با توجه به تلاقی مشکلات اقتصادی-اجتماعی جنگل نشینان با حفاظت و بهره بـرداری پایـدار از جنگل های شمال ایران و همچنین با عنایت به عدم توفیق مدیریت جنگل ها طی 85 سال اخیر، پژوهش و ارائ? مدل مناسبی از روش مدیـریت جنگل ها، جهت تأمین مطالبـات جنگل نشین و حفاظت بهین? جنگل، اجتناب ناپذیر است. در این تحقیق سعی بر آن بوده تا با تحلیل واقعیت شرایط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی زندگی مردم محلی و همچنین شرایط و پتانسیل فعلی محیط زیست طبیعی واقع در سری 6 طرح جنگلداری بابلرود، مدل جامعی ارائه شود که توأمان به حل مشکلات اقتصادی و اجتماعی جنگل نشینان و نیز مدیریت بهین? جنگل با هدف حفاظت، احیاء و بهره برداری منتج گردد. در این بررسی با استفاده از نرم افزارهای gis، فیزیوگرافی منطقه مورد مطالعه قرار گرفت و با استفاده از نقشه های بدست آمده، به بررسی اثرات هر یک از پارامترهای محیطی بر روی وضعیت اقتصادی و اجتماعی روستائیان پرداخته شده است. همچنین با استفاده از نرم افزارهای سنجش از دور (rs) و تصاویر ماهواره ای، نقش? تخریب جنگل تهیه و روند تغییر طی یک باز? زمانی، مطالعه گردید. سپس از طریق فرم های پرسشنامه ای و آماربرداری 100 درصد از سه روستای مورد مطالعه (جاجن، هلی کتی و چهارسی عباسی) به بررسی مسائل اقتصادی و اجتماعی روستائیان پرداخته شد و پارامترهای مختلف اقتصادی و اجتماعی و تأثیر آنها بر معیشت مردم و جنگل های پیرامون، مورد تحلیل واقع گردید. نتایج بدست آمده نشان می دهد که شرایط فیزیوگرافی منطقه سبب کاهش راندمان تولید می شود و مطالعه تصاویر ماهواره ای نیز کاهش 10 درصدی سطح جنگل های اطراف را طی باز? زمانی دوازده ساله تأیید کرده است. در مطالعات میدانی اقتصادی و اجتماعی، عدم برخورداری رفاه اقتصادی خانوارها از نمایه های توسعه نیافتگی منطقه پرده برداشته و نازل بودن سطح آگاهی از مواهب طبیعت و عدم تشخیص کیفی جنگل ها از سوی مردم محلی نشانگر عمق فقر فرهنگ زیست محیطی می باشد. با توجه به عدم تمایل اهالی سه روستا به خروج از جنگل و همچنین با عنایت به برخورداری روستائیـان از زیرساخت های عمرانی همچون جاد? آسفالتـه، برق، آب لوله کشی و... و همچنیـن پیش بینی بحران کمبود نیروی کار جهت اجرای طرح های جنگلداری در آینده، مدلی تحت عنوان "جنگلداری محلی" با محوریت سازمان های روستائی در قالب مشارکت مردمی جهت مدیریت بهین? جنگل ها پیشنهاد می گردد.

چکیده ندارد.

گونه ممرز carpinus detulus از جمله مهمترین درختان جنگلی شمال ایران است و سهم بالائی از موجودی سرپای جنگلهای شمال ایران به استناد آماربرداری سال 1365 طرح جامع مقدماتی جنگلهای شمال از این گونه است . هدف ازاین بررسی تهیه جداولی است ، که سهم حجمی هریک از درجات مختلف گونه ممرز را پس از نشانه گذاری و قبل از قطع و انداختن درختان و با استفاده از صورت مجالس نشانه گذاری برای کلاسه های قطری مختلف نشان میدهد. این مطالعه در منطقه سیاهکل لاهیجان و در جنگلهای بخش رادار پشته، در سری 1 پارسل 16 صورت گرفته است دراین مطالعه 100 اصله درخت از روی صورت مجالس نشانه گذاری بصورت تصادفی در 6 کلاسه قطری پیش بینی شده و نسبت به اندازه گیری مشخصه هائی مانند قطر برابر سینه به سانتی متر، ارتفاع درخت به متر و کیفیت درخت در حالت سرپا، اقدام شد و پس از انداختن درختان اندازه گیری قطر وسط و طول هریک از فرآورده های چوبی با قطر سرنازک بیش از 6 سانتیمتر و برای قطر سرکلفت کمتر از 6 سانتی متر ازطریق استربندی باندازه گیری طول، عرض و ارتفاع انجام گردید. پس از اندازه گیری مشخصه های بالا حجم کیفی (بدون پوست) هریک از فرآورده های چوبی برای تک تک درختان و در کلاسه های قطری مربوط محاسبه گردید وسپس میانگین، انحراف معیار و حدود اعتماد در همان کلاسه بااستفاده از یکسری روابط آماری، محاسبه و نتایج استخراج شد و در نهایت درصد حجمی هریک از انواع فرآورده های چوبی باتوجه به درجات کیفی آنها محاسبه گردید. نتایج بدست آمده نشان میدهد که باافزایش سن درختان حجم چوبهای کم قطر کاتین و فرم تونلی و هیزم صنعتی در مقابل گرده بینه ها بشدت کاهش می یابد و بیشترین درصد حجم گرده بینه در کلاسه قطری 6 با حدود قطری بالاتر از 85سانتیمتر و آنهم از درجه 3 و کمترین درصد حجم چوبی پائین تراز قطر 20 سانتیمتر در همین کلاسه است و متاسفانه درختان مسن از نظر کیفی در مقایسه با درختان جوان دارای کیفیت پائینتر نمیباشند.