در حال حاضر تعداد داروهایی که برای درمان اختلالات کبدی استفاده می شوند بسیار کم اند و عوارض قابل توجهی نیز همراه دارند، بنابراین استفاده از گیاهان دارویی در درمان اختلالات کبدی حائز اهمیت است در این تحقیق به بررسی اثرات محافظتی ریشه ی گیاه withania somnifera بر سمیت کبدی القا شده توسط استامینوفن بر آنزیم های کبد ماهی کپور و مقایسه آن با سیلی مارین پرداخته شد.بدین منظور 96 قطعه ماهی کپور با میانگین وزنی 0/5±8 گرم به صورت تصادفی به 8 گروه شامل 3 گروه کنترل و 5 گروه تحت تیمار تقسیم شدند. در 4 گروه تحت تیمار به طور همزمان استامینوفن با دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم و عصاره تام متانولی ریشه w.somnifera با 4 دوز (100،50،25و200) میلی گرم بر کیلوگرم تزریق شد. در تیمار 5 نیز استامینوفن با دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم به همراه silybum marinum با دوز 25 میلی گرم بر کیلوگرم تزریق شد. یکی از گروه های کنترل متانول دریافت نمود، گروه کنترل دوم دست نخورده باقی ماند و کنترل سوم داروی استامینوفن با دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم دریافت کرد. تزریقات در 7 روز و به صورت هر روز انجام شد. یک هفته پس از اتمام مراحل تزریق ماهیان توسط یک قطره ماده ی بیهوشی pi222 بی هوش شدند و کبد خارج گردید، سپس توسط ترازوی دیجیتال با دقت 0/1 گرم توزین و بررسی آنزیم های کبدی با استفاده از کیت های شرکت پارس آزمون و دستگاه اتو آنالایزر انجام شد. نتایج نشان داد که عصاره ی w.somnifera با مقادیر بالاتر از 100میلی گرم بر کیلوگرم اثر حفاظت کبدی معادل silybum marinum ایجاد کرد و اختلاف معنی داری بین گروه کنترل استامینوفن با silybum marinum و گیاه w.somnifera در دوزهای 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم مشاهده شدp>0/01

آزمایشات در 8 گروه که هر گروه شامل 12 قطعه ماهی با میانگین وزنی 5/ 0±8 گرم بود انجام شد . در گروه کنترل 1 ، 5 میلی گرم بر کیلوگرم متانول تزریق شد . در گروه کنترل 2،استامینوفن 500 میلی گرم بر کیلوگرم تزریق شد.ودر 4 گروه دیگر ترکیب استامینوفن و عصاره تام متانولی ریشه w.somnifera با 4 دوز (200،100، 50 ،25)میلی گرم بر کیلوگرم تزریق شد . در گروه تیمار 5 استامینوفن با دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم و سیلی مارین با دوز 25 میلی گرم بر کیلوگرم تزریق شد. تزریق هابه صورت عضلانی و به مقدار ml 02/0 و به مدت 7 روز ادامه داشت . پس از انجام مراحل تزریق ، ماهیان را بیهوش کرده ، اندازه گیری طول و وزن انجام شد . پس از تشریح ماهیان ، بافت کبد توزین گردید . پس از فیکس کردن بافت ها در فرمالین 10% مراحل پاساژ بافت صورت پذیرفت و مقاطع بافتی با ضخامت 7-5 میکرون تهیه و رنگ آمیزی با هماتوکسیلین – ائورین (h&e) ، تری کروم ماسون و پاس انجام گرفت . سپس درصد شاخص کبدی و ساختار بافت شناسی کبد ماهی های تحت تیمار با گروه کنترل مقایسه گردید . بررسی نتایج حاصل از مقایسه ی موارد ذکر شده بین تیمارهای مختلف از نظر ساختار بافت کبد در هر گروه نشان داد که دوزهای 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره ی w.somnifera مانند سیلی مارین می تواند سبب حفاظت کبدی در مسمومیت با استامینوفن شود اما دوز 25و50 میلی گرم بر کیلوگرم اثر محافظتی چشمگیری ایجاد نکرده اند.

در این مطالعه حذف یون سمی سرب (pb2+) با استفاده از tio2 حساس شده با اکسید آهن جهت فعالیت آن در ناحیه مرئی انجام شد. در این مطالعه میزان حذف pb2+ با تغییرات زمان تشعشع، ph، دما و تاثیر یون کروم در یک رآکتور مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از انجام آزمایشات مشخص ساخت که کارایی حذف pb2+ با افزایش زمان تشعشع و ph، افزایش یافت بطوری که با افزایش زمان تماس از5 دقیقه به 60 دقیقه در 7ph= و غلظت g/l 1از tio2/ fe2o3 و در غلظت ثابت mg/l15از یون سرب، راندمان فرآیند از 27 به 92? افزایش یافت. همچنین با افزایش phاز 2 به 11 راندمان فرآیند از 5.5 به 98.8?افزایش یافت. نتایج حاصل از تاثیردما بروی کارایی حذف نشان داد که یک دمای اپتیمال برای سرعت واکنش وجود دارد که دمای 60 درجه حالت بهینه دما بدست آمد. همچنین تاثیر غلظتهای اضافه شده 0، 5 ،10 ،15 و30 ppm از کروم برروی کارایی حذف نشان داد که با افزایش غلظت کروم کارایی فرآیند از 92? به 30? کاهش یافت. نتایج حاصل از انجام آزمایشات نشان داد که با استفاده از tio2 حساس شده بااکسیدآهن تحت نور مرئی می توان به عنوان یک روش موثر در جهت حذف pb2+ از محلول های آبی استفاده کرد.

مقدمه : تخلیه انرژی سلول ها در مرحله ایسکمی و مکانیسم های التهابی متعاقب پرفیوژن خون به ناحیه ایسکمی، از جمله عوامل آسیب رسان در سکته ایسکمی مغزی هستند. نتایج تحقیقات نشان داده است که داروی پنتوکسی فیلین دارای اثرات درمانی خون رسانی و ضد التهابی است علاوه بر این باعث کاهش صدمات ناشی از ایسکمی-رپرفیوژن می شود. از این رو هدف از این پژوهش بررسی میزان دقیق و چگونگی تغییرات صورت گرفته در بیان پروتئین های بافت هیپوکمپ رت در شرایط ایسکمی سراسری گذرا در نتیجه ی استفاده از داروی پنتوکسی فیلین است. روش ها : در این بررسی رت ها به 3 گروه تقسیم شدند که شامل: گروه شاهد، کنترل و آزمایشی بود. در گروه کنترل بعد از بیهوش کردن رت ها شریان کاروتید مشترک دو طرف به مدت20 دقیقه برای ایجاد ایسکمی بسته می شوند و سپس رپرفیوژن خون صورت می گیرد. در گروه آزمایشی علاوه بر ایجاد ایسکمی- رپرفیوژن 1 ساعت قبل و 1 ساعت بعد از ایسکمی mg/kg 200 پنتوکسی فیلین به صورت ip دریافت کردند سپس رت ها در تمام گروه ها تشریح شدند و هیپوکمپ آنها خارج شد و پروتئین های آن توسط تکنیک الکتروفورز 2 بعدی مورد جداسازی قرار گرفت و نهایتاً اسکن ژل های حاصل توسط نرم افزار same spot مورد آنالیز قرار گرفت. و 2 لکه در هر یک از کلاستر های 1 و2 مربوط به لکه 630 و لکه623 توسط طیف سنج جرمی مورد شناسایی قرار گرفت. نتایج : میزان معناداری در نظر گرفته شده برابر fold>2 و p<0.05 است. در کل 576 لکه مشترک در 3 گروه مورد شناسایی قرار گرفت. بررسی تغییرات بیانی پروتئین ها ، نتایج را در 4 کلاستر طبقه بندی نمود که شامل : کلاستر 1: پروتئین هایی که در اثر سکته بیانشان افزایش یافته بود و در اثر دریافت دارو بیانشان کاهش یافت. کلاستر 2: پروتئین هایی که در اثر سکته بیانشان کاهش یافته بود و با دریافت دارو بیانشان افزایش یافت . کلاستر 3: پروتئین هایی که در اثر سکته بیانشان افزایش یافته بود و با دریافت دارو بیانشان افزایش بیشتری یافت. کلاستر 4: پروتئین هایی که در اثر سکته بیانشان کاهش یافته بود و با دریافت دارو بیانشان کاهش بیشتری یافت. اثپات های شناسایی شده توسط طیف سنج جرمی در لکه630 کراتین کیناز میتوکندریایی و لکه شماره 623 مربوط به پروتئین گلیسر آلدهید 3 فسفات دهیدروژناز است. بحث : نتایج حاصل از تحقیق نشان دهنده ی سودمندی استفاده از رویکرد ضد التهابی و خون رسانی جهت درمان سکته ایسکمیک مغزی است. علاوه بر این، نتایج حاصل از طیف سنج جرمی نشان دهنده نقش تغییرات متابولیسمی در طی صدمه و بهبود ضایعه ایسکمی مغزی بوده است.

گلاتیرامراستات دارویی است که در تمام مراحل بیماری ام اس (ms)موثر عمل کرده و به عنوان داروی مهارکننده از پیشرفت ام اس جلوگیری می کند. شواهدی از مطالعات کلینیکال و پری کلینیکال نشان میدهد این دارو اثرات ضد التهابی داشته وعلاوه بر این، خاصیت neuroprotective، neurogenesis روی طیف وسیعی از اختلالات neurodegenerative آن نیز به اثبات رسیده است و مراحل نوروژنز شامل تکثیر سلول ؛مهاجرت و تمایز توسط گلاتیرامر بر روی حیوان نشان داده شده است. لیپوپلی ساکارید (lps) بخشی از غشا خارجی باکتری های گرم منفی بوده که با متلاشی شدن باکتری آزاد میشود و سم تولید می کند. مطالعات متعددی نشان داده که lps یک عامل نوروتوکسیک قوی است و به سلولهای عصبی آسیب میرساند lps از سد خونی- مغزی عبور کرده و با القاء آزادسازی سایتوکاین هاil-6) ،il-1?، (tnf-?باعث ایجاد التهاب در نورونها شده وباتاثیر بر سیستم کولینرژیک (تخریب هسته های کولینرژیک )که نتیجتا اختلال در عملکرد یادگیری و حافظه را به دنبال دارد در این مطالعه اثرات داروی گلاتیر امر استات با توجه به خاصیت ضدالتهابی آن بوسیله آزادسازی سایتوکاین ها (il-10) ودیگر خواص نوروپروتکتیو و نوروژنز آن که مورد مطالعه قرار گرفته شده است و با توجه به اینکه lps با القاء آزادسازی سایتوکاین های il-6، il-1?،tnf-?، باعث ایجاد التهاب در نورونها می شود، که طبق مطالعات انجام شده التهابات نورونی و اختلال حافظه با یکدیگر مرتبط می باشند. به عبارتی هدف اصلی ما از این پروژه بررسی اثر مهاری داروی گلاتیر امر استات بر روی اختلال حافظه ناشی از التهاب نورونی ایجاد شده با لیپو پلی ساکارید در موش سوری که نتایج آن نشان داد که گلاتیرامراستات اثرات درمانی مفیدی بر روی سلولهای عصبی با مکانیسم های مختلف جهت بهبود اختلال حافظه را دارا می باشد. در این مطالعه برای نخستین بار نشان داده شد که مصرف کوتاه مدت گلاتیرامراستات موجب بهبودی در اختلال اکتساب و فراخوانی حافظه شناختی القا شده توسط لیپوپلی ساکارید در موش سوری می شود. به منظور ارزیابی عملکرد حافظه فضایی از مدل y-mazeو برای بررسی وضعیت حافظه بلند مدت مدل passive avoidance استفاده گردید. یافته های این مطالعه نشان داد که داروی گلاتیرامراستات، در تست y-mazeوهمچنین در تست یادآوری در مدل passive avoidance بهبودی قابل توجهی در حافظه دارد.

فناوری نانویک زمینه مفید برای تولید محصولات جدید و کاربردی جدیددر حوزه سلامت است. بااین حال،تنها تعداد کمی ازمحصولات سلامت محور مبتنی بر فناوری نانو از جهت ملاحظات ایمنی موردمطالعه قرارگرفته اند. پرکاربردترین ماده اولیه در این محصولات نانونقره است. نقره به عنوان یک عامل ضد میکروبی برای مدت طولانی در اشکال مختلف استفاده شده است، امانانو ذرات نقره(نانو نقره) اخیراً به عنوان عوامل ضد میکروبی قوی شناخته شده است. اگرچه نانو ذرات نقره مورد کاربردهای متنوع پزشکی قرارگرفته اما مطالعات سمیت پوستی و سامانه ای به فراخور نوع محصول و خواص فیزیکی و شیمیایی آن ازجمله سایز ذرات نیاز به بررسی موردی دارد لذا هدف مطالعه حاضربررسی و مقایسه سمیت پوستی سه محصول مختلف و تعیین نقش سایز و سایر خواص فیزیکوشیمیایی ضدعفونی کننده های حاوی نانو نقره بر روی خرگوش نژادآلبینو بوده است. با توجه به دستورالعمل404 oecd، 3محصولات تجاری که در3اندازه مختلف تحت غلظت های مشخص از طریق پچ ها پوستی آغشته به نانونقره بر روی پوست تراشیده خرگوش ماده جوان از نژاد آلبینو استفاده شد. تمامواکنش های پوستی در 3دقیقه، 1، 4، 24،48و 72 ساعت ثبت شده و در مقایسه باگروه شاهد قرارگرفته شد. اگرچه در مشاهدات کوتاه مدت تغییر قابل توجهی دروزن خرگوش ها، علائم بالینی وتغییرات ماکروسکوپی دیده نشد، اما اختلالات آسیب شناسی وابسته به دوز درپوست گروه آزمون قابل تشخیص بودند. تظاهرات سمیت ازجمله خشکی پوست، پوسته پوسته شدن وقرمزی به شکل کاملاً وابسته به دوز و زمان تماس مشاهده گردید.به نظر می رسدکه ذرات نقره دارای پتانسیل تولید سمیت عضوی درروندوابسته به دوز و مدت زمان مواجه است. کلیدواژه ها:سمیت پوستی،نانو نقره، محصولات تجاری، خرگوش آلبینو

صرع یکی از قدیمی ترین بیماری هایی است که بشر شناخته است. یک حمله صرع عبارت است از حمله غیر قابل کنترل و رفتار غیر طبیعی حسی، حرکتی یا روانی که بوسیله فعالیت غیر طبیعی بسیار همزمان و فعال الکتروشیمیایی مغز ایجاد میشود. واژه epilepsy در مورد تشنج های مکرربه کار میرود که در طول چند ماه تا چند سال ادامه داشته باشد و غالبا دارای الگوی بالینی ثابتی است. فنی توئین و مشتقات آن از جمله دارو های ضد تشنجی هستند که به طور وسیعی در درمان بیماری صرع کاربرد دارند. از جمله عوارض جانبی این دارو به هیپرپلازی لثه، هیرسوتیسم، کم خونی، دوبینی، عدم تعادل و تراتوژن بودن میتوان اشاره کرد. اثرات ضد تشنجی این ترکیبات از طریق کند نمودن سرعت بازگشت کانال های سدیمی حساس به ولتاژ از وضعیت غیرنرمال در سلول های عصبی اعمال میشود. فنی توئین همچنین آزاد شدن سروتونین و نوراپی نفرین را مهار کرده و بر واسطه های عصبی تاثیر میگذارد. این دارو در غلظت های بیشتر (حدود 5-10 برابر) با کاهش فعالیت همزمان سلول های عصبی یا افزایش پاسخ به گابا تحریک پذیری نورونی را کاهش و در نهایت منجر به خاموش نمودن کانون های صرعی میشود. همچنین فنی توئین پنجره درمانی باریکی داشته و اثرات سمی آن به روش تجویز، طول درمان و دوز وابسته است. ساخت مشتقاتی مشابه فنی توئین با طیف اثر مشابه، اثرات سمی کمتر و قدرت بیشتر ضروری به نظر میرسد. مشتقات isoindole ساختمان های مشابه فنی توئین داشته و به نظر میرسد اثرات ضدتشنجی داشته باشند. در این مطالعه اثر ضد تشنجی این مشتقات را در مدل صفاقی ptz (به عنوان ماده تشنج زا) و الکتروشوک و بررسی و با فنی توئین مقایسه میکند. 1-2 اهمیت موضوع با وجود پیشرفت های بسیاری که در عرصه علم پزشکی و داروسازی صورت گرفته است درمان بیماری صرع و اختلالات تشنجی همراه آن از چالش های پیشروی پزشکان و محققان بوده است. تا به امروز مکانیسم صرع و عوامل موثر در بروز آن به طور کامل و دقیق شناسایی نشده است. در سراسر جهان تحقیقات زیادی در این عرصه صورت گرفته که تا به امروز نیز ادامه دارد. بررسی اثر ضد تشنجی ترکیبات و داروهای مختلف از جمله فعالیت هایی است که همواره مورد علاقه محققان بوده است. این تحقیقات با دو هدف انجام میپذیرند: 1- کشف داروهای جدید و موثرتر در درمان و کنترل بیماری صرع 2- درک بهتر و عمیق تر از مکانیسم این بیماری و پدیده های همراه آن آمار و ارقام ارائه شده توسط سازمان بین المللی حکایت از اهمیت این بیماری و شیوع آن دارد بطوریکه تقریبا 10? جمعیت جهان تشنج را تجربه میکنند . حدود 30? تشنج ها ناشی از اختلالات سیستم عصبی مرکزی یا عواملی نظیر مننژیت، تروما، تومورها و سموم میباشند. چنین تشنج هایی میتوانند به صورت مکرر رخ داده و نیاز به درمان با داروهای ویژه ضد صرع داشته باشند. از سوی دیگر حالاتی از قبیل محرومیت از الکل، تب، اختلالات متابولیک میتوانند سبب تشنج هایی شوند که نیاز به درمان های طولانی مدت با داروهای ضد صرع نمیباشد. 1-3 اهداف کلی و اختصاصی 1-3-1هدف کلی بررسی تاثیر مشتقات isoindole بر زمان نهفتگی تشنجات کلونیک ناشی از ptz و تونیک - کلونیک ناشی از mes. 1-3-2اهداف اختصاصی 1- بررسی تاثیر دوزهای مختلف فنی توئین (dose response) برزمان نهفتگی تشنجات کلونیک 2- بررسی تاثیر دوزهای مختلف فنی توئین بر تشجات تونیک 3- بررسی تاثیر دوزهای مختلف مشتقات isoindole بر زمان نهفتگی تشنجات کلونیک ناشی از ptz 4-بررسی تاثیر دوزهای مختلف مشتقات isoindole بر تشنجات تونیک-کلونیک ناشی از mes 5- مقایسه تاثیر دوزهای مشتقات isoindole با دوزهای موثر فنی توئین بر تشنجات تونیک و کلونیک.

ارائه روش های نوین و زیست سازگار، تهیه نانوساختار های جدید قابل کاربرد در شیمی از جمله به عنوان کاتالیست و تهیه کاتالیست های هتروژن در ابعاد نانو از مسائل مهم مطرح شده در دنیای نانوشیمی، شیمی سبز و صنایع شیمیایی می باشد که اخیراً مطالعه و تحقیق در این زمینه حجم وسیعی را به خود اختصاص داده است. در این رساله سعی بر این است تا نانوساختارهای فیبری تهیه و خواص کاتالیستی آنها در واکنش¬های آلی مورد بررسی قرار گیرد. ابتدا مروری بر تعاریف نانو و انواع نانو ساختار شده سپس نانوفیبرها معرفی و روشهای تهیه آنها بررسی شد. ازبین روشهای مختلف تهیه نانوفیبر، الکتروریسندگی برای تهیه نانوفیبرها استفاده شد. الکتروریسندگی از جمله روش های منحصر به فرد، ساده، کم هزینه، با قابلیت کنترل سایز نانوفیبر، تولید بسترهای با نسبت سطح به حجم بالا و تولید در سطح نیمه صنعتی و صنعتی می باشد که نانوفیبرهایی با طول چند میکرومتر را تولید می کند. در گام بعدی، با علم به توانایی کاتالیزوری کاتیون آهن به عنوان لوئیس اسید، تلاش ها در راستای طراحی نانوفیبر هتروژن حامل کاتیون آهن انجام شد تا بتوان بر مشکلات ناشی از هموژن بودن این ترکیب غلبه کرد. بدین منظور پلی وینیل الکل به عنوان بستر حامل کاتیون آهن استفاده شد و با روش الکتروریسندگی نانوفیبرهای مربوط تهیه شده و به عنوان کاتالیست هتروژن و قابل بازیابی برای واکنش سنتز کوئینولین های استخلاف شده به روش فریدلندر با موفقیت مورد استفاده قرار گرفت. مزیت استفاده از این روش قابلیت جداسازی بسیار راحت کاتالیست بستر گونه، فقط با استفاده از پنس می باشد. نانوفیبرهای سرامیکی مغناطیسی نسل جدیدی از نانوفیبرها می باشد که تا به حال خواص کاتالیستی آنها بررسی نشده است. با کلسینه کردن نانوفیبرهای پلیمری حامل آهن در شرائط کنترل شده، نانوفیبرهای مغناطیسی اکسید آهن تهیه شد. پس از اثبات ساختار آنها توسط روش¬های طیف سنجی، مغناطیسی و میکروسکوپی برای اولین بار از این نانو ساختار مغناطیسی تک بعدی در واکنش اکسایش انتخابی الکل ها در نقش کاتالیست استفاده شد. نانوفیبرهای اکسید آهن قابلیت کاتالیست واکنش اکسایش گزینشی الکل ها را به آلدهید و کتون های مربوطه با درصد بسیار بالا از خود نشان داد. بازیابی و استفاده مجدد کاتالیست با استفاده از مگنت انجام شد. ساختار بستر گونه، عدم جذب راحت از سیستم ریوی، خاصیت مغناطیسی بالاتر، عدم مشکل خود تجمعی و پایداری حرارتی بالای این کاتالیست از مزایایی آن در مقایسه با نانوذرات مشابه می باشد. در گام بعدی، سیستم کاتالیستی جدیدی بر مبنای نانوفیبرهای هسته- پوسته تهیه گردید. برای اولین بار نانوفیبرهای اکسید آهن با روش مبتنی بر سل-ژل با پوششی از سیلیکا پوشیده شد تا علاوه بر داشتن خاصیت مغناطیسی قابلیت عامل دار کردن سطح را نیز دارا باشد. نانوفیبرهای حاصل در واکنش آمین دار کردن کاهشی آلدهید ها و کتون ها، درحضور سدیم بوروهیدرید به عنوان کاهنده و متانول به عنوان حلال به کار رفت. نتایج بسیار مطلوب هم برای آلدهید و هم کتون ها بدست آمد. در ادامه، نانوفیبرهای اکسید آهن پوشش یافته با سیلیکا با استفاده از سولفونیک اسید عامل دار شد تا بدین وسیله بتوان نانو ساختار هتروژن و مغناطیسی جدیدی ساخت که توانایی استفاده به عنوان اسید برونشتد در واکنش های آلی را دارد. از این نانوفیبرها در واکنش تهیه فرمامیدین به عنوان کاتالیست استفاده شد. علاوه بر نانوفیبرهای مذکور نانوفیبرهای وانادات آهن، تنگستات آهن، فلورو آپاتیت، پلی وینیل الکل حامل نانوذرات مغناطیسی تهیه شد.

در این پایان نامه به بررسی اثرات ضد دردی تعدادی از مشتقات n_اریل ایزوایندول که دارای فارماکوفر فتالامید ها هستند در دو مدل تست صفحه داغ و تزریق اسید استیک پرداخته میشود و به نظر می رسد که این ترکیبات از طریق مهار انزیم سیکلو اکسیژنار اثرات ضد دردی خود را اعمال میکنند.

روی از جمله عناصر ضروری بدن به شمار می رود که نقشی حیاتی در بدن موجودات زنده ایفا می کند. کمبود روی منجر به بروز عوارض متعددی در بدن می شود. روی در اشکال و ترکیبات مختلف دارویی و بصورت مکمل در فرآورده های دارویی و غذایی مورد استفاده قرار می گیرد. نانو ذرات روی از فرم های جدید این فلز می باشد که در محصولات آرایشی-بهداشتی و خوراک دام استفاده شده است. این مطالعه به منظور بررسی اثرات سایزها و دوزهای مختلف نانو ذرات روی بر سیستم دفاع آنتی اکسیدانی در رت انجام شده است. بنظر می رسد اثرات نانو ذرات روی در سایزهای کوچک به میزان یونیزاسیون نانو ذرات و در سایزهای بزرگ تر وابسته به دوز آن ها باشد. با توجه به مشاهده اثرات سمی نانو ذرات در سیستم های زیستی تدوین مطالعاتی در جهت بررسی سمیت مزمن نانو ذرات روی ضروری می باشد.

در مطالعه حاضر اثر آگونیست گیرنده کوله سیستوکینین (cck)، سرولئین و آنتاگونیست گیرنده cck، پروگلوماید، بر روی اثر بیدردی حاصل از کلستازیس یا مرفین بوسیله تست tail-flick مقایسه و بررسی شده است . tail-flick latency (tfl) در موشهای bdl و sham تا رذوز 15 بعد از عمل جراحی مقایسه و مشاهده گردید که تا روز هفتم بیدردی آنها افزایش یافته و از روز هفتم tfl به سمت baseline سیر نزولی داشته است و بیشترین اختلاف tfl در این دو گروه در روز هفتم مشاهده شد. مرفین (دوزهای 4mg/kg و 2، 1، تجویز زیر جلدی) یک بیدردی وابسته به دوز را در موشهای رت کنترل (unop) نشان می دهد. بی دردی ایجاد شده توسط کلستاز در موشهای bdl در روز هفتم بعد از عمل و نیز بی دردی ناشی از مرفین (2mg/kg) در گروه unop توسط پروگلوماید (40mg/kg، تجویز داخل صفاقی، 35 دقیقه قبل از مرفین) تقئیت گردید. تقویت پروگلوماید در موشهای bdl نسبت به موشهای sham و unop که آنها هم فقط پروگلوماید دریافت کرده بودند، اختلاف بسیار معنی داری داشت . سرولئین با دوزهای (0.02mg/kg و 0.01، 0.005، 0.001، تجویز زیر جلدی) در روز هفتم بعد از عمل باعث افزایش بی دردی یجاد شده توسط عمل کلستاز در موشهای bdl نسبت به گروههای sham و unop شد و حداکثر پاسخ با دوز 0.005mg/kg از دارو مشاهده گردید. همین دوزها از سولئین در موشهای unop وقتی 30 دقیقه قبل از موفین (2mg/kg) تجویز شدند نیز باعث افزایش بی دردی اپیوئید شدند. پروگلوماید، (40mg/kg داخل صفاقی) در روز هفتم بعد از عمل وقتی 5 دقیقه قبل از سولئین تجویز شد باعث کاهش اثر تقویت شده دوز 0.01mg/kg سرولئین (زیر جلدی) در موشهای bdl و sham شد. همین اثر از پروگلوماید (35 دقیقه قبل از مرفین) در گروه unop که نیم ساعت قبل از مرفین (2mg/kg) سرولئین 0.01mg/kg دریافت کرده بودند مشاهده گردید. دوزهای بکار برده شده سرولئین و پر.گلوماید به تنهایی هیچ اثری در بی دردی در تست tail-flick از خود نشان ندادند. قبلا توسط محققین تایید شده است که رسپتورهای کوله سیستوکینین در تعدیل درد یا بی دردی ناشب از مرفین موثر می باشند با توجه به نتایج بالا و مقایسه اثرات آگونیست و آنتاگونیست کوله سیستوکینین در گروههای کلستاتیک و یا مرفین درمانی شده تایید می شود که رسپتورهای کوله سیستوکینین در تعدیل در و یا بی دردی در بعد از عمل کلستاتیک هم موثر می باشند. البته تحقیقات بیشتری برای روشن نمودن مکاتنیسم دقیق مرکزی یا محیطی یودن این اثرات مورد نیاز است ضمن اینکه نتایج ما دلالت بر اثر قوی این پپتیدها در افزایش اثر بی دردی حاصل از کلستاز یا مرفین دارد.