تلاش های سازمان ملل در حوزه سیاستگذاری اطلاعاتی و ارتباطی در قالب یک فرایند جهانی پرفراز و نشیب و گاه پرتنش، از«کنفرانس آزادی اطلاعات» تا «اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی « قابل بررسی است. نخستین تلاش این سازمان به هنگام تشکیل کنفرانس بین المللی آزادی اطلاعات ( 1948 ) و تدارک تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر برمی گردد. دومین اقدام سازمان ملل در این حوزه به تلاش ناکام این سازمان در برقراری نظم نوین جهانی اطلاعات و ارتباطات در دهه 1980 و فعالیت های کمیسیون مک براید مربوط می شود و سرانجام سومین تلاش، برپایی اجلاس سران درباره جامعه اطلاعاتی طی دو مرحله در فاصله سالهای 2003 و 2005 است که در واقع می توان آن را دور جدیدی از مذاکرات بین المللی پیرامون نظم جدید اطلاعات و ارتباطات جهانی در آغاز هزاره سوم تلقی نمود. هدف اصلی از برگزاری چنین اجلاسی نیل به درک کاملی از جامعه اطلاعاتی و مزایا و مشکلات آن و دستیابی به رهیافت های مناسب برای کاهش شکاف دیجیتالی در جهان بود. هدف اصلی این رساله آن است که نشان دهد در دوره های یادشده به ویژه در دوره جدید چه دیدگاهی با کدامین زیربنای فکری با در دست گرفتن گفتمان حاکم، دست به تدوین و تصویب استراتژی های مصوب زده است تا از این طریق هژمونی خود را بر حوزه ارتباطات جهانی مسلط سازد. به سخن دیگر هدف اصلی این رساله بررسی عوامل موثر در ایجاد خط مشی ها و استراتژی های دوره های یاد شده بویژه اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی است.