این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین هوش هیجانی و مولفه های آن با گرایش به خودکشی در نوجوانان انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع سوم دبیرستانهای دولتی شهر تهران بود. نمونه متشکل از 180 نفر (90 نفر دختر و 90 نفر پسر) بود که به شیوه خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت بود از: پرسشنامه هوش هیجانی بار- ان ( eq-i ) و پرسشنامه سنجش اندیشه خودکشی پژوهش حاضر با شیوه پیمایش انجام شد. نتایج نشان داد که بین هوش هیجانی کلی و گرایش به خودکشی رابطه منفی معناداری وجود داشت. همچنین در کلیه مولفه ها و خرده مقیاسهای هوش هیجانی به استثنای واقعیت سنجی بین نوجوانان دارای گرایش خودکشی پایین و بالا تفاوت معناداری را نشان داد (001/0p<). همچنین کلیه مولفه ها و خرده مقیاسهای هوش هیجانی به استثنای واقعیت سنجی با گرایش به خودکشی رابطه منفی معنادار نشان داد. در ضمن براساس مطالعات رگرسیون، مولفه های مدیریت استرس و خلق عمومی (0001/0 p<) قادر به پیش بینی معنادار گرایش به خودکشی بودند. همچنین خرده مقیاسهای خود آگاهی هیجانی (05/0 p<) استقلال (049/0 p<) مسئولیت پذیری اجتماعی (003/0 p<)، روابط بین فردی (01/0p<) ، انعطاف پذیری (002/0 p<)، حل مسئله (004/0 p<)، تحمل فشار (0001/0 p<)، شادکامی و خوش بینی (0001/0 p<) قادر به پیش بینی معنادار گرایش به خودکشی بودند.