وابرانهای صعودی هسته های مدیان و دورسال رافه به دورسال و ونترال استریاتوم، سپتوم جانبی و هیپوکامپ در 29 موش با استفاده از ردیاب رتروگراد hrp مطالعه شد. hrp به کمک دستگاه استریوتاکس به نواحی مورد نظر تزریق شد 48 تا 72 ساعت پس از جراحی، حیوان با بیهوشی عمیق از طریق قلب توسط محلولهای فیکساتیو پرفیوز شده و سپس مغز حیوان از جمجمه خارج شد. توسط میکروتوم انجمادی مقاطع 40 میکرومتری از مغز تهیه گردید. سپس بر روی تمام مقاطع واکنش هیستوشیمیایی tmb یا dab به منظور نشان دادن آنزیم در نورونهای ردیابی شده، انجام شد. با قرار دادن مقاطع بر روی لامهای ژلاتینه شده توسط رنگ قرمز خنثی و یا کریزیل و یوله رنگ آمیزی انجام شده و توسط میکروسکوپ نوری مطالعهء توپوگرافی نورونهای نشاندار انجام شد. مقاطع انتخابی توسط میکروپروژکتور ترسیم شدند و برای آنالیز اطلاعات و ترسیم هیستوگرامها از برنامه کامپیوتری هاروارد گرافیک استفاده شد. پس از تزریق hrp به دورسال استریاتوم، ونترال استریاتوم و سپتوم جانبی دیده شد که تعداد نورونهای نشاندار در هسته دورسال رافه در جهت سری - دمی کاهش می یابد. در حالیکه پس از تزریق به هیپوکامپ ، تعداد نورونهای نشاندار در هسته دورسال رافه افزایش می یابد. پس از تزریق hrp به دورسال استریاتوم، هیپوکامپ و سپتوم جانبی در بخش میانی هستهء مدیان رافه بیشترین نورون نشاندار دیده شد و هرچه در جهت سری یادمی هسته پیش رفتیم تعداد نورونهای نشاندار کاهش یافت . در نهایت استریاتوم بعنوان ساختمانی که بیشتر با هسته دورسال رافه مرتبط است ، هیپوکامپ بعنوان ساختمانی که بیشتر با هسته مدیان رافه مرتبط است و سپتوم جانبی بعنوان ساختمانی که با هر دو هسته مزانسفالیک رافه ارتباط دارد شناخته شدند.