نام پژوهشگر: فروغ بیناباجی

بررسی و تحلیل مسائل ترافیکی شهر مشهد (حمل و نقل عمومی)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه اصفهان 1372
  عباسعلی واحدیان اردکانی   حسن حسینی ابری

یکی از مهمترین عوامل ایجاد مشکل ترافیک در شهرها افزایش روزافزون وسائط نقلیه خصوصی است که بطور روزافزونی یا افزایش سطح درآمد خانوارها بر تعداد آنها افزوده می شود شهر مشهد با جمعیتی نزدیک به 2 میلیون نفرازمشکلات ترافیکی بدورنمانده است .مهمترین مشکل ترافیک در سطح شهر افزایش روبه تزاید جمعیت ، خصوصیات فیزیکی شهر، کمبود در سیستم حمل و نقل عمومی از نظر کمیت و کیفیت ، کمبود پارکینگ ، تمرکز مراکز عمده تجاری، فرهنگی، اداری و غیره در مرکز شهر و غیره می باشد، بطور کلی سیستم حمل ونقل عمومی شهر مشهد متشکل از 688 دستگاه اتوبوس ، 2500 دستگاه تاکسی و حدود 733 دستگاه مینی بوس و تعداد زیادی مسافرکش شخصی است در استفاده مردم از وسائط نقلیه عمومی نظم خاصی وجود ندارد و باهر وسیله نقلیه ائی که به آن دسترسی داشته باشند سفر می کنند.درحال حاضر با توجه به امکانات موجود و محدودیتهای مالی و تازمانی که امکان راه اندازی سیستم های حمل و نقل جمعی تندرو مسیر شود،بااستفاده از اتوبوس با صرفه ترین و مناسبترین سیستم حمل و نقل شهری به نظر می رسد. درحال حاضر عمده ترین مشکلاتی که درمورد سیستم اتوبوسرانی مشهد وجود دارد عبارتنداز : کمبود تعداد اتوبوس ، نداشتن برنامه زمان بندی منظم ورود خطوط اتوبوس به ایستگاههای مربوطه،ازدحام وشلوغی در داخل اتوبوس و غیره بطور کلی ضریب سفرسرانه در شهر مشهد 2ˆ1 می باشد که 30 درصد این سفرها بوسیله اتوبوس ، 24 درصد تاکسی، 23 درصد با سواری شخصی، 2ˆ5 درصد بوسیله مینی بوس و بقیه با موتور و دوچرخه و سایر وسائط نقلیه انجام می شود.هدف اکثریت سفرها رفتن به محل کار و مدرسه می باشد و بیش از 44 درصد سفرها جذب منطقه مرکزی می شود. جهت بهبود ترافیک و سیستم اتوبوسرانی مشهد لازم است موارد ذیل مورد توجه قرار گیرد: جلوگیری از ورود اتومبیلهای شخصی به مرکز شهر، تقویت بخش راهنمایی و رانندگی، افزایش کاربرد وسائط نقلیه عمومی، احداث پارکینگ ، آموزش و بالا بردن فرهنگ ترافیک و بکارگیری تکنولوژی مناسب جهت امنیت و سهولت ترافیک ، تجدید نظر در استفاده از موتور سیکلت در سطح شهر، افزایش تعداد اتوبوسها، تعیین اصولی مسیر خطوط اتوبوسرانی، افزایش سرویس دهی اتوبوسرانی در ساعات اوج مسافر، سازماندهی صحیح سیستم اتوبوسرانی و غیره.