چکیده ندارد.

رساله حاضر ترجمه فصل دوم از کتاب "زبان" اثر بلومفیلد است . وی در این بخش کاربرد زبان را مطرح نموده و معتقد است که مطالعه زبان را با مشاهده گفتار تحت شرایط عادی شروع می کنیم . بلومفیلد در مثال معروف خود به نام جک و جیل، الف) رویدادهای عملی قبل از گفتار ب) گفتار و ج) رویدادهای عملی بعد از گفتار را قابل مشاهده می داند. از نظر وی گفتار بخشی از داستان است که ما به عنوان دانش پژوهان زبان بیشتر به آن توجه داریم . بطور کلی آنچه برای ما مهم است معنی شکل زبانی است . عمل زبانی بخودی خود جزئی و بی اهمیت است و به لحاظ داشتن معنی مهم می شود. بدین مفهوم که معنی عبارتست از چیزهای مهم که گفتار زبانی "ب " به آنها مربوط است یعنی رویدادهای واقعی (الف) و (ج) . در زبان بشر اصوات متفاوت معانی متفاوت دارند. مطالعه زبان عبارت از همبستگی اصوات معین با معانی معین است . اصوات زبانی ویژه ای که مردم تحت انگیزه های خاص ادا می کنند در گروههای مخلتف مردم فرق می کند. گروهی از مردم که یک دستگاه از نشانه های زبانی را بکار می برند یک جامعه زبانی تلقی می شوند. هر کودکی که بین گروهی متولد می شود، عادات زبانی و پاسخ ها را در اولین سالهای زندگی اش کسب می کند. اعمالی که بر زبان حکمفرماست باید بسیار پیچیده و ظریف باشد. حتی اگر اطلاعات زیادی در باره گوینده و در باره انگیزه های آنی که روی او اثر می کند داشته باشیم معمولا نمی توانیم پیشگویی کنیم که آیا او صحبت خواهد کرد یا خیر؟ و اگر صحبت کند چه مطالبی خواهد گفت ؟ ساختمان بدن انسان به قدری پیچیده است که حتی تغییر نسبتا ساده ای مانند تاثیر امواج نور از یک سیب قرمز به روی شبکیه چشم ممکن است سلسله پیچیده ای از توالی ها را آغاز نماید و تفاوت جزئی در حالت بدن ممکن است سبب تغییر بزرگی در پاسخ آن به امواج نور گردد. بخشی از ساختمان بدن انسان که این تعدیل متنوع و ظریف را به عهده دارد دستگاه عصبی نام دارد. انگیزه ای که سبب تولید گفتار می شود به واکنشهای دیگری نیز منجر می گردد که بعضی از آنها مانند اعمال ماهیچه ای و غده ای قابل رویت نبوده و اهمیتی نیز برای شنونده ندارد. حرکت از جایی به جای دیگر و یا جابجاکردن اشیاء از پاسخ های مهم به شمار می روند. در عین حال پاسخ های دیگری نیز هستند که ملموس بوده ولی مستقیم نیستند. ترتیب چیزها را تغییر نمی دهند ولی همراه زبان به عنوان انگیزه هایی برای شنونده عمل می نمایند. این اعمال حرکات صورت ، شکلک ، تن صدا و بالاتر از همه اشاره هستند.