چکیده ندارد.

رمزنگاری از دیرباز به عنوان وسیله ای برای حفاظت از اطلاعات محرمانه توسط اشخاص مختلف و برای جلوگیری از دسترسی های غیرمجاز مورد استفاده قرار گرفته است. امّا در بعضی مواقع علاوه بر مخفی ماندن اطلاعات محرمانه، کشف نشدن وجود ارتباط میان دو گروه توسط سایرین نیز حائز اهمیت می باشد. دانشی که به پنهان کردن یک پیام در یک رسانه ی پوششی (مانند صوت، تصویر و ویدئو) می پردازد، پنهان نگاری نام دارد. پنهان نگاری همراه با رمزنگاری می تواند امنیت بالایی را برای تبادل اطلاعات فراهم نماید. در مقابله با پنهان نگاری شیوه های پنهان شکنی ارائه گردیده اند که مبادرت به کشف وجود پیام پنهان در رسانه های پوششی می کنند. یکی از مهمترین شاخص ها در پنهان نگاری، بازدهی جاسازی سیستم پنهان نگار است که به صورت تعداد بیت جاسازی شده در شیء پوشانه به ازای هر واحد تغییرات ایجاد شده در آن تعریف می گردد. تا کنون روش های متعددی برای افزایش بازدهی جاسازی ارائه گردیده اند، با این وجود مساله ی افزایش بازدهی سیستم پنهان نگار صوتی همچنان مسأله ای چالش برانگیز است. در این پایان نامه ابتدا روش های موجود پنهان نگاری در رسانه های صوتی، بررسی شده است و بازدهی جاسازی برای طرح هایی که تا کنون ارائه شده اند محاسبه می شود. سپس به معرفی یک طرح پیشنهادی پربازده جهت جاسازی اطلاعات در رسانه های صوتی معرفی شده است. در طرح پیشنهادی با بهره گیری از خواص سیستم شنوایی انسان قسمت هایی از صوت که سیستم شنوایی انسان قادر به درک آن ها نمی باشد دچار تغییرات بیشتری می گردند تا از تغییرات سایر قسمت های سیگنال صوتی کاسته گردد. به این ترتیب جاسازی به شکلی انجام می-گردد که کمترین اعوجاج قابل درک بر روی صوت حاصل شده ایجاد گردد و سیگنال صوتی ایجاد شده دارای کیفیت بالایی باشد. در طرح پیشنهادی، بیت های داده با ایجاد تغییرات در دو نمونه ی متوالی جاسازی می گردند. این تغییرات با محاسبه ی باقیمانده ی تفاضل دونمونه به گونه ای انجام می شود که میزان تغییراتی که برای جاسازی بیت های پیام بر روی نمونه ها انجام می گیرد کاهش قابل توجهی یابد. کاهش میزان تغییرات انجام شده بر روی نمونه سیگنال صوتی برای جاسازی تعداد بیت مشخص، همان افزایش بازدهی جاسازی می باشد. بازدهی طرح پیشنهادی با پیاده سازی آن اندازه گیری، و همچنین کیفیت سیگنال صوتی پس از جاسازی داده در آن سنجیده شده است و با پر بازده ترین طرح موجود مقایسه گردیده است. نتایج به دست آمده نشان دهنده ی افزایش چشم گیر میزان پیام جاسازی شده برای یک سیگنال صوتی مشخص نسبت به طرح های موجود می باشد و بازدهی بیشتر طرح پیشنهادی نسبت به سایر طرح ها را نشان می دهد.

همتافت گری تقسیم طول موج یا wdm به معنای ارسال همزمان چندین طول موج نوری مختلف و نزدیک به هم که هر یک مستقلاً توسط سیگنال های متفاوت مدوله شده اند، بر روی یک رشته ی فیبرنوری می باشد. با استفاده از این تکنیک پهنای باند در دسترس تا 320gbps نیز می رسد. درخواست هایی که پاسخ به آنها نیازمند برقراری نشست چندپخشی است، مانند کنفرانس ویدیویی، معمولاً به پهنای باند بالایی احتیاج دارند. مناسب ترین انتخاب برای پاسخ به این گونه درخواست ها، شبکه های نوری و استفاده از تکنیک wdm می باشد. یکی از موارد مهم برقراری ارتباط در شبکه های wdm داشتن شبکه ی تمام نوری و عدم لزوم تبدیل سیگنال نوری به سیگنال الکتریکی در گره های میانی یک مسیر است. در فرستادن داده از گره ی مبدأ به گره ی مقصد از راه یک مسیرنوری که شامل چندین گره ی میانی است، اگر روی دو لینک مجاور طول موج یکسان موجود نباشد اتصال مسدود میشود. برای مواجه نشدن با این مشکل می توان در گره های مسیریاب از مبدل های طول موج استفاده کرد. در صورت استفاده از مبدل های طول موج کامل، که در آنها پرتو نور ورودی ابتدا به سیگنال الکتریکی تبدیل و سپس با طول موج نوری دلخواه روی خروجی موردنظر قرار می گیرد، تا حد بسیار زیادی احتمال مسدودشدن کاهش می یابد ولی در عوض مزایای داشتن یک ارتباط تمام نوری ازدست می رود. به جای آن می توان از مبدل های طول موج تمام نوری استفاده کرد که قادر به تبدیل طول موج ورودی به تعداد محدودی از طول موج های موجود در شبکه می باشند. در این پایان نامه ضمن بررسی کار های انجام شده ی قبلی در مورد چندپخشی در شبکه های wdm و بیان بعضی نتایج به دست آمده از آن ها و نیز معرفی الگوریتم های رایج برای مسیریابی چندپخشی در شبکه های نوری، با استناد به نتایج شبیه سازی کامپیوتری، تأثیر استفاده از مبدل های طول موج تمام نوری در برقراری نشست های چند پخشی، مورد ارزیابی قرارگرفته و کارآیی دو روش مهم مسیریابی چندپخشی در شبکه ای که سوییچ های آن دارای این نوع مبدل ها هستند با هم مقایسه می شود. همچنین خواهیم دید که کارآیی این شبکه ها از کارآیی شبکه های دارای مبدل های طول موج کامل چندان کمتر نیست.

چکیده مخابرات نوری فضای آزاد در چند دهه ی اخیر توجه زیادی را در کاربردهای نظامی، تجاری و آموزشی به خود جلب کرده است. مزایای این تکنولوژی شامل بازده توان بالا، نصب سریع، قابلیت جابه جایی، امنیت بالای تبادل اطلاعات در برابر استراق سمع، عدم تأثیر پذیری از تداخلات الکترومغناطیس و سرعت بالای تبادل اطلاعات سبب برتری این تکنولوژی نسبت به دیگر تکنولوژی های مخابراتی و جایگزین کردن آن برای برخی از کاربردهای مخابراتی چون ارتباط نهایی کاربر با شبکه های فیبر نوری، مخابرات بین ماهواره ای در فضا، مخابرات زیردریایی ها و مخابرات زمینی بین دو ایستگاه ثابت شده است. علی رغم ویژگی های منحصر به فرد این تکنولوژی، معایب آن نیز چون تأثیرپذیری بالا از عوامل جوی، حساسیت بالا نسبت به جابه جایی های فرستنده و یا گیرنده و محدودیت فاصله فرستنده و گیرنده چالش های بسیاری را در گسترش آن ایجاد کرده است. در این پایان نامه طراحی و شبیه سازی یک سیستم مخابرات نوری فضای آزاد به طور کامل بررسی شده است و نتایج شبیه سازی ها با نتایج تست های آزمایشگاهی (برای فاصله 2 متر)مقایسه شده است تا سطح اعتبار شبیه سازی ها بررسی شود. در شبیه ساز ارائه شده تمام عوامل موثر بر پرتو نوری ارسال شده از منبع نوری شامل نویزهای فرستنده، گیرنده و کانال، اثر تغییرات دما و طول موج، تضعیف کانال و جابه جایی های فرستنده و گیرنده، بررسی شده است. مقایسه ی نتایج شبیه سازی ها با نتایج تست های آزمایشگاهی نشان از تطبیق خوب این دو با یکدیگر دارد. همچنین نتایج به دست آمده نشان می دهد که شرایط جوی و نیز جابه جایی های هر چند کوچک در فرستنده و یا گیرنده که مسیر مستقیم فرستنده و گیرنده را از بین می برد، به شدت عملکرد سیستم را تحت تأثیر قرار می دهند.

یکی از مسائل مهم در رادارهای لیزری (لیدارهای) مبتنی بر آشکارسازهای نوری شمارش فوتونی، برآورد زمان ورود (تأخیر) پالس نوری دریافت شده به گیرنده است؛ موضوعی که از زمان استفاده از این نوع آشکارسازها موردتوجه محققان این حوزه بوده است. تاکنون بررسیهای گوناگونی روی این موضوع انجام شده است. با مرور کارهای قبلی ادامه ی بررسی در دو حوزه مناسب می نماید. نخست آن که صرفاً به پیدا کردن باند خطا اکتفا نشود و راهکاری عملی برای برآورد مذکور پیشنهاد شود. ثانیاً در محاسبهی پارامتر یادشده حتی الامکان شرایط برآورد به واقعیت نزدیک شود. این پایان نامه با فرض شکل موج گوسی برای پالس دریافتی ابتدا به اصلاح روابط برآورد حداکثر درست نمایی تأخیر با لحاظ اثر زمان مرده ی آشکارساز در حالت بدون نویز پس زمینه می پردازد. پس از به دست آوردن رابطه ی برآورد حداکثر درست نمایی، سه روش تقریبی را برای حل این معادله مورد بررسی قرار می دهیم. از آن جا که تمرکز پایان نامه معطوف به لیدارهای برد بلند است، در شبیه سازی ها از مقادیر واقعی تأخیر متناسب با محدوده ی عملکرد این دسته فاصله یاب ها استفاده شده است. پس از تحلیل برآورد حداکثر درست نمایی، دو روش میانگین گیری و روش مبتنی بر شیوه ی نرخ شمارش که مبنای شهودی دارند مورد تحلیل قرارگرفته اند. نتایج شبیه سازی ها نشان می دهد این دو شیوه باوجود مبنای شهودی می توانند در حالت های پیچیده ای که برخی از روش های مبتنی بر برآورد حداکثر درست نمایی قابل اعمال نیستند موفق عمل کنند و حتی در حالت بدون نویز در برخی موارد از روش های مبتنی بر برآورد حداکثر درست نمایی با منجر شدن به خطای کمتر، عملکرد بهتری از خود نشان دهند. درنهایت برای هر یک از مقادیر تأخیر مورد بررسی به ارائه ی بهترین روش محاسبه ی برآورد با توجه به پهنای پالس مورد استفاده می پردازیم. در گام بعدی اثر نویز پس زمینه و لرزش آشکارساز را به اثر زمان مرده اضافه کرده و با تکرار تحلیل های قبلی با در نظر گرفتن همزمان هر سه پارامتر غیر ایده آلی برای هر محدوده از تأخیر، روش و مقدار پهنای پالس مناسب را ابتدا با صرف نظر از رخدادهای نویز خارج از کرسی سیگنال و سپس با فرض رخدادهای نویز متقارن حول مقدار واقعی تأخیر و خارج از کرسی سیگنال معرفی نموده ایم. ازآن جایی که هیچ یک از روش های قبلی در حالت توزیع غیرمتقارن رخدادهای نویز خارج از کرسی سیگنال موفق نیست برای این حالت یک روش ردگیری مانند برآورد تأخیر ارائه شد که نتایج شبیه سازی ها عملکرد مطلوب این روش را نشان می دهد. در پایان در یک رویکرد متفاوت با استفاده از فیلترهای وفقی به آشکارسازی جهش های محسوس در تأخیر پرداخته ایم که نتایج شبیه سازی استفاده ی موفقی از فیلتر وفقی rls را برای نیل به هدف یادشده به نمایش می گذارد به طوری که الگوریتم ارائه شده موفق به آشکارسازی تغییرات بزرگ تر یا مساوی با یک ونیم برابر مقدار اولیه ی تأخیر شده است.

آشکارسازهای نوری آلی دارای ویژگی های منحصر به فردی چون قابلیت انعطاف پذیری، وزن کم، فرآیندهای ساخت آسان و کم هزینه بدون نیاز به لیتوگرافی هستند. این قطعات در حسگرها، اسکنرها و سایر زمینه ها از قبیل صنعت، پزشکی، نظامی و فضانوردی کاربرد وسیعی دارند که اهمیت چنین قطعاتی را خاطرنشان می سازد. توسعه ی قطعات بهینه همواره مورد توجه بوده است. برای بهبود عملکرد این قطعات، آگاهی از رفتار فیزیکی و مدل سازی دقیق آن ضروری است. بنابراین دراین پایان نامه از یک مدل فیزیکی دقیق برای بررسی آشکارسازهای نوری آلی استفاده شده است و سپس برای ارزیابی توانایی آن در ارائه ی نتایج قابل اعتماد و منطبق بر واقعیت، نتایج حاصل از شبیه سازی با داده های تجربی یکی از مراجع مقایسه شده اند. پس از اطمینان از صحت مدل سازی، از نتایج نرم افزار ارائه شده برای بهبود عملکرد قطعه استفاده شده است. بهینه سازی ساختار مطلوب از دو دیدگاه با تغییر مواد و ضخامت لایه ها حاصل شده است. اثر هر دو عامل به گونه ای است که سبب افزایش توان نوری جذب شده و به تبع آن افزایش جریان خروجی گردیده است. تحلیل نمودارها این نکته را یادآور می شود که بهینه سازی همزمان پهنای باند و حساسیت نیازمند مصالحه بین دو پارامتر مذکور است. معمولاً افزایش ضخامت لایه ها سبب کاهش پهنای باند می شود، اما تأثیر آن بر حساسیت به راحتی قابل پیش بینی نیست. این امر به دلیل حضور لایه های نازک با ضخامت هایی قابل قیاس با طول موج نور تابش شده است که به طور مستقیم بر میدان الکتریکی نوری ایجاد شده در ساختار آشکارساز نوری، اثرگذار است. تنظیم بیشینه ی میدان الکتریکی نوری در نواحی جاذب نور، از طریق طراحی ضخامت لایه ها، سبب افزایش حساسیت قطعه به همراه تأثیر کم در کاهش پهنای باند شده است. در نهایت یک ساختار بهینه با درنظر گرفتن پهنای باند و حساسیت پیشنهاد شده است که مواد و ضخامت های مناسب و بهینه را تعیین می کند. با تنظیم این پارامترها مقدار حساسیت آشکارساز نسبت به ساختار مرجع مورد بررسی 42.33 درصد افزایش و پهنای باند آن 46.68 درصد کاهش یافت. کلید واژه ها: مواد آلی، آشکارسازهای نوری، اکسیتون، انتقال و انتشار حامل ها، حساسیت، پهنای باند.

امکان برقراری ارتباطات مخفی و امن یکی از اهداف و نیاز های دیرینه ی بشر بوده است. امروزه دو زمینه ی مهم تحقیقاتی یعنی رمز نگاری و مخفی سازی اطلاعات، عهده داران اصلی تحقق این هدف می باشند. در روش های مخفی سازی اطلاعات براساس اهداف امنیتی متفاوتی، حجمی از داده های حساس و مهم در حجم بزرگتری از داده های دیجیتال یه عنوان میزبان جاسازی می گردد، به گونه ای که اطلاع از اصل وجود این داده ها و یا تغییر و دست کاری آنها توسط افراد غیرمجاز به آسانی ممکن نباشد. در این میان داده های صوتی به عنوان میزبانی مناسب و فراگیر جهت پنهان سازی اطلاعات مورد توجه قرار گرفته اند و شیوه های پنهان سازی اطلاعات مختلفی برای فرمت های صوتی فشرده نشده مورد استفاده قرار می گیرد و این درحالی است که طرح های فشرده سازی چند رسانه ای پرطرفدار همچون mp3 در انتقال اطلاعات از طریق اینترنت و ذخیره سازی آنها همه گیر شده است. اگر الگوریتم های مربوط به فرمت های صوتی فشرده نشده به فرمت های صوتی فشرده اعمال گردد، معمولاً مشکلاتی را به همراه خواهند داشت. از این رو استفاده از روش های دیگری برای فرمت های صوتی فشرده شده ضروری به نظر می رسد. با توجه به آن که فشرده سازیmp3 به یک شیوه ی فشرده سازی پرطرفدار تبدیل شده است و پنهان نگاری باید این شیوه ی فشرده سازی را دنبال کند در این تحقیق سعی بر بررسی کلیه ی روش های موجود در پنهان نگاری اطلاعات و بررسی امکان ارائه ی روش ی کارآمدتر در فایل های صوتی mp3 بوده است.

مدولاسیون فرآیندی است که در آن یکی از پارامترهای موج حامل با فرکانس بالا، متناسب با تغییرات سیگنال اطلاعات با فرکانس پایین تر تغییر می یابد. واضح است که هنگام استفاده از سیگنال حامل در محدوده ی فرکانسهای نوری، پهنای باند قابل استفاده افزایش و اندازه ی المان ها کاهش می یابد. این امر باعث افزایش حجم انتقال اطلاعات در فیبر نوری یا دیگر ادوات انتقالی می گردد. نقش مدولاتور در این سیستم تحت تأثیر قرار دادن (تغییر شکل دادن) اطلاعات (به شکل آنالوگ یا دیجیتال) ناشی از یک سیگنال موج پیوسته از منبع لیزر یا led می باشد. مدولاتورهای نوری به عنوان یکی از اجزای اصلی در سیستم-های مخابرات نوری به دو نوع مدولاتورهای مستقیم و خارجی تقسیم می شوند. بدلیل اثرات مخرب و محدودیت هایی مثل اثر جیرجیر فرکانسی در مدولاتورهای نوری داخلی، برای مسافت های زیاد از مدولاتورهای خارجی استفاده می شود. این نوع مدولاتورها از اثرات الکترواپتیک و مگنتواپتیک برای پیاده سازی عمل مدولاسیون استفاده می کنند. بررسی و ارزیابی مقایسه-ای انواع مدولاتورهای نوری خارجی که مبتنی بر این اثرات هستند جزء مطالبی است که در این پایان نامه بحث شده سپس مدولاتورهای مبتنی برموجبرهای کریستال فوتونی معرفی شده است و با استفاده از اثرات فوق یک سیستم مدلاتور فاز که در آن از ساختار کریستال فوتونی استفاده شده، مطرح گردیده است. چگونگی انجام عمل مدولاسیون در این سیستم با استفاده از بیان تابع تبدیل مطرح شده است و در پایان راهکارها و پیشنهاداتی برای تکمیل و پیاده سازی نهایی آن ارائه گردیده است.

لیزر های تک فرکانس با پهنای طیف باریک به دلیل کاربردهای گسترده مورد توجه قرار گرفته اند و تحقیقات زیادی در این زمینه صورت گرفته است. از جمله کاربردهای این نوع لیزرها می توان به سیستم های ارتباطی dwdm، رادار لیزری همدوس، فاصله یابی، آنالیز کردن طیف با دقت بالا و انواع سنسورهای نوری اشاره کرد. اهمیت طول همدوسی لیزر، در برخی کاربردها مانند فاصله یابی برد بلند، باعث شده لیزرهای فیبری با پهنای طیف باریک مورد توجه ویژه ای قرار گیرند. با توجه به اینکه با کاهش پهنای طیف لیزر، طول همدوسی افزایش می یابد، در این نوع کاربردها از لیزر فیبری با پهنای طیف در حدود کیلو هرتز استفاده می شود. هدف از پژوهش انجام شده، ارائه روش مناسب برای ساخت لیزر فیبری با پهنای طیف باریک است.

این پایان نامه در مورد پایش سلامت سازه ها با استفاده از حسگرهای توری براگ به جای حسگرهای متداوا الکتریکی و مکانیکی است.

چکیده امروزه با پیشرفت و گسترش رایانه ها و شبکه های جهانی ارتباطی، امنیت و جلوگیری از دسترسی غیرمجاز کاربران به اطلاعات شخصی افراد و سازمان ها، یکی از مهم ترین چالش ها است. رمزنگاری و مخفی سازی اطلاعات، در دو زمینه ی اصلی تحقیقاتی و کاربردی عهده دار تأمین اهداف مختلف امنیت در ارتباطات هستند. استفاده از روش های رمزنگاری، سطح بالایی از امنیت تبادل اطلاعات را تأمین می کند؛ اما عیب رمزنگاری اطلاعات آگاهی دشمن از حقیقت برقرار شدن یک ارتباط محرمانه است که معمولاً حساسیت برانگیز است. به همین دلیل نیاز به روش هایی با سطح امنیت بالاتر از رمزنگاری احساس می شود. برخلاف رمزنگاری، در روش های مخفی سازی اطلاعات حجمی از داده ی حساس و مهم (پیام محرمانه) در حجم بزرگ تری از داده ی دیجیتال (محیط پوشانه) به گونه ای جاسازی می شود که اطلاع از اصل وجود این داده یا تغییر و دست کاری آن توسط دشمن به آسانی ممکن نباشد. روش های مخفی سازی به دلیل طبیعت تخریبی خود در فرآیند جاسازی داده، ناگزیر اثراتی در محیط پوشانه باقی می گذارند. مخفی کردن داده در رسانه های دیجیتالی صوتی یا تصویری، می تواند منجر به پاره ای تغییرات غیرطبیعی در ویژگی های آماری آن ها بشود که منجر به مشکوک شدن دشمن و تلاش وی برای استخراج پیام مخفی می شود. جاسازی هرچه بیشتر اطلاعات با اعمال تغییرات هر چه کمتر در محیط پوشانه دو شاخص مهم در پنهان نگاری اطلاعات است. برای توجه همزمان به این دو شاخص، از کمیتی به نام بازدهی جاسازی استفاده می شود. از روش های مطرح در پنهان نگاری اطلاعات که از نظر بازدهی جاسازی نسبت به سایر روش ها برتری دارد، روش های bn و tn است که عمل پنهان نگاری را به ترتیب در فضاهای باینری و غیر باینری انجام می دهند. ازجمله ایرادات وارد بر روش های bn و tn استفاده از جدول های بزرگ جهت جاسازی اطلاعات است که به دلیل رشد نمایی اندازه ی این جدول-ها بر اساس مولفه ی n، عملاً برای مقادیر بزرگ n، استفاده از این روش ها را غیرممکن کرده است. برای فائق آمدن بر این مشکل، برای روش bn یک حالت عام مطرح شده است؛ اما پیچیدگی های محاسباتی در پیاده سازی روش پنهان نگاری tn در حالت کلی باعث گردیده الگوریتمی عام برای این روش ارائه نگردد. هدف اصلی این پایان نامه دستیابی به الگوریتمی عام برای روش پنهان نگاری tn و سپس پیاده سازی سخت افزاری برخی از روش های مطرح پنهان نگاری است. در این پایان نامه در ابتدا با استفاده از ایده ی نمودارهای حالت، راه حل دیگری برای روش bn در حالت عام آن ارائه می گردد. سپس برای روش tn با استفاده از ایده ی نمودارهای حالت، الگوریتمی عام ارائه می شود. همه ی مراحل رسیدن به این نمودار حالت به صورت کامل و دقیق بررسی و اثبات شده است. با ایجاد تغییراتی در ساختار الگوریتم های bn و tn جهت ساده سازی پیاده سازی نرم افزاری، کاهش استفاده از منابع سخت افزاری و هم چنین کاهش تعداد پردازش ها، روش های bn msg و tn msg ارائه گردیده است. از زبان برنامه نویسی سی شارپ جهت پیاده سازی نرم افزاری این الگوریتم ها استفاده شده است و صحت عملکرد ایده ی استفاده از نمودار حالت در روش bn و tn در حالت عام آن، تأیید گردیده است. جهت شبیه سازی سخت افزاری این الگوریتم ها از زبان وریلاگ استفاده شده است. کلمات کلیدی: پنهان نگاری اطلاعات، روش پنهان نگاری tn، روش پنهان نگاری bn، پیاده سازی سخت افزاری الگوریتم های پنهان نگاری

استفاده از روشهای پردازش دیجیتال در زمینه های متنوع ارتباطات صوتی که امروزه با توجه به رشد چشمگیر تکنولوژی کامپیوترها و مدارات مجتمع، یک ضرورت انکارناپذیر است ، مشکلات قابل توجهی را از قبیل لزوم اختصاص پهنای باند وسیع برای ارسال یا حجم حافظه زیاد برای ذخیره سازی سیگنال صحبت به همراه دارد. روشهای مختلف کدبندی یا فشرده سازی سیگنال صحبت ، هرکدام بنحوی در پی حل این مشکلات هستند و هدف مشترک همه آنها کاهش هرچه بیشتر میزان داده ها همراه با کاهش حداقل کیفیت سیگنال صحبت است . محور اصلی مورد بحث در رساله حاضر بررسی انواع روشهای کدبندی پیشگویی خطی (lpc) و معرفی و مقایسه بین انواع کدکننده های صوتی lpc است . از آنجا که اساس کدبندی پیشگویی خطی بر مدلسازی ریاضی سیستم تولید صحبت در انسان استواراست ، درابتدا به چگونگی انجام این مدلسازی می پردازیم و سپس براساس مدل حاصل، اصول کلی کدبندی پیشگویی خطی را مطرح می کنیم . بدنبال آن ضمن بررسی تفصیلی انواع کدکننده های صوتی lpc، با وجوه اشتراک و افتراق بین آنها آشنا خواهیم شد و براساس نتایج حاصل از مباحث رساله، جزئیات لازم برای پیاده سازی نرم افزاری دو نوع کدکننده صوتی lpc باند باریک با کیفیت بالا را مطرح خواهیم نمود.