در دهه های اخیر استفاده از فضاهای زیرزمینی اعم از تونل های راه، راه آهن، مترو، مغارها، فضاهای زیرزمینی برای نیروگاهها، مخازن ذخیره نفت و گاز و سایر موارد رشد به سزایی داشته است. از آنجا که این فضاهای زیرزمینی مدت زمان نستبا زیادی باید استفاده شود، بنابراین پایداری آنها در مدت زمان بهره برداری از اهمیت زیادی برخوردار است. مهمترین فاکتور برای ایجاد پایداری در این فضاها، طراحی سیستم نگهداری مناسب و کافی برای آنها می باشد. پروژه حاضر به تحلیل پایداری تونل شماره یک قطعه دو راه آهن قزوین – رشت و ارائه سیستم نگهداری مناسب می پردازد. بدین منظور طراحی سیستم نگهداری با استفاده از روش های تجربی rmr، q، وزن نگهداری، سیستم طبقه بندی سطح سنگ (src)، پتانسیل لهیدگی تونل ها و روش های عددی استفاده شده است. در این تحقیق اصول و روشهای طراحی فضاهای زیرزمینی، توصیف رفتار زمین و دستورالعمل های مربوط به مدل سازی بیان شده است. برای تعیین پارامترهای ژئومکانیکی توده سنگ (مقاومت فشاری، مدول تغییر شکل پذیری، ثابت های هوک-بروان و موهر-کولمب) و تنش های برجا، روشهای تجربی مختلف ارائه شده است. پارامترهای ژئومکانیکی و تنش های برجای محدوده تونل شماره یک با استفاده از نتایج آزمایش های آزمایشگاهی و تحلیل های آماری تعیین شد. نتایج حاصل از مطالعات نشان داد که رفتار زمین در محدوده تونل مورد مطالعه به صورت پایدار با پتانسیل سقوط بلوکها، سست شدگی در حضور آب، شکست برشی کم عمق، رفتار پلاستیک و رفتار شکننده می باشد. همچنین جهت طراحی سیستم نگهداری تونل مورد مطالعه استفاده از روش های طبقه بندی تجربی، natm، مدل سازی عددی و قضاوت مهندسی مناسب می باشد. استفاده از مدل سازی عددی به کمک نرم افزارهای flac و plaxis 3d tunnel انجام گرفت . با تلفیق نتایج حاصل از روشهای تجربی و عددی، سیستم نگهداری مناسب برای تونل استفاده از شاتکریت به ضخامت 20 سانیتمتر همراه با یک لایه مش ونصب قاب فولادی (ipe 16) به فاصله 1 تا 2 متری پیشنهاد شد.

در دنیایی که کمبود منابع وجود دارد ، بودجه بندی صحیح منابع یک امر اجتناب ناپذیر محسوب می شود . سازمان ها نیز از این قاعده مستثنا نمی باشند لازمه بودجه بندی منابع داشتن معیار مناسبی جهت اولویت و رتبه بندی است . رتبه بندی مشتریان و بازارها یکی از دغدغه های سازمان ها به منظور تخصیص منابع و تبیین راهبردهای کلان بخصوص در حوزه بازاریابی بوده و هست سودمندترین مشتریان به وسیله ابزارهای امتیازبندی مشتریان – نظیر مدل های ارزش طول عمر مشتری ، شناسایی شده و موردتوجه خاص قرار می گیرند . مفهوم ارزش طول عمر مشتری از مدیریت روابط مشتریان سرچشمه می گیرد و از اصول اساسی مدیریت روابط مشتریان است . در حقیقت ارزش طول عمر مشتری روشی است که به ارائه دهندگان خدمات مالی، نمایی از وضعیت مشتریان ارائه داده و به این سازمان ها جهت توسعه کانال های ارتباطی مناسب و راهبردهای مناسب برای حفظ مشتری کمک می کند . در این پژوهش ما بابیان پیشینه موضوع و ارائه مدل های پیشنهادی جهت محاسبه ارزش چرخه عمر مشتری ، مدل تلفیقی جامعی را برگزیدیم و جهت بررسی مدل آن را در بانک مهر اقتصاد استان همدان موردسنجش قراردادیم و اطلاعات 400 مشتری این بانک را از تمامی شعب استان با همکاری کارشناسان بانک جمع آوری نموده و آن را مورد تحلیل قراردادیم . اطلاعات جمع آوری شده از مشتریان ، بازه زمانی پنج ساله از سال 1387 تا 1392 را شامل می شود . بعد از جمع آوری داده ها ، آن ها را در مدل جایگذاری و بر اساس ارزش چرخه عمر مشتری در چهار گروه قراردادیم و همچنین بر اساس واریانس سوددهی در هر یک از این گروه ها مشتریان را رتبه بندی نمودیم . مدل حاضر مدل جامعی برای محاسبه ارزش چرخه عمر مشتریان محسوب می شود که نه تنها در صنعت بانکداری بلکه در تمامی صنایع می تواند مورداستفاده قرار گیرد و معیاری جهت سنجش مشتریان و تخصیص بهینه منابع به مشتریان باارزش باشد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.