نام پژوهشگر: سید احمد احمدی

بررسی اثر بخشی زوج درمانی اسلام محور بر سازگاری، سلامت روان وخوش بینی زوجین شهر اصفهان
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه اصفهان - دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی 1388
  عاطفه حیرت   مریم السادات فاتحی زاده

چکیده : هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی زوج درمانی اسلام محور بر سلامت روان ،سازگاری زناشویی و خوش بینی زوجین بود.این پزوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است.جامعه آماری این تحقیق زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره اصفهان در سال 1387-1388 بودند. نمونه این پزوهش شامل 30 زوج از زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره جامعه القرآن شهر اصفهان بود که به صورت گمارش تصادفی در دوگروه آزمایش (15 زوج)وکنترل(15زوج) جایگزین شدند. متغییر های وابسته در این پژوهش ،سلامت روان ،سازگاری زناشویی و خوش بینی زوجین بود که با آزمون های سلامت عمومی ،سازگاری زناشویی اسپانیر و خوش بینی زوجین میراحمدی ارزیابی شدند. متغیر مستقل زوج درمانی اسلام محور بود که در هشت جلسه تنظیم و به گروه آزمایش آموزش داده شد. فرضیه های این تحقیق این بود که زوج درمانی اسلام محور بر سلامت روان زوجین و ابعاد آن؛ سازگاری زناشویی و ابعاد آن و خوش بینی زوجین و ابعاد آن موثر است وتاثیر آموزشها در این متغیر ها بر حسب جنسیت (در زنان ومردان)متفاوت است. داده ها با استفاده از نرم افزار spss تحلیل شد. نتایج نشان داد که زوج درمانی اسلام محور ؛ سلامت روان ( 001/0p<) ، سازگاری زناشویی (001/0p<) و خوش بینی زوجین(001/0p<) و ابعاد آنها را بهبود بخشیده است وتفاوت زنان ومردان در هیچ یک از متغیر ها وابعاد آن ها معنا دار نبوده است. نتیجه پژوهش حاضر علاوه بر اینکه موید تحقیقات قبلی مبنی بر اثرگذاری روش های مذهبی در درمان می باشد، راهکار جدیدی را برای زوج درمانی ارائه می دهد. کلید واژه ها : زوج درمانی اسلام محور،سلامت روان، سازگاری زناشویی، خوش بینی زوجین .

بررسی تأثیر آموزش شناختی- رفتاری گروهی بر فرسودگی زناشویی زنان و مردان متدهل شهرستان کوهدشت
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه اصفهان - دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی 1389
  عالیه گراوند   سید احمد احمدی

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر آموزش شناختی- رفتاری گروهی بر فرسودگی زناشویی زنان و مردان متأهل شهرستان کوهدشت بود. این تحقیق شبه تجربی بوده و نمونه ی آن 32 زن و مرد بودند که از بین داوطلبانی که از فروردین تا اواخر تیر ماه 1389 به مراکز مشاوه شهرستان کوهدشت مراجعه کرده بودند، انتخاب و به صورت تصادفی، در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (16 نفر در گروه آزمایش و 16 نفر در گروه کنترل). ابزار پ‍ژوهش پرسشنامه ی فرسودگی زناشویی پاینز(1996) بود. ابتدا از دو گروه پیش آزمون به عمل آمد. آموزش شناختی– رفتاری در 8 جلسه در گروه آزمایش به اجرا در آمد و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. فرضیه پژوهش این بود که آموزش شناختی– رفتاری گروهی فرسودگی زناشویی مردان و زنان متأهل شهرستان کوهدشت را کاهش می دهد. در پایان از دو گروه پس آزمون به عمل آمد. پس از سه ماه، آزمون پیگیری اجرا شد. داده ها با تحلیل کوواریانس تحلیل گردید. نتایج نشان داد که آموزش شناختی – رفتاری گروهی فرسودگی زناشویی را در پس آزمون و پیگیری، کاهش داده است. همچنین آموزش شناختی– رفتاری بر ابعاد جسمی، هیجانی و ذهنی فرسودگی زناشویی در پس آزمون و پیگیری، تأثیر گذاشته است. کلید واژه ها: فرسودگی زناشویی، آموزش شناختی– رفتاری.