هدف: در این مطالعه به بررسی میزان فراوانی درد قفسه سینه در هفته نخست پس از انفارکتوس میوکارد در بیماران دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان های آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی طی سال های 89-1388 پرداختیم.روش مطالعه: این مطالعه به صورت یک بررسی مشاهده ای (observational) از نوع توصیفی (descriptive) مقطعی (cross-sectional) انجام شده است. حجم نمونه مورد بررسی شامل 84 بیمار دیابتی مبتلا به انفارکتوس میوکارد مراجعه کننده به بیمارستان های آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی طی سال های 89-1388 بود که به صورت متوالی (consecutive) انتخاب شدند. نتایج: میانگین سنی بیماران 19/61 سال با انحراف معیار 48/14 سال بود. 33 نفر (3/39 درصد) مونث و 51 نفر (7/60 درصد) مذکر بودند. chest pain در طی هفته نخست در 17 نفر (2/20 درصد) از افراد مشاهده شد. استعمال سیگار و هیپرلیپیدمی مهمترین عوامل موثر در ابتلا به chest pain بودند (p < 0.05). نتیجه گیری: در مجموع بر اساس یافته های این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که میزان فراوانی درد قفسه سینه در بیماران دیابتی در طی یک هفته پس از mi نسبتا بالا است.

هدف: در این مطالعه به بررسی علل سندرم svc در بیماران تحت دیالیز در بیمارستان شهید هاشمی نژاد تهران طی سالهای 87 تا 89 پرداختیم.روش مطالعه: این مطالعه به صورت یک بررسی مشاهده ای (observational) از نوع مورد- شاهدی (case-control) انجام گردیده است. حجم نمونه مورد بررسی شامل 150 بیمار تحت همودیالیز در بیمارستان شهید هاشمی نژاد تهران طی سالهای 87 تا 89 بود که شامل دو گروه بودند که یک گروه 50 نفره مبتلا به svc بودند و یک گروه 100 نفره بدون ابتلا به svc (گروه شاهد) بودند.نتایج: سه مورد از متغیرها در ابتلای افراد به سندرم svc نقش معناداری داشتند که شامل سن بالاتر بیماران، علت نارسایی کلیه (به وِیژه دیابت) و محل تعبیه کاتتر (در ساب کلاوین چپ) در بیماران بودند (p < 0.05).نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که سندرم svc یک اختلال مولتی فاکتوریال است و برای کاهش میزان بروز آن نیاز به کنترل عوامل خطر متعددی وجود دارد و در بیماران پرخطر مانند افراد با سن بالاتر، نیاز به مونیتورینگ دقیق تر از نظر ایجاد این عارضه وجود دارد.

زمینه: ترومبوز ورید عمقی و متعاقب آن بروز pe بعد از عمل جراحی ستون فقرات محتمل است و می تواند منجر به بروز عوارض و مرگ شود. با وجود این امر، اطلاعات و شواهد کافی برای توصیه به استفاده یا عدم استفاده از کموپروفیلاکسی، زمان شروع و یا طول مدت زمان استفاده در جراحی ستون فقرات وجود ندارد. زیرا ترس از عوارض خونریزی ناشی از استفاده از کموپروفیلاکسی مانع از مقبولیت استفاده از این آن در بین جراحان می شود. طراحی مطالعه: کارآزمایی بالینی آینده نگر هدف: بررسی اثر شروع پیش از جراحی کموپروفیلاکسی lmwh، در کاهش بروزdvt، در بیماران high-risk کاندید جراحی electiveستون فقرات پیشینه: میزان خطر بروز dvt، در بیماران تحت جراحی ستون فقرات بین 29/0% تا 31% گزارش شده است. در برخی از مطالعات انجام شده به استفاده از پروفیلاکسی شیمیایی بعد از جراحی برای بیماران در خطر بالا و در اعمال جراحی طولانی و پیچیده ستون فقرات توصیه شده است. نتایج: در مجموع از 74 بیمار مورد بررسی، در سه مورد بروز vte گزارش شد (4%) که یک مورد از آنها کموپروفیلاکسی قبل از جراحی دریافت کرده بود. در هیچیک از بیماران عوارض ناشی از خونریزی ، عفونت محل زخم ویا عوارض عصبی یافت نشد. نتیجه گیری: استفاده از کموپروفیلاکسی قبل از جراحی در این دسته از بیماران، تاثیری در جلوگیری از بروز vte نداشته است. و لزوم انجام مطالعات بیشتر به منظور تعین نوع و مدت زمان شروع استفاده از پروفیلاکسی، کاملا محسوس می باشد.

هدف: این مطالعه به منظور بررسی ارتباط شاخص های توده بدنی با سطح چربی های سرمی در جمعیت عمومی شهر تهران طی سال های 88-87 انجام شده است. روش مطالعه: این مطالعه به صورت یک بررسی توصیفی - تحلیلی مقطعی انجام شده است. حجم نمونه مورد بررسی در این مطالعه شامل 112 فرد سالم بود که به صورت تصادفی ساده از بین جمعیت عمومی شهر تهران انتخاب گردیده بودند. یافته ها: بین بالا بودن شاخص توده بدنی با سطح تری گلیسرید، کلسترول توتال و کلسترول ldl ارتباط آماری معناداری وجود داشت (p < 0.05). ارتباطی بین سطح سرمی کلسترول hdl با bmi افراد وجود نداشت (p > 0.05). نتیجه گیری: در مجموع چنین استنباط می گردد که شاخص توده بدنی بالاتر در همراهی با بالاتر بودن سطح چربی های سرمی می باشد و لذا پیشنهاد می شود با کنترل وزن و کاهش bmi سعی در کاهش سطح چربی های سرمی و میزان خطر ناشی از آترواسکلروز در افراد شد.

هدف : در این مطالعه به بررسی و مقایسه میزان فراوانی آریتیمی های بعد از انفارکتوس میوکارد در طول 48 ساعت اول بستری در ccu در بیماران دیابتی و غیر دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان های آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی طی سالهای 88-1387 پرداخته ایم. روش مطالعه : این مطالعه به صورت یک بررسی مشاهده ای (observational) از نوع مورد شاهدی (case-control) انجام شده است. حجم نمونه مورد بررسی شامل 110 بیمار مبتلا به انفارکتوس میوکارد بستری در ‍‍ccu (55 بیمار دچار آریتمی در 48 ساعت نخست بستری و 55 بیمار بدون ابتلا به آریتمی) بود که به صورت متوالی (consecutive) از بین بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی طی سالهای 88-1387 انتخاب شدند. نتایج : 20 نفر (4/36 درصد) از دیابتی ها و 22 نفر (40 درصد) از غیر دیابتی ها دچار آریتمی بودند که ارتباط آماری معناداری را بین دیابت و آریتمی نشان نشان داد (p=0.695). میانگین مدت دیابت در بیماران بدون آریتمی 65/7 سال بود که اختلاف آماری معناداری را نشان نمی داد (p=0.896). نتیجه گیری : در مجموع بر اساس یافته های این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که بیماران دیابتی در قیاس با جمعیت عمومی در معرض خطر بیشتری از نظر وقوع آریتمی قلبی قرار ندارند. در انتها پیشنهاد می شود مطالعات بیشتری با حجم نمونه بالاتر جهت تأیید یافته های این مطالعه انجام شوند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

هدف از این تحقیق بررسی اثرات یک برنامه تمرینی زیربیشینه شنا بر فشار خون و غلظت ‏‎anp‎‏ پلاسمای مردان میانسال مبتلا به فشار خون اولیه خفیف بود.