موضوع این رساله با هدف تشریح نقش جداول داده - ستانده به عنوان متدی قابل اعتماد و در برنامه ریزیهای وسعه و همچنین ابزاری قوی در دست دولت برگزیده شد که در قالب متدولوژی مشروحه زیر تهیه و تدوین گردید. مرحله اول به بستن جدول داده ستانده، احتساب ضرائب درآمدی و تعیین کاربری نسبی فعالیتهای اقتصادی اختصاص یافت . جالب توجه آنکه در تکنیک بخشهای مولد درآمد، منابع و بخشهای سرمایه بر دارای اثرات درآمدی بزرگتر نسبت به منابع کاربری می باشند. به این ترتیب ملاحظه گردید که فعالیتهائی از قبیل آردسازی و برنج پاک کنی، کشتار دام و تهیه و نگهداری گوشت خدمات ملکی و تجاری، تولید نوشابه ... به ترتیب اولویت ازنظر مولدیت درآمد قرار می گیرند. محاسبه ضرئب اشتغال مشخص نمود که صنایع تولید فلزات اساسی، یعنی عمدتا" صنایع تولید فولاد، آهن دارای بالاترین ضرائب اشتغال اند. بررسی ضرائب افزایش تولید نشان داد که غالب منابعی که دارای ارتباط پیشین با بخش کشاورزی هستند دارای وابستگی متقابل قوی تری با سایر بخشهای اختصاصی بوده و لذا تقویت این صنایع می تواند به رشد اقتصاد کمک شایانی بنماید. گام بعدی به ارائه مدلی جهت تعیین میزان خودکفائی نسبی بخشهای مختلف مربوط می شود. در این مرحله بخشهائی که امکانات بالقوه برای صادرات را دارا هستند معرفی شدند. به تبع نتایج دو مرحله نخست ، مرحله سوم به تعین حق تقدم پروژه های سرمایه گذاری و مقایسه آن با الویت های پیشنهادی برنامه اول توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (1368-72) اختصاص یافت . و نهایتا" آخرین بخش از مطالعه به جمع بندی نتایج و ارائه رهیافتهائی جهت سیاست گذاری اقتصادی اختصاص یافت . ذکر این نکته لازم است که هدفهای برنامه ریزی برای یک کشور در زمانهای مختلف یکسان نبوده و بستگی به مرحله و ماهیت توسعه اقتصادی و شرائط موجود اجتماعی دارد، اگر چه ممکن است این اهداف در مرحله ای از زمان مکمل یکدیگر باشند. این اهداف شامل، نیل به اشتغال کامل، تحصیل حداکثر توان رشد اقتصادی و ارتقاء سطح زندگی، تسریع در امر صنعتی شدن و ارتقاء درجه خودکفائی به ویژه در زمینه مواد غذائی است . در این مطالعه نیز تلاش گردید که با توجه به هریک از این اهداف ، طبقه بندی ویژه ای از اولویت بخشها در امر برنامه ریزی و سرمایه گذاری ارائه شود.