همزمان با شروع قرون جدید، دو قدرت ایران و عثمانی در آسیا شکل گرفتند. هم مرز بودن این دو کشور، دین اسلام و .. باعث به وجود آمدن مشترکات زیادی بین این دو کشور گردید. از جمله این مشترکات تاثیر معماری این دو کشور بر یکدیگر بوده است. تاسیس سلسله صفوی نه تنها ایران را از هرج و مرج ناشی از قدرت نمایی حکام ریز و درشت به تثبیتی دگرباره رهنمون ساخت که پس از نه قرن مبادی استقلال آن را نیز فراهم کرد. استقلالی که مبتنی بر شعایر صوفی- شیعی شاه اسماعیل برای نخستین بار نهادینگی تشیع را به ارمغان آورد. همزمان از یک طرف دولت عثمانی و هم پیمان او یعنی ازبکان که هر از چند گاهی مناطق عراق عجم را عرصه تاخت و تاز خود قرار می دادند ایران را محل آسیب پذیری قرار می داد با روی کار آمدن شاه عباس در ایران و صلح با عثمانی تا اندازه زیادی از این تاخت و تازها کاسته شد قدرت متمرکز- مرزهای امن، نهادها و زیر ساخت های جدید- حمایت از فرهنگ و هنر به خصوص معماری برقراری ثبات عمومی در کشور شکوفا نمودن اقتصاد و ... امنیتی را در کشور به وجود آورد که باعث شود هنرمندان و دانشمندان به تبادل علوم و هنر بپردازند. در این تحقیق پژوهشگر قصد دارد به بررسی گوشه ای از وضعیت معماری در دوره صفویه در زمان شاه عباس یکم و سلطان سلیمان قانونی بپردازد. کلیدواژه: معماری، شاه عباس، سلطان سلیمان عثمانی.