هدف: این مطالعه به منظور بررسی ارتباط body dysmorphic disorder با تقاضای rhinoplasty در مراجعه کنندگان به مطب های متخصصان گوش و حلق و بینی شهر تهران در سال 1389 انجام شده است.روش مطالعه: این مطالعه به صورت یک بررسی مشاهده ای (observational) و به صورت توصیفی - تحلیلی (descriptive-analytical) مقطعی (cross-sectional) انجام شده است. حجم نمونه مورد بررسی شامل 130 نفر بود که طی سال 89 به مطب های متخصصان گوش و حلق و بینی شهر تهران مراجعه کردند که این افراد از بین جمعیتی بزرگتر به صورت متوالی (consecutive) انتخاب شدند.یافته ها: 41 نفر (5/31 درصد) دچار bdd بودند. شدت bdd در 12 مورد (3/29 درصد) خفیف، 22 نفر (7/53 درصد) متوسط و در 7 نفر (1/17 درصد) شدید بود. 12 بیمار (3/29 درصد) دچار افسردگی قطعی بودند و 11 نفر (8/26 درصد) دچار اضطراب قطعی بودند.نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج به دست آمده در این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات صورت گرفته در این زمینه چنین استنباط می شود که bdd با درخواست رینوپلاستی در ارتباط بوده و می توان آن را به عنوان کنترااندیکاسیون نسبی برای رینوپلاستی لحاظ نمود.

مقدمه : عفونت گوش میانی یکی از شایعترین بیماریهای دوران کودکی و همچنین از علل اصلی درد گوش و کاهش شنوایی در بزرگسالان است. شیوع بالای بیماری خصوصا در کودکان و عوارض وخیم این بیماری چه در اطفال و چه در بزرگسالان موجب شده است مطالعات گوناگونی در تمامی زمینه های این بیماری شامل اتیولوژی، فیزیوپاتولوژی و درمان آن انجام شود. آنچه در چند سال اخیر بیشتر مورد توجه محققین و پزشکان قرار گرفته است ارتباط میان این بیماری با دیگر بیماریهای عفونی حفره نازوفارنکس و اختلالات آناتومیکی این فضا می باشد اما هنوز یافته قطعی و اثبات شده ای در خصوص این ارتباط ارایه نشده است. در این مطالعه بر آن شدیم شیوع درگیریهای حفره بینی و سینوسها را در مبتلایان به اوتیت میانی بررسی کرده و گزارش نماییم. نتایج : 75% بیمارانی که سینوسهای سمت راست صورتشان دچار سینوزیت بوده، همزمان مبتلا به اوتیت میانی سمت راست و 85% کسانی که درگیری سینوسهای سمت چپ را داشتند، اوتیت میانی گوش چپ داشتند (pval: 0.00) ارتباط میان سابقه سینوزیت در بیماران و وجود اختلالات آناتومیک در ct اسکن ایشان نیز معنی دار گزارش شد. (pval: 0.00) تمامی افرادی که سالانه یکبار یا بیشتر به سینوزیت چرکی مبتلا می شده اند در ct اسکن اختلالات آناتومیک حفره بینی شامل انحراف تیغه بینی ، سلول اگرنازی و ... را داشته اند. و کسانی که میزان ابتلا به سینوزیت در ایشان کمتر از این مقدار بوده است، هیچ اختلال آناتومیکی را نشان نداده بودند. بحث : در نهایت باید گفت بر اساس نتایج مطالعه ما و مطالعات انجام شده در این زمینه احتمالا عفونتهای حفره بینی و سینوسها با اخلال در حرکات موکوسیلیاری و باز شدن طبیعی شیپور استاش می توانند زمینه ساز بروز عفونتهای گوش میانی در بزرگسالان گردند.

هدف: در این مطالعه به بررسی اثرات داروی میتومایسین c در جلوگیری از به وجود آمدن چسبندگی های بعد از عمل جراحی و اندوسکوپی بینی و سینوس در بیمارستان بوعلی طی سال 89 پرداختیم.روش مطالعه: این مطالعه به صورت یک بررسی مداخله ای (interventional) از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی (randomized clinical trial) انجام گردیده است. جامعه مورد بررسی شامل 63 نفر (126 سوراخ بینی) از افراد تحت عمل جراحی و اندوسکوپی بینی و سینوس در بیمارستان بوعلی تهران طی سال 1389 بود که آنها را با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده (simple random) انتخاب نموده و نیز به طور تصادفی ساده در یکی از دو سوراخ بینی دارو (میتومایسین c) و در دیگری دارونما ریختیم.یافته ها: نتایج نشان داد که 3/6 درصد در بینی تحت درمان با دارو و 19 درصد در بینی تحت درمان با دارونما دچار چسبندگی بودند که اختلاف آماری معناداری را بین دو بینی نشان می داد (p=0.032).نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که میتومایسین c گزینه درمانی مناسبی جهت کاهش میزان بروز چسبندگی های بعد از اعمال جراحی اندوسکوپیک سینوس و بینی می باشد.

هدف: این مطالعه به منظور مقایسه میزان اثربخشی سوچور سپتوم بینی و packing در بیماران تحت سپتوپلاستی در مراکز جراحی تخصصی شهر تهران و بیمارستان بوعلی طی سال های 89-88 انجام شده است. روش مطالعه: 146 فرد تحت سپتوپلاستی در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند که به طور تصادفی ساده یک گروه 73 نفره nasal packing از نوع اسپلینت دریافت نمودند و یک گروه 73 نفره بدون nasal packing همراه با سوچور سپتوم بینی بودند. آنگاه میزان خونریزی، درد، هماتوم و سایر متغیرها در دو گروه تعیین و مقایسه شد. یافته ها: در گروه سوچور در 2/93 درصد و در گروه packing در 9/84 درصد از بیماران رضایتمندی دیده شد که اختلاف آماری معناداری را نشان نمی داد (p > 0.05). در گروه سوچور میانگین نمره راحتی 96/7 و در گروه packing 05/6 بود که اختلاف آماری معناداری را نشان می داد (p < 0.0001). نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که عدم استفاده از packing تآثیری در موفقیت اعمال جراحی سپتوپلاستی ندارد.

مقدمه: دریچه های بینی (nasal valve) عمده ترین محل ایجاد مقاومت در برابر جریان هوا می باشند و توجه بیشتر به شکل و زوایای آنها مشخصا سبب می شود نتایج بهتری در اعمال جراحی در بیماران دچار گرفتگی بینی حاصل شود. در این مطالعه میزان فراوانی اشکال مختلف زاویه nasal valve در بیماران دچار گرفتگی بینی مراجعه کننده به کلینیک ent بیمارستان بوعلی تهران در سال 1390 مورد بررسی قرار گرفت. روش مطالعه: در این مطالعه، در 103 نفر مبتلا به گرفتگی بینی، دریچه های بینی به وسیله اندوسکوپی و رینوسکوپی قدامی موردارزیابی قرارگرفت وفراوانی اشکال مختلف زوایا در افراد تعیین گردید. نتایج با استفاده از آزمون آماری spss ارزیابی شد. یافته ها: طبق نتایج بررسی، بیشترین یافته رینوسکوپی قدامی و اندوسکوپی،sharp angle به میزان 8/40% (42نفر) و occupied به میزان 8/5% (6 نفر) کمترین یافته تشخیصی و convex به میزان 3/22% (23نفر)، concave 5/16% (17 نفر)، blunt 8% ( 8نفر) و twisted به میزان 8/6% (7 نفر) بوده است. بحث و نتیجه گیری: طبق آزمون کااسکوئر، رابطه معنی داری بین جنسیت بیماران با یافته های رینوسکوپی قدامی و اندوسکوپی وجود نداشت (05/0p ). طبق آزمون کااسکوئر، رابطه معنی داری بین سن با یافته های رینوسکوپی قدامی و اندوسکوپی وجود داشت (05/0 p).

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.