: مقدمه : سالمندی دوران حساسی از زندگی بشر است و توجه به مسائل و نیازهای این مرحله یک ضرورت اجتماعی است. با در نظر داشتن نیازهای خاص این دوران، توجه به کیفیت زندگی در سالمندان نیز امر بسیار مهمی است که عمدتاّ مورد غفلت قرار می گیرد. ترکیب سنی جمعیت جهان به سوی سالمند شدن پیش می رود و پیش بینی می شود که ربع قرن دیگر 2/1 میلیارد نفر( حدود 14 درصد ) از ساکنان این کره خاکی را افراد 60 سال و بالاتر تشکیل خواهند داد و هم اکنون 5/4 میلیون نفر سالمند در کشور ما زندگی می کنند و پیش بینی می شود تا 50 سال دیگر 22 درصد جمعیت کشور، سالمند بالای 60 سال باشند. هدف ازاین تحقیق بررسی میزان تاثیر برنامه ورزشی هوازی بر کیفیت زندگی سالمندان شهرستان شهر قزوین بود. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی که در شهرستان شهر قزوین در سال 1390 انجام گرفت،56 نفر سالمند با میانگین سنی 82/66 در گروه آزمون و 50/67 در گروه کنترل در این مطالعه شرکت داشتند.این افراد به صورت نمونه گیری طبقه ای به نسبت مساوی انتخاب و به طور تصادفی به چهار گروه ( دو گروه آزمون مردان وزنان سالمند و دو گروه کنترل مردان و زنان سالمند ) تقسیم شدند،در گروه آزمون برنامه ورزشی هوازی( پیاده روی و دوی آهسته ) به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه اجراشد.سطح کیفیت زندگی هر چهار گروه ،قبل از مداخله و در پایان مداخله بوسیله پرسشنامه لیپارد ارزیابی شد. روشهای آماری مورد استفاده از نوع آمار توصیفی برای بدست آوردن فراوانی و میانگین و انحراف معیار وجهت نرمال بودن یا نبودن توزیع متغیر ها،از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف و آمار استنباطی مورد استفاده شامل آزمون تی مستقل برای مقایسه ی دو گروه آزمون و کنترل و همچنین، از آزمون تی زوجی برای مقایسه ی هر گروه با خودش در زمان قبل از تمرین نسبت به بعد از آن، استفاده شد. یافته ها ونتیجه گیری: با بکار گیری برنامه ورزشی هوازی سطح کیفیت زندگی افراد به طور معنی داری نسبت به قبل از اجرا ی برنامه افزایش یافت (001/0) واین در حالی است که در مدت زمان مشابه ،در گروهی که برنامه ورزشی را تمرین نمی کردند تغییر معنی داری در ابعاد کیفیت آنان ایجاد نشده است. با بکارگیری برنامه ورزشی منظم ،مداوم و دارای پذیرش خوب از سوی این گروه سنی، می توان سطح کیفیت زندگی را در این افراد افزایش داد و راه را برای سالم پیر شدن و برخوردار بودن از سلامتی در این دوره هموار نمود.