چکیده: در این مطالعه اثر اتساعی deta nonoate یک ترکیب آزادکننده نیتریک اکسید و پاپاورین در شریان internal thoracic انسان و یا ima مقایسه شد. شریان ima از بیماران تحت coronary artery bypass surgery و یا cabg جدا می شدند باقیمانده شریان در انتهای جراحی در خون خود فرد به آزمایشگاه منتقل میشد و بافت های پیوندی و چربی و اضافی اطراف آن پاک شده درون حمام بافتی قرار می گرفتند. به دنبال equilibration رگ با کلرید پتاسیم 124 میلی مولار انقباض داده می شد. سپس رگ شسته می شد و در این مرحله دوزهای افزایشی فنیل افرین ( m 5-10 –9-10 ) افزوده می شد و پس از رسیدن به کفه انقباض داروی مورد نظر deta nonoate (m4-10 -9-10) و پاپاورین(m4-10 - 9-10) به صورت تجمعی (از غلظت کم به زیاد) می افزودیم. یک ساعت پس از شستشو دوزهای تجمعی فنیل افرین (m4-10 - 9-10)به محیط افزوده می شد تا اثر مهاری deta nonoateو پاپاورین بر انقباض بافت بررسی شود. deta nonoate (حداکثر اتساع ایجاد شده برابر 416/11 ±148درصد در 7 نمونه) و پاپاورین (حداکثر اتساع ایجاد شده برابر 838/8 ±123/66 درصددر 6 نمونه) توانستند انقباض ناشی از فنیل افرین را به صورت معنی داری کاهش دهند. در ساعت اول و دوم پس از این مرحله پاسخ انقباضی به فنیل افرین به طور معنی داری از بین رفت (p<0.05). سه یافته اصلی این مطالعه بدین شرح است: deta nonoate، شریان internal thoracic انسان را متسع می کند. پاسخ مهاری تقریبا تا سه ساعت طول می کشد. deta nonoate به وسیله no منجر به اتساع می شود.