نام پژوهشگر: محمد حسین سدری

اثرات پلی آکریل آمید بر برخی خصوصیات فیزیکی و بیولوژیکی یک خاک لوم رسی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه محقق اردبیلی - دانشکده کشاورزی 1390
  نینا صفری   شکراله اصغری

در مناطق خشک و نیمه خشک ایران به علت پایین بودن مقدار ماده آلی، ساختمان خاک ضعیف است. یکی از راه حل های این مسأله استفاده از پلیمرهای محلول در آب با سرعت تجزیه پایین می باشد. پلی آکریل آمید در سال های اخیر در بسیاری از کشورها به عنوان یک اصلاح کننده مصنوعی خاک مورد استفاده قرار گرفته است. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر پلی آکریل آمید آنیونی بر برخی پارامترهای فیزیکی و بیولوژیکی و نیز تغییرات آنها با گذشت زمان در یک خاک لوم رسی بود. آزمایش گلخانه-ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتور اول مقادیر مصرفی پلی اکریل آمید شامل 0، 125/0 و 25/0 گرم بر کیلوگرم خاک هوا خشک و فاکتور دوم زمان های انکوباسیون شامل 30، 90 و 180 روز بودند. انکوباسیون تیمارها در دمای 4±22 درجه سانتی گراد و رطوبت معادل 70 تا 80 درصد ظرفیت مزرعه و به مدت 6 ماه انجام گرفت. نتایج نشان داد که هر دو مقدار مصرفی پلی آکریل آمید، میانگین وزنی قطر خاکدانه ها ، هدایت هیدرولیکی اشباع، رطوبت اشباع، تخلخل کل، رطوبت های حد روانی و خمیری، شاخص خمیرایی، تنفس پایه، تنفس تحریک شده با بستره، نیتروژن و کربن بیوماس میکروبی، نیتروژن کل و کربن آلی را به ترتیب و بطور متوسط حدود 105، 12، 9، 8، 32، 25، 54، 8، 20، 104، 37، 117 و 49/1 درصد نسبت به شاهد و بطور معنی دار افزایش و متوسط مقدار رس قابل انتشار، جرم مخصوص ظاهری و نسبت کربن به نیتروژن را به ترتیب 37، 8 و 52 درصد نسبت به شاهد و بطور معنی دار کاهش دادند، ولی تأثیر معنی-داری بر جرم مخصوص حقیقی و تعداد کل میکروارگانیسم های خاک نداشتند. همچنین اثر زمان انکوباسیون بر کلیه پارامترها بجز جرم مخصوص حقیقی معنی دار گردید. اثر پلی آکریل آمید بر بهبود خصوصیات فوق الذکر در 180 روز نسبت به دو زمان قبلی به علت شسته شدن و تجزیه احتمالی آن در خاک کاهش یافت