نام پژوهشگر: مهتاب آریانا

ارزیابی بالینی اثرات کاپتوپریل بر روی ادم و آسیت در بیماران مبتلا به chf
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران 1372
  مهتاب آریانا   منوچهر قارونی

نارسایی قلب به معنی عدم توانایی قلب در تامین پرفیوژن بافتها متناسب با نیازهای متابولیک بافتی میباشد. هرگونه نارسائی قلبی به نارسایی گردش خون منجر میشود اما همه نارسائیهای سیستم گردش خون ناشی از نارسایی قلبی نیستند و می توانند علتهای دیگری داشته باشند. chf از نظر کلینیکی تشخیص را حتی ندارد اما میتوان آنرا از طریق الگوهای اختصاصی همودینامیک کلیوی - عصبی - هورمونال تشخیص داد. از عواملی که موجب تسریع ابتلا به chf و تشدید آن می شوند میتوان تب ، عفونت ، اضطراب ، آمبولی ریه را نام برد. علائم نارسائی قلبی زودرس نیستند واین موضوع بعلت وجود مکانیسمهای جبرانی است که درصورت کاهش قدرت انقباض قلب به یاری قلب می شنابند. بااینحال علائمی از این بیماری موجود است که کارآئی عملی بیمار را کاهش می دهند نظیر تنگی نفس ، ارتوپنه، ادم قلبی و سعی در رفع این علائم و بالا بردن کارآئی بیمار در انجام اعمال روزانه یکی از اهداف درمان دارویی chf محسوب میشود. مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین دسته ای جدید از داروها هستند که در درمان chf و اشکال مختلف هیپرتانسیون استفاده میشوند. این داروها با بلوک آنزیم مبدل آنژیوتانسین i به ii و در نتیجه عدم تولید آنژیوتانسین ii مانع از ایجاد اثرات و ازوکنستراکشن و همچنین ترشح آلدوسترون توسط آن شده و با این مکانیسمها بعنوان وازودیلاتور و همچنین دیورتیک در درمان علامتی chf نقش بسزایی دارند. کاپتوپریل نخستین داروی خوراکی از دسته داروهای مذکور است که در کلینیک مورد استفاده قرار گرفته است . برخلاف سایر وازودیلاتورها، مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین، هیپرآنژیوتنسینمی و هیپرآلدوسترونیسم ثانویه قلب نارسا را از بین برده و احتباس آب و نمک را بحداقل میرسانند. ایجاد دیورز مناسب توسط این داروها در ادم ناشی از chf نشان دهنده اهمیت سیستم هورمونی رنین آنژیوتانسین - آلدوسترون در chf میباشد. استفاده کاپتوپریل به تنهایی در کنترل احتباس مایعات و نمک اضافی و درمان ادم در chf اثری معادل دیورتیکهانشان داده است ولی ترکیب آن بهمراه دیورتیکها موثرتر از استفاده هرکدام از این داروها به تنهایی بوده ضمن اینکه عوارض ناشی از مصرف دوز بالای آنهارا نظیر هیپوکالمی و آریتمی بطنی منتج از آن تعدیل مینماید. نام تجارتی کاپتوپریل به اضافه هیدروکلرتیازیدcapozid می باشد. درضمن مصرف کاپتوپریل و سایر داروهای این خانواده در بیماران دچار هیپرکالمی باید با احتیاط صورت گیرد زیرا ممکن است شدت این حالت را سبب شود. همچنین در بیماران با تنگی دو طرفه شریان کلیوی ممکن است نارسائی کلیه ایجاد شود. درنارسائی احتقانی قلب ناشی از کاردیو میوپاتی کاپتوپریل مزیتهای چندی نسبت به سایر وازودیلاتورهای غیراختصاصی مثل هیدرالازین دارد کاپتوپریل و سایر aceiها در مطالعات مختلف نشان داده شده و اثبات شده که توان فعالیت بعدازماهها مصرف از شروع درمان افزایش می یابد.