نتایج حاصل از انجام آزمایشات فشار آب در خاکهای آبرفتی اطراف تونلهای خط یک متروی تهران نشان می دهد، در شرایطی که خاک از استحکام کافی برخوردار باشد، می توان از روش لوژون، که عموما در سنگ کاربرد دارد، جهت ارزیابی نفوذپدیری خاک نیز بهره گرفت . همچنین با تفسیر جدید ارایه شده از منحنیهای p-q حاصل از آزمایشات فشار آب در خاکهای آبرفتی پشت پرده آب بند تونلها، می توان به میزان موفقیت آمیز بودن تزریق پی برد. به منظور ایجاد یک معیار جدید، روشهای تئوریک موجود برای تعیین شعاع موثر تزریق مورد بررسی قرار گرفته اند و روش نوینی بر پایه ابعادی ارایه گردیده است . نتایج به دست آمده از این روش با سایر معیارهای موجود برای تخمین شعاع موثر تزریق مورد مقایسه قرار گرفته است . در نهایت ، این نتایج با داده های حاصل از 45 نمونه گیری برجا در تونلهای خط یک متروی تهران مقایسه شده است .

تزریق عبارتست از راندن و نهشته کردن مواد سیال در توده سنگ درزه دار بعنوان پرکننده خلل و فرج ناپیوستگی ها، تزریق در توده سنگ ضمن تبدیل یک محیط متخلخل و ناپیوسته به یک محیط پیوسته موجب افزایش مقاومت ، ظرفیت باربری ، کاهش تغییر شکل پذیری و کاهش تراوایی می گردد. با توجه به رشد سریع علم تزریق و تبدیل آن بعنوان وسیله ای برای برطرف نمودن مشکلات مهندسی زمین، باید قبل از آغاز پروژه بررسی های لازم در مورد مشخصات طبیعی زمین به منظور پیش بینی موارد تکنیکی و توجیه فنی و اقتصادی پروژه ، انجام گیرد. علیرغم اینکه در گذشته تزریق در کارهای موقت و دائمی مورد استفاده قرار می گرفت، امروزه کاربردهای فراوانی پیدا کرده است.