یکی از بزرگترین چالشهای پیش روی آموزش زبان خارجی ایجاد یک محیط تعاملی درفضای بیرون از کلاس درس است که زبان آموزان بتوانند با به کار گیری زبان مقصد به تبادل اطلاعات و افکار بپردازند. مطالعات گذشته در زمینه فراگیری زبان به کمک رایانه به طور کلی نشان داده است که "ارتباط همزمان از طریق رایانه" فرصتهای بسیاری را برای به کار گیری زبان مقصد جهت تبادل معنا و ساختاربه ویژه خارج ازمحیط کلاس درس فراهم می کند. این تحقیق به مطالعه نقش اصلاح تعاملی در طی ارتباط رایانه ای متن-محور می پردازد تا درک بهتری از توانایی این ابزار در تسریع رشد زبان دوم به دست آید. به این منظور هیجده زبان آموزاز سطح متوسط انتخاب شدند که با استفاده از برنامه "مکالمه ی رایانه ای همزمان" چندین فعالیت ارتباطی را به مدت هفت هفته خارج از کلاس درس انجام دهند. سپس عملکرد آنها با اعضای گروه دیگر که همان فعالیتها را طی ارتباط شفاهی در کلاس انجام داده بودند مقایسه شد. نتایج نشان داد که اعضای گروه اول نه تنها در زمینه نوع و فراوانی اصلاحات تعاملی عملکرد بهتری داشتند بلکه در تولید نوع خاصی از سوالهای پیشرفته تررشد بیشتری از خود نشان دادند. از آنجایی که این تحقیق بر ساختار سوالات تکیه کرده است و نه ارزش شناختی آنها, تحقیقات بیشتری مورد نیاز است که به جستجوی زمینه ای برای گسترش پرسش های نظری, استنباطی و انتقادی بپردازد.

مطالعه ی حاضر به بررسی تآثیر دو مدل ارزشیابی پویا (مدلهای مداخله گرایانه و میانجی گرایانه) بر بهبود توانایی نوشتار ودیدگاه زبان آموزانی که انگلیسی به عنوان زبان خارجی آنها محسوب می شود پرداخته است. به منظوربرخورداری از مقایسه ای کارآمد، این بررسی با روش تحقیقاتی نیمه تجربی و در سه کلاس درس انجام گرفت.در هر کلاس 29 زبان آموز دختر با سطح زبانی پایین تر از متوسط(pre-intermediate)حضور داشتند و یک معلم مسئولیت آموزش آنان را به عهده داشت. برای تحت نظر گرفتن پیشرفت احتمالی زبان آموزان در یک ترم آموزشی از روش آماری اندازه گیری مکرر و مجموعه ای از آزمون های جفتی t و نیزروش بررسی کیفی الگوهای پیشرفت استفاده شد. همچنین، برای آگاهی از تغییرات احتمالی در دیدگاه شخصی زبان آموزان نسبت به نوشتاردر زبان انگلیسی و پیشرفت توانایی نوشتار خودشان روش تحلیل موضوعی مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به یافته های بدست آمده، در حالی که بکار بردن هر دو مدل ارزشیابی پویا، در مقایسه با روش آزمودن سنتی، در ارتقا توانایی نوشتار زبان آموزان تأثیر بسزایی دارد، هیچ یک از این دو مدل نسبت به دیگری برتری ندارد. تنها تفاوت آنها در موقعیت های بکارگیری آنهاست. علاوه بر این، زبان آموزان از ارزشیابی پویا در قیاس با آزمون سنتی رضایت بیشتری داشتند.این نتایج بدست آمده گرچه بدلیل برخی محدودیت های زمینه ای آسیب پذیر است، اما به نظر نمی رسد که این موارد تعمیم پذیری آنها را مورد تردید قرار دهد. در نهایت، پیشنهاد محقق این است که با استناد بر نتایج حاصل از مطالعات پیشین و مطالعه حاضر، ارزشیابی پویا روشی ارزشمند است که نه تنها در محیط هایی که انگلیسی زبان دوم است(esl) بلکه در محیط هایی که انگلیسی زبان خارجی محسوب می شود (efl) نیز قابل استفاده است.

مطالعات فراوانی در زمینه ی مقایسه ی اجتماعی و منبع کنترل در محیط کلاس در ادبیات مربوطه موجود است(هوگت، دوما، مونتیل، و جنتسو، 2001؛ یزدانپناه، صحراگرد، و رحیمی، 2010). لیکن تعداد کمی از این مطالعات به تاثیر متقابل این دو در ارتباط با موفقیت تحصیلی در یک محیط اموزشی رقابتی مانند ایران پرداخته اند. 387 دانشجوی رشته زبان انگلیسی از دانشگاه های مختلف ایران درسال تحصیلی2014 - 2015 در این مطالعه ی غیر تجربی از نوع بازنگرانه شرکت کردند. داده ها از طریق توزیع یک پرسشنامه خود گزارشی شامل نسخه ی اصلاح شده ی ابزار سنجش گرایش مقایسه ای ایووا- ندرلندز(گیبونز و بونک، 1999) و معیار سنجش منبع کنترل درونی- بیرونی راتر (1966) جمع اوری شدند. نتایج بدست امده از روش های اماری همبستگی و رگرسیون لوجستیک چندجمله ای وجود رابطه ی معنی دار بین مقایسه ی اجتماعی – منبع کنترل و موفقیت تحصیلی را اشکار کرد. به علاوه، بررسی شاخص های مقایسه ی اجتماعی نشان داد که گرایش زیاد به مقایسه ی اجتماعی، تمایل به مقایسه ی رو به بالا و منبع کنترل درونی پیش بینی کننده ی موفقیت تحصیلی بیشتر ، و گرایش کم نسبت به مقایسه ی اجتماعی، تمایل به مقایسه ی رو به پایین و منبع کنترل بیرونی، موفقیت تحصیلی کمتری را پیش بینی می کند. یافته ها نشانگر این است که علیرغم تفاوت های فرهنگی، رفتار دانشجویان در محیط کلاس و در ارتباط با موفقیت تحصیلی مشابه و قابل پیش بینی است. چنین شباهتی بر اهمیت عوامل درونی و بیرونی در موفقیت اموزشی تاکید دارد.

چکیده ندارد.