این پژوهش پس از مروری بر ساختمان کل گویش آمل، عنصر فعل را بررسی نموده است . در گویش آمل فعل از چهار عنصر ترکیب می شود که به ترتیب عبارت از ریشه، پیشوند، پسوند و عامل ربطی هستند. وجود ریشه در فعل اجباری و بقیه اختیاری هستند. چنانچه فعل دارای پسوند نباشد عامل ربطی نیز نخواهد داشت . هر دستگاه فعلی از یکی از انواع این عضوها در ساختمان خود استفاده می کند. به عبارت دیگر هیچ فعلی وجود ندارد که گاهی از عضو یک و گاهی از عضو دیگری پست خود را پر نماید. نکته دیگر آنکه اگر یکی از بدل های اعضای دستگاه پیشوند در مصدر فعلی باشد در فعل واژه نیز از همان نوع بدل قرار خواهد گرفت . این بررسی با مقایسه عناصر ترکیبی فعل واژه گویش آمل با فارسی استاندارد و صرف برخی افعال به پایان می رسد.