استفاده از ژئوسنتتیک ها در 50 سال اخیر برای اصلاح و بهسازی انواع سازه های هیدرولیکی در سراسر جهان به شدت گسترش یافته است. ژئوممبرین یکی از محصولات ژئوسنتتیک ها بوده که به عنوان المان آب بند در سدهای خاکی کاربرد وسیعی دارد. استفاده از ژئوممبرین در پروژه های سد سازی علاوه بر مزایایی همچون نفوذپذیری کم، سرعت نصب بالا و مقاومت کششی بالا، در کاهش هزینه های سنگین پروژو های سد سازی نیز تأثیر بسزایی دارد. در این تحقیق دو مورد از کاربردهای ژئوممبرین در سدهای خاکی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، با استفاده از نرم افزار geostudio 2007 و همچنین به کارگیری مدل موهر-کولمب، به تحلیل عددی ژئوممبرین در دو حالت جایگزینی هسته رسی و افزایش ارتفاع سدهای خاکی پرداختیم. نتایج تحلیل های عددی نشان داد که، استفاده از ژئوممبرین به عنوان المان آب بند به جای هسته رسی در سدهای خاکی، ضمن کاهش چشمگیر میزان تراوش از بدنه سد، پایداری سد را نیز تأمین نموده است. مراحل بعدی شبیه سازی حاکی از این مطلب بود که، افزایش ضخامت ژئوممبرین در کاهش بیش از پیش تراوش از بدنه سد تأثیر چندانی ندارد. همچنین استفاده از ژئوممبرین به منظور افزایش ارتفاع سدهای خاکی، علاوه بر کاهش میزان تراوش از بدنه سد، تا حد زیادی موجب کاهش فشار آب منفذی و در پی آن افزایش مقاومت برشی خاک شده و این امر سبب پایداری سد گردیده است.