آنالیز حالت های شکست بالقوه و پیامدهای آن (fmea) به طور گسترده ای برای تجزیه و تحلیل شکست های بالقوه محصولات، فرایندها، طراحی ها و خدمات مورد استفاده قرار می گیرد. که یک بخش مهم از آن تعیین اولویت ریسک حالتهای شکست می باشد. fmea سنتی اولویت حالتهای شکست را با استفاده از آنچه که rpn نامیده می شود و به ابعاد: احتمال وقوع(o )، احتمال کشف( d) و شدت(s ) نیاز دارد، ارزیابی میکند. این روش در کاربرد واقعی ایراداتی دارد که منجر به اولویت بندی نادرست حالتهای شکست و در نتیجه تصمیمات ناصحیح میگردد. در این پایان نامه روش های بهبود منتقدین مختلف مورد بررسی قرار گرفته و پس از جمع بندی نهایی، ترکیبی از روش های بهبود یافته مورد استفاده قرار گرفته است. در روش ترکیبی حاضر پس از در نظر گرفتن اصل مهم سادگی، ابتدا سعی گردیده که با استفاده از روش fta نقص مربوط به درنظر گرفته نشدن حالتهای شکست چندگانه برطرف شود. پس از آن تعریف مشخصی از حالت شکست، بعد کشف و بعد شدت ارائه گردید. سپس معیارها به طور جزئی تری مورد ارزیابی قرار گرفته و ابعاد دیگری نیز اضافه شد. علاوه بر آن ابعاد به صورت های فازی ذوزنقه ای و مثلثی ارائه گردید. برای برطرف شدن ضعف عمده یکسان در نظر گرفته شدن معیارها، از ahp به صورت فازی استفاده شد. و در نهایت محاسبه عدد اولویت ریسک با استفاده از میانگین گیری و انجام محاسبات ریاضی محاسبه و اولویت بندی ریسک ها انجام شد. برای نشان دادن کاربرد روش پیشنهادی، روش منظور در تعدادی از تجهیزات صنعت نفت به طور واقعی مورد استفاد قرار گرفته و نتایج آن در پایان نامه پیش رو منعکس گردید.