نام پژوهشگر: داود صمصام پور

کارایی مصرف نیتروژن در سطوح مختلف رطوبت خاک در گوجه فرنگی گلخانه ای
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تبریز - دانشکده کشاورزی 1389
  راشد امامی   صاحبعلی بلندنظر

به منظور مطالعه تاثیر سطوح نیتروژن در مقادیر مختلف رطوبتی بر کارایی جذب و مصرف نیتروژن و ارزیابی صفات کیفی، کمی و فیزیولوژیکی گوجه فرنگی، آزمایشی در سال 1388 در گلخانه تحقیقاتی گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز به اجرا در آمد. آزمایش با 4 سطح نیتروژن(0، 100، 200 و 300 کیلوگرم در هکتار) و سه سطح رطوبتی(fc کامل،fc 67% وfc 130%) بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار منظور گردید. نتایج نشان داد که خصوصیات رویشی شامل ارتفاع، تعداد برگ، سطح برگ، وزن تر و خشک برگ و ساقه به طور معنی داری تحت تاثیر سطوح مختلف نیتروژن و مقدار رطوبت خاک قرار گرفت. با افزایش مقدار نیتروژن ارتفاع و تعداد برگ افزایش یافت. با افزایش مقدار نیتروژن سطح و وزن تر برگ در هر سه سطح رطوبت خاک افزایش یافت. این روند در مورد وزن خشک برگ، وزن تر و خشک ساقه در مقدار رطوبت ظرفیت زراعی صادق بود ولی در مقادیر رطوبتی دیگر تاثیر معنی داری نداشت. همچنین با افزایش مقدار نیتروژن در مقادیر مختلف رطوبتی خاک شاخص کلروفیل و نیترات دمبرگ افزایش یافتند. غلظت نیتروژن برگ با افزایش نیتروژن در هر سه سطح رطوبتی افزایش یافت. غلظت فسفر نیز تا سطح 200 کیلوگرم در هکتار در هر سه سطح رطوبتی اثر افزایشی، ولی مقدار 300 کیلوگرم در هکتار در هر سه سطح رطوبتی خاک از غلظت فسفر برگ کاسته شد. کارایی مصرف آب با افزایش مقدار نیتروژن در تیمار fc , fc 67%افزایش یافت ولی درfc 130% افزایش مقدار نیتروژن تاثیری بر کارایی مصرف آب نداشت. کارایی جذب نیتروژن با افزایش مقدار نیتروژن در تمام سطوح رطوبتی افزایش یافت. کارایی مصرف فیزیولوژیکی نیتروژن با افزایش مقدار نیتروژن مصرفی کاهش یافت. کاربرد نیتروژن و رطوبت خاک بر صفات کیفی مانند قطر و طول میوه، درصد مواد جامد محلول، ec آب میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون اثر معنی داری گذاشت. با افزایش مقدار نیتروژن در رطوبت ظرفیت زراعی قطر میوه افزایش یافت. با افزایش مصرف نیتروژن از طول میوه ها در هر سه سطح رطوبتی خاک کاسته شد. درfc 67% وfc 130% با افزایش مصرف نیتروژن بر مقدار مواد جامد محلول افزوده شد. ec آب میوه تنها تحت تاثیر رطوبت خاک قرار گرفت و بیشترین آن درfc 67% دیده شد. اسیدیته قابل تیتراسیون تحت تاثیر نیتروژن و رطوبت خاک قرار گرفت. تعداد کل میوه با افزایش مقدار مصرف نیتروژن در هر سه سطح رطوبتی افزایش یافت ولی مقدار 300 کیلوگرم در هکتار در رطوبت ظرفیت زراعی تعداد میوه را کاهش داد. بیشترین درصد ماده خشک درfc 67% دیده شد. پوسیدگی گلگاه نیز تحت تاثیر مقدار نیتروژن مصرفی و رطوبتی خاک قرار گرفت. با افزایش مقدار نیتروژن، عملکرد در fc افزایش یافت ولی افزایش مصرف نیتروژن تاثیر چندانی بر عملکرد درfc 130% نداشت. نتایج بدست آمده نشان می دهد که مصرف کود نیتروژن به شرایط رطوبتی خاک بستگی دارد.