آسیاهای گلوله ای یکی از مرسوم ترین وسایل خردایش در صنعت فرآوری مواد معدنی می باشند که گلوله های مصرفی آن ها از اجزاء آسیب پذیر و پراستهلاک به شمار می روند. فرسایش گلوله در اثر سه مکانیزم ضربه، سایش و خوردگی بوجود می آید که مکانیزم خوردگی به دلیل ماهیت شیمیایی-الکتروشیمیایی کمتر ملموس بوده و به آن کمتر پرداخته شده است. از طرفی خوردگی در خردایش کانه های سولفیدی به دلیل نیمه هادی بودن کانی های سولفیدی از اهمیت خاصی برخوردار است. بنابراین اهداف این رساله بر مطالعه رفتار الکتروشیمیایی محیط آسیاهای گلوله ای، ارزیابی فاکتورهای موثر بر میزان خوردگی گلوله ها و مدل سازی خوردگی گلوله های فولادی به منظور حداقل کردن میزان خوردگی متمرکز شده است. برای دستیابی به اهداف رساله یک سیستم خردایش الکتروشیمیایی ویژه شامل آسیای گلوله ای و تجهیزات الکتروشیمیایی (دستگاه پتانسیواستات/گالوانوستات با سیستم سه الکترودی) طراحی و در مجتمع مس سرچشمه ساخته شد. مطالعه رفتار الکتروشیمی آسیا نشان داد که نوع گلوله، شیمی آب، شرایط هوادهی به آسیا، تغییر مینرالوژی کانه، افزایش ph و درصد جامد پالپ به طور قابل ملاحظه ای ویژگی های الکتروشیمیایی آسیا را تغییر داده و با ایجاد یک محیط کاهشی سبب کاهش تماس گالوانیکی بین کانی ها و گلوله ها، انواع آهن اکسیدی داخل آسیا و بازیابی مس فلوتاسیون می شود. در مطالعه الکتروشیمی آسیا ارزیابی شده است که 51/73 درصد محصولات خوردگی از اکسایش گلوله های فولادی می باشند. ارزیابی فاکتورهای موثر بر فرسایش خوردگی نشان داد که نیتروژن دهی به آسیا، استفاده از آب مقطر و گلوله های فولادی با کربن و کروم بالا، افزایش درصد جامد و افزایش ph پالپ، نرخ خوردگی گلوله ها را بشدت کاهش می دهند. همچنین مشاهده شد که با کاهش ظرفیت بار ورودی به آسیا و افزایش زمان خردایش و سرعت گردش آسیا، نرخ خوردگی افزایش می یابد. همچنین با افزایش وزن شارژ گلوله داخل آسیا نرخ خوردگی ابتدا افزایش و سپس کاهش می یابد. ضمناً در آزمایشگاه مشخص شد که مکانیزم خوردگی 68/27 درصد از فرسایش کل گلوله ها را به خود اختصاص می دهد. نتایج مدل سازی خوردگی گلوله های فولادی نشان داد که حداقل میزان خوردگی برای گلوله های آلیاژ پایین 38/78 (mpy) در سطوح پارامترهای ph برابر 8/9، درصد جامد 40%، ظرفیت 720 گرم، وزن شارژ گلوله 25/9 کیلوگرم، سرعت گردش آسیا 70 دور بر دقیقه و زمان خردایش 10 دقیقه و برای گلوله فولادی کربن و کروم بالا 76/40 (mpy) در سطوح، ph برابر 10، درصد جامد 40%، ظرفیت 4/698 گرم، شارژ گلوله 8 کیلوگرم، سرعت گردش آسیا 70 دور بر دقیقه و زمان خردایش 63/10 دقیقه بدست می آید. در نهایت مدل های ریاضی با ضرائب همبستگی بالاتر از 9/0 برای گلوله های فولادی پیشنهاد گردید.

روش کار: تعداد 150 رت سالم نرنژاد ویستار سفید بصورت کاملا تصادفی به چهار گروه آزمایشی شامل گروه های شاهد(sham)، کنترل منفی (tc)، آزمایش(chit)، کنترل مثبت (sil)و شش گروه درمانی شامل (vit e, pqq, coq10, pqq+vit e, pqq+coq10 and vit e+coq10) تقسیم بندی شدند. در گروه شاهدبدنبال بیهوشی، عصب سیاتیک چپ با برش پوست و عضله گلوتئال در معرض قرار گرفته و پس از کنترل خون ریزی،محل برش بخیه گردید. در گروه tc عصب سیاتیک پای چپ بعد از در معرض قرار گیری، قبل از دو شاخه شدن به اعصاب tibial و proneal به طول 8 میلی مترقطع شده تا یک نقیصه 10 میلی متری ایجاد شود و سپس دو انتهای عصب قطع شده به عضلات ناحیه بخیه گردیده و عضلات و پوست به ترتیب قبل بخیه شدند. در گروه chit، به مانند قبل عصب سیاتیک قبل از محل دو شاخه شدنقطع شده و دو انتهای بالا و پایین عصب با کاندوئیت کیتوزانی به هم وصل گردید و داخل کاندوئیت با روغن سویا پر شد. در گروه silفقطبه جای کاندوئیت کیتوزانی از کاندوئیت سیلیکونی استفاده شد. در گروه های درمانی کاندوئیت کیتوزانی کارگذاری شده با ترکیبات vit e, pqq, coq10, pqq+vit e, pqq+coq10 و vit e+coq10 پر شد. هر کدام از گروه ها به سه زیر گروه پنج تایی تقسیم بندی گردید و در پایان هفته های 4، 8 و12 بعد از جراحی روند رژنراسیون عصبمورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: ارزیابی عملکردی عصب سیاتیکsfi ، مطالعات الکتروفیزیولوژیک و اندازه گیری وزن عضله گاسترونمیوس، بهبودی بهتر و سریعتر در رژنراسیون آکسون ها را در گروه درمانی با vit e+pqqنشان دادند (p<0.05). در گروه درمانی با vit e+pqq در مقایسه با دیگر گروه های درمانی، تعداد و قطر فیبرهای میلینه شده بصورت قابل توجهی بیشتر بود. در مطالعات ایمونوهیستوشیمیایی، وضوح محل واکنش به آنتی بادی ضد s-100 در گروه درمانی با vit e+pqqبسیار بهتر از دیگر گروه های درمانی بود.نتیجه گیری:در کل می توان گفت در مدل قطع عصب سیاتیک رت، پاسخ به درمان باvit e+pqq تاثیرات مثبت و بهبود عملکردی رژنراسیون اعصاب محیطی را نشان می دهد.

چکیده ندارد.