گیاه پالایی یک بیوتکنولوژی است که برای از بین بردن آلودگی محیطی ناشی از تجمع عناصر سمی مانند کادمیم، مس، سرب، کروم و غیره در خاک مورد استفاده قرار می گیرد. همزیستی قارچ های میکوریزی به افزایش جذب و انتقال عناصر با تحرک کم و همچنین عناصر میکرو کمک می کند، زیرا باعث افزایش حلالیت این عناصر می شود. در این تحقیق مایه تلقیح میکوریز آربسکولار از طریق جداسازی قارچ از ریشه گل جعفری و تکثیر آن با گیاهان شبدر و سورگوم در شرایط گلخانه ای در طی 45 روز تهیه شد و تأثیر آن بر جذب و انتقال کادمیم و مس در گل جعفری در شرایط گلخانه ای بررسی گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج سطح کادمیم (0، 100، 200، 400، 800 میلی گرم کادمیم برکیلوگرم خاک) با استفاده از نمک کلرید کادمیم (cdcl2.h2o)، پنج سطح مس (0، 75، 150، 300، 600) با استفاده از نمک سولفات مس (cuso4.5 h2o) و دو سطح میکوریز (با و بدون میکوریز) با چهار تکرار به طور جداگانه انجام شد و گیاهان پس از یک دوره کشت 100 روزه برداشت شدند. نتایج آزمایش نشان داد با افزایش غلظت کادمیم و مس در خاک میزان تجمع کادمیم و مس در اندام های هوایی، ریشه ها و همچنین قابلیت دسترسی آن ها در خاک افزایش یافت. در مجموع یافته های این پژوهش نشان می دهد که استفاده از مایه تلقیح میکوریز برای گل جعفری سبب انتقال بیشتر عناصری مانند فسفر به اندام هوایی و تثبیت بیشتر عناصر کادمیم و مس در بخش ریشه ای گیاه گردید. در ادامه کاربرد جاذب بنتونیت مگنتیتی اصلاح شده بوسیله 2- (3، 4- دی هیدروکسی فنیل)-1، 3- دی تیولان برای حذف دو فلز کادمیم و مس از نمونه های آبی و خاکی نیز مورد مطالعه قرار گرفت. ترکیب جاذب مگنتیتی بوسیله ft-ir ، sem، و xrd مشخص شد و خصوصیات خود مگنتیت به روشvsm تعیین گردید. میزان مغناطیس پذیری این جاذب emu g-1 3/19 نشان داده شد. تأثیر چهار پارامتر ph، دما، زمان و مقدار جاذب در فرآیند جذب بررسی شد. شرایط بهینه 6، c? 25، 30دقیقه و mg5 برای ph، دما ، زمان و مقدار جاذب به ترتیب نیاز بودند. بالاترین درصد جذب هم برای هر دو فلز 98 درصد بدست آمد. هم دماهای جذب لانگمیر و فروندلیچ هم به خوبی با اطلاعات جذب کادمیم و مس تطابق داشتند. ظرفیت جذب 43/175 و 57/178 میلی گرم بر گرم به ترتیب برای کادمیم و مس از هم دماهای جذب بدست آمد که ظرفیت جذب بالای بنتونیت مگنتیتی اصلاح شده آلی نسبت به بنتونیت طبیعی را نشان داد.

از تحقیق انجام شده چنین استنباط می شود که پتاسیم خاکهای منطقه مورد مطالعه در اثر کشت مداوم در حال تخلیه بوده و مصرف کود در این خاکها اثر مثبت دارد، بنابراین برای جبران تلفات سالیانه این عنصر غذایی گیاه مصرف کودهای پتاسه7 حداقل به مقدار مساوی آن لازم است . علاوه بر آن می توان به یکی از روشهای موجود نیاز پتاسیمی محصولات مختلف را برآورد نموده و از منابع کودی آن استفاده جست . آبیاری مناسب نیز جهت جذب ایده ال پتاسیم لازم است ، از آبیاری بی رویه و آبیاری کم باید اجتناب نمود.