چکیده هدف: این پژوهش میزان تأثیر پرازوسین بر روی علائم کلینیکی اختلال استرس پس از سانحه جنگ را درموارد مزمن این اختلال بررسی میکند روش پژوهش: این مطالعه از نوع مداخله ای تک گروهی از نوع قبل وپس از آزمون می باشد و نمونه گیری آن نیز بصورت تصادفی ساده بوده است و بر روی 20 نفر از کسانی که در معرض حادثه جنگ قرار گرفته بودند تأثیر دا روی پرازوسین که یک داروی آنتاگونیست آلفا یک آدرنرژیک است رابر روی علائم اختلال استرس پس از سانحه مورد مطالعه قرار داده است،آزمودنی ها تحت درمان با روزانه 5 میلی گرم(1-2-2 میلی گرم)پرازوسین به مدت 6 هفته قرارگرفتند وقبل وپس از مداخله داروئی شدت علائم بطور کلی ودر سه دسته علائم تجربه مجدد،اجتناب/کرختی وبیش برانگیختگی توسط چک لیست (ptsd)چک لیست ptsd (pcl ) اندازه گیری شدونتایج توسط آزمون t زوجی تحلیل شد. نتایج :با مقایسه بین دو میانگین علائم تجربه مجدد پیش از مصرف و پس از مصرف دارو برابربا (45/2-) اختلاف معنی داری وجود دارد. (p=0/008) همچنین میانگین علائم اجتناب /کرختی پس از مصرف دارو نسبت به قبل از آن 4/2 کاهش یافت واین اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (p=0/004). بین دو میانگین بیش برانگیختگی پیش از مصرف و پس از مصرف دارونیز اختلاف(05/3-) وجود دارد،که معنی داری میباشد (p=0/004).همچنین با مقایسه میانگین شدت کلی علائم قبل وپس ازمداخله، 9/7 کاهش یافته بود،که این مقدار نیز از نظر آماری معنی دار میباشد(p=0/002 ) بحث :باتوجه به نتایج این پزوهش داروی پرازوسین 5میلی گرم روزانه در سه قسمت منقسم میتواند شدت علائم کلی اختلال استرس پس از سانحه راوهمچنین شدت هر سه دسته علائم تجربه مجدد،اجتناب/ کرختی وبیش برانگیختگی را در مبتلایان به اختلال سانحه پس از جنگ کاهش دهد کلیدواژه: اختلال استرس پس از سانحه جنگ ،پرازوسین، چک لیست ptsd (pcl )

هدف ارزیابی سودمندی ریلوزول ( یک مهارکننده آزادسازی گلوتامات) به عنوان درمان کمکی در درمان علایم مثبت و منفی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی نوع مداوم . روش یک مطالعه تصادفی شده دو سو بی خبر با کمک پلاسبو که در آن30 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی نوع مداوم بر اساس dsm-iv-tr بطور تصادفی ریلوزول به مقدار mg/d100 و یا پلاسبو همراه با ریسپریدون به مقدار mg/d6 به مدت 8 هفته دریافت کردند. کلیه بیماران توسط مقیاسpanss ومقیاسeps در شروع درمان و در هفته های 4 و 8 مورد ارزیابی قرار گرفتند. از مقیاس همیلتون افسردگی جهت ارزیابی افسردگی در شروع درمان و هفته 8 استفاده شد. نتایج مطالعه با 30 بیمار به اتمام رسید.گروه دریافت کننده ریلوزول بهبود قابل توجهی در علایم منفی نسبت به گروه دریافت کننده پلاسبو در انتهای مطالعه نشان داد[md(95%ci)= 5.72 (3.17 to 8.26), t(48)=4.52, p<0.001] و همان میزان سودمندی در امتیاز نهایی [md (95%ci)= 15.28 (8.97 to 21.58), t(48)=4.87, p<0.001] ومیزان سایکوپاتولوژی عمومی دیده شدto 11.91, t(48)=3.69, p=0,001] [md (95%cl)= 7.72 (3.52.هر چندگروهای دریافت کننده ریلوزول و پلاسبو کاهش در علایم مثبت نشان ندادند. نمرات مقیاس همیلتون افسردگی و مقیاس عوارض دارویی بین دو گروه تفاوتی نداشت. فراوانی سایر عوارض دارویی نیز در بین دو گروه مشابه بود. بحث در مجموع، در این مطالعه نشان داده شد که ریلوزول به عنوان درمان کمکی با ریسپریدون موجب بهبودی چشمگیر و معنی دار علایم منفی اولیه ی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی می گردد.