در این رساله، طراحی، اجراء و مدلسازی فرآیند nano-edm مورد بررسی و تحقیق قرار گرفت. به منظور تولید نانو- ابزار مناسب برای فرآیند nano-edm یک دستگاه اتوماتیک طراحی و ساخته شد که با استفاده از آن، تاثیر متغیرهای فرآیند ساخت بر خصوصیات نانو- ابزار مورد تحقیق قرار گرفت. با شناسایی سطوح بهینه متغیرهای فرآیند ساخت به روش تاگوچی، نانو- ابزارهایی با شعاع نوک حدود 10 نانومتر و ضریب جانبی (نسبت طول به شعاع نوک) 172 تولید شد. برای انجام فرآیند nano-edm یک سیستم مناسب طراحی و ساخته شد که با استفاده از آن و با بهینه سازی متغیرهای فرآیند nano-edm به روش تاگوچی، سوراخ هایی با شعاع حدود 50 نانومتر و عمق 100 نانومتر در زمانی حدود 4 نانوثانیه بر روی سطح نانولایه هایی از جنس طلا ماشینکاری شد. با استفاده از فرآیند nano-edm سرعت نانوماشینکاری بسیار بالاتری نسبت به دیگر فرآیندهای نانوماشینکاری بدست آمد. برای پیش بینی خصوصیات فرآیند nano-edm از جمله شعاع نانوسوراخ های حاصل از این فرآیند، کانال پلاسمای فرآیند nano-edm با تحلیل سیالاتی- حرارتی کانال مذکور مدلسازی شد. با استفاده از مدل جامع ارائه شده برای کانال پلاسمای فرآیند nano-edm، تغییرات شعاع، فشار، دما، آنتالپی بر واحد جرم، دانسیته و جرم کانال پلاسما بر حسب زمان پالس جرقه محاسبه گردید. با استفاده از نتایج حاصل از مدلسازی، زمان پالس جرقه مناسب برای دستیابی به شعاع مطلوب نانوسوراخ نیز محاسبه شد.

در این تحقیق به بررسی دقیق فرآیند سنگ زنی خزشی خشک (بدون مایع خنک کار) به کمک ارتعاشات التراسونیک پرداخته شده است و دینامیک حرکت یک ذره ساینده در مسیر برش (مدل سازی هندسی حرکت ذره) در سنگ زنی توام با ارتعاشات التراسونیک به کمک روابط تحلیلی و عددی بررسی شده و نتایج یافته های تئوری با نتایج آزمون های عملی سنگ زنی خزشی سوپرآلیاژ inconel738lc مقایسه شده است. مدل سازی عددی فرآیند سنگ زنی به کمک التراسونیک به روش المان محدود با استفاده از نرم افزار msc.superform انجام گرفته و مکانیزم براده برداری و نحوه درگیری ذره ساینده و قطعه کار شبیه سازی شده است. تحلیل تئوری درگیری ذره ساینده و قطعه کار در حالتی که ارتعاشات التراسونیک در امتداد پیشروی به قطعه کار اعمال می شود نشان دهنده درگیری منقطع ذره ساینده و قطعه کار و بالنتیجه کاهش و یا حذف مناطق سایش و شخم زنی در مسیر برش است. شبیه سازی عددی فرآیند سنگ زنی خزشی به کمک التراسونیک نیز نشان داده است که مکانیزم و نحوه درگیری ذره ساینده و قطعه کار با سنگ زنی معمولی متفاوت بوده و بصورت منقطع صورت گرفته است. جهت انجام آزمون های عملی از سوپرآلیاژinconel738lc به عنوان قطعه کار استفاده شده و با اتصال یک کلگی التراسونیک به پیشانی قطعه کار، ارتعاشات التراسونیک در امتداد پیشروی به قطعه کار اعمال شده است. در این آزمون ها نیروهای عمودی و افقی سنگ زنی خزشی، توان ماکزیمم حاصل از اندازه گیری نیروها و توان ماکزیمم حاصل از اندازه گیری ولتاز و آمپراژ موتور اسپیندل و عمق اضافه باربرداری در سنگ زنی با و بدون التراسونیک در پنج سرعت پیشروی و دو عمق باربرداری استخراج گردیده است.

توانایی برش مواد سخت و شکل های ظریف و پیچیده، ماشینکاری تخلیه الکتریکی سیمی (وایرکات) را به یکی از فرآیندهای پرکاربرد در صنعت تبدیل کرده است. عدم دستیابی به دقت های بالا در ماشینکاری قوس ها و انحناهای گوشه یکی از مهمترین مشکلات این فرآیند است. در این تحقیق به بررسی خطای ابعادی ماشینکاری قوس ها و انحناها به وسیله وایرکات پرداخته شده است و توانایی روش های مختلف جهت کاهش و حذف آنها ارزیابی شده است. آزمون های عملی این تحقیق روی فولاد ابزار سردکار 1.2510 انجام گرفته است. نخست استراتژی ماشینکاری سه مرحله ای، شامل یک مرحله خشن و دو مرحله پرداخت جهت حذف خطاهای ابعادی مناسب تشخیص داده شد بنابراین به کمک گروه آزمایش ها تاثیر سه پارامتر فرکانس تخلیه، ولتاژ گپ، سرعت پیشروی در دو مرحله پرداخت کاری و دو پارامتر فرکانس تخلیه و سرعت پیشروی در مرحله خشن کاری مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها برای دو مرحله پرداخت کاری براساس روش رویه پاسخ و برای مرحله خشن کاری بر اساس روش فاکتوریل کامل طراحی و انجام شدند و تاثیر پارامترهای فوق روی بار باقیمانده روی مسیر مستقیم و قوس گوشه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این گروه از آزمایش ها نشان داد که تاثیر کنترل پارامترهای مذکور در روی مسیر مستقیم بیشتر از روی قوس است ولی در مجموع به کمک بهینه سازی پارامترها، بی دقتی ماشینکاری قوس ها حدود 25 درصد کاهش یافت. با انجام گروه اول آزمایش ها و تجزیه و تحلیل نتایج آن مشخص شد که مرحله خشن کاری عامل اصلی خطاهای ابعادی در برش قوس ها و انحناها می باشد. به منظور مطالعه و بررسی این مرحله، گروه دوم آزمایش ها بر اساس سه فاکتور فرکانس تخلیه، کشش سیم و شعاع قوس توسط روش فاکتوریل کامل طراحی شد. چهار پاسخ بار باقیمانده و پهنای شیار برش روی مسیر مستقیم و قوس در این گروه از آزمایش ها اندازه گیری گردید و به کمک تکنیک های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سپس برای تیمارهای مختلف آزمایش، شاخص نسبت بار باقیمانده روی قوس به بار باقیمانده روی مسیر مستقیم و مقدار گپ جرقه در روی مسیر مستقیم و روی قوس محاسبه گردید. به کمک نتایج به دست آمده، میزان انحراف سیم برای هر یک از این تیمارهای آزمایش استخراج و با تحلیل این مقادیر، نمودارهای آماری و مدل مربوط به انحراف سیم ارائه شد. برای جمع بندی و اعتبارسنجی نتایج، به کمک مدل به دست آمده میزان انحراف سیم برای قوس ها به شعاع 150، 300 و 450 میکرون محاسبه و مسیر ماشینکاری بر اساس این مقادیر اصلاح شد. نتایج حاصل نشان می دهند که با این اصلاح مسیر، اختلاف بار باقیمانده در روی مسیر مستقیم و روی قوس های مختلف کمتر از یک میکرون شده است.

چکیده وجود تنش های پسماند در قطعات و محصولات تولیدی منجر به افت کیفیت و کاهش عمر مفید آن ها می شود و می تواند در دراز مدت و یا در زمان اندک به شکست قطعات منجر شود. از آنجا که تشکیل تنش های پسماند در فرآیندهای تولیدی امری اجتناب ناپذیر است، بنابراین یکی از راه حل های لازم برای کاهش اثرات منفی این تنش ها، استفاده از روش های کاهش تنش پسماند است. روش حرارتی یکی از روش های عمده برای کاهش تنش پسماند است که در موارد زیادی کاربرد داشته و دارای مزایایی است. روش ارتعاشی (اعمال ارتعاشات فرکانس پایین) نیز یکی دیگر از روش های کاهش مقدار تنش پسماند است که در مورد قطعات و سازه های حجیم، بیشتر استفاده می شود. هر دو روش فوق دارای معایبی هستند که نمی توان از آن ها برای تنش گیری سازه های خیلی بزرگ استفاده کرد. در این رساله روش تنش گیری "جدیدی" مبتنی بر استفاده از امواج اولتراسونیک (ارتعاشاتی با فرکانس بالا و دامنه کم) ارایه شده است. از این روش می توان برای تنش گیری قطعاتی با اندازه کوچک و یا ورق های نازک نیز استفاده کرد. در این تحقیق برای اعمال تنش به نمونه های آزمون فرآیند ساچمه زنی انتخاب گردید و این فرآیند با استفاده از استاندارد آزمون المن بر روی نمونه ها انجام شد و پس از ایجاد تنش پسماند در نمونه ها، با استفاده از آزمون های تجربی، روشی موثر برای اعمال ارتعاشات به نمونه ها و تنش گیری اولتراسونیک آن ها یافت شد و این روش در همه آزمون ها برای تنش گیری استفاده شد. شبیه سازی اجزاء محدود در این رساله در دو مرحله انجام شد: شبیه سازی فرآیند ایجاد تنش (ساچمه زنی نمونه ها) و شبیه سازی زدودن تنش های پسماند. در شبیه سازی فرآیند ساچمه زنی، تعداد محدودی ساچمه در مدت زمان 10 ثانیه به نمونه برخورد کرده و خروجی تنش آن ها ذخیره شد و به عنوان ورودی، در تحلیل زدودن تنش ها استفاده شد. فرآیند زدودن تنش ها با تعریف کردن خواص مواد در حضور ارتعاشات اولتراسونیک، در نرم افزار آباکوس انجام شد. اثر ارتعاشات اولتراسونیک بر خواص مواد یکی از پدیده هایی است که توجیه و دلیل تنش گیری اولتراسونیک می باشد و سایر عوامل ذکر شده در رساله، ثابت در نظر گرفته شدند. برای به دست آوردن خواص مکانیکی مواد در حضور ارتعاشات اولتراسونیک، آزمون های تجربی انجام شد و پارامترهای نرم شوندگی فولاد ضد زنگ و فولاد کربنی با اعمال ارتعاشات اولتراسونیک به این نمونه ها در فرآیند آزمون کشش به دست آمد. نشان داده شد که با افزایش شدت ارتعاشات اعمالی، استحکام کششی و تسلیم فلزات به مقدار 44-28 درصد کاهش می یابد. از نتایج به دست آمده در این بخش، در شبیه سازی فرآیند زدودن تنش ها استفاده شد. پس از برنامه نویسی در محیط آباکوس و تعریف پارامترهای نرم شوندگی آکوستیکی برای فولاد ضد زنگ و فولاد کربنی ساده، هورن تنش گیری به صورت یک صفحه صلب غیر قابل تغییر شکل تعریف شد و در مدت زمان معینی ارتعاشات از طرف صفحه مذکور به نمونه المن مدل شده، وارد شد. نتایج استخراج حداکثر مقدار تنش پسماند در نمونه المن قبل و بعد از تنش گیری با هم مقایسه شد و مقدار درصد تنش گیری در شبیه سازی انجام شده محاسبه گردید. در آزمون های تجربی انجام شده، فرآیند تنش گیری اولتراسونیک بر روی دو گروه از مواد انجام گردید که عبارتند از: نمونه های فلزی ساچمه زنی شده آزمون المن و نمونه های اپتیکی. تنش گیری مواد فلز نیز برای روی فولاد کربنی ساده و فولاد ضد زنگ انجام شد و نتایج تنش گیری این دو گروه از مواد با هم مقایسه گردید. در این رساله، پارامترهای موثر در فرآیند تنش گیری اولتراسونیک معرفی و بررسی می شوند؛ این پارامترها عبارتند از: اندازه دانه ماده، دامنه ارتعاشات، زمان تنش گیری و نیروی پیش بار. بررسی تجربی اثر پارامترهای فوق نشان داد که اندازه دانه ها در بازه 90 – 9 میکرون، اثر مستقیمی بر روی مقدار درصد تنش گیری دارد. همچنین افزایش دامنه ارتعاشات اعمالی در بازه 8-4 میکرون، به افزایش درصد تنش گیری منجر می شود و زمان تنش گیری نیز در بازه 8-2 دقیقه نیز اثر مشابهی از خود نشان می دهد. اما نیروی پیش بار در بازه بررسی شده کمترین اثر را نشان داد. نتایج به دست آمده نشان می دهد نمونه های با اندازه دانه 9 میکرون، به طور میانگین به مقدار حداکثر 27 درصد با پراکندگی 6± درصد تنش گیری شدند در حالی که نمونه هایی با اندازه دانه 25 میکرون به طور میانگین حداکثر تا 32 درصد تنش گیری شدند (با پراکندگی 6± درصد) و بیشترین مقدار میانگین تنش گیری در نمونه هایی با اندازه دانه 90 میکرون دیده شد که حداکثر برابر با 47 درصد (با پراکندگی 7± درصد) بود. در تفسیر نتایج فوق افزایش اندازه دانه ها به کاهش طول مرز دانه ها نسبت داده شده و نتیجه گرفته شد که شدت انرژی ارتعاشی در مرز دانه ها بالا می رود و این امر منجر به فعال سازی بیشتر نابجایی ها در مرز دانه ها می شود و تنش گیری بیشتری رخ می دهد. برای مقایسه مقدار درصد تنش گیری اولتراسونیک با تنش گیری حرارتی، سه نمونه از هر کدام از گروه های آزمون، عملیات حرارتی شدند. بر اساس نتایج به دست آمده، می توان گفت مقدار میانگین تنش گیری حرارتی حداکثر برابر با 40 درصد است و این مقدار بیشتر از میانگین تنش گیری اولتراسونیک (حداکثر 26 درصد) است اما در مواردی با انتخاب بهینه پارامترهای موثر درصد تنش گیری اولتراسونیک از مقدار 26 درصد بیشتر می شود. با بررسی تئوری مسئله مشخص شد که اندازه دانه ها تأثیر مستقیم در اثر ارتعاشات اولتراسونیک بر خواص مواد دارد و با افزایش اندازه دانه ها مقدار بیشتری از تنش های پسماند کاسته می شود و همچنین نتیجه گرفته شد که دامنه ارتعاشات و زمان تنش گیری، پارامترهایی هستند که با افزایش آن ها، مقدار تنش گیری افزایش می یابد.

کاویتاسیون منشأ پدیده های زیادی می تواند باشد که بعضی از آنها مفید و برخی مضر هستند. به عنوان مثال، در یک تانک شستشوی آلتراسونیک، حبابهای کاویتاسیون برای تمیز کردن قطعات به کار می روند. حبابههای کاویتاسیون همچنین می توانند در تزریق موضعی دارو با ژن مورد استفاده قرار بگیرند. از طرفذ دیگر کاویتاسیون می تواند موجب فرسایش سطوح مختلف از جمله پروانه کشتیها و air foil ها شود و راندمان سیستمهای هیدرودینامیکی را پایین بیاورد. مثالهای فوق، همگی به طور مستقیم به فعالیت حبابهای کاویتاسیون مربوط هستند. بنابراین مطالعه رفتار حباب و مکانیسم تأثیر آن روی اشیاء مجاور حایز اهمیت است در این پروژه سعی بر این بوده است تامقدار ضربه و انرژیی که توسط حبابهای کاویتاسیون به جسم منتقل می شود، اندازه گیری یا محسابه گردد. مطالعات عددی زیادی در مورد دینامیک حباب انجام شده و سرعت میکروجتی که شکل می گیرد. گزارش شده است با استفاده از اطلاعات موجود رابطه ای بین سرعت میکروجت و دامنه فشار آکوستیک پیشنهاد شد. معادله مذکور سرعت میکروجت را به لگاریتم دامنه فشار آکوستیک مربوط می کند. با در نظر گرفتن مومنتوم خطی سیال و استفاده از مفهوم ضربه کلوین، رابطه ای برای محاسبه ضربه اعمال شده به جسم، بر حسب شعاع ماکزیمم حباب ارایه شد که شعاع ماکزیمم حباب، خود تابعی از دامنه فشار آکوستیک است. برای بررسی روابط تیوری، نمونه هایی از فویل آلومینیوم با ضخامت 15µm به مدت سه ثانیه در معرض کاویتاسیون قرار داده شدند و در اثر ضربه حبابهای کاویتاسیون فرورفتگی هایی روی نمونه ها ایجاد شد. ابعاد اثرهای برجای مانده، به کمک میکروسکوپ اندازه گیری گردید و با استفاده از روابطی که در شکل دهی ورقهای فلزی وجود دارد. مقدار انرژی تغییر شکل محاسبه شد مقدار ضربه اعمال شده به نمونه ها از روی نتایج محاسبه انرژی به دست آمد. روند نمودارهای اطلاعات تجربی با روند نمودارهای تیوری، یکسان بود اما از نظر مقدار عددی اختلالف زیادی بین نتایج تیوری و تجربی وجود داشت

در این تحقیق طراحی و ساخت یک میکرو/نانو مکانیزم مصنوعی برگرفته از طبیعت با قابلیت چسبندگی با استفاده از سیلیکن متخلخل مورد بررسی قرار گرفته است. در قرن اخیر تلاش هایی در راستای تولید سطح چسبنده مصنوعی صورت گرفته است. چنین سطوح چسبنده ای قادرند توانایی-هایی از قبیل چابکی و قدرت مانور بالا برای روبات های سیار ایجاد کنند. این روبات ها به نوبه خود می توانند در مواردی از قبیل عملیات امداد و نجات، کاربردهای پزشکی، محیط های خطرناک برای انسان همچون فضا و نیروگاه های هسته ای و کاربرد های دیگر مورد استفاده قرار گیرند. در راستای طراحی و تولید یک نمونه مصنوعی از سطح چسبنده، در ابتدا جانوران و حشرات دارای قابلیت حرکت کردن بر روی سطوح قایم مورد مطالعه قرار گرفتند. بر اساس مطالعات صورت گرفته استادانه ترین مکانیزم طبیعی انتخاب و مدل سازی شد. پارامترهای پر اهمیت مدل از قبیل ابعاد هندسی، جنس و غیره مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. پس از روشن شدن ساختار مدل نهایی مطالعاتی در راستای قابلیت ساخت آن صورت گرفت. ایده های مطرح شده در این زمینه به طور کامل بررسی و نهایتا ایده جدیدی در این راستا با توجه به امکانات موجود و قابل دسترس در ایران ارایه شد. روش ساخت ارایه شده یک عملیات قالب گیری جدید در ابعاد میکرو/نانو می باشد. در راستای اجرای ایده ارایه شده مطالعات نسبتا کاملی صورت گرفت. قدم اول در اجرای ایده ارایه شده، ساختن سیلیکن متخلخل با ساختار میکرو/نانومتری بود. در ادامه پارامترهای موثر در ساخت نمونه سیلیکن متخلخل به دقت مطالعه گردید و تکنولوژی ساخت آن به روش اچ الکتروشیمیایی ارایه گردید. در گام بعدی، عملیات طراحی و ساخت یک سیستم اچ الکتروشیمیایی به منظور تولید سیلیکن متخلخل انجام گرفت. در این راستا سیستمی با قابلیت طراحی و ساخت این ماده برای اولین بار در ایران طراحی و ساخته شد. با استفاده از این سیستم نمونه سیلیکن متخلخل برای اولین بار در ایران تولید شد. نهایتا دستگاه با هدف ساخت قالبی از جنس سیلیکون متخلخل مناسب جهت تولید سطح چسبنده کالیبره شده و سیلیکن متخلخل مذکور تولیدگردید.در آخرین گام از تحقیق حاضر، از سیلیکن متخلخل تولید شده به عنوان قالب استفاده شد و عملیات قالب گیری در ابعاد میکرو/نانو یک پلیمر مایع(سیلیکن رابر) در آن صورت گرفت. سپس پلیمر قالب گیری شده از قالب جدا شد و مورد بررسی قرار گرفت. پس از مطالعه ساختار نمونه ساخته شده، روشن شد که محصول به دست آمده یک نمونه سطح چسبنده مصنوعی می باشد.

در سالهای اخیر و به خاطر گسترش و پیشرفت نانو تکنولوژی، نیاز به وجود سیستم هایی که قادر به موضع دهی و دنبال کردن مسیر با دقت بالایی باشند گسترش یافته است. چنین سیستم هایی به طور گسترده در صنایع نیمه هادی، اندازه گیری دقیق، میکرواسمبلی و ساخت در ابعاد میکرو/نانو کاربرد دارد. در میان این سیستم ها، سیستم موضع دهی دارای بال اسکرو و به طور گسترده در تحقیقات آکادمیک و صنایع مختلف استاده می شود. در این تحقیق به طراحی و کنترل یک سیستم موضع دهی دارای بال اسکرو و با دقت حرکتی میکرونی پرداخته شده است. در راستای طراحی مکانیزمی که قادر به موضع دهی با دقت حرکتی میکرونی باشد، در ابتدا در مورد انواع مکانیزم های موجود که دارای چنین قابلیتی هستند مطالعه صورت گرفت و ویژگی ها و اجزای سازنده آنها بررسی شد. سپس بر اساس مطالعات صورت گرفته و با توجه به نیازهای موجود، مکانیزم دارای بالاسکرو انتخاب گردید و انتخاب اجزای سازنده آن با توجه به دقت و ویژگی های مورد نظر از کاتالوگ سازندگان خبره صورت گرفت. سپس پدیده های غیر خطی که بر دقت مکانیزم طراحی شده تاثیر می گذارند مورد بررسی قرار گرفتند. در میان این پدیده ها اصطکاک دارای تاثیر زیادی بر دقت مکانیزم موضع دهی می باشد. پس به منظور جبران سازی اصطکاک لازم بود که در ابتدا مدلی برای آن در نظر گرفته شود. از میان مدل های موجود برای این پدیده، مدل lugre که قادر به تبیین کامل پدیده اصطکاک می باشد انتخاب گردید و مدل سازی دینامیکی سیستم طراحی شده با استفاده از این مدل اصطکاکی صورت پذیرفت. در گام بعدی تیوری سیستم کنترلی که قادر به جبران پدیده اصطکاک باشد معرفی گردید. از آن جایی که کنترلر لغزشی در سیستم هایی که دارای عدم قطعیت است به خوبی عمل می کند و پارامترهای مدل اصطکاکی استفاده شد، دقیقا معلوم نیست، به منظور جبران سازی پدیده اصطکاک از کنترلر لغزشی استفاده گردید. در ادامه نوع جدیدی از کنترلر لغزشی با عنوان کنترلر لغزشی مکمل معرفی گردید و سپس به معرفی کنترلر ترکیبی لغزشی فازی پرداخته شد. در گام آخر کنترلرهای معرفی شده به دینامیک غیر خطی سیستم مورد نظر اعمال و میزان دقت قابل حصول و میزان ورودی کنترلی به سیستم مقایسه گردید. مشاهده شد که ترکیب کنترلر لغزشی با کنترلر فازی علاوه بر افزایش دقت قابل حصول، موجب هموارتر شدن وحذف نوسانات در ورودی کنترلی به سیستم می شود.

چکیده ندارد.

از اوایل دهه هفتاد، در پی یافتن ماده ای پراستحکام در دماهای کارکرد بالا، به سرامیکهای ساختاری بر پایه سیلیسیم (همچون sic و si3n4 و...) روی آوردند و بنا به گستردگی خواص مطلوب آنها (همچون دمای زیاد تجزیه، سختی و استحکام مکانیکی بالا، مقاومت خیلی خوب نسبت به شوک حرارتی و خوردگی، چگالی و ضریب انبساط حرارتی کم و...) و نیز دستیابی به فناوریهای ساخت قطعات پیچیده سرامیکی، تابحال زمینه های کاربردی متنوعی برای آنها تعریف شده است . بطوریکه برخی قطعات سرامیکی به تولید انبوه رسیده اند و برخی دیگر در مراحل تحقیق و توسعه (r & d) هستند. هدف از این تحقیق ساخت پره سرامیکی توربوشارژر، با ماگزیمم دمای کارکرد 650c و دور روتور 21000 rpm بود. بدین جهت پس از اندازه گیری و بدست آوردن مدل هندسی ایرفویل پره، نمونه هایی از آلومینیم و قطعه خام سرامیکی ماشینکاری شد. ولی به خاطر عدم دسترسی به کوره دما بالا (1950 - 2100c) با محیط خنثی یا خلاء، در پخت قطعه سرامیکی موفقیتی حاصل نشد و به تبع آن انجام تست های استاندارد بر روی آن بیمورد می نمود. مطالب این پایان نامه در چهار فصل گردآوری شده است : فصل اول به معرفی توربوشارژر و مواد سرامیکی جایگزین و نیروهای وارد بر پره توربین اختصاص دارد. فصل دوم به بررسی خواص ، آزمایشها، کاربردها و روشهای تولید قطعات سرامیکی sic می پردازد. کارهای تجربی در فصل سوم آورده شده است و در نهایت فصل چهارم، مختص بحث ، نتیجه گیری و پیشنهادات می باشد.