرم کننده و نه یک گزارش تاریخی محض است بلکه عبرت از پیشینیان است که قرآن در آیه 111 سوره یوسف آنرا بیان نموده است:(لَقَدْ کانَ فِی قَصَصِهِمْ عِبْرَهٌ لِّأُوْلِی الْأَلْبَاب). سوره یوسف، أحسن القصص است که از دیرینه ایام همواره مورد توجه محققان قرار گرفته است. روایاتی که در اهم منابع شیعی و اهل تسنن پیرامون تفسیر این سوره آمده است، برخی از آنها آمیخته با اسرائیلیات است که سیمای عصمت این پیامبر الهی را خدشه دار کرده است و بویژه با مبانی اعتقادی امامیه در تعارض است. آبشخور بیشتر روایات تفسیر طبری و الدر المنثور سیوطی، در این قبیل مباحث برگرفته از تورات است. آنچه در روایات شیعی نیز آمده است برخی توأم با تذکار این قبیل روایات است و برخی دیگر نیز بدون هیچ گونه توضیحی تکرار روایات اهل تسنن است. در این پایان نامه به خصوص در شرح حال یوسف صدیق، روایات منافی عصمت وی به بوته نقد درآمده تا هم نادرستی این اقوال بی پایه ثابت گردد و هم عصمت ایشان تثبیت شود و هم سیمای واقعی آن حضرت بر اساس مبانی و نصوص قرآنی و روایات صحیح و نه تورات محرف ترسیم شود.

مدلسازی کارتوگرافی یکی از قویترین و انعطاف پذیرترین زبانهای توسعه و مدلسازی در سیستمهای اطلاعات مکانی (gis) شبکه ای می باشد که توسط tomlin در سال 1990 در جهت حل مسائل مکان مرجع پیچیده در gis توسط توابع اجرایی که بترتیبی منطقی در کنار هم قرار گرفته اند، بکار گرفته شد. در واقع مدلسازی کارتوگرافیکی روشی است با استفاده از سیستم اطلاعات مکانی شبکه ای (raster gis) و قابلیتها و توابع قدرتمند آن در تجزیه و تحلیل مسائل مکانی، مطالعه و بررسی بسیاری از پروژه های عمرانی، زیست محیطی و دفاعی از جمله مطالعات اولیه راهسازی را بهبود بخشیده و تسهیل می نماید. در این پایان نامه ضمن بکارگیری روش فوق برای پیدا کردن بهترین مسیر، پارامترهای شیب ، نقاط عبور اجباری و مناطق غیرقابل عبور، در مطالعات فاز صفر راهسازی لحاظ گردیده است . در این تحقیق نقش محوری مدلهای رقومی ارتفاعی زمین (dem) بعنوان پایه هندسی در یک سیستم اطلاعاتی مکانی، در مطالعات راهسازی مد نظر قرار گرفته است . در این رابطه داده های اولیه از نقشه های موجود توسط برنامه نوشته شده توسط مولف استخراج و با مقایسه روشهای مختلف درونیابی از جمله inverse distancekirigikg linear, kiriging quadratic و شبکه نامنظم مثلثی (tin)، نهایتا روش استفاده از شبکه نامنظم مثلثی (tin) جهت ساخت مدل رقومی زمین انتخاب گردید. سپس با استفاده از مجموعه ای از نرم افزارهای مختلف از قبیل idrisi, inroads, winsurf و برنامه های متعدد نوشته شده توسط مولف ، نتایج با روش سنتی طراحی مسیر مقایسه گشته و ملاحظه گردید که بیشترین اختلاف دو مسیر 200 متر می باشد. بدین ترتیب مشخص گردید که استفاده از مدلسازی کارتوگرافیکی در مطالعات اولیه راهسازی قابل قبول و مناسب می باشد. انعطاف پذیری، سهولت استفاده و قابلیت بالای ترجمه نیازهای فنی جهت انجام پروژه به زبان قابل درک و تحلیل در سیستم های اطلاعات مکانی از جمله ویژگیهای مدلسازی کارتوگرافیکی می باشد که استفاده از آن را در انجام پروژه های مختلف عمرانی، زیست محیطی و دفاعی توجیه می نماید.