نام پژوهشگر: سعید دیانی دردشتی

تجزیه و تحلیل باز شوها در دالهای بتن آرمه به روش اجزاء محدود
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه صنعتی اصفهان 1371
  سعید دیانی دردشتی   کمال میرطلایی

از آنجا که درا کثر مراجع و آئین نامه های معتبر در مورد محدودیت ابعاد بازشوها در نقاط مختلف در دالهای بتن آرمه و نحوه تقویت آنها بصورت کلی برخورد شده لذا بر آن شدیم، که با ارائه این رساله پیرامون تاثیر بازشوهای مربعی در دالهای بتن آرمه یک دهانه با شرایط تکیه گاهی متنوع و دال تحت چنددهانه واقع بر روی تعدای ستون به تحقیق جامعی پرداخته شود. به این منظور برای برخورد دقیق با مسئله از روش اجزاء محدود جهت آنالیز مدلهای مورد نظر استفاده گردید و برای تجزیه و تحلیل نتایج، دو آئین نامه بتن آمریکا(aci) و انگلیس (bs) مبنای مقایسه قرار داده شده اند و با استفاده از آنها با درنظرگرفتن محدوده های مجاز آئین نامه ای جهت محدودیت در ابعاد بازشو و همچنین توصیه های آئین نامه ای در مورد تقویت در لبه های بازشو، به ایجاد بازشوهای مربعی بصورت ضریبی ازابعاد دهانه دال در محدوده های مجاز و خارج از آن در محل تلاقی دو نوار میانی، دو نوار ستونی و تلاقی نوار میانی و نوار ستونی اقدام شده و در مواردی برای بازشوهای واقع در حد مجاز با اضافه نمودن ضخامت دال در لبه بازشو تقویت توصیه شده در آئین نامه را مدل نموده و سپس تک تک آنها تحت تاثیر بار گسترده قائم آنالیز شده اند. پس از آنالیز مدلهای مورد نظر به ترسیم کانتور تنش خمشی و دیاگرام ممان خمشی در لبه بازشوها و در مجاورت تکیه گاهها برای دال توپر، دال همراه بازشو با و بدون تقویت درلبه ها اقدام شده است . و پس از بررسی نتایج به مواردی برخورد شد که یک سری از آنها در آئین نامه ها پیش بینی و توصیه هائی در زمینه تقویت آنها انجام گرفته است ، ازجمله افزایش ممان در لبه بازشو، که طبق آئین نامه ها بایستی مقدار فولاد قطع شده توسط بازشو به طرفین آن اضافه گردد. نتایج حاصله نشانگر این مطلب می باشند که این مقدار فولاد قادر است ممان اضافی در لبه بازشو را متعادل نماید و به حد ممان در دال توپر یا حتی کمتر از آن برساند ولی مسئله شایان توجه آنست که با ایجاد بازشو در نواحی مختلف دال، افزایش ممان منفی برای نقاط محدودی در مجاورت تکیه گاهها مشاهده می شود که ذکری از آن در آئین نامه ها نمیشود و این ممان اضافی توسط مدل تقویت شده در لبه بازشو هم به حد دال توپر نمی رسد. مسئله دیگر آنکه در پاره ای موارد مشاهده گردید، ممان در لبه بازشو از حد دال توپرهم کمتر گشته و در این مواد عملا" نیازی به تقویت اطراف بازشو نمی باشد که مورد اخیر ازجمله مواردی است که آئین نامه ها بصورت محافظه کارانه با آن برخورد نموده که می تواند جنبه اقتصادی قابل توجهی داشته باشد و از طرفی ملاحظه شد که با بکار بردن تقویت درلبه بازشوها و در مجاورت ستونها می توان ابعاد بازشوها را از آنچه در این مراجع ذکر شده زیادتر نمود.