لاکلا و موف معتقدند که هویت های متکثر، چندپاره و کدر از طریق ایجاد مرزهای سیاسی و ضدیت میان "ما" و "دیگری" در یک گفتمان به وحدت می رسند. پژوهش حاضر بر آن است تا "غیریت" یا "دیگری" هایی که طی سال های 1329 تا1332 در مقابل حزب توده مطرح بوده اند، از طریق تحلیل روزنامه ها و نشریات حزب مذکور طی چهار سال یاد شده بررسی نماید. حزب توده یکی از منسجم ترین و مدرن ترین احزاب در تاریخ ایران محسوب می شود. در این پژوهش سعی بر آن است که ضمن پرداختن به مبحث "غیریت" و "دیگری"، فضای حاکم بر سال های 1329 تا 1332- به عنوان مقطعی مهم در تاریخ معاصر ایران که دو جریان ملی شدن صنعت نفت و کودتای 28 مرداد را دربرمی گیرد- مورد بازشناسی قرار گیرد. بررسی چهار نشریه وابسته به حزب توده، یعنی "به سوی آینده"، "شهباز"، "چلنگر" و "آخرین نبرد"، نشان می دهد که جبهه ملی و گروههای وابسته به آن، روحانیت (گروه آیت الله کاشانی و فدائیان اسلام)، شاه و دربار (نهاد سلطنت) مهم ترین "دیگری" هایی بوده اند که طی سال های مذکور در برابر حزب توده قرار داشته اند.