انسان ، موجودی آسیب پذیر است و همواره در زندگی در معرض خطرات متعددی قراردارد و نمی تواند زمان بروز این گونه خطرات را پیش بینی نماید ،پس بدیهی است که هر انسان محتاط ، متفکر و دوراندیش این دغدغه ذهنی را دارد که خود و وابستگانش را در برابر این خطرات ایمن نماید و زمانیکه این آرامش خاطر برای او ایجاد شد کارائیش بالا می رود . از آنجاکه بیمه عمر این آرامش خاطر را ایجاد می کند می توان نتیجه گرفت که اثر بسزایی در ارتقا رفاه شخص و توسعه اقتصادی کشور دارد . نظر به اهمیت بیمه عمر در ایران ، در این تحقیق به معرفی تابع تقاضای بیمه عمر و متغیرهای آن پرداخته شده است . سپس مدل مورد نظر با استفاده از آمارهای سری زمانی سال های 1357 تا 1386 و نرم افزار eviews 5 برآورد شده است . نتایج نشان میدهد که متغیرهای خسارت پرداختی ، درآمد ملی ، درصد باسوادی و جنگ اثر مثبت و مستقیمی بر تقاضای بیمه عمر داشته است و متغیر امید به زندگی اثر منفی و معکوسی بر تقاضای بیمه عمر گذاشته است . بر اساس نتایج بدست آمده تقاضا برای بیمه عمر به عنوان کالایی کم کشش مطرح است و از سوی دیگر متقاضیان آن این خدمت را به عنوان کالایی لوکس در نظر گرفته اند.

سابقه و هدف : دیس پپسی مجموعه ای از علائم گوارشی است که به شکل درد اپیگاستر ، سیری زودرس ، تهوع و ترش کردن تظاهر مینماید. دیس پپسی یکی از شایعترین علل مراجعات سرپایی بیماران بوده و بیماران زیادی را به مراکز درمانی میکشاند . دیس پپسی یک یافته شایع در بیماران مبتلا به عفونت با هلیکوباکترپیلوری بوده که میتواند مشکلات بسیار شدیدی را برای فرد ایجاد نماید. لذا بر آن شدیم تا با بررسی میزان شیوع عفونت هلیکوباکتر پیلوری در نمونه های بیوپسی شده مبتلایان به دیس پپسی ، گامی کوچک در راه شناخت مشکلات برداریم. مواد و روش ها : این مطالعه آینده نگر و تحلیلی بر روی 120 نفر از بیماران مبتلا به دیس پپسی مراجعه کننده به بیمارستان خاتم الانبیای شاهرود در طی سالهای 90-89 انجام شد. بیماران در ابتدا معاینه شده و سپس پرسشنامه خود تنظیمی برای آنها تکمیل و برای تمام آنها اندوسکوپی به روش استاندارد انجام شده و بیوپسی گرفته شد. سپس داده ها که شامل اطلاعات جمع آوری شده و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت در این مطالعه (p<0/05 ) معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها : از 120 بیمار مورد مطالعه 71 بیمار (2/59%) مرد و 49 بیمار (8/40%) زن بودند . میانگین سنی شرکت کنندگان در طرح 81/39 ±54/35 سال و فراوانترین گروه سنی بیمار ، گروه 49-40 سال با 2/39% بود . شایع ترین علت مراجعه بیماران درد شدید شکم با 9/42% در بین علائم بالینی ذکر شده از طرف بیماران بود. از کل بیماران بیوپسی شده 82 مورد 3/68% از نظر هلیکوباکتر پیلوری مثبت بودند که در جنس مذکر و مونث شیوع نسبتاً برابری داشتند. رابطه معنی داری از نظر جنس بین بیوپسی مثبت ها یافت نشد ولی مشخص شد با افزایش سن به طور چشمگیری شانس مثبت شدن بیوپسی بیشتر میشود(p<0.003) در این مطالعه رابطه? معنی داری بین سن (p<0.003 )و محل سکونت (p<0.001 ) و مثبت شدن بیوپسی هلیکوباکتر وجود داشته ولی با سایر متغیرها ، رابطه معنی داری بدست نیامد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد با توجه به مثبت شدن بیش از نیمی از بیماران علانت دار مشکلات گوارشی از نظر بیوپسی مثبت هلیکوباکتر، میتوان از این علایم به شرطی که به طرز صحیح مورد توجه فرار گیرد در شروع درمان استفاده کرد ولی به هیچ عنوان نمیتوان آن را جایگزین آندوسکوپی، بیوپسی و حتی تستهای سرولوژی قرار داد.

تاکنون مطالعات محدودی در زمینه بیماری تیروییدیت تحت حاد در ایران صورت گرفته است. تیروییدیت تحت حاد یک بیماری خود محدود شونده می باشد ولی به علت ایجاد علائم بالینی و آزمایشگاهی متعدد و بعضاً شدید باعث ایجاد نگرانی در بیمار و اشتباه تشخیصی پزشکان می شود که این اشتباه تشخیصی می تواند سبب درمان نادرست و حتی عوارض ایاتروژنیک در بیمار شود. در این مطالعه سعی شده بیماری از نظر اپیدمیولوژیک ، بالینی و آزمایشگاهی در منطقه ، مورد ارزیابی قرار گیرد . همچنین سعی شده روش درمانی متفاوتی با دوز دارو یی کمتر در بیماران مورد استفاده قرار گیرد با انجام یک مطالعه گذشته نگر ، 25000 بیماری که در طی 3 سال به صورت سرپایی به کلینیک مراجعه کرده بودند مورد ارزیابی قرار گرفتند که 28 بیمار مبتلا به تیروییدیت تحت حاد با توجه به علائم بالینی و آزمایشگاهی شناسایی شدند. بیماران از نظر اپیدمیولوژیک ، علائم بالینی و آزمایشگاهی بررسی شده ، سپس بیمارانی که در فاز حاد بیماری یا دارای علائم بالینی شدید بودند تحت درمان با پردنیزولون به میزان 15mg (10mg صبح و 5mg عصر) قرار گرفتند و طی 2 ماه دارو به تدریج کاهش یافت و قطع گردید. در انتهای مطالعه نیز mean ، mode و median برای داده ها اندازه گیری شد و نمودارها با کمک نرم افزار exel رسم گردیدند. نسبت زن به مرد 8.3 به 1 می باشد. بیشترین بروز بیماری مربوط به دهه ی 4 زندگی بوده است. علائم بالینی نقش اصلی را در تشخیص ایفا می کنند و esr و تست های تیروییدی از یافته های آزمایشگاهی بسیار کمک کننده می باشند. در این مطالعه نشان داده شد نمی توان از wbc به عنوان یک معیار تشخیصی در تیروییدیت تحت حاد استفاده نمود. از 23 بیماری که تحت درمان با پردنیزولون قرار گرفتند تنها در یک مورد (4.3%) عدم پاسخ به درمان وجود داشت و میزان عود برابر با 3 مورد (10.7%) بود. همچنین 1 مورد از 28 بیمار مورد مطالعه (3.5%) دچار هایپوتیروییدی پایدار شد. نتایج : در این مطالعه میزان بروز بالاتری در زنان نسبت به سایر مطالعات به دست آمد(89%) و بیشترین شیوع مربوط به بازه سنی 30 تا 40 سال بود که نسبت به سایر مطالعات پایین تر بود. به طور کلی علائم بالینی و آزمایشگاهی منطبق با سایر مطالعات انجام شده بود. علی رغم استفاده از دوز پایین تر دارو بیش ار 95% بیماران به درمان پاسخ دادند که با این عمل از عوارض ناخواسته کورتیکواستروییدها به طور چشمگیری جلوگیری شد.

زمینه هدف : تیروئیدیت تحت حاد یک بیماری خود محدود شونده می باشد ولی به علت ایجاد علائم بالینی و آزمایشگاهی متعدد و گاهاً شدید باعث ایجاد نگرانی در بیمار و اشتباه تشخیصی پزشکان می شود که این اشتباه تشخیصی می تواند سبب درمان نادرست و حتی عوارض ناخواسته در بیمار شود. در این مطالعه سعی شده بیماری از نظر اپیدمیولوژیک ، بالینی و آزمایشگاهی در منطقه ، مورد ارزیابی قرار گیرد . همچنین سعی شده روش درمانی متفاوتی با کمترین دوز دارو و عوارض در بیماران مورد استفاده قرار گیرد . مواد و روش ها : با انجام یک مطالعه گذشته نگر ، 25000 بیماری که در طی 6 سال به صورت سرپایی به کلینیک مراجعه کرده بودند مورد ارزیابی قرار گرفتند که 45 بیمار مبتلا به تیروئیدیت تحت حاد با توجه به علائم بالینی و آزمایشگاهی شناسایی شدند. بیماران از نظر اپیدمیولوژیک ، علائم بالینی و آزمایشگاهی بررسی شده ، سپس بیمارانی که در فاز حاد بیماری یا دارای علائم بالینی شدید بودند تحت درمان با پردنیزولون به میزان 15mg (10mg صبح و 5mg شب) قرار گرفتند و طی 2 ماه دارو به تدریج قطع گردید. در انتهای مطالعه mean ، mod و median برای داده ها اندازه گیری شد و نمودارها با کمک نرم افزار exel رسم شدند. یافته ها : نسبت زن به مرد 5.4 به 1 می باشد. بیشترین بروز بیماری مربوط به دهه ی 4 و 5 زندگی بوده است که 77% داده ها را به خود اختصاص داده اند و در بین این دو ، دهه چهارم حدود 50% کل موارد را به خود اختصاص داده است . علائم بالینی نقش اصلی را در تشخیص ایفا می کنند و esr و تست های تیروئیدی از یافته های آزمایشگاهی بسیار کمک کننده می باشند. در این مطالعه نشان داده شد نمی توان از wbc به عنوان یک معیار تشخیصی در تیروئیدیت تحت حاد استفاده نمود. از 37 بیماری که تحت درمان با پردنیزولون قرار گرفتند تنها یک مورد (2.75%) عدم پاسخ به درمان وجود داشت و میزان عود برابر با 4 مورد (8.8%) بود. همچنین 2 مورد از 45 بیمار (4.4.%) دچار هایپوتیروئیدی پایدار شد. نتایج : در این مطالعه میزان بروز بالاتری در زنان نسبت به سایر مطالعات به دست آمد(84%) و بیشترین شیوع مربوط به رده سنی 30 تا 40 سال بود که نسبت به سایر مطالعات پایین تر بود. به طور کلی علائم بالینی و آزمایشگاهی منطبق با سایر مطالعات انجام شده بود . علارقم استفاده از دوز پایین تر دارو بیش ار 97% بیماران به درمان پاسخ دادند که با این عمل از عوارض ناخواسته کورتیکواستروییدها جلوگیری می شود. کلمات کلیدی : تیروئیدیت تحت حاد ، sat ، پردنیزولون

مقدمه: نارسایی حاد تنفسی یکی از شایعترین اختلالات بیماران بخش مراقبتهای ویژه است. درمان و نگهداری این بیماران نیازمند دانش و مهارت عملی و تجهیزات گرانقیمت می باشد. بیشترین بیماران icu را بیماران نارسایی تنفسی تشکیل میدهند و 75% آنان نیازمند تهویه مکانیکی هستند و با توجه با فعال بودن بخشهای مراقبت ویژه بیمارستان امام حسین(ع) با اشغال 99% تخت ها، نارسایی تنفسی یکی از مشکلات بیمارستان است که علاوه بر مورتالیته و موربیدیتی هزینه و نیروی انسانی بالایی را صرف خود میکند.مسمومیت، تروما و بیماریهای قلبی ریوی و نوروموسکولار از علل شایع نارسایی حاد تنفسی در این بیمارستان بوده ولی آمار کاملی در مورد تعداد، علل و ریسک فاکتورهای منطقه در دست نیست.شناخت تعداد ، اتیولوژی و پاسخ به درمان این بیماران میتواند در برنامهریزی برای پیشگیری، آموزش پرسنل، تجهیز بخش کمک کننده باشد روش کار: در این پژوهش آینده نگر و مشاهدهای توصیفی که به صورت مقطعی انجام شد (cross sectional) کلیه بیماران نارسایی حاد تنفسی سال 1392 که در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان امام حسین(ع) شاهرود بستری شدند مورد بررسی قرار گرفتند ، جمع آوری اطلاعات به صورت تکمیل پرسشنامه برای هر بیمار بود در این پرسشنامه کلیه اطلاعات دموگرافیک بیمار ،تشخیص بیماری، سوابق بیماری و دارویی، متغیرهایی که بر اساس آن تشخیص نارسایی تنفسی داده میشود، درمانهای انجام شده و عوارض بجای مانده چارت شد. پردازش اطلاعات توسط نرمافزار spss انجام شد نتایج: تعداد 85 بیمار در این پژوهش شرکت داشتند که تعداد مردان 40 مورد و تعداد زنان 45 مورد بود. هشت بیمار زیر 18 سال سن داشته و 42 بیمار 65 سال به بالا داشتند. 57 مورد از 85 بیمار تیپ یک نارسایی تنفسی بودند. ( 67.1%) ،23 بیمار ( 27.1%) در گروه دو نارسایی تنفسی قرار داشتند. و بالاخره 5 بیمار در گروه سوم قرار داشتند(5.9%). 32.94 درصد موارد نارسایی تنفسی ناشی از تروما (کنتوزیون ریه، ترومای مغزی، شکستگی متعدد استخوانها، ترومای متعدد، flail chest ) بودند. نتیجه گیری: از نظر شیوع، نارسایی تنفسی ناشی از تروما اولین دسته از علل نارسایی تنفسی را در منطقه تشکیل میدهد. عفونت های تنفسی مخصوصا در زمینه بیماریهای مزمن ریوی در درجه دوم اهمیت بوده و نارسایی تنفسی بدلیل حوادث عروقی مغز در درجه سوم قرار میگیرد. این سه دسته علت 64.60 درصد کل موارد نارسایی را تشکیل میدهند. که لازم است برای کاهش بروز و همچنین آمادگی مراکز درمانی برنامه ریزی صورت گیرد. کلمات کلیدی: نارسایی حاد تنفسی، عوامل مرتبط، بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود

کانسر معده یکی از شایعترین کنسرها می باشد ،و متاپلازی روده به عنوان یکی از مهم ترین ضایعات پره کانسروس آن بوده که هم در پاتولوژی و هم در آندوسکوپی با نماهای مختلف قابل تشخیص است ، لذا با توجه به اینکه مطالعات کمی در مورد این ضایعه انجام شده است برآن شدیم که در این مطالعه میزان هم خوانی متاپلازی روده در بیوپسی معده از نگاه آندوسکوپی با پاتولوژی را بررسی نمائیم .روش مطالعه : در این مطالعه مقطعی تحلیلی ، تمامی افراد مراجعه کننده به مرکز آندوسکوپی بیمارستان امام حسین شهر شاهرود ، طی بازه زمانی شش ماهه ( نیمه دوم 93-92) – 853 نفر) بررسی شدند و افرادی که نیاز به انجام آندوسکوپی به همراه گرفتن بیوپسی داشتند وارد مطالعه گردیدند ،و موارد مشکوک به متاپلازی روده در آندوسکوپی (پلاک سفید رنگ در نگاه آندوسکوپی) در دفتر مخصوص آندوسکوپی ثبت شدند و نمونه ها به صورت blind برای بررسی پاتولوژی فرستاده شدند و از سوی دیگر مواردی که متاپلازی روده در پاتولوژی تشخیص داده شده بود با یافته های آندوسکوپی آنها مقایسه شد و نتایج مورد نظر جهت مطالعه از دفاتر آندوسکوپی و پاتولوژی استخراج گردید و داده های بدست آمده در نرم افزار آماری spss وارد شدند و تحت آنالیز آماری و بررسی ضریب هم خوانی از طریق (آمار کاپا) قرار گرفتند.یافته ها : در این بررسی دوسویه در آندوسکوپی انجام شده 10 مورد پلاک سفید رنگ مطابق با شواهد متاپلازی روده دیده شد که 5/91 % هم خوانی با نتایج پاتولوژی مشاهده گردید و در بررسی پاتولوژی ، 78 مورد متاپلازی روده ای مشاهده گردید که در بررسی retrogrod در نتایج آندوسکوپی 8 مورد پلاک سفید رنگ ، 39 مورداروژن و 27 مورد اریتم دیده شد و در 4 مورد شواهد خاصی در آندوسکوپی دیده نشد . باتوجه به شیوع بالای عفونت هلیکوباکترپیلوری در مطالعه ما(46%) و با توجه به ارتباط عفونت (hp) با یافته های اریتم و اروژن در آندوسکوپی ، این یافته ها به عنوان شواهد متاپلازی روده در مطالعه ما قرار نگرفتند .نتیجه گیری : در مجموع بر اساس نتایج این مطالعه چنین استنتاج می شود که هم خوانی روش آندوسکوپی با پاتولوژی بالا می باشد و ارتباط آماری معنا داری بین نتایج آندوسکوپی با پاتولوژی وجود داشت p(0.0001) و ضریب هم خوانی ( آمار کاپا) آنها نیز 5/91% بود، اما به دلیل اینکه اکثر مواردی که در پاتولوژی متاپلازی مشاهده شده است فاقد ضایعات سفید رنگ متاپلاستیک در آندوسکوپی بوده است، بنابراین روش آندوسکوپی برای دیدن ضایعات متاپلازی روده (پلاک سفید رنگ)حساسیت پایین واختصاصیت بالادارد.

عنوان: بررسی و تعیین رابطه چاقی شکمی با دیابت در 200 بیمار دیابتی بستری و سرپایی مراجعه کننده به بیمارستان خاتم الانبیاء شاهرود در سال 1392 مقدمه: دیابت و چاقی شکمی دو مشکل رایج بهداشتی در دنیای بی تحرک امروز هستند. لذا در این مطالعه به بررسی رابطه چاقی شکمی با دیابت در 200 بیمار دیابتی بستری و سرپایی مراجعه کننده به بیمارستان خاتم الانبیاء شاهرود در سال 1392 و 200 نفر شاهد(غیر دیابتی) پرداختیم. روش مطالعه: این مطالعه مشاهده ای به صورت یک بررسی توصیفی – تحلیلی مقطعی بر روی بیماران بستری و سرپایی مراجعه کننده به بیمارستان خاتم الانبیاء شاهرود در سال 1392 انجام گردید که 200 نفر دیابتی و 200 نفر غیردیابتی بودند و رابطه چاقی شکمی با دیابت در آنها بررسی گردید. یافته ها: در این مطالعه مشاهده گردید که چاقی مرکزی در 5/84 درصد از بیماران دیابتی و 5/35 درصد از بیماران غیردیابتی وجود دارد که ارتباط آماری معناداری را بین دیابت و چاقی شکمی نشان می داد (p=0.0001). نتیجه گیری: در انتها بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات مشابه صورت گرفته در این زمینه، چنین استنباط می شود که چاقی شکمی با دیابت ارتباط دارد و لذا با کنترل هر یک از آنها احتمال بروز دیگری کاهش می یابد. کلیدواژه ها: دیابت، چاقی شکمی، سندرم متابولیک

چکیده فارسی: هدف: این مطالعه به منظور بررسی شیوع ریسک فاکتورهای عروق کرونر در بین کارگران معدن زغال سنگ شاهرود در سال 93-92 انجام شده است. روش مطالعه: در این مطالعه مشاهده ای که به صورت یک بررسی مقطعی تحلیلی انجام گردید، تعداد 100 نفر از کارگران معدن زغال سنگ شاهرود در سال 93-92 وارد مطالعه شدند و شیوع ریسک فاکتورهای مختلف بیماری عروق کرونر در آنها بررسی گردید. یافته ها: در این مطالعه مشاهده گردید که 37 درصد از افراد مورد بررسی چاق بودند، 54 درصد سیگاری، 45 درصد دارای سابقه خانوادگی مثبت، 18 درصد مبتلا به دیابت، 25 درصد دچار هیپرتانسیون و 26 درصد دچار هایپرلیپیدمی بودند. نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج این مطالعه چنین استنتاج می شود که عوامل خطر رایج بیماری عروق کرونر در بین کارگران معادن زغال سنگ تفاوتی با فراوانی این عوامل خطر در جمعیت عمومی ندارد و استعمال سیگار، سابقه خانوادگی مثبت، دیس لپیدمی و چاقی شایعترین عوامل خطر بیماری عروق کرونر بودند. واژه های کلیدی: بیماری عروق کرونر، عامل خطر، کارگران معدن زغال سنگ

سابقه و هدف: خودکشی عمل آگاهانه نابودسازی به دست خود است که در بهترین مفهوم می توان آن را یک ناراحتی چند بعدی در انسان نیازمندی دانست که برای مسأله ای مشخص، خودکشی را بهترین راه حل میداند. با توجه به شرایط زندگی کنونی، آمار خودکشی روز به روز افزایش یافته و تمام اقشار جامعه را در برمی گیرد. دانشجویان از جمله گروه هایی هستند که با توجه به شرایط سخت تحصیل و زندگی معمولاً دور از خانواده در معرض بیشتر اقدام به خودکشی قرار دارند. هدف از این مطالعه بررسی روند خودکشی دانشجویان بستری در بیمارستان های شاهرود در سالهای 1392-1388 بوده تا با شناخت عوامل مرتبط بتوان راه کارهای بهتری را جهت کنترل آن ارائه داد. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت مقطعی و بر روی 125 دانشجوی اقدام به خودکشی کرده و مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان های شاهرود شهرستان شاهرود در طی سالهای 92-88 صورت گرفته است. بیماران مورد معاینه عمومی قرار گرفته و پس از تثبیت علائم حیاتی، مورد بررسی تخصصی روان پزشکی نیز قرار گرفته و اطلاعات حاصل در پرسشنامه خود تنظیمی ثبت گردید. اطلاعات حاصل در رایانه وارد و با نرم افزار spss نگارش 16 و آزمونهای آماری مرتبط مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این پژوهش از 125 دانشجوی مورد بررسی 37نفر(6/29%) مذکر و 88 نفر (4/70%) مونث بودند. میانگین سنی دانشجویان 4/5± 7/21 سال (با دامنه30-18) بود و گروه سنی 18 تا 22 سال با 87 مورد(6/69%) فراوان ترین گروه سنی دانشجویان خودکشی کرده بود. بیشترین مراجعات با 43 مورد (4/34%) مربوط به فصل پائیز بود که بطور معنی داری (p<0.04 ) بیشتر از سایر فصول بود. بیشترین زمان اقدام به خودکشی مربوط به ساعات شب با 78 مورد(4/62%) بود که بطور معنی داری (p<0.05 ) بیشتر از سایر زمان ها بود. 109 نفر ( 2/87%) از دانشجویان مراجعه کرده غیر بومی شاهرود بود. در خصوص رشته تحصیلی دانشجویان مورد بررسی، رشته های علوم انسانی با 45 مورد ( 36%) فراوان ترین رشته تحصیلی بود. از نظر وجود سابقه قبلی خودکشی در خود فرد با 7 مورد( 6/5%) و در خانواده فرد با 17 مورد (6/13%) بطور معنی داری وجود داشت. همچنین از نظر وجود سابقه اختلالات روان پزشکی در خود دانشجو با 28 مورد (4/22%) و در خانواده وی با 47 مورد (6/37%) به دست آمد. در خصوص روش خودکشی، استفاده از دارو ( قرص) با 117 مورد (6/93%) فراوان ترین شیوه بود و در نهایت 6 مورد ( 8/4%) از کل مراجعین خودکشی موفقی را داشتند(p<0.003) . رابطه ای معنی داری با سایر متغیر ها یافت نشد. استنتاج: با توجه به عوامل مرتبط با خودکشی در بین دانشجویان، میتوان با کنترل آنها و تشخیص زودرس اختلالات روان پزشکی و افزایش آگاهی دانشجویان و خانواده های آنها و کنترل موثر و به موقع شرایط موثر، میزان اقدام به خودکشی را در بین دانشجویان کاهش داد. واژگان کلیدی: خودکشی ، دانشجو ، شاهرود

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.