امروزه حافظههای جاسازی شده در تراشههای سیستمی، بخش اعظمی از فضای موجود در تراشه را به خود اختصاص دادهاند. از این رو آزمون ساخت این حافظهها، گام مهمی در فرآیند تولید تراشههای سیستمی محسوب میشود که تراشههای آسیبدیده را مشخص نموده و عبور از مراحل نظری ابتدایی به مرحله تولید انبوه را در یک تکنولوژی ساخت جدید سرعت میبخشد. در این راستا، خودآزمون داخلی به عنوان یک روش موثر برای رفع مشکلات موجود در زمینه آزمون تراشههای سیستمی کاربرد گستردهای یافته است. اما ایده هوشمندانه و قابلیتهای بسیار این روش، با محدودیتهایی نیز رو به رو است که مهمترین آنها عبارتند از: بالا بردن سطح مصرفی تراشه، تأثیرات نامطلوب احتمالی بر روی عملکرد تراشه و افزایش زمان آزمون. این محدودیتها بر روی هزینه و کیفیت آزمون تأثیرمستقیم دارند. در این پایاننامه، ساختاری جدید برای مدار خودآزمون داخلی هستههای حافظه جاسازی شده در تراشههای سیستمی معرفی شده است که هدف آن کاهش هزینه و افزایش کیفیت آزمون به منظور بهبود بازده و قابلیت اعتماد محصول است. طراحی شده است که هدف آن ایجاد یک بستر نظام- ieee ساختار ارائه شده در این پایاننامه بر مبنای استاندارد 1500 یافته برای آزمون هستههای جاسازی شده در تراشههای سیستمی میباشد. در این راستا سعی شده است تا با اختصاصی برای هستههای حافظه، کیفیت آزمون بهبود یافته و همچنین از مزایای این استاندارد ieee نمودن ساختار مدار پوشش 1500 در فراهم نمودن ساختاری سلسله مراتبی و ماژولار برای آزمون استفاده شود. هدف اصلی مدار خودآزمون داخلی ارائه شده، بهبود کیفیت آزمون همراه با کاهش هزینههاست. همزمانی آزمون تمامی حافظهها که در این طرح در نظر گرفته شده است، به و همچنین به کارگیری at-speed کاهش زمان آزمون و در نتیجه هزینهها کمک میکند. به علاوه با استفاده از آزمون به شکل ساختاری برای آنالیز الگوریتم مورد استفاده، پوشش خطای مطلوبی برای حافظههای تحت آزمون به وجود آمده است. از سوی دیگر نتایج نشان میدهند که فضای اشغالی طرح ارائه شده نسبت به موارد مشابه ذکر شده در مقالات بهبود یافته است.

در یک سیستم موتور مدرن، برای کاهش تولید آلاینده ها از یک کاتالیزور سه منظوره، استفاده می شود. عملکرد حالت مانای یک کاتالیزور سه منظوره به تغییرات نسبت هوا به سوخت بسیار حساس است و حتی انحراف 1 % از نسبت استوکیومتری (7/14) باعث افزایش قابل توجهی در تولید گازهای مضر خروجی می شود. بنابراین لازم است که نسبت هوا به سوخت استوکیومتری به روش دقیقی حفظ شود. اما عوامل غیرخطی ، عدم قطعیت ها و تأخیرهایی که در دینامیک های موتور احتراق جرقه ای از جمله هوای منیفولد و پاشش سوخت وجود دارند، طراحی کنترل کننده ای مناسب برای تنظیم نسبت هوا به سوخت را دشوار می کند. برای تحقق این هدف، روش کنترل حالت لغزشی پیشنهاد شده است، اما تأخیر زمانی غیرقابل اجتناب بین فرایند کنترل و بروزرسانی های اندازه گیری، سبب بروز پدیده نوسانات شدید می گردد. در این تحقیق، به کارگیری مشاهده گر غیرخطی بر اساس فیلتر کالمن تعمیم یافته ترکیبی برای پیش گویی هوای ورودی موتور احتراق جرقه ای استفاده شده است تا پایداری کنترل کننده با روش لغزشی در برابر خطاهای اندازه گیری و مدل بهبود یابد. با توجه به اینکه یک موتور واقعی در دسترس نبوده است، تنها به نتایج شبیه سازی ها اکتفا شده است. شبیه سازی ها بر اساس مدل مقدار متوسط موتور انجام گرفته اند. نتایج به دست آمده با استفاده از الگوریتم پیشنهادی، بهبود عملکرد کنترل کننده نسبت هوا به سوخت و کاهش دامنه نوسانات شدید را نشان می دهد.

در ابتدا با نگاهی به اتوماسیون توزیع به معرفی انواع روشها و سطوح اتوماسیون علی الخصوص اتوماسیون پست پرداخته شد، انواع روش های مخابراتی در اتوماسیون توزیع در فصل 2 ، و سیستم dlc بعنوان یک روش پیشنهادی در فصل3، به طور کامل مورد مطالعه قرار گرفته و ضمن معرفی و بررسی معایب آن، در فصل 4 راه حل هایی در جهت اصلاح برخی از معایب روشهای پیشنهادی (dlc) ارائه شده است که اصلاح منفی تاشی از اجرای تادرست سیستم ارتینگ، افزایش سرعت و اندازه انتقال اطلاعات، جلوگیری از ایجاد تداخل و هارمونیک در انتقال سیگنال، پیشنهاد روش ترکیبی جهت پوشش مخابراتی در فیدرهای طولانی و در نهایت شبیه سازی یک پست توزیع جهت اعمال فرمان، مانیتورینگ و سوئیچینگ و... با استفاده از میکروکنترلر plc ،از جمله مواردی هستند که در فصل 4 به آن پرداخته شده است.در فصل 5 نیز با توجه به اصلاحات صورت گرفته روش dlc اصلاح شده با سایر روشهای انتقال اطلاعات در توزیع مقایسه شده است.