نام پژوهشگر: حمیدرضا بیات

بررسی جریان و انتقال حرارت از دسته لوله بادامکی در جریان عرضی
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده مهندسی مکانیک 1391
  حمیدرضا بیات   آرش میرعبداله لواسانی

در این مطالعه جریان و انتقال حرارت از دسته لوله بادامکی با دو چیدمان خطی و مثلثی و دو گام طولی 5/1 و 2 در محدود اعداد رینولدز 13000≤reeq≤21000 به صورت آزمایشگاهی بررسی شده است. نتایج نشان می دهد در هر دوچیدمان ضریب درگ برای لوله های ستون دوم کمترین و برای لوله های ستون اول بیشترین مقدار را دارد. همچنین انتقال حرارت از لوله های اولین ستون مشابه لوله منفرد و با حرکت در راستای جریان انتقال حرارت در ستون های داخلی افزایش می یابد. همچنین عمکلرد حرارتی هیدرولیکی دسته لوله بادامکی تقریباً پنج برابر دسته لوله دایروی با قطر معادل است.

بکارگیری نگرش تئوری محدودیتهای در بهبود کارخانجات تولیدی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس 1377
  حمیدرضا بیات   کمال چهارسوقی

افزایش کارایی تولید یکی از مهمترین الزاماتی است که در صنعت کشورمان میبایست مورد توجه مدیران قرار گیرد. در این راستا انواع تکنیکهای افزایش کارایی و بهبود تولید توسط تئوریسینهای این فن ارائه گردیده است . اکنون سئوالی که برای اکثر مدیران مطرح میشود اینست که با چه توالی مناسبی میتوان از این تکنیها حداکثر بهره را جست ؟ بدین منظور در این پروژه سعی شده است توالی مناسب با بهره گیری از دو نگرش تئوری محدودیتها و چرخه عمر سازمان در قالب یک الگوریتم طراحی و برای ارزیابی در مدل بکارگیری شود. در این پروژه از دو نگرش آقای ایزاک ادیزس عمر سازمان و آقای گولدرات ابداع کننده تئوری محدودیتها استفاده شده است . بدین ترتیب که آقای ایزاک ادریزس سازمان را به یک موجود زنده تشبیه نموده که دارای مراحل مختلف عمر میباشد و هر مرحله دارای خصوصیات و ویژگیهای منحصر به خود است . و نیز مدیران را موظف به انتقال سازمان تحت پوشش خود به دوره تکامل و نگهداشتن در آن در دوره میداند. آقای گولدرات نیز به دسته بندی تکنیکها و بررسی اثرات بکارگیری آنها در پنج مدل شبیه سازی شده می پردازد. در این مدلها به ترتیب با بکارگیری تکنیکهای دسته بندی شده مرحله به مرحله تمامی اهداف مدیریت پوشش داده خواهد شد. از تلفیق این دو نگرش الگوریتمی را برای بهبود تولید در یک سیستم تولید طراحی می نماییم، بدین ترتیب که در ابتدا دوره عمر سیستم تعیین میگردد و بعد با بکارگیری تکنیکهای متناظر با این دوره موجب ارتقاء سیستم به دوره بعدی میشویم و به همین ترتیب سازمان (سیستم تولیدی) را به سمت ابقاء در دوره تکامل هدایت مینماییم.