گونه پده (populus euphratica oliv.) از درختان بومی ایران با برد وسیع اکولوژیکی می باشد. از خصوصیات مهم این گونه تحمل آن نسبت به دامنه زیاد دما و شوری خاک است . این گونه به دلیل مقاومت به شرایط اقلیمی گرم و خشک و شوری خاک از پتانسیل های بسیار بالایی جهت توسعه جنگل کاری و فضای سبز در مناطق بیابانی برخوردار است. این بررسی با هدف ارزیابی ویژگی های رویشی, مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی پروونانس های مختلف پده به منظور معرفی مناسب ترین آنها جهت کشت در اراضی شور و بیابانی انجام گردید. تعداد 17 پروونانس پده با مبداءهای مختلف جغرافیایی که در ایستگاه بیابان گرمسار در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار کاشته شده بودند انتخاب گردید. ویژگیهای مورفولوژیکی برگ شامل طول برگ, حداکثر پهنای برگ, طول دمبرگ, نسبت طول به پهنای برگ, نسبت طول برگ به طول دمبرگ, ضخامت برگ و سطح برگ اندازه گیری شد. همچنین نمونه برداری از برگ تیمارهای مختلف جهت اندازه گیری کلروفیل a و b, کارتنوئیدها, قند, پرولین و پروتئین کل انجام شد. ویژگیهای رویشی شامل قطر یقه, ارتفاع نهال, سطح ویژه برگ و ماده خشک برگ نیز اندازه گیری گردید. نتایج آماری ویژگیهای مورفولوژیک نشان داد که پروونانس های پده در کلیه پارامترهای مورفولوژیکی دارای اختلاف معنی داری در سطح 1% بودند و شوری بر خصوصیات اندازه برگ اثر داشته است. آنالیز واریانس ویژگی فیزیولوژیک برگ نیز اختلاف معنی داری را برای پارامترهای پرولین، کلروفیلa و کلروفیلb ، کارتنوئید، قند و پروتئین کل میان پروونانس های مختلف نشان داد. مقایسه میانگین نشان داد که با وجود اختلاف معنی دار اغلب پروونانس ها به لحاظ میزان پرولین در گروه اول داشتند. نتایج گروه بندی ویژگی رویشی نشان داد که پروونانس های گلستان، خجیر، کرمان، زابل، کاشان و دزفول از رشد قطری و ارتفاعی مناسبی برخوردار بوده و به لحاظ آماری همگی در یک گروه قرار گرفتند. همچنین شوری خاک روی رشد ارتفاع اثر منفی داشته است.