نام پژوهشگر: محمدرضا کاظمی گلوردی

اقامه حدود در عصر غیبت از دیدگاه فقهای امامیه
پایان نامه مدرسه عالی شهید مطهری 1388
  فاطمه اسلامی بنیاد   محمدرضا کاظمی گلوردی

حدود از مجازات های اسلامی است که شارع با جرم انگاری برخی افعال، خود به تعیین مجازات آن مبادرت نموده است. این مجازات در عصر رسول اکرم9و حضور ائمه: اجرا می شده است. اهتمام شریعت به حفظ نفس و مال و عرض و...، ضرورت بررسی اجرای حدود در عصر غیبت را دو چندان می کند. در این زمینه دو قول مشهور در فقه شیعه وجود دارد: بعضی با تکیه بر عمومیت ادله حدود، جواز اجرای حدود در عصر غیبت را برگزیده اند و در مقابل، برخی دیگر از فقها با استناد به ادله مورد نظر خود، نظر به عدم جواز اجرای حدود در زمان غیبت امام7را ترجیح می دهند. پژوهش پیش رو که به روش تحلیلی اجتهادی تدوین و مطالب آن به صورت کتابخانه ای گردآوری شده است، ضمن طرح و بررسی فرضیاتی چون: اجتناب ناپذیر بودن اجرای حدود در عصر غیبت، جواز تعطیلی آن در بعض زمانها و ضرورت تقدیم جانب مصلحت در عصر حاضر، به این نتیجه نائل آمده است که اجرای برخی از حدود در عصر حاضر با عنایت به رعایت مصلحت نظام اسلامی به صورت موقت تعطیل و تعزیر مناسب جایگزین آن شود و به محض رفع مصلحت مزبور اجرای آن با توجه به اهمیت آن از سر گرفته شود. واژگان کلیدی حدود، اقامه، عصر غیبت، ولایت فقیه.

مسئولیت ها و اختیارات حکومت اسلامی در برقراری عفت عمومی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید مطهری - دانشکده الهیات و معارف اسلامی شهید مطهری 1392
  سمانه پرویان   محمدرضا کاظمی گلوردی

در بینش سیاسی و حقوق اساسی اسلام، وظایف حکومت‏ها تنها به تأمین نیاز‏های مادی و دنیوی انسان‏ها محدود نمی‏شود. بلکه جهان بینی اسلام مبتنی بر این است که دنیا را مقدمه‏ای برای به کمال رسیدن انسان می‏داند. حاکمان موظفند علاوه بر تأمین حقوق اساسی افراد جامعه همه عوامل تأمین کننده کامیابی جامع انسان را فراهم کنند. برخلاف این دیدگاه در اندیشه سیاسی غرب که مبتنی بر نگاه مادی‏نگر به انسان و جهان است، وظایف حاکمان تنها تأمین نیازهای این سرایی است. پژوهش حاضر درصدد تبیین دیدگاه اسلام بر آمده و روشن نموده است که در اندیشه اسلامی برقراری عفت عمومی در جامعه که امری مورد تأکید آیات و روایات بوده از وظایف حکومت اسلامی است. این پژوهش در پنج فصل تدوین یافته، در فصل اول به مفهوم شناسی پرداخته شده و مفاهیمی مانند عفت عمومی و حکومت اسلامی تبین گردیده است. عفت عمومی انطباق افکار، اعمال و گفتارها بر ارزش‏های مورد قبول جامعه است و رعایت عفت و رویه اعتدال در ابعاد و مصادیق مختلف آن در روابط فردی و اجتماعی، تحقق بخش عفت عمومی می‏باشد. حکومت اسلامی نیز نهاد و سازمانی دانسته می‏شود که تمام ارکان آن در راستای اهداف دین مبین اسلام تنظیم می‏گردد. فصل دوم به دیدگاه اندیشمندان غرب پیرامون اهداف و وظایف حکومت اختصاص یافته است. در این دیدگاه اندیش? جدایی دولت و دین نمود بیشتری پیدا کرده و از آنجا که اندیش? بشری، بر انسان‏شناسی ماده‏گرایانه استوار است در این میان عده‏ای که به اخلاق و کمال بشری اشاره نموده‏اند چون از بینش توحیدی برخوردار نبوده این امور را نیز برای رفاه بیشتر دنیا خواستارند. در فصل سوم اهداف و وظایف حکومت اسلامی از دیدگاه اندیشمندان مسلمان بررسی گردیده و هدف برتر حکومت، رسیدن به قرب الهی و تعالی و سعادت انسان‏ها دانسته شده است. در چنین حکومتی سایر اهداف در راستای رسیدن به این هدف عالی و برتر سازمان می‏گیرد. فصل چهارم به تبیین ادل? مسئولیت داشتن حکومت اسلامی در برقراری عفت عمومی در نگاه فقه اختصاص یافته است و به دو دلیل عقلی حفظ نظام و تأمین مصلحت و تأمین حقوق مردم شامل حق کرامت انسانی، حق امنیت و حق برخورداری از فضای سالم و دو دلیل نقلی امر به معروف و نهی از منکر و ادله دال بر حدود و اجرای قوانین استناد می‏شود. در نهایت فصل پنجم با نگاهی به قوانین پیرامون مسئولیت حکومت در برقراری عفت عمومی پایان می‏یابد. با استفاده از فحوی و موادی از قانون اساسی، قانون مجازات اسلامی، قانون جرایم رایانه‏ای، مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی و اعلامیه اسلامی حقوق بشر، حکومت اسلامی در زمین? برقراری عفت عمومی دارای مسئولیت است.