استفاده از شبکه های حسگر بی سیم در محیط های نظامی، صنعتی و پزشکی روز به روز در حال افزایش است. مکانیزم کنترل دسترسی در این شبکه ها، بسیاری از نیازمندی های امنیتی را پاسخ می دهد. وجود کنترل دسترسی در شبکه های حسگر بی سیم سبب می شود که گره های متخاصم نتوانند به شبکه وارد شوند. در این پایان نامه روش های کنترل دسترسی در شبکه های حسگر بی سیم مورد بررسی قرار گرفته است. تحلیل های امنیتی هر روش، بررسی شده و در تحلیل های امنیتی ضعف ها و روش های بهبود طرح های پیشن بیان می شود. روش پیشنهادی کنترل دسترسی در شبکه های حسگر بی سیم بر اساس منحنی بیضوی بیان شده است. در جهت کاهش سربار کنترل دسترسی، روش پیشنهادی به صورت گروهی مطرح می شود این کار باعث می شود که نودها انرژی کمتری برای اجرای رویه کنترل دسترسی مصرف کنند. سرعت بالا، پشتیبانی از مقیاس های بزرگ در شبکه، مقاومت در برابر بیشتر حملات امنیتی، از مزیت های اصلی روش پیشنهادی نسبت به طرح های پیشین است. لازم به ذکر است که تبادل اطلاعات در شبکه های حسگر به صورت بیسیم می-باشد. از این رو، متخاصم می تواند به راحتی انواع حملات را در این شبکه ها اجرا کند. در انتهای این پایان نامه از دو روش برای ارزیابی استفاده شده است. ارزیابی ها نشان می دهد که روش پیشنهادی دارای سربار کم پردازشی است. کلمات کلیدی: شبکه های حسگر بی سیم، کنترل دسترسی، مدل گروهی، منحنی بیضوی، مقیاس های بزرگ، حملات امنیتی