شیگلوز یک عفونت حاد باکتریایی ناشی از آلودگی با باکتری شیگلا می باشد. در سالهای اخیر شیگلا به عنوان یک عامل بیماریزای روده ای، از اهمیت جهانی برخوردار شده است. کشور ما یکی از مناطق اندمیک بیماری است که گاها همه گیریهای بیماری نیز در آن رخ می دهد. سهولت انتشار بیماری از فردی به فرد دیگر علت عمده آلودگی به باکتری به حساب می آید که بیشتر در میان کودکان در سنین بین شش ماه تا ده سال اتفاق می افتد. برطبق آمار سازمان بهداشت جهانی هر ساله 163.2 میلیون مورد اندمیک شیگلوز در کشورهای در حال توسعه اتفاق می افتد که 1.1 میلیون مورد از آن منجر به مرگ می شود. هدف از این مطالعه بررسی مولکولار اپیدمولوژی سویه های شیگلا سونئی در تهران با استفاده از روشهای مقاومت آنتی بیوتیکی و eric – pcr می باشد. در این مطالعه 89 ایزوله شیگلا مورد بررسی قرارگرفت، 54 ایزوله مربوط به شیگلا سونئی (7/60%) بود. شیگلا فلکسنری با 28 ایزوله (5/31%) در مرتبه بعدی قرار داشت. میزان جداسازی شیگلا بوئیدی و دیسانتریه به ترتیب 5(6/5%) و 2(2/2%) ایزوله بود. در مجموع 4/57% ایزوله ها مذکر و 6/42% ایزوله ها مونث بودند. اوج بروز موارد ابتلا در تابستان و در شهریور ماه به وقوع پیوست. با استفاده از 18 آنتی بیوتیک ، 11 الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در میان 54 ایزوله شیگلا سونئی دیده شد. هیچکدام از ایزوله های مورد بررسی به آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین، سفتی زوکسیم و کلرامفنیکل مقاومت نشان ندادند. 96% از ایزوله ها به تری متوپریم+سولفامتوکسازول، 93% به تتراسایکلین، 91% به استرپتومایسین، 37% به آمپی سیلین و 28% به نالیدیکسیک اسید مقاومت نشان دادند. در مجموع در بین 54 ایزوله شیگلا سونئی، 5 الگوی متفاوت ژنتیکی با استفاده از پرایمر eric بدست آمد. اکثر ایزوله ها (52%) در یک الگوی ژنتیکی غالب (e4)قرار گرفتند. سایر ایزوله ها در چهار الگوی ژنتیکی دیگر قرار گرفتند. در این مطالعه رابطه معناداری بین pattern های ژنتیکی و الگوهای مقاومت آنتی بیوتیکی دیده شد بطوریکه ایزوله های متعلق به هر pattern ژنتیکی یک الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی غالب را نشان دادند. همچنین با توجه به نتایج بدست آمده از eric – pcr ، منشا گرفتن این سویه ها از کلون های محدود بسیار محتمل است.