نرخ بالای رشد جمعیت ، داشتن محیطی سالم و غذای کافی در کشور پهناوری چون ایران که در شرایط سخت اکولوژیک واقع شده، اهمیت سامان دهی عشایر کوچنده را که نقش مهمی در تامین پروتئین کشور دارند به خوبی آشکار می سازد. هدف کلی از تحقیق، تعیین خطمشی آینده عشایر کوچنده کرد در منطقه مراوه تپه واقع در شرق استان مازندران بوده است . که در پنج فصل (ویژگیهای طبیعی و منابع، اوضاع اجتماعی و جمعیت شناختی، اوضاع اقتصادی، امکانات زیربنایی و تصویر آزمایشی) مطالعه و بررسی گردیده است . جهت نیل به اهداف تحقیق تمایلات عشایر در خصوص سه استراتژی (ادامه کوچروی، رمه گردان و اسکان) از طریق نمونه گیری 100 خانوار از مجموع 400 خانوار عشایر مستقر در محدوده مورد مطالعه مورد سنجش قرار گرفت . در نتیجه 40 درصد ادامه کوچروی 34 درصد اسکان در ییلاق و 26 درصد اسکان در قشلاق را برگزیدند. از آنجا که علاقمندی عشایر و عدم برنامه های از پیش تعیین شده مدنظر بوده مناطق اسکان و کانون توسعه نیز مورد نظرسنجی قرار گرفت و نهایتا "دشت تقر" بعنوان مکان مستعد انتخاب گردید که این انتخاب با نتایج بعمل آمده از حیث امکانات و موانع توسعه منطقه مطابقت نمود. در خاتمه یادآوری می شود که نوع تحقیق توصیفی و تحلیل بوده و از پرسشنامه استفاده گردید است . سئوالات پرسشنامه در سه گروه شناسائی، دانشی و جهتی تنظیم و مورد نظرخواهی قرار گرفت . به غیر از مورد ذکر شده از مطالعه کتابخانه ای، مصاحبه و مشاهده نیز مدد گرفته شده است .