اخیرا حالت خاصی از دایورسیتی فضائی به نام دایورسیتی مشارکتی معرفی شده است که روش کارآمدی برای کم کردن اثر فیدینگ چند مسیره در شبکه های بی سیم می باشد. در این پایان نامه، عملکرد دایورسیتی مشارکتی را برای ساختارهای مختلف شبکه بی سیم مورد بررسی قرار می دهیم. معیارهای مد نظر احتمال وقفه و متوسط نرخ خطای بیت سیستم می باشند که هم بصورت تحلیل ریاضی و هم بصورت شبیه سازی کامپیوتری مورد مطالعه قرار گرفتند. در ابتدا، عملکرد ساختار ساد? ارسال دو پرشه با تنها یک رل? تک آنتنی(که ساختار پای? تشکیل دهند? یک شبکه دایورسیتی مشارکتی می باشد) برای دو پروتکل af و df مورد مطالعه قرار می گیرد. سپس، عملکرد ارسال دو پرشه با استفاده از یک رله که از دو آنتن دریافتی و یک آنتن ارسالی استفاده می نماید، مورد بررسی قرار می گیرد. در تعمیم موضوع، ساختار کلی یک شبک? دایورسیتی مشارکتی شامل m رله مورد مطالعه قرار خواهد گرفت که در آن بجای استفاده از تکنیک پیچید? ترکیب mrc از تکنیک ساد? ترکیب sc در گیرنده استفاده می شود. در ادامه، روابط تقریبی جدیدی برای احتمال قطع و متوسط نرخ خطای بیت سیستم بدست خواهیم آورد. همچنین عملکرد چنین سیستمی با عملکرد سیستمی که بجای استفاده از m رل? تک آنتنی از یک رل? m آنتنی استفاده می نماید؛ مقایسه خواهد شد. در ادامه، بحث انتخاب رله مورد مطالعه قرار می گیرد و روش جدیدی به نام ss-prs برای انتخاب رله در یک شبک? دایورسیتی مشارکتی پیشنهاد خواهد شد.