نانوحفره های چینش یافته آلومین(onpa) با استفاده از آلومینیوم الکوکسید و استئاریک اسید به عنوان قالب سنتز شد. منیزیم، کلسیم و باریم نیترات به صورت جداگانه بر روی onpa تلقیح شده سپس کلسینه شدند. با استفاده از شناساگرهای هَمِت قدرت بازی کاتالیزگرهای سنتز شده اندازه گیری گردید. با توجه به قدرت بازی و مقاومت کاتالیزگرها در برابر شستشو با حلال آب، کاتالیزگرهای کلسیم دار برای بررسی انتخاب گردید. در صدهای وزنی 5، 15 و 25 از کلسیم تلقیح و پس از کلسینه شدن با استفاده از ft-ir، chn، tga، xrd(la,wa)، sem، edx، tem،bet & bjh ، 2tpd-co، مورد بررسی قرار گرفت. پراش پرتو ایکس در زوایای پایین چینش منظم حفره ها نشان داد. تجزیه عنصری و تجزیه گرماوزنی، تجزیه کامل نیترات را در کاتالیزگرها تایید نمود. با استفاده از bet و bjh مساحت سطح، ابعاد حفره و پراکندگی منظم آنها بررسی گردید. میکروسکوپ الکترونی عبوری چینش حفرات را نمایان ساخت و با استفاده از واجذب برنامه ریزی شده دمایی دی اکسیدکربن مقدار مکان های بازی اندازه گیری شد. در نهایت این سه کاتالیزگر هر کدام در مقادیر 5، 10 و 20 درصد وزنی به مدت 0/5، 1، 2 و 3 ساعت در واکنش نووناگل به عنوان کاتالیزگر استفاده گردید. تمامی کاتالیزگرها گزینش پذیری 100 درصد را داشتند و کاتالیزگر 25 درصد وزنی 100 درصد تبدیل ماده اولیه را از خود نشان داد.

یکی از اهداف این پروژه سنتز ترکیب 2،3- دی بوراتا بوتا دی ان 1d بعنوان ماده اولیه برای سنتز ترکیبات جدید هترو سیکلی بور بود. ابتدا سعی شد از طریق واکنش 1d با ترکیبات الکتروفیل مانند rx(hal.)2 مشتقات ترکیبات حلقوی پنج عضوی مانند 1- هترو 3،4- دی بورا سیکلو پنتان u1 و یا ترکیبات حلقوی شش عضوی مانند تترا بورا سیکلو هگزان u2 با ترکیبات دی بوران(4) b2r2x2 سنتز گردند. ترکیب 4-دی اتیل آمینو-1و2-دی دوریل-3و5-بیس(تری متیل سیلیل)-1و2و4-تری بورا سیکلوپنتان از طریق واکنش هالوژن زدائی ترکیب et2nbbr2 با 2،3- دی بوراتا بوتا دی ان 1d سنتز شد. طیفهای 13c-nmr, 1h-nmr و11b-nmr تشکیل این ترکیب را اثبات کردند

در این پروژه، ابتدا ترکیبات (دی برومو) فروسنیل بوران (1a) و مونو– و دی لیتیو فروسن به عنوان مواد اولیه برای سنتز مشتقات فروسنیل بوران سنتز شدند. از این ترکیبات، مشتقات بیس (دی متیل آمینو) بوریل فروسن، 1،?1– بیس [بیس (دی متیل آمینو) بوریل] فروسن و دی متوکسی بوریل فروسن (4a) با روشی نوین و بازدهی بهتر نسبت به گزارشات قبلی، سنتز شدند. از واکنش ترکیب {k{si(sime3)3 با ترکیب 1a، ترکیب جدید بیس [تریس (تری متیل سیلیل) سیلیل] بوریل فروسن به عنوان اولین دی سیلیل مونو اُرگانیل بوران سنتز شد و بوسیله داده?های طیف سنجی nmr شناسایی گردید. صحت ساختار و الگوی پیشنهادی برای انجام این واکنش از طریق مقایسه داده?های طیفی به دست آمده با داده?های طیفی مربوط به ترکیبات مشابه و نتایج حاصل از محاسبات نظری مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

نظر به اهمیت کاتالیزگر ناهمگن، ابتدا نانو حفره ی از نوع مزوپور (با قطر حفره بین2 تا 7 نانومتر) از جنس سیلیس در محیط اسیدی با استفاده از کوپلیمر p123 به عنوان قالب با نظم و مساحت سطح بالا سنتز شد، سپس با گروه های عامل دارro)3si(ch2)3x) (برای تغییر قدرت آبگریزی سطح و نشاندن کمپلکس)، اصلاح و شناسایی گردید. در ادامه لیگاند درشت حلقه (ماکروسیکل) دی اکسو تترا آزا به روش رقت بالا سنتز و شناسایی شده و بر روی نانو حفره عامل دار شده از طریق شیمیایی پیوند زده شد تا لیگاند به صورت محکم بر روی سطح قرار بگیرد و حین واکنش کاتالیزی از روی سطح نانو حفره جدا نشود. پس از شناسایی ماده در این مرحله، یون کروم (iii) درون لیگاند درشت حلقه جای گرفته و به عنوان نانو کاتالیزگر هیبریدی (نانو راکتور) جهت انجام واکنش های کاتالیزی مورد استفاده قرار گرفت. در خاتمه این نانو کاتالیزگر در واکنش اکسایشی ایندان مورد استفاده قرار گرفت. برای شناسایی این نانو کاتالیزگر از دستگاه های hnmr، cnmr، chn، mass، ft-ir،dsc -tga،low-angle xrd، bet&bjh و ads-des?n استفاده گردید. برای شناسایی محصول های حاصل از واکنش کاتالیزی از دستگاه های gc و gc-ms استفاده شد. نتایج نشان داد که لیگاند بصورت خالص سنتز شده و به خوبی بر روی سطح عامل دارشده پیوند خورده است. همچنین با عامل دارکردن سطح و نشاندن لیگاند، ساختار منظم نانوحفره به هم نریخته است. این نانوکاتالیزگر در واکنش اکسایش ایندان در حضور ترشیو بوتیل هیدروژن پراکسید عملکرد خوبی داشت و عمده محصول ها بصورت ایندانون و ایندانول بدست آمد. در بخش دوم این پروژه به سنتز و استفاده از هتروپلی اسید لوئیس از ساختار کگین به عنوان کاتالیزگر در واکنش باز شدن حلقه اپوکسیدی استیرن اکسید پرداخته شد. هتروپلی اسیدها بصورت کاتالیزگرهای اسیدی، اسیدهای برونشتد و لوئیس بسیار قوی هستند و گستره وسیعی از واکنش ها را در شرایط همگن و نا همگن کاتالیز می نمایند. ابتدا آلومینیوم دو دکا تنگستو فسفات توسط icp و ft-ir شناسایی شد. سپس مقادیر بسیار کم از آن (equiv. 0.001) در واکنش باز شدن حلقه اپوکسیدی استیرن اکسید در حضور الکل ها در دما و زمان های مختلف جهت تولید بتا- آلکوکسی الکل ها بکار گرفته شد که محصول های مورد نظر با hnmr شناسایی شدند. نتایج نشان داد که برای الکل هایی مانند متانول و اتانول، در زمان های ? و 10 دقیقه در دمای c° ?0 و دمای اتاق، محصول فضا گزین با مقادیر بسیار اندک کاتالیزگر با درصد تبدیل %100 و بازده بالای %?? بدست آمد.

چکیده دراینپروژهسنتزوبررسیکمپلکس هایفلزمس (?) با لیگاندهایی بر پایه ی 4،2،1-تری آزول مانند ترکیب 4 –آمینو- 3- متیل-4،2،1 –تری آزول-5-تیون(l1) ولیگاندشیفباز4،4-((z1z,1)-((((2،1-فنیلن بیس(متیلن))بیس(اکسی))بیس(1،2-فنیلن))بیس(متانیلیدن))بیس(آزانیل-ایلیدن))بیس(3-متیل-1h-4،2،1-تری آزول-5(4h)-تیون)(l2)، مورد توجه بوده است. برای این منظور ابتدا رفتار ترکیب (l1) در مقابل ترکیب مس (?) کلرید و مس (?) یدید مورد بررسی قرار گرفت که منجر به تشکیل کمپلکس (c)،n[cu(l1)] ( n ? 2) گردید. در این پایان نامه همچنین پس از تهیه ی کمپلکس [cu2(l2)2cl2].4chcl3(c1) از طریق واکنش ترکیب (l2) با مس (?) کلرید در حلال کلروفرم، رفتار این کمپلکس در مقابل ترکیبات پتاسیم برمید و سدیم یدید بررسی گردید که منجر به تشکیل کمپلکس های (c2) [cu2(l2)2br2] و کمپلکس (c3) cu2(l2)2i2].2chcl3] شد. کلیه ترکیبات سنتز شده به وسیله طیف بینی irوطیف سنجی جرمی و آنالیز عنصری شناسایی گردیدند و ترکیبات (c2) و(c3) توسط طیف بینی nmr مورد بررسی قرار گرفتند و ساختار مولکولی ترکیب(l2) و (c3) نیز توسط پراش اشعه ایکس مشخص گردید.

در بخش اول با توجه به اهمیت نانوداروها، ابتدا نانوذره تیتانیوم اکسید (با اندازه ذرات بین 20 تا 30 نانومتر) با نظم و یکنواختی بالا سنتز شد. سپس به منظور پوشش دار سطح نانوذره از ماده ای از جنس پلی ساکارید به نام کیتوسان که زیست سازگاری بالایی با بدن دارد استفاده شد که در این مرحله از کار با کنترل شرایط ph و دمای واکنش به شرایط بهینه ای از پوشش دار کردن رسیدیم. در مرحله بعد، داروی نامحلول در آب زونیسامید (ضد صرع) روی سطح نانوذره پوشش دار و بدون پوشش به منظور افزایش حلالیت این دارو قرار داده شد. سپس آزمایش های رهایش دارو با گذشت زمان در سه محیط مایع شبیه سازی شده بدن، معده و روده در شرایط درون تنی انجام شد. برای شناسایی این نانودارو و سایر مراحل آزمایش از دستگاههایtem ، sem، afm، wide-angle xrd، pls، dsc-tga وft-ir استفاده شد. برای تعیین مقدار دارو در سیستم رهایش دارو در شرایط درون تنی از دستگاه اسپکتروفتومتر uv-vis استفاده شد. نتایج نشان داد که نانوذره به خوبی با اندازه کوچک سنتز شد و مرحله پوشش دار کردن آن نیز به خوبی روی سطح نانوذره انجام شد. در نهایت قرار دادن داروی نامحلول روی سطح نانوذره پوشش دار منجر به انحلال پذیری دارو در سه محیط شبیه سازی شده می شود. در بخش دوم این پروژه از هتروپلی اسیدهایی از ساختارهای کگین، داوسن و پرایسلر به عنوان کاتالیزگر در واکنش دیمر شدن آلفامتیل استیرن استفاده شد. ابتدا هتروپلی اسیدها سنتز گردید. سپس از این کاتالیزگرها با مقادیر بسیار کم(equiv.01/0) در واکنش دیمرشدن آلفامتیل استیرن تحت دما و حلال های مختلف و تولید الیگومرهایی بهره گرفته شد که محصول های مورد نظر باgc-mass وgc شناسایی و تعیین مقدار شدند. نتایج نشان داد که هتروپلی اسیدها در دیمریزه شدن آلفامتیل استیرن بسیار موثر هستند و تحت شرایط دما و حلال مختلف محصول گزینش پذیر خواهیم داشت.

این پایان نامه شامل دو بخش می باشد: در بخش اول نانوساختار گاما آلومین به روش سل-ژل با استفاده از الکوکسی آلومینیوم تری 2- بوتوکسید سنتز شد. پس از تأیید سنتز انجام شده توسط روش های دستگاهی، داروی کم محلول اکسکاربازپین بر روی نانوساختار مزوپوری قرار گرفت. داده های طیفی ft-ir، dsc، xrd، uv-vis و tga قرارگیری داروی مورد نظر را بر روی این بستر به اثبات رساند. چگونگی و میزان رهایش دارو در شرایط برون تن و محیط آزمایشگاهی در محلول های شبیه سازی شده ی بدن مانند sbf، sgj و sif مورد بررسی قرار گرفت. به منظور کنترل رهایش دارو، سطح مزوپور سنتز شده توسط گروه های آلی کلر و آمین اصلاح و سپس دارو بر روی بستر عامل دار شده بارگیری و شناسایی شد. سینتیک رهایش دارو در محیط های ذکر شده مورد سنجش قرار گرفت. برای مقایسه ی بستر مورد نظر با سایر بسترها، نوع دیگری از مزوپور آلومین (مزوپور آلومین چینش یافته) و همچنین مزوپورمنظم 15sba- با مساحت سطح بالا سنتز شد. میزان جذب و سینتیک رهایش داروی اکسکاربازپین قبل و بعد از عامل دار شدن توسط روش های دستگاهی مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه ی بسترهای بکار برده شده نشان داد نانوساختار ?-آلومین سنتز شده با وجود داشتن سطح کمتر نسبت به مزوپور 15sba-، قابلیت بهتری در جذب و رهایش دارو داشته و می تواند به عنوان یک نانوحامل در سیستم های دارورسانی و سیستم های آهسته رهش مورد استفاده قرار گیرد. همچنین قرار گیری داروی کم محلول اکسکاربازپین بر روی این ساختار میزان حلالیت آن را تا حد قابل ملاحظه ای افزایش داد. در ادامه ی کار به جهت بررسی بیشتر بر روی توانایی جذب و رهایش در گاما آلومین، داروی کم محلول سفیکسیم انتخاب و بر روی این بستر و آلومین تجاری قرار داده شد. نتایج نشان داد ظرفیت جذب دارو در آلومین تجاری بسیار کمتر از ?-آلومین سنتزی می باشد و بطور کلی این نانوساختار بستر مناسبی به عنوان یک نانو حامل معدنی در مورد داروهای مختلف محسوب می شود. واژه های کلیدی: مزوپور، ?-آلومین، 15sba-، اکسکاربازپین، سفیکسیم، دارورسانی در بخش دوم این پروژه به بررسی خواص کاتالیزگری هتروپلی اسیدها در واکنش دیمر شدن ?-متیل استایرن و تأثیر شرایط سینتیکی (زمان و دمای واکنش) بر روند و نوع محصول ها پرداخته شد. نوع و مقدار محصولات با استفاده از دستگاه gcو gc-ms مورد سنجش قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد کاتالیزگر هتروپلی اسید در مقایسه با سایر کاتالیزگرهای بکار برده شده در سایر تحقیق ها، توان بسیار بالایی در انجام این واکنش داشته و واکنش مورد نظر در حضور مقادیر بسیار اندکی از این کاتالیزگرها (01/0 اکی والان) با درصد تبدیل بالا و بصورت گزینشی پیش می رود. همچنین با کنترل شرایط سینتیکی زمان و دما می توان به محصول های دلخواه سینتیکی و یا ترمودینامیکی دست یافت.

این پایان نامه شامل دو بخش می باشد: در بخش اول? با توجه به کارآیی که ترکیبات ماکروسیکل وهمچنین نانولوله های کربنی برای کاربردهای زیستی و کاتالیزی (بصورت مجزا) دارند، با تثبیت ترکیب ماکروسیکلی تترا آزا روی نانولوله های کربنی (از طریق پیوند شیمیایی محکم) و از تلفیق این دو در کنار هم انتظار می رود این کاربرد ها کارایی و راندمان بالاتری را نسبت به زمانیکه بصورت جدا از هم استفاده می شوند، داشته باشند. امروزه مشاهده می شودکه محققین در پی راهی برای بهبود این خواص با بکارگیری نانو کامپوزیت ها می باشند و سعی ما در این پروژه بررسی برخی از این خواص می باشد. در این پروژه نانولوله کربنی چنددیواره طی چند مرحله با استفاده از گروههای اسیدی و کلر عامل دارشد سپس برای اولین بار ماکروسیکل تترا آزا سنتز شده با پیوند محکم شیمیایی روی آن تثبیت شد و نانوکامپوزیت جدیدی برای واکنشهای کاتالیزی و تست آنتی باکتریال ایجاد شد. برای شناسایی نانولوله های کربنی عامل دارشده و همچنین کمپلکس تثبیت شده بروی نانولوله کربنی از فن هایfesem ،xrd ،ft-ir ، raman وtga استفاده شد و نتایج نشان داد که عمل تثبیت کمپلکس بر روی سطح به خوبی انجام گرفته بدون اینکه ساختار نانو لوله کربنی تخریب شود و یا کمپلکس تجزیه شده باشد. از سویی دیگر نتایج حاصل از آزمایش های آنتی باکتریال فعالیت بسیار خوبی را از نانو کامپوزیت سنتز شده در برابر باکتریهای e.coliوbacillus subtilis نشان داد و همچنین شاهد درصد تبدیل های مناسبی از محصولات در واکنش کاتالیزی باز کردن حلقه استیرن اپوکسید بودیم. در بخش دوم? با توجه به اهمیتی که کاتالیزگرهای ناهمگن در سهولت جداسازی از محیط انجام واکنش و قابلیت استفاده مجدد در واکنش های بعدی را دارند? پس از سنتز و عامل دار کردن مزوپورحفره ای، لیگاند ماکروسیکلی دی اکسو تترا آزا به روش رقت بالا سنتز و شناسایی شده و بر روی نانو حفره عامل دار شده از طریق شیمیایی پیوند زده شد تا لیگاند به صورت محکم بر روی سطح قرار بگیرد سپس یون کروم (iii) درون لیگاند جای گرفته و در واقع با سنتز مجدد نانو کاتالیزگر مزوپوری سنتز شده در قبل? از آن بعنوان کاتالیزگر در واکنش های اکسایش ایندان و باز کردن حلقه استیرن اپوکسید استفاده شد. برای شناسایی محصولات حاصل از واکنش های کاتالیزی از دستگاه های hnmr1 و gc استفاده شد. نتایج نشان داد که لیگاند بصورت خالص سنتز شده و به خوبی بر روی سطح عامل دارشده تثبیت شده است و با استفاده این نانوکاتالیزگر در واکنش های باز کردن حلقه استیرن اپوکسید و اکسایش ایندان شاهد بدست آمدن محولات با درصد تبدیل های مناسبی بودیم.

در این پروپوزال برای اولین بار (در دنیا) نانوحفره گاما آلومین سنتزی جهت بهبود خواص داروی ضد التهاب غیر استروئیدی سلکوکسیب (که به طور خالص دارویی نامحلول در آب است) به کار می رود و تفاوت آن با آلومینmerck (مرک) مقایسه می شود. بدین منظور ابتدا نانوحفره گاما آلومین سنتز شده وسپس داروی سلکوکسیب روی آن قرار می گیرد. تثبیت دارو بر روی بستر توسط آنالیزهای n2-sorption، xrd، tga، uv-vis بررسی می شود. هدف ما بررسی افزایش حلالیت سلکوکسیب در محلول های شبیه سازی شده بدن است. تا کنون آزمایشهای اولیه دارو بر آلومین سنتزی و آزادسازی در sbf(مایع شبیه سازی شده خونی) افزایش حلالیت را نشان داده است. در ادامه آزاد سازی دارو در )sif مایع شبیه سازی شده روده ای) و sgf(مایع شبیه سازی شده معده ای) بررسی و با نمونه های آلومین merck (مرک)مقایسه می شود. همچنین پایداری گرمایی دارو روی این بسترها نیز بررسی خواهد شد. نتایج این تحقیق در صنایع داروسازی بسیار مهم است زیرا فرمولاسیون مناسب این دارو از عوارض جانبی آن می کاهد.

در این پروژه سنتز و شناسایی کمپلکس های جدید مس حاوی لیگاندهایی بر پایه ی 4،2،1-تری آزول مانند ترکیب 4 –آمینو- 3- متیل-4،2،1-تری آزول-5-تیون (l) گزارش شده است. برای این منظور ابتدا رفتار ترکیب (l) در مقابل مس (?) کلرید در دمای محیط و در شرایط هیدروترمال مورد بررسی قرار گرفت که به ترتیب منجر به تشکیل کمپلکس های (c) و (c1) گردید. علاوه بر این واکنش تبادل یونی کمپلکس (c) نیز در مقابل ترکیب پتاسیم برمید بررسی شد که منجر به تشکیل کمپلکس (c2) گردید. همچنین رفتار ترکیب (l) در مقابل مس (i) یدید در حضور حلال های آلی و آبی مورد بررسی قرار گرفت که منجر به تشکیل کمپلکس های (c3) و (c4) گردید. در ادامه، رفتار ترکیب (l) در مقابل سدیم (ii) کلرید و در حضور استات سدیم، تحت شرایط مختلف مورد بررسی قرار گرفت که منجر به تشکیل کمپلکس های (c5) و (c6) گردید. در پایان، رفتار ترکیب (l) در مقابل سدیم (ii) استات و در حضور هیدروکسید سدیم نیز بررسی شد که منجر به تشکیل کمپلکس (c7) گردید. کلیه ترکیبات سنتز شده به وسیله طیف بینی ir و طیف سنجی جرمی شناسایی گردیدند.

چکیده: این پایان نامه شامل دو بخش می¬باشد: در بخش اول این پروژه، مشتقات جدیدی از بورونیک اسید و بورینیک استر بدست آمدند. از واکنش محلول تری متیل بورات b(ome)3 با ترکیبات اورگانو لیتیم مانند dur-li، mes-li و ind-li ترکیبات 2، 4، 5، 7 سنتز شدند این ترکیبات به عنوان حسگر-های مولکولی، بازدارنده¬های آنزیمی و مواد آنتی باکتریال به کار برده می¬شوند. در بخش دوم این پروژه از واکنش بور تری برماید bbr3 یا بور تری کلراید bcl3 با ترکیبات dur-li، ind-li، ph2n-li و 2-تیو پیریدین، مشتقات تری اورگانیل بوران 10-12 و 14 سنتز شدند. استفاده از استخلاف¬های حجیم موجب پایداری اتم بور در این ترکیبات می¬شود. تمامی ترکیبات سنتز شده با استفاده از روشهای طیف سنجی (ir، 11b-, 1h-nmr) شناسایی شدند. . . کلمات کلیدی: بورونیک اسید، بورینیک استر، اورگانو لیتیم و اورگانو بوران.

از بین فوتوکاتالیزگرهای نیم¬رسانای گوناگون، تیتانیوم اکسید به¬دلیل پایداری شیمیایی بالا، فعالیت نوری قابل توجه، هزینه کم و غیر سمی بودن، بهترین گزینه برای کاربردهای فوتوکاتالیزی می¬باشد. در این پروژه ابتدا نانوذرات تیتانیوم اکسید با کمک اسیدآمینه¬های سیستئین و لیزین در دماهای کلسینه و نسبت¬های مولی متفاوت سنتز شدند. ساختار بلوری، مورفولوژی وگاف انرژی به ترتیب با استفاده از پراش اشعه ایکس (xrd)، میکروسکوپ الکترونی پویشی(sem) و طیف¬سنج uv-vis تعیین شد. فعالیت فوتوکاتالیزی نمونه¬ها با تخریب متیلن آبی و متیل نارنجی به¬عنوان رنگ¬های معیار در محلول آبی تحت تابش فرابنفش و مرئی مورد بررسی قرار گرفت. اثر ph و غلظت اولیه رنگ¬ها بر بازدهی فوتوکاتالیزی تیتانیوم اکسید، برای تعیین شرایط بهینه برای عملکرد فوتوکاتالیزی آن بررسی شدند. در مقایسه نتایج نشان دادند که نانوذره تیتانیوم اکسید سنتز شده با کمک اسیدآمینه تحت نور فرابنفش عملکرد بهتری در مقایسه با نانوذره سنتز شده بدون اسیدآمینه نشان می¬دهد. همچنین نانوکامپوزیت سنتز شده نیز تحت نور مرئی، متیلن آبی را در مدت 2 ساعت به خوبی رنگ¬بری می¬کند.

در بخش اول این پروژه، مشتقات جدید آلکینیل بورونیک استرسنتزشدند. واکنش ترکیبات ارگانو لیتیم مانندfcccli ، durccliو phccli با ترکیب b(ome)3 به ترتیب منجر به تشکیل ترکیبات 4 ,3 و5 ¬شد. بعلاوه از واکنش ترکیب لیتیم فروسنیل استیلید (fcccli) با brb(nme2)2، clsime3 وfc2bbr بترتیب ترکیبات6، 7 و 9 سنتز شدند. همچنین از واکنش ترکیب دوریل استیلید (durccli) با ترکیب برمو(دی فروسنیل) بوران (fc2bbr) ترکیب10 نیز سنتز شد. ترکیبات سنتز شده با استفاده از روش طیف سنجی رزونانس مغناطیسی هسته (nmr-h1,-b13c-11,) شناسایی شدند. در بخش دوم این پروژه ، سنتز مزوپور آلومین بورات برای اولین باربا استفاده از سورفکتانت استئاریک اسید از طریق روش سل-ژل انجام گردید. در این مزوپور بطور هم زمان ترکیب بور با سورفکتانت استئاریک اسید آمیخته شده و مزوپور آلومین بورات تشکیل شد. جهت شناسایی مزوپور سنتز شده از دستگاههای: طیف سنجft-ir ، دستگاه تخلخل سنجbet) و bjh)، پراش پرتوایکس((wa-xrd، تجزیة میکروسکوپ الکترونی روبشی(sem)، تجزیه پاشنده انرژی پرتوایکس(edx) استفاده شد که حفره¬ها منظم بوده و آلومینیوم اکسید و بوریک اسید بخوبی در هم امتزاج پیدا کرده اند که اندازه حفره (cm³/g) 1002/0 و قطر حفره (nm) 4/2 می¬باشد. بنابراین محصولی که داریم پتانسیل این را دارد که هم به عنوان کاتالیزگر و هم به عنوان پایه کاتالیزگر مورد استفاده قرار گیرد.

در این پروژه ابتدا نانولوله های کربنی چند دیواره با گروه های اسیدی عامل دار شده و سپس به روش سل- ژل و به کمک آمینو اسید لیزین که یک ماده ی دو عاملی و دوستدار طبیعت است نانوذرات اکسید روی به طور مستقیم بر روی نانو لوله های کربنی چند دیواره سنتز شدند. برای شناسایی نانولوله های عامل دار شده و همچنین نانوکامپوزیت سنتز شده از فن های sem، xrd، ir-ft، tga و pl استفاده شد و نتایج نشان داد که عمل سنتز به خوبی انجام شده است و نانوذرات اکسید روی به صورت شیمیایی بر روی نانولوله های کربنی قرار گرفته اند. همچنین نتایج حاصل از واکنش های فوتوکاتالیزی عملکرد خوبی را از نانوکامپوزیت سنتز شده در برابر رنگهایی مثل متیل قرمز، متیلن آبی و کنگو سرخ نشان داد. به طوری که بعد از یک ساعت تحت نور مرئی قرار گرفتن، در مقایسه با شاهد، به ترتیب 85، 100 و 98 درصد رنگ ها تجزیه شدند. در پروژه دوم برای ساخت حسگر زیستی گلوکز، ابتدا نانو ذرات اکسید مس و اکسید روی به روش حلال- دما و به کمک آمینو اسیدها سنتز شدند. برای شناسایی نانوذرات سنتز شده از فن های sem، xrd، ir-ft و tga استفاده شد. سپس نانولوله های کربنی چند دیواره با گروه های اسیدی به کمک اسید نیتریک و اسید سولفوریک عامل دار شده و پس از آن نانوذرات سنتز شده بر روی آنها قرار داده شدند و برای شناسایی گلوکز به کمک الکترود شیشه ای کربن به کار برده شدند. حساسیت این حسگر زیستی در برابر گلوکز 33/64 میکرو آمپر بر سانتیمتر مربع در میلی مولار برای روی اکسید سنتز شده با افزودنی سیستئین- اگزالیک اسید و 67/139 میکرو آمپر بر سانتیمتر مربع در میلی مولار برای اکسید مس سنتز شده با افزودنی لیزین- اوره بود. کلمات کلیدی: نانولوله های کربنی چند دیواره، نانوذرات اکسید روی، نانوذرات اکسید مس، نانوکامپوزیت، فوتوکاتالیزگر، حسگر زیستی، الکترود گلسی کربن.

سیلیکون کربید به دلیل سختی بالا، خاصیت نیمه رسانایی، شکاف انرژی زیاد و همچنین مقاومت دمایی بالا بیش از سایر سرامیک ها مورد توجه واقع شده است. از همین رو برای سخت افزارهای الکترونی و نوری با قدرت بالا، پایه کاتالیست و... استفاده می شود. تهیه این مواد به صورت نانوساختارها می تواند خواص مرتبط به اندازه ذرات را بهبود دهد و باعث افزایش مساحت سطح و استفاده از این مواد در قطعات کوچکتر الکترونی شود. این مواد به روش های مختلفی از جمله پیرولیز دما بالا و همچنین روشهایی چون خرد کردن سنگهای سیلیکون کربید و واکنش فاز جامد در دمای بالا تهیه می شوند. که در همه این روشها به دما و هزینه نسبتا بالا نیاز می باشد. علاوه بر این روشهای ذکر شده، فاقد توانایی برای کنترل شکل و ساختار محصولات تولید شده هستند. از آنجایی که سنتز این ماده با توجه به خواص قابل توجه آن، مفید و ضروری است. در این پایان نامه روشهای نوین برای کاهش هزینه های تولید این ماده ارزشمند و کنترل شکل و ساختار آن ارائه شده است. منیزیوترمیک یکی از روش هایی است که باعث می شود واکنش در دماهایی به مراتب پایین تر از آنچه پیش تر ارائه شده بود، انجام شود. در این پایان نامه، نانو ساختارهای سیلیکون کربید با استفاده از پیش ماده های کربنی و سیلیکونی طبیعی و به کمک پودر منیزیم در دمایی پایین تهیه گردیدند. در سنتز این مواد از انواع بیوپلیمرهای گیاهی و حیوانی به عنوان پیش ماده کربنی و از گیاهان علفی مختلف به عنوان پیش ماده سیلیکونی بهره گیری شده است. نانو ساختارهای سنتز شده با استفاده از طیف سنجی مادون قرمز، رامان، uv، پراش اشعه x، میکروسکوپ الکترونی sem، آنالیز عنصری edax، آنالیز حرارتی tga و آنالیز bet/bjh مورد ارزیابی قرار گرفتند. با این روش نانو ساختارهای مختلفی از سیلیکون کربید در ساختارهای هگزاگونال و با مورفولوژی های مختلف سنتز شدند. این نانو ساختارها مساحت سطح بالایی داشته و از آنها می توان به عنوان پایه کاتالیست استفاده کرد.

سرطان با روشهای مختلفی درمان میشود. یکی از این روشهای درمانی شیمی درمانی میباشد. شیمی درمانی ایجاد تداخل در توانایی رشد و تکثیر سلولهای سرطانی است. یکی از راههای ایجاد اختلال در تکثیر سلولهای سرطانی ایجاد تغییر در dna این سلولهاست. در واقع داروهای ضد سرطان با dna برهمکنش داده به طوری که dna را از ساختار عادی خود خارج ساخته و در نتیجه فعالیت طبیعی آن مختل میشود. با این حال طی شیمی درمانی علاوه بر سلولهای سرطانی، سلولهای سالم بدن نیز آسیب می بینند و عوارض جانبی بسیاری در طول درمان به وجود میآید. از انواع مختلف داروهای آلی فلزی، آلی و معدنی در مبارزه با سرطان استفاده میشود. در داروهای معدنی ترکیبات پلاتین قابل توجهترین ترکیبات میباشند. اولین ترکیب بررسی شده از این ترکیبات سیس پلاتین بود. یکی از مهمترین این عوارض مشکلات کلیوی، مانند متوقف شدن ادرار در اثر حمله سیس پلاتین به گروههای سولفیدریل (sh-) موجود در ساختار آنزیمها و یا پروتئینهای جدار لولههای ظریف نفرونهای کلیههاست. به منظور جلوگیری از اینگونه برهمکنشها، یعنی رفع عوارض کلیوی سیس پلاتین، میتوان کلرهای آن را با لیگاندهای دیگری جایگزین کرد. با تغییر مکانیسم عمل دارو میتوان عوارض جانبی دارو را کنترل نمود. از این رو اگر لیگاند مسطحی به فلز کئوردینه شود که با صفحه مربع اطراف یون فلز در یک راستا باشد، امکان اینترکلیت شدن ترکیب افزایش پیدا می کند. ما این امکان را با کئوردینه کردن لیگاند 1و10-فنانترولین به فلز فراهم کردیم که در نتیجه آن مشاهده شد همه کمپلکس های سنتز شده در این پروژه در dna اینترکلیت می شوند. از طرفی اسیدهای آمینه یکی از ترکیبات مهم بیولوژیکی هستند که می توانند در این خصوص به کمک کمپلکس های فلزی با خواص ضد سرطانی بیایند. کئوردینه شدن این سری لیگاندها یا مشتقات آنها به یون پلاتین، اسیدهای آمینه برای غشای سلول شناخته شدهاند که باعث افزایش نفوذ آنها از غشاء سلول و در نتیجه افزایش فعالیت بیولوژیکی آنها در درون سلول می شود. نکته مهم دیگر اینکه بدلیل کیلیت شدن اسیدهای آمینه به مرکز فلزی، هیدرولیز کمپلکس کاهش یافته و احتمالا عوارض جانبی کمتری که هدف اصلی این پروژه است، منتهی میشود. از فاکتورهای مهم دیگر در طراحی داروهای ضد سرطان تغییر، خواص هیدروفوبی آنها میباشد. حضور گروههای r متفاوت در زنجیرهای جانبی ترکیبات، فعالیت دارویی و حلالیت آنها را تغییر میدهد. با توجه به نکات ذکر شده، ما نیز سه کمپلکس جدید [pt(phen)(methylgly)]no3، [pt(phen)(amylgly)]no3 و [pt(phen)(isopenthyl)gly)]no3 را طراحی، سنتز و شناسایی نمودیم. با سنتز این کمپلکسهای مسطح از پلاتین، احتمال هیدرولیز کاهش یافته و اینتر کلیشن ترکیبات در dna را امکان پذیر شد. شناسایی ترکیبات فوق توسط آزمایشات تجزیه عنصری، هدایت سنجی، طیف سنجی uv-vis، ft-ir و 1h nmr انجام شد. مقدار سمیت این سه کمپلکس علیه سلولهای سرطانی k562 به ترتیب از متیل به ایزوپنتیل به آمیل کاهش یافت که احتمالا بلندی دم آبگریز فعالیت ضد سرطانی این گونه ترکیبات را کاهش میدهد. به دنبال آن نحوه اتصال و برهمکنش ترکیبات با dna به کمک تکنیکهای طیف سنجی uv-vis، فلوئورسانس و cd بررسی گردید و مکانیسم احتمالی اتصال دارو تعیین شد. برهمکنش سه کمپلکس مذکور با ct-dna در محیط تریس بافر حاوی 10 میلی مولار سدیم کلرید با 4/7 ph= در دو دمای 27 و 37 درجه سانتیگراد با زمان بازداری یک ساعت برای کمپلکسهای [pt(phen)(methylgly)]no3 و [pt(phen)(isopntylgly)]no3 و 5/1 ساعت برای کمپلکس [pt(phen)(amylgly)]no3 مطالعه شد و منحنیهای غیر طبیعی شدن و پارامترهای ترمودینامیکی آن بدست آمد. نمودارهای غیر طبیعی شدن مربوط به این کمپلکس ها سیگموئیدی نزولی بودند. مشخص شد طی غیر طبیعی شدن و تغییر کانفورماسیون dna توسط غلظت کمپلکس، ماکرومولکول در وضعیتی قرار گرفته که بازها پنهان شده جذب کاهش یافت و با توجه به نتایج بدست آمده [pt(phen)(methylgly)]no3 بیشترین توانایی را نسبت به دو کمپلکس دیگر در دناتور شدن dna داشت. بررسی نمودارهای آنتالپی نشان میدهد که افزایش این کمپلکسها به dna باعث پایداری آن میشود. همچنین تیتراسیونهای همدمای این سه کمپلکس با dna در دمای 27 درجه سانتی گراد انجام شد و پارامترهای پیوندی این سه کمپلکس بررسی شد. نتایج نشان داد برای این کمپلکسها احتمال 5 جایگاه پیوندی به ازاء هر 1000 نوکلئوتید روی dna وجود دارد که این کمپلکسها با حداکثر دو اتصال با تعاونی قوی به dna متصل میشوند. بیشترین ثابت تجمع پیوندی برای کمپلکس [pt(phen)(methylgly)]no3 مشاهده شد که به نظر میرسد به علت کوچک بودن زنجیر کربنی این ترکیب میتواند اتصال بهتری به dna داشته باشد. منحنی های اسکاچارد برای برهمکنش کمپلکس های فوق با dna، تعاونی مثبت بین جایگاهها را نشان داد. نتایج به دست آمده از تیتراسیون فلوئورسانس نشان داد با افزایش کمپلکس فلزی اینترکلیت شدن این کمپلکسها در dna افزایش مییابد. همچنین نمودارهای اسکاچارد ترسیم شده با فلوئورسانس برای کمپلکسهای [pt(phen)(methylgly)]no3 و [pt(phen)(isopentylgly)]no3 نوع a و نمودار ترکیب دیگر [pt(phen)amylgly]no3 نوع b تعیین گردید یعنی دو ترکیب متیل و ایزوپنتیل با زنجیر هیدروکربنی کوچک و شاخهدار در dna اینترکلیت شده ولی برای ترکیب آمیل با زنجیر هیدروکربنی خطی و بلند امکان اتصال شیاری و اینترکلیشن محتمل میباشد. همچنین نتایج بدست آمده از طیف cd و تغییرات اندک در نوارهای مشخص کننده dna احتمال اینترکلیت شدن این سه کمپلکس را نشان میدهد. با توجه به تمامی بررسیهای انجام شده و نتایج بدست آمده اتصال احتمالی این کمپلکسها با dna را نشان میدهد.

. ابتدا نانو ذرات باریم سولفات به روش جدید و آسان و با اندازه ذرات بسیار ریز سنتز شد. سپس با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی مورفولوژی آن تعیین شد. در مرحله بعد تیتانیوم اکسید بر روی نانو ساختارهای باریم سولفات پوشش داده شد و نانو کامپوزیت تیتانیوم اکسید- باریم سولفات تشکیل شد.