علی رغم توانمندی های ایران در زمینه گردشگری ، متاسفانه تا کنون نتوانسته به جایگاه شایسته ای در این صنعت دست یابد بنابراین از جمله عواملی که می تواند صنعت گردشگری کشور را توسعه و بهبود بخشد سرمایه گذاری و تدوین سیاست های روشن در این صنعت می باشد . با توجه به اینکه هدف از سرمایه گذاری در بازارهای سرمایه، کسب سود می باشد، تمامی سرمایه گذاران به دنبال بازده مناسب و حداکثری می باشند. موضوع تحقیق حاضر اولویت بندی مناطق نمونه گردشگری استان سمنان به منظور سرمایه گذاری در صنعت گردشگری می باشد . که تصمیم گیری و انتخاب اولویت برتر مناطق آن هنگامی اصولی است که براساس روش های علمی مربوطه اتخاذ تصمیم شده باشد. با عنایت به تعیین شاخص های مورد نظر و استفاده از تصمیم گیری چند شاخصه می توان در استفاده بهینه از منابع و امکانات و نیل به اهداف صاحبان سرمایه گذار که جذب گردشگر و کسب درآمد است اقدام نمود.روش تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی (زمینه یاب) و جمع آوری اطلاعات و شناسائی جنبه های مختلف موضوع از طریق مصاحبه با کارشناسان مربوطه ، مدیران و صاحب نظران حوزه گردشگری، و مطالعات کتابخانه ای می باشد. اطلاعات بدست آمده مربوط به 23 منطقه نمونه گردشگری است. در این پژوهش تحلیل و اولویت بندی مناطق نمونه گردشگری بر اساس تکنیک های تصمیم گیری چند شاخصه (madm) انجام می گیرد. .بکارگیری این تکنیک ها در تصمیم های مهم مدیریتی، قابلیت اطمینان تصمیم گیری را افزایش می دهد و استفاده از مدل topsis نیز یک از روش های انتخاب گزینه برتر خواهد بود که برای اولویت بندی بکار گرفته شده است.